Kinderen die je vanaf hun kindsheid bijv. 12 jaar lang de nbv voorleest en dan de sv geeft zeggen ook: het is zo'n ander gevoel. Het staat opeens zo ver van je af........terwijl de nbv dichterbij staat.

Precies... gevoel heeft vooral te maken met wat je gewend bent.... daar moet je even doorheen bijten We lezen nu in de kerk ruim een jaar uit de NBV en ik ben helemaal van dat gevoel genezen

Hendrikus schreef:

Oude Paden schreef:Je houd er niet het zelfde (m.i. juiste) gevoel aan over.

Dat is puur een gevoelsargument, je zegt het zelf al. En natuurlijk vind je je eigen gevoel het juiste. Maar je snapt best dat een ander ook zijn/haar eigen gevoel het juiste vindt, zelfs als dat niet overeenstemt met jouw gevoel.

Wat ik al verwachte. Er wordt een zin uit mijn verhaal gepakt.
Zeggen jullie nou eens iets over mijn tweede argument, nl. de ontkrachting. Het vb. van Gen. 1 is toch duidelijk?

Oude Paden schreef:

Hendrikus schreef:

Oude Paden schreef:Je houd er niet het zelfde (m.i. juiste) gevoel aan over.

Dat is puur een gevoelsargument, je zegt het zelf al. En natuurlijk vind je je eigen gevoel het juiste. Maar je snapt best dat een ander ook zijn/haar eigen gevoel het juiste vindt, zelfs als dat niet overeenstemt met jouw gevoel.

Wat ik al verwachte. Er wordt een zin uit mijn verhaal gepakt.
Zeggen jullie nou eens iets over mijn tweede argument, nl. de ontkrachting. Het vb. van Gen. 1 is toch duidelijk?

Je heb het natuurlijk ook de andere kant op. Toen wij van de week wat lazen zei ik tegen mijn vrouw: hoe staat dat er in de statenvertaling? Toen stond het daar op een manier hoe wij het nooit zo hadden begrepen, maar nu wel! dan snap je ineens waarom het in dat verband staat.

Oude Paden schreef:

Hendrikus schreef:

Oude Paden schreef:Je houd er niet het zelfde (m.i. juiste) gevoel aan over.

Dat is puur een gevoelsargument, je zegt het zelf al. En natuurlijk vind je je eigen gevoel het juiste. Maar je snapt best dat een ander ook zijn/haar eigen gevoel het juiste vindt, zelfs als dat niet overeenstemt met jouw gevoel.

Wat ik al verwachte. Er wordt een zin uit mijn verhaal gepakt.
Zeggen jullie nou eens iets over mijn tweede argument, nl. de ontkrachting. Het vb. van Gen. 1 is toch duidelijk?

Dat iedereen een bepaald gevoel heeft bij het lezen van een bepaalde vertaling zal wel zo zijn. Maar ik denk dat je dat gevoel maar niet als criterium moet nemen. Als je wilt weten hoe je Genesis 1 het best kunt vertalen, moet je niet vertaling met vertaling gaan vergelijken, maar de grondtekst erbij pakken. Ik begeef me enigszins op glad ijs, want ik ben theoloog noch hebraïcus, maar de grondtekst lijkt wel degelijk te wijzen op een gebeuren. Vandaar dat de Engelse vertaling daaronder aangeeft "and it's becoming so". De ("Naardense") vertaling van ds. Oussoren geeft hier "en zo komt het tot stand".

Oude Paden schreef:Niet om muggezifterig te doen maar ik ervaar als ik de HSV lees steeds een ander gevoel als dat ik bij de SV heb.
De SV heeft veel kernachtigere uitspraken die God in zijn Wezen en werken veel duidelijker verwoorden
Als voorbeeld al in Genesis 1 lees je bij de schepping: en het was alzo. In de HSV lees je: en zo gebeurde het.Op zich weinig mis met de andere zegswijze. Toch is de HSV duidelijk minder kernachtig. "was" en "gebeuren" heeft een duidelijk andere gevoelswaarde. Het één drukt almacht uit, het andere is meer een bezig zijn.
Uiteraard krijg ik gelijk weer op m'n dak dat dit allemaal gevoel is en dat de Heilige Geest d.m.v. het Woord dit allebei kan zegenen.

Ik denk dat juist dit gevoel Gods Woord onrecht doet.
Er zit toch in heel veel gevallen een ontkrachting van de boodschap in.
Het verhevene is er in veel gevallen uit.

PS: uiteraard is Gen. 1 maar een vb.

Tja, maar waarom zou men voor deze vertaling hebben gekozen? Dat is natuurlijk wel goed om te bekijken. Is dat puur taaltechnisch, om het moderner te maken? Waarom heeft men dan niet gekozen voor: En zo was het?

De Naardense Bijbel:

Dan zegt God:
dat de wateren onder de hemel
te hoop lopen naar één oord,
en zichtbaar worde het droge!-
en zo komt het tot stand.

