deschpin schreef: Enkele jaren geleden onderzoek hiernaar gedaan, kwam toen uit op circa 6000 euro per leerling en dat was excl. Kosten voor het schoolgebouw, die worden immers direct door de gemeente gedragen.

Op de website van de Rijksoverheid worden deze bedragen genoemd. Dus dan zal het wel kloppen.

Los gezien van de exacte getallen per leerling, het is veel te kostbaar om eigen scholen te financieren. Dat is simpelweg niet op te brengen. En wat schiet je ermee op? Zoals @refo aangeeft moet je je gewoon aan de wet houden.

Ik vind het heel lastig, omdat ik beide standpunten begrijp. De overheid vindt dat racisme en homo-discriminatie niet is toegestaan en dat alle burgers veilig moeten zijn op school, en er zijn mensen die oprecht geloven dat homo's een zondige seksuele oriëntatie hebben en zich voor dat standpunt ook op uitdrukkelijke bijbelteksten kunnen beroepen.

Ik vind het ontzettend ingewikkeld om te bepalen wat ik daarvan vind. De vrijheid van godsdienst is een groot goed. Maar dat veel homo's uit reformatorische kring zelfmoord plegen of afstand nemen van God en zijn dienst, is een grote aanklacht tegen vermeende godsdienstigheid. Ondertussen geloof ik helemaal niet dat reformatorische scholen relatief onveilig zouden zijn voor homo-jongeren.

Ik vind het verder opmerkelijk dat de SGP helemaal alleen stond op het punt van de identiteitsverklaringen. Dat wekt de indruk dat er meer achter zit dan alleen de vrijheid van onderwijs en de vrijheid van godsdienst.

Ik ben bang dat Ad Anker met deze redenering het Reformatorisch onderwijs aan het slopen is. Het klinkt allemaal fijn radicaal en intern kritisch, maar het is de bijl aan de wortel van onze opvoeding. Ik hoor het ds. P. Mulder nog zeggen op de jaarvergadering van de VGS: “onze scholen zijn geen evangelisatieposten!”

De gewoonten en gebruiken van leerlingen zonder reformatorische achtergrond maken meer indruk op de reformatorische leerlingen dan vice versa. Dat is nu echt wat je noemt: uitholling van binnenuit.

DDD schreef:Ik vind het heel lastig, omdat ik beide standpunten begrijp. De overheid vindt dat racisme en homo-discriminatie niet is toegestaan en dat alle burgers veilig moeten zijn op school, en er zijn mensen die oprecht geloven dat homo's een zondige seksuele oriëntatie hebben en zich voor dat standpunt ook op uitdrukkelijke bijbelteksten kunnen beroepen.

Je mag die opvatting hebben. De vraag is in hoeverre je die opvatting moet institutionaliseren. Persoonlijk zie ik daarvan de toegevoegde waarde niet, maar dat komt mede omdat ik meer waarde hecht aan individuele opvattingen dan aan gecollectiveerde.

Ik vind het ontzettend ingewikkeld om te bepalen wat ik daarvan vind. De vrijheid van godsdienst is een groot goed. Maar dat veel homo's uit reformatorische kring zelfmoord plegen of afstand nemen van God en zijn dienst, is een grote aanklacht tegen vermeende godsdienstigheid. Ondertussen geloof ik helemaal niet dat reformatorische scholen relatief onveilig zouden zijn voor homo-jongeren.

Dat laatste kan ik niet beoordelen, maar ik neem het graag van je aan. Er is een verschil tussen iets vinden en daaraan praktische uitwerking geven. En zo staat dat ook in de grondwet.

Ik vind het verder opmerkelijk dat de SGP helemaal alleen stond op het punt van de identiteitsverklaringen. Dat wekt de indruk dat er meer achter zit dan alleen de vrijheid van onderwijs en de vrijheid van godsdienst.

Welke indruk heb je dan? Ik zie een SGP die opkomt voor wat een deel van de achterban vindt.

Erasmiaan schreef:Ik ben bang dat Ad Anker met deze redenering het Reformatorisch onderwijs aan het slopen is. Het klinkt allemaal fijn radicaal en intern kritisch, maar het is de bijl aan de wortel van onze opvoeding. Ik hoor het ds. P. Mulder nog zeggen op de jaarvergadering van de VGS: “onze scholen zijn geen evangelisatieposten!”

