Miscanthus schreef:

Afgewezen schreef:[Wat heb je er nu aan om het steeds over beloften te hebben, als de kans groot is dat je die beloften morgen hebt losgelaten door een verkeerde keuze?

Die verkeerde keuzen doen niks af van de beloften. Die blijven vast.en Gods trouw is groot.over degenen die Hem vrezen. Dat betekent dus: schuld belijden voor je verkeurde keuzen en je weer richten op Christus, in wie al Gods beloften ja en amen zijn.
Die ook voor ons bidt.

In plaats dat je antwoord geeft, ga je ineens op de pastorale toer. Maar wat ik zeg, blijft staan: als Marnix (en jij?) gelijk heeft, heb je allemaal niets aan die beloften en zelfs niet aan Christus, want als ik verkeerd kies, ben ik alles kwijt.

Afgewezen schreef:

Miscanthus schreef:

Afgewezen schreef:[Wat heb je er nu aan om het steeds over beloften te hebben, als de kans groot is dat je die beloften morgen hebt losgelaten door een verkeerde keuze?

Die verkeerde keuzen doen niks af van de beloften. Die blijven vast.en Gods trouw is groot.over degenen die Hem vrezen. Dat betekent dus: schuld belijden voor je verkeurde keuzen en je weer richten op Christus, in wie al Gods beloften ja en amen zijn.
Die ook voor ons bidt.

In plaats dat je antwoord geeft, ga je ineens op de pastorale toer. Maar wat ik zeg, blijft staan: als Marnix (en jij?) gelijk heeft, heb je allemaal niets aan die beloften en zelfs niet aan Christus, want als ik verkeerd kies, ben ik alles kwijt.

Heb je dan niks aan de beloften? Het begint bij God... Hij verandert mensen. De bijbel heeft het over actieve keuzes die christenen krijgen, met consequenties. Als jij vindt dat je niks aan de beloften hebt omdat je daarin verantwoordelijkheid hebt, heb je weinig aan de bijbel, en al die oproepen.... Verkeerd kiezen is niet iets wat je overkomt. Die slaaf stopte zijn talent bewust in de grond, de vijf dwaze maagden wisten dat de bruid kwam maar deden er niks mee. Daarmee verspeelden ze de beloften.

Waarom krijgt een kind bij de doop beloften mee, maar komen niet alle gedoopte kinderen in de hemel? Waren Gods beloften dan niet echt? Zo wel, waarom raken die kinderen ze dan weer kwijt?

Marnix, ik ga de discussie nu niet opnieuw voeren. Je komt steeds met dezelfde argumenten. Mijn weerlegging overtuigt jou niet. Oké (of nee, eigenlijk helemaal geen oké), maar ik blijf niet aan de gang.

Sorry Zolang die vragen niet beantwoord zijn blijf ik ze toch stellen.... en idd, je hoeft er geen antwoord op te geven

Marnix schreef:Sorry Zolang die vragen niet beantwoord zijn blijf ik ze toch stellen.... en idd, je hoeft er geen antwoord op te geven

Ze ZIJN beantwoord, maar het antwoord overtuigt jou niet. Da's wat anders.

Afgewezen schreef:Ze ZIJN beantwoord, maar het antwoord overtuigt jou niet. Da's wat anders.

Nou, ik vind niet dat de DL een afdoende antwoord geven op de vragen van marnix. Als jij dat wel afdoende vindt, ben je wel erg snel tevreden, en die indruk had ik van jou nog niet

Miscanthus schreef:

MBE schreef:Wat ik mij in heel deze discussie af vraag is:
Welke relatie hebben wedergeboorte en geloof?

Wie wedergeboren is, gelooft.
Wie gelooft, is wedergeboren.
Zie Joh. 3.

conslusie: Wie zijn geloof kwijt raakt is niet meer wedergeboren en moet opnieuw wedergeboren worden.
Zie je nu wel hoe ongelofelijk tekort je doet aan Gods werk als je zegt dat je het geloof kwijt kunt raken.
Joh 3:3 Jezus antwoordde en zeide tot hem: Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: Tenzij dat iemand wederom geboren worde, hij kan het Koninkrijk Gods niet zien.
Hoe ga je deze tekst dan toepassen?
Of ga je die tekst aanpassen en zeggen: Tenzij dat iemand wederom geborden worde en blijft geloven, hij kan het Koninkrijk Gods niet zien?
Of gaan we nu ook zeggen dat de wedergeboorte ongedaan gemaakt kan worden?

Kunnen we gewoon niet een onderscheid maken tussen gelovigen (degene die wedergeboren zijn) en niet-gelovigen? Dat maakt de discussie denk ik een stuk eenvoudiger.

MBE schreef:

Miscanthus schreef:

MBE schreef:Wat ik mij in heel deze discussie af vraag is:
Welke relatie hebben wedergeboorte en geloof?

Wie wedergeboren is, gelooft.
Wie gelooft, is wedergeboren.
Zie Joh. 3.

conslusie: Wie zijn geloof kwijt raakt is niet meer wedergeboren en moet opnieuw wedergeboren worden.
Zie je nu wel hoe ongelofelijk tekort je doet aan Gods werk als je zegt dat je het geloof kwijt kunt raken.
Joh 3:3 Jezus antwoordde en zeide tot hem: Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: Tenzij dat iemand wederom geboren worde, hij kan het Koninkrijk Gods niet zien.
Hoe ga je deze tekst dan toepassen?
Of ga je die tekst aanpassen en zeggen: Tenzij dat iemand wederom geborden worde en blijft geloven, hij kan het Koninkrijk Gods niet zien?
Of gaan we nu ook zeggen dat de wedergeboorte ongedaan gemaakt kan worden?