NBV:

9 God zei: ‘Het water onder de hemel moet naar één plaats stromen, zodat er droog land verschijnt.’ En zo gebeurde het.

Ook de Wilibrordvertaling kiest hiervoor.

Kortom: God spreekt. En vervolgens gebeurt het. Alle vertalingen hebben die tendens. De SV (God sprak (...) en het was alzo) en ook deze vertalingen: God spreekt: "en zo (door het spreken) gebeurde het.

Kortom, het verschil zit hem inderdaad in woorden en zinsvormen die vertrouwd voor je zijn omdat je het altijd zo hebt gelezen, er staat hetzelfde, en toch is je gevoel anders... dat heeft puur met herkenbaarheid te maken, je bent zoals de HSV het zegt het niet gewend dus VOELT het anders, maar is dat het niet. Dat kan je nooit een ontkrachtiging van de boodschap noemen. Want het heeft inderdaad niet met de boodschap de maken maar met gevoel over hoe die boodschap er staat.

Josephus schreef: Dat iedereen een bepaald gevoel heeft bij het lezen van een bepaalde vertaling zal wel zo zijn. Maar ik denk dat je dat gevoel maar niet als criterium moet nemen. Als je wilt weten hoe je Genesis 1 het best kunt vertalen, moet je niet vertaling met vertaling gaan vergelijken, maar de grondtekst erbij pakken. Ik begeef me enigszins op glad ijs, want ik ben theoloog noch hebraïcus, maar de grondtekst lijkt wel degelijk te wijzen op een gebeuren. Vandaar dat de Engelse vertaling daaronder aangeeft "and it's becoming so". De ("Naardense") vertaling van ds. Oussoren geeft hier "en zo komt het tot stand".

sorry, Josephus, maar de KJV, de vertaling die ik normaal hanteer, en die de reputatie heeft meest getrouw te zijn, leest dus:

7And God made the firmament, and divided the waters which were under the firmament from the waters which were above the firmament: and it was so.

hetzelfde in de Geneva Bible:

Ge 1:7

1:7 And God made the firmament, and divided the waters which [were] {f} under the firmament from the waters which [were] above the firmament: and it was so.

Wat is nou het verschilt dan? God spreekt en vervolgens gebeurt het. Of zoals de SV zet: God spreekt en zo was het vervolgens dan ook.

Marnix schreef:Wat is nou het verschilt dan? God spreekt en vervolgens gebeurt het. Of zoals de SV zet: God spreekt en zo was het vervolgens dan ook.

Precies. En bovendien hoef je "het was alzo" toch niet te lezen alsof het over een toestand gaat, zeg maar als "dit was het eindresultaat". Je kunt het net zo goed lezen als "het ging alzo".

Oude Paden schreef:

fallen king schreef:Achja, zo heb ik ook mijn gevoel bij het lezen van de HSV. Ik merk dat ik het ontzettend fijn vind om die te lezen. Het taalgebruik is hedendaags, maar niet populair - het is toch op één of andere manier anders. Mooi taalgebruik. En je leest zo gemakkelijker een hoofdstuk.

Ik kan me voorstellen dat als iemand ouder is, diegene hier niet zoveel mee heeft, omdat die alle bekende teksten net wat anders terugziet. Maar denk dan iig. aan de jeugd voor wie deze herziening erg goed en ook nodig is.

Toch ga je niet in op het argument (wat je waarschijnlijk geen argument vindt) van de ontkrachting van de tekst, ook al leest het nog zo gemakkelijk. Je houd er niet het zelfde (m.i. juiste) gevoel aan over.
Overigens wat is oud (28 jaar?)

Je hebt ontkrachting van tekst die wezenlijk is, maar ook ontkrachting van de tekst die meer een gevoelswaarde heeft. Je voorbeeld uit Genesis 1 vind ik meer met gevoelswaarde te maken hebben. Ik kan na er zo even over te peinzen niet ontdekken wat nu werkelijk de verarming is. Uiteindelijk weet een gelovige die de HSV leest nu net zo goed als een gelovige die de SV leest dat God machtig is en met macht spreekt en Zijn Woord vast is, omdat daarna tot stand komt wat Hij spreekt: Het gebeurt, het is er...

Wat bijv. wel wezenlijk is, is wat te lezen was in de eerste deeluitgave van de HSV, Psalm 62 - In de SV zie je daar als het ware een geloofsgroei: 'Ik zal niet grotelijks wankelen' (vs. 3) En later: 'Ik zal niet wankelen' (vs. 7) In de HSV was die verdwenen, maar gelukkig is het in de nieuwe deeluitgave weer aangepast.

Over ontkrachting van de tekst gesproken, wordt de tekst ook niet ontkracht als het geen helder en duidelijk Nederlands is? In de HSV is de boodschap niet meer versluierd in moeilijker Nederlands en vallen nu juist dingen op.

En of 28 jaar een oude leeftijd is, laat ik aan jou over. Ik had het in mijn vorige post dan ook over 'iemand' en niet over 'jij'...