De vraag van @Ad Anker is terecht. Wat is het resultaat van reformatorisch onderwijs?

En onze opvoeding? Er zal vast ergens een gemene deler zijn geweest, maar de onderlinge diversiteit was in de jaren '90 al groot.

De gewoonten en gebruiken van leerlingen zonder reformatorische achtergrond maken meer indruk op de reformatorische leerlingen dan vice versa. Dat is nu echt wat je noemt: uitholling van binnenuit.

Dat is een aanname. Je kunt ook stellen dat er onvoldoende rolmodellen zijn. Of dat het onderlinge gekibbel en haarkloverij weinig aantrekkingskracht heeft.

Ad Anker schreef:Reformatorisch onderwijs is een verworven recht geworden in plaats van een diepgeworteld besef dat onze scholen planthoven van Christus zijn.

Het Christelijk onderwijs kent een open toelatingsbeleid. Het gesloten toelatingsbeleid is een vorm van hoogmoed geworden wat zich nu tegen ons keert.

Het wijzen op wat het wel is, het voorleven van de vruchten van de Geest uit Galaten 5, heeft plaats gemaakt voor het zich terugtrekken en het wijzen op wat het niet is, gevoed door hier een regel, daar een regel, een eigen lesmethode etc.

Als al de franje verdwijnt, onze eigengerechtigheid wordt afgebroken zal blijken wat er binnen ons reformatorisch onderwijs werkelijk van en voor Christus was. En dat zal ons verrassen. Daar hoop ik dan maar op.

Ad, wat een eerlijke en juiste reactie, van harte mee eens. Laten we vandaag nog beginnen met wat ons onderwijs werkelijk moet zijn.

Erasmiaan schreef:Ik ben bang dat Ad Anker met deze redenering het Reformatorisch onderwijs aan het slopen is. Het klinkt allemaal fijn radicaal en intern kritisch, maar het is de bijl aan de wortel van onze opvoeding. Ik hoor het ds. P. Mulder nog zeggen op de jaarvergadering van de VGS: “onze scholen zijn geen evangelisatieposten!”

De gewoonten en gebruiken van leerlingen zonder reformatorische achtergrond maken meer indruk op de reformatorische leerlingen dan vice versa. Dat is nu echt wat je noemt: uitholling van binnenuit.

Eens hoor.

Toch geloof ik dat je niet het hele verhaal schrijft. @Zita noemde al de scholen uit Middelharnis en Veenendaal; een ruim toelatingsbeleid en verder geen noemenswaardige problemen.

En verder moeten we ook niet vergeten dat veel jongeren op hun bijbaan of in hun sociale contacten ook met onkerkelijke jongeren omgaan.
Ik moest ook denken aan een interview in het RD, enige tijd geleden, waarbij de docent een pakje (van) voorbehoedsmiddelen vond in het klaslokaal van een school binnen het reformatorische voortgezet onderwijs. Laten we toch alsjeblieft niet menen dat we er met alléén goed reformatorisch onderwijs wel een eind zijn. De mediacultuur zorgt op dit moment voor meer uitholling van binnenuit dan dat er eventueel een enkele onkerkelijke jongere op een reformatorische school zal komen om lessen te volgen. Daarvan ben ik heilig overtuigd. En verder durf ik zelfs te zeggen dat sommige onkerkelijke jongeren minder losbandig leven dan jongeren binnen de reformatorische gezindte.

En verder moeten we van bijzaken ook geen hoofdzaken maken. Enige weken geleden begon ik zelf nog een draadje over een verslag van zo'n bijeenkomst van de VGS, naar ik meen, waar ds. De Heer gesproken had. En hoewel ik alles deelde wat hij zei, vraag ik me af of dat nog de problemen zijn waar wij over 10 jaar mee te dealen hebben. De discussie of een bepaald lied of gezang wel of niet gezongen mag worden of welke vertaling er gelezen moet worden, verbleekt bij de situatie waar ons reformatorisch onderwijs (en gezindte?) zich dan bevindt. En daarom moet wij, nu het nú nog kan, ons meer druk maken om goede en getrouwe onderwijzers voor straks, die overeenkomstig Gods Woord en de daarop gegronde belijdenisgeschriften kunnen lesgeven en de jeugd van straks kunnen voorhouden die ene Naam onder de hemel gegeven tot zaligheid, door Dewelken wij moeten (en kunnen!) zalig worden.