Ehm... correctie. Kan het ook zijn: Wie zijn geloof kwijtraakt is niet wedergeboren.... das wat anders dan "niet meer" wedergeboren zijn. Daarmee zijn gelijk alle vragen die je hier stelt beantwoord.

Marnix schreef:Ehm... correctie. Kan het ook zijn: Wie zijn geloof kwijtraakt is niet wedergeboren.... das wat anders dan "niet meer" wedergeboren zijn. Daarmee zijn gelijk alle vragen die je hier stelt beantwoord.

Goede vraag voor Miscanthus.

eens met Marnix.

MBE schreef:

Marnix schreef:Ehm... correctie. Kan het ook zijn: Wie zijn geloof kwijtraakt is niet wedergeboren.... das wat anders dan "niet meer" wedergeboren zijn. Daarmee zijn gelijk alle vragen die je hier stelt beantwoord.

Goede vraag voor Miscanthus.

Miscanthus schreef:eens met Marnix.

Correctie.... Wie niet wedergeboren is gelooft niet.

't Wordt voor mij nu wel schimmig.

Dordt heeft geformuleerd dat er geen afval der heiligen is. Niettemin waarschuwt de Bijbel standvastig te blijven. Bijvoorbeeld de gelijkenis van de 10000 talenten en 100 penningen lijkt in die richting te wijzen: als je schulde is kwijtgescholden en jij op je beurt doet dat bij anderen niet, ga je alsnog in de gevangenis.

Een mix van deze 2 waarheden begint zich langzamerhand als conclusie van deze discussie af te tekenen (hoewel de titel een ander onderwerp doet vermoeden).

Maar:
Betekent het nou dat je in de dit leven eigenlijk niet echt zeker van de goede afloop kunt zijn? Dat als je gelooft het hard werken is om er bij te blijven? Want als je het geloof (theoreteisch) niet kunt kwijtraken en je raakt het toch kwijt (praktisch) was het geen waar geloof (volgens de theorie daarover). Dan is geloof geen zeker weten.

Of misschien moet de vraag zijn: hoe weet je nou dat jouw geloof echt is en je het je niet inbeeldt? Of weet een mens dat gewoon nooit en houdt een ieder zijn ervaring maar als de juiste aan. 't Sluit aan bij wat anderen ook zagen/voelden/hoorden dus dat moet het wel zijn. Zoiets?

refo schreef:'t Wordt voor mij nu wel schimmig.

Dordt heeft geformuleerd dat er geen afval der heiligen is. Niettemin waarschuwt de Bijbel standvastig te blijven. Bijvoorbeeld de gelijkenis van de 10000 talenten en 100 penningen lijkt in die richting te wijzen: als je schulde is kwijtgescholden en jij op je beurt doet dat bij anderen niet, ga je alsnog in de gevangenis.

Een mix van deze 2 waarheden begint zich langzamerhand als conclusie van deze discussie af te tekenen (hoewel de titel een ander onderwerp doet vermoeden).

Maar:
Betekent het nou dat je in de dit leven eigenlijk niet echt zeker van de goede afloop kunt zijn? Dat als je gelooft het hard werken is om er bij te blijven? Want als je het geloof (theoreteisch) niet kunt kwijtraken en je raakt het toch kwijt (praktisch) was het geen waar geloof (volgens de theorie daarover). Dan is geloof geen zeker weten.

Of misschien moet de vraag zijn: hoe weet je nou dat jouw geloof echt is en je het je niet inbeeldt? Of weet een mens dat gewoon nooit en houdt een ieder zijn ervaring maar als de juiste aan. 't Sluit aan bij wat anderen ook zagen/voelden/hoorden dus dat moet het wel zijn. Zoiets?

5e art 10e lid
5-10. En dienvolgens spruit deze verzekerdheid niet uit enige bijzondere openbaring, zonder of buiten het Woord geschied, maar uit het geloof aan de beloften Gods, die Hij in Zijn Woord zeer overvloedig tot onzen troost geopenbaard heeft; uit het getuigenis des Heiligen Geestes, Die met onzen geest getuigt dat wij kinderen en erfgenamen Gods zijn (Rom. 8:16, 17); eindelijk, uit de ernstige en heilige oefening van een goede consciëntie en van goede werken. En zo de uitverkorenen Gods dezen vasten troost in deze wereld niet hadden, dat zij de overwinning behouden zullen, mitsgaders dit onbedrieglijk pand der eeuwige heerlijkheid, zo zouden zij de ellendigste van alle mensen zijn.

Dus als je gelooft, ben je er zeker van.
En die zekerheid ligt niet in onze goede werken die een kenmerk zijn van het ware, maar in de zekerheid van Gods beloften waar het geloof zich aan vastklampt.
Onze werken zijn soms -hoewel we geloven-, om te huilen en bieden geen zekerheid.
Dordt zet mij iig hiermee op het verkeerde been. Zekerheid uit kentekenen in jezelf? Nooit niet.