Josephus schreef:

Oude Paden schreef:

Hendrikus schreef:

Oude Paden schreef:Je houd er niet het zelfde (m.i. juiste) gevoel aan over.

Dat is puur een gevoelsargument, je zegt het zelf al. En natuurlijk vind je je eigen gevoel het juiste. Maar je snapt best dat een ander ook zijn/haar eigen gevoel het juiste vindt, zelfs als dat niet overeenstemt met jouw gevoel.

Wat ik al verwachte. Er wordt een zin uit mijn verhaal gepakt.
Zeggen jullie nou eens iets over mijn tweede argument, nl. de ontkrachting. Het vb. van Gen. 1 is toch duidelijk?

Dat iedereen een bepaald gevoel heeft bij het lezen van een bepaalde vertaling zal wel zo zijn. Maar ik denk dat je dat gevoel maar niet als criterium moet nemen. Als je wilt weten hoe je Genesis 1 het best kunt vertalen, moet je niet vertaling met vertaling gaan vergelijken, maar de grondtekst erbij pakken. Ik begeef me enigszins op glad ijs, want ik ben theoloog noch hebraïcus, maar de grondtekst lijkt wel degelijk te wijzen op een gebeuren. Vandaar dat de Engelse vertaling daaronder aangeeft "and it's becoming so". De ("Naardense") vertaling van ds. Oussoren geeft hier "en zo komt het tot stand".

De zinsnede die gebruikt wordt voor "en het was" wordt elders in het OT door de SV vertaald met "en het geschiedde". Lijkt me dus geen principieel punt.

Afgewezen schreef:

Josephus schreef:

Oude Paden schreef:

Hendrikus schreef: Dat is puur een gevoelsargument, je zegt het zelf al. En natuurlijk vind je je eigen gevoel het juiste. Maar je snapt best dat een ander ook zijn/haar eigen gevoel het juiste vindt, zelfs als dat niet overeenstemt met jouw gevoel.

Wat ik al verwachte. Er wordt een zin uit mijn verhaal gepakt.
Zeggen jullie nou eens iets over mijn tweede argument, nl. de ontkrachting. Het vb. van Gen. 1 is toch duidelijk?

Dat iedereen een bepaald gevoel heeft bij het lezen van een bepaalde vertaling zal wel zo zijn. Maar ik denk dat je dat gevoel maar niet als criterium moet nemen. Als je wilt weten hoe je Genesis 1 het best kunt vertalen, moet je niet vertaling met vertaling gaan vergelijken, maar de grondtekst erbij pakken. Ik begeef me enigszins op glad ijs, want ik ben theoloog noch hebraïcus, maar de grondtekst lijkt wel degelijk te wijzen op een gebeuren. Vandaar dat de Engelse vertaling daaronder aangeeft "and it's becoming so". De ("Naardense") vertaling van ds. Oussoren geeft hier "en zo komt het tot stand".

De zinsnede die gebruikt wordt voor "en het was" wordt elders in het OT door de SV vertaald met "en het geschiedde". Lijkt me dus geen principieel punt.

Ik welk zinsverband bedoel je?

Oude Paden schreef:

Afgewezen schreef:De zinsnede die gebruikt wordt voor "en het was" wordt elders in het OT door de SV vertaald met "en het geschiedde". Lijkt me dus geen principieel punt.

Ik welk zinsverband bedoel je?

Ik snap je vraag niet helemaal, maar ik zal een concreet voorbeeld geven.
In Richt. 6:38 het eerste gedeelte staat precies hetzelfde als in Gen. 1:7 het laatste gedeelte: Wajjehi keen. In Gen. 1:7 vertaalt SV dat met "En het was alzo" en in Richt. 6:38 met "En het geschiedde alzo."
Je gevoel kan dus een slechte raadgever zijn!

Afgewezen schreef:

Oude Paden schreef:

Afgewezen schreef:De zinsnede die gebruikt wordt voor "en het was" wordt elders in het OT door de SV vertaald met "en het geschiedde". Lijkt me dus geen principieel punt.

Ik welk zinsverband bedoel je?

Ik snap je vraag niet helemaal, maar ik zal een concreet voorbeeld geven.
In Richt. 6:38 het eerste gedeelte staat precies hetzelfde als in Gen. 1:7 het laatste gedeelte: Wajjehi keen. In Gen. 1:7 vertaalt SV dat met "En het was alzo" en in Richt. 6:38 met "En het geschiedde alzo."
Je gevoel kan dus een slechte raadgever zijn!

Maar dit is juist precies wat ik bedoel met de vertaling.
De statenvertalers hebben blijkbaar bewust voor een verschillend woordgebruik gekozen, terwijl de oorspronkelijke tekst gelijk is.
In Richteren gaar het nl. over een menselijke daad.

Hm, maar als dat in de grondtekst niet terug te vinden is, leg je er als vertaler zelf wat extra in. En dan gaat het dus gebeuren dat iemand met een bijbelstudie o.i.d. over Genesis 1, het verschil aanwijst met Richteren, terwijl dat er oorspronkelijk niet staat.