@Jantje: dank voor je inhoudelijke bijdrage. Ik hoop van harte dat het meevalt. Maar het zal je kind maar zijn dat bevriend raakt met iemand die nergens aan doet en een grote invloed op je kind heeft. Of nog erger: verkering krijgt met een meisje dat nergens aan doet.

Ik ben bang dat we het bagatelliseren. Waarom denk je dat de seculiere Kamermeerderheid dit voorrecht af wil pakken?

Zoals ik al zei: de contacten die kerkelijke en onkerkelijke jongeren met elkaar hebben, zijn toch al groot. Daar heb je echt het onderwijs niet voor nodig om te menen dat het daardoor erger wordt, weet ik uit ervaring.

En verder moeten we ook niet vergeten dat Christus heeft voorzegd dat Zijn volk in deze wereld verdrukking zal hebben. Die verdrukking wordt steeds meer en steeds heviger.

Ja, Erasmiaan, wellicht sloop ik wel. Ik begrijp in dat licht het citaat van ds. P. Mulder niet. Ik beweer dat toch nergens? Maar het reformatorisch onderwijs is meer dan een hoge plaats op de lijst van beste scholen, een gebouw wat voldoet aan de laatste eisen van de tijd. Onze kinderen en jongeren hebben niets aan goede en vrome wensen en rechtzinnige gedragscodes. Het enige wat geldt is of er in mijn binnenste als schoolmeester iets is wat van God is en wat ik door kan geven aan de kinderen die elke dag aan mijn zorgen zijn toebetrouwd. En dáár moet het over gaan op de vergaderingen van ons reformatorisch onderwijs.

Voetius schreef: "De schoolmeesters, omdat ze gehouden zijn, hun "discipelen" in de scholen te catechiseren, worden, voor de toelating tot de schoolbediening, in de catechetische leer onderzocht of ze zelf hebben geleerd en weten, hetgeen ze anderen zullen leren".

Luther schreef:"Waar de schoolmeester godvruchtig is en de knapen Gods Woord en het rechte geloof verstaan, zingen en oefenen leert, daar zijn de scholen zonder meer jonge en eeuwige concilies, die wel meer nut verschaffen dan vele andere grote concilies". (...)"God, de ouders en de schoolmeesters kan men nooit genoeg dankbaar zijn en vergelden." (...) „Ik zou wel willen, dat niemand dominé werd, die niet eerst schoolmeester was geweest. Want een schoolmeester heeft de routine om eenvoudig te spreken tot weinig-ontwikkelden."

ds. J. van Sliedregt schreef:"O, waren er meer onderwijzers, die in beven voor Gods Woord levende getuigen waren in woord en daad van de hoge heiligheid Gods, doch ook van Zijn nederbuigende zondaarsliefde; in meer kinderharten zouden levendige beseffen groeien aangaande de Naam des Heeren. Daarin kan alleen het behoud van ons geslacht liggen".

En Pierre27, vandaag beginnen, zeg je. Dan moet ik elke dag opnieuw beginnen.

Er zijn wat bewegingen gaande. Net als de week van het leven. Er zijn wat reformatorische roependen in de woestijn. Maar het is te breed, niet passend in onze hokjes, dus op ds. Sonnevelt en v.d. Staaij na distantiëren we ons maar wat. Want ja, die evangelische liederen. Daar gaat nog niks van uit mensen. Heel dat reformatorische is dan een vrome, lege huls. We moeten onze wakers bij de klinieken omarmen, dragen in het gebed, we moeten ons uitspreken voor wat echt ons diepe waarden zijn. Ik zie gelukkig dat op het grondvlak onder jonge mensen het echt anders ligt. Dat vind ik hoopvol.

