Zou ik ook maar doenpierre27 schreef:Sure, dat directe herken ik gelijk. Ik kon het bijna altijd zeer waarderen. Ze zeggen dat ik het ook wel eens ben. Ik kreeg wel eens van vooral GG predikanten te horen dat ze konden merken ik dat in mijn jeugd onder Ds. Wink heb gezeten. Ik beschouwde en beschouw het als een compliment:)Piet Puk schreef:Zelf heb ik wijlen ds. A. Wink in leven enkele malen horen preken, maar ook van opnames. Het is al enige tijd geleden dat ik die geluisterd heb, maar ging over de tekst dat er niemand was die de bres kon toemuren.
Ik weet dat hij erg direct kon zijn. Zo zei hij in een van de preken dat hij geen enkele waardering kon opbrengen voor mensen die op bid- en dankdagen naar andere kerken gingen. Radicaal als hij was zei hij: Nou mensen, wat mij betreft vertrekt u.
. Je hoort eigenlijk hoe (zijn relatie met) God zelf is, door de prediking heen, lijkt wel. Dat is dan weer een voordeel van het radicale. Een belangrijke zin van hem is voor mij: het groene licht naar boven staat altijd aan. Het klinkt zo eenvoudig, maar wat heeft dat de Heere Jezus gekost.. en zo het groene licht voor ons verworven. Iedereen die ds. Wink gekend heeft, weet dat hij een hekel aan rood licht
. Geeft ook wel zijn karakter weer denk ik. En ik kan me voorstellen dat het ook verdriet kan geven. Misschien dat gewone preken voor hem het 'makkelijkste' waren.In deze preek geeft hij ook weer zo'n troostende zin mee als het groene licht. Ik moet het laatste stukje nog luisteren, maar ik moet ook zo weg. Uhm.. als je verlegen zit met je situatie dan is de Weg met deze preek zeker gewezen. Dat vind ik voor onbekeerde kerkmensen heel belangrijk. Het is geen PKN preek, het is een ander dialect, ook dat dialect leer je steeds beter verstaan. Ik hou zowieso niet van over andere kerkverbanden hebben in de preek. Maak niet uit, wie er voor mijn neus staat.. Boven kom je elkaar weer tegen.. maar dan let je minder op elkaar, denk ik. Het gaat dan om God zelf.
