Mijn schoonmoeder is vorig jaar overleden en de eerste maanden trok mijn schoonvader er geregeld alleen op uit.Dodo schreef:De eerste keer er weer op uit gaan is vaak heel moeilijk voor weduwen (weduwnaars), fijn dat je mee kon. We hadden op het kerstfeest van de vrouwenkring ook zo iemand, ze vond het uiteindelijk wel fijn dat ze gekomen was. Maar zo'n eerste keer...
Hij rijdt nog auto, dus hij is mobiel.
Maar nu het eerste jaar verstreken is, lijkt pas de klap van het gemis gevoeld te worden.
Hij bouwde altijd een winters dorpje op, maar hij heeft er dit jaar geen zin in.
Ik ging mee boodschappen doen, we kwamen een oude bekende van hem tegen en die vroeg hoe het met pa ging.
Hij zei eerlijk dat hij het gemis nu veel moeilijker vindt worden, vooral het alleenzijn.
Zegt de man heel bot: je wist toch hoe het zou voelen, je maakt het voor de tweede keer mee tenslotte.
(mijn schoonmoeder is op vrij jonge leeftijd overleden en mijn schoonvader hertrouwde na een paar jaar)
Wat kunnen sommige mensen toch lomp en bot zijn.