Reformatorisch onderwijs is een vergane luxe. En ik weet echt niet of ik dat erg vind.

refo schreef:

Hollander schreef:

refo schreef:Vergeet het maar. Denk je echt dat je mag discrimineren als je het maar zelf betaalt?

Gods Woord naspreken vergelijken met discrimeren is al ernstig genoeg.

Dat is een ander hoofdstuk. Als het er van komt dat de schoolbesturen niet meer mogen discrimineren op bepaalde punten (wat je daar verder over mag vinden en of dat grondwettelijk is of niet. ), dan zal dat ook niet mogen in een particuliere instelling.

Feit is dat het in deze casus geen discrimineren is. Je redenering valt of staat al bij die woordkeuze.

Duidelijk is dat de motie die gisteren is aangenomen niet berust op feiten. Dhr. Bisschop heeft duidelijk aangegeven wat precies niet deugde aan de motie. Vanuit de verklaringen die ik ken en zelf ook eens heb ondertekend kan ik niets anders dan dhr. Bisschop gelijk geven.

Verder ben ik voor een open toelatingsbeleid voor leerlingen in een setting van christelijk onderwijs op gereformeerde grondslag. Echter stopt de hetze niet bij het toelatingsbeleid voor leerlingen. Een van de volgende stappen is het toelatingsbeleid voor onderwijspersoneel. Wil een christelijke school haar grondslag niet verloochenen en werkelijk kunnen zijn wat @Ad Anker terecht weerspiegelt, dan zal daar personeel moeten staan die de grondslag onderschrijft en voorleeft.

Erasmiaan schreef:@Jantje: dank voor je inhoudelijke bijdrage. Ik hoop van harte dat het meevalt. Maar het zal je kind maar zijn dat bevriend raakt met iemand die nergens aan doet en een grote invloed op je kind heeft. Of nog erger: verkering krijgt met een meisje dat nergens aan doet.

Dat raakt een ouder diep, denk ik. Maar dan moeten ouders een stap terug doen; niet in gebed en in de liefde, wel in de bemoeienis. Loslaten is een erewoord in de opvoeding.

Erasmiaan schreef:Ik ben bang dat Ad Anker met deze redenering het Reformatorisch onderwijs aan het slopen is. Het klinkt allemaal fijn radicaal en intern kritisch, maar het is de bijl aan de wortel van onze opvoeding. Ik hoor het ds. P. Mulder nog zeggen op de jaarvergadering van de VGS: “onze scholen zijn geen evangelisatieposten!”

De gewoonten en gebruiken van leerlingen zonder reformatorische achtergrond maken meer indruk op de reformatorische leerlingen dan vice versa. Dat is nu echt wat je noemt: uitholling van binnenuit.

Juist, mooi gesproken.

Erasmiaan schreef:@Jantje: dank voor je inhoudelijke bijdrage. Ik hoop van harte dat het meevalt. Maar het zal je kind maar zijn dat bevriend raakt met iemand die nergens aan doet en een grote invloed op je kind heeft. Of nog erger: verkering krijgt met een meisje dat nergens aan doet.

Ik ben bang dat we het bagatelliseren. Waarom denk je dat de seculiere Kamermeerderheid dit voorrecht af wil pakken?

Sterker nog. Het zal je kind maar zijn dat bevriend is geraakt met jongeren op reformatorische scholen die innerlijk allang afscheid hebben genomen. En hun vrienden elders zoeken. Die veilige haven is het allang niet meer...

Hollander schreef:

Erasmiaan schreef:@Jantje: dank voor je inhoudelijke bijdrage. Ik hoop van harte dat het meevalt. Maar het zal je kind maar zijn dat bevriend raakt met iemand die nergens aan doet en een grote invloed op je kind heeft. Of nog erger: verkering krijgt met een meisje dat nergens aan doet.

Dat raakt een ouder diep, denk ik. Maar dan moeten ouders een stap terug doen; niet in gebed en in de liefde, wel in de bemoeienis. Loslaten is een erewoord in de opvoeding.

En o wat is dat moeilijk. We zeggen het zo gemakkelijk. En waar ligt de grens in loslaten in relatie tot wat goed voor de geest is en thuisregels en verantwoording mbt doopbelofte? Want het gaat best ver soms....