Afgewezen schreef:
Ja, ik weet dat de DL dat wél leren. Maar van de zinsnede waar ik op inging kan misbruik worden gemaakt, wanneer hij op zichzelf gelezen wordt.
Vond je dat ik dat had gedaan?
Je had hem in elk geval wél vet gemaakt.
Klopt, omdat mijn bescheiden mening is dat in menig topic de laatste tijd juist de bevinding wordt
gezien als verzekering van het ware geloof.
Die bevinding ís er wel maar m.i. is dat juist de herkenning die je leest in Gods Woord.
ter verduidelijking:
Je voelt niet iets en ga in de bijbel zoeken of je dat ergens tussen kan plakken, maar je lees de bijbel en
dan herken je je daarin. Moeilijk gezegd ervaar je dan dat de Geest, Gods Woord dan toepast op jou leven.
Ariene schreef:Klopt, omdat mijn bescheiden mening is dat in menig topic de laatste tijd juist de bevinding wordt
gezien als verzekering van het ware geloof.
Die bevinding ís er wel maar m.i. is dat juist de herkenning die je leest in Gods Woord.
ter verduidelijking:
Je voelt niet iets en ga in de bijbel zoeken of je dat ergens tussen kan plakken, maar je lees de bijbel en
dan herken je je daarin. Moeilijk gezegd ervaar je dan dat de Geest, Gods Woord dan toepast op jou leven.
Ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoel.
Ik weet niet of ik je wel helemaal begrijp. Als je iets herkent in de Bijbel, moet het er toch al zijn, anders is er ook niets te herkennen. Dus wat bedoel je precies?
Ariene schreef:Klopt, omdat mijn bescheiden mening is dat in menig topic de laatste tijd juist de bevinding wordt
gezien als verzekering van het ware geloof.
Die bevinding ís er wel maar m.i. is dat juist de herkenning die je leest in Gods Woord.
ter verduidelijking:
Je voelt niet iets en ga in de bijbel zoeken of je dat ergens tussen kan plakken, maar je lees de bijbel en
dan herken je je daarin. Moeilijk gezegd ervaar je dan dat de Geest, Gods Woord dan toepast op jou leven.
Ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoel.
Ik weet niet of ik je wel helemaal begrijp. Als je iets herkent in de Bijbel, moet het er toch al zijn, anders is er ook niets te herkennen. Dus wat bedoel je precies?
Ik probeer het nog één keer. Vind het moeilijk het duidelijk te krijgen zonder persoonlijk te worden.
Soms brengt de Bijbel onder woorden wat je wel voelt maar zelf niet onder woorden kan brengen.
Dus wanneer je dan een bepaalde tekst leest, lijkt deze opeens voor je te gaan "leven" omdat je jezelf of iets van je leven erin herken.
Ik bedoelde o.a. te zeggen dat de Bijbel van álles de bron hoort te zijn.
Ariene schreef:Ik probeer het nog één keer. Vind het moeilijk het duidelijk te krijgen zonder persoonlijk te worden.
Soms brengt de Bijbel onder woorden wat je wel voelt maar zelf niet onder woorden kan brengen.
Dus wanneer je dan een bepaalde tekst leest, lijkt deze opeens voor je te gaan "leven" omdat je jezelf of iets van je leven erin herken.
Ik bedoelde o.a. te zeggen dat de Bijbel van álles de bron hoort te zijn.
In dit geval is jouw bevinding de bron, en de Bijbel een verduidelijkend instrument. M.a.w. jouw bevinding is er eerst en de Bijbel is er om het duidelijk te maken.
Ariene schreef:Ik probeer het nog één keer. Vind het moeilijk het duidelijk te krijgen zonder persoonlijk te worden.
Soms brengt de Bijbel onder woorden wat je wel voelt maar zelf niet onder woorden kan brengen.
Dus wanneer je dan een bepaalde tekst leest, lijkt deze opeens voor je te gaan "leven" omdat je jezelf of iets van je leven erin herken.
Ik bedoelde o.a. te zeggen dat de Bijbel van álles de bron hoort te zijn.
In dit geval is jouw bevinding de bron, en de Bijbel een verduidelijkend instrument. M.a.w. jouw bevinding is er eerst en de Bijbel is er om het duidelijk te maken.
Ja, oké.
Alleen werkt voor mij de Bijbel als bril om het te kunnen zien.
Het is niet dat ik er iets in zoek, maar ik vind het erin.
Ariene schreef:
Ja, oké.
Alleen werkt voor mij de Bijbel als bril om het te kunnen zien.
Het is niet dat ik er iets in zoek, maar ik vind het erin.
Toch is het interessant wat je zegt. Wat in feite is het ook zo: de bevinding is er eerder dan de Bijbel. Veel bijbelheiligen hadden bevinding, die pas later te boek is gesteld.
Toch is de Bijbel natuurlijk de 'bron'. Hoe moeten we dit dan zien?
Ik denk zo: de boodschap van de Bijbel wordt bevindelijk toegepast. Dat hoeft niet per se door een tekst of een preek. Maar de boodschap van zonde en genade als geheel genomen.
Als Gods Geest zo in ons werkt, dan kan Hij voor ons licht laten vallen op een bepaald Bijbelgedeelte. Daarin vinden wij dan ons hart verklaard. En dat is niet vreemd: de auteur van het genadewerk is immers ook de auteur van de Bijbel?
Het probleem van DJK (en van velen met hem) nu is dat hij het wel goed heeft geleerd door Gods Geest, maar dat hij dat niet altijd goed kan laten matchen met wat hij in de Bijbel leest. Dan gaan we dingen 'inlezen' in de Bijbel, die op zich wel waar zijn, maar die dan bijvoorbeeld net níét in dat Bijbelgedeelte staan.
Ariene schreef:
Ja, oké.
Alleen werkt voor mij de Bijbel als bril om het te kunnen zien.
Het is niet dat ik er iets in zoek, maar ik vind het erin.
Toch is het interessant wat je zegt. Wat in feite is het ook zo: de bevinding is er eerder dan de Bijbel. Veel bijbelheiligen hadden bevinding, die pas later te boek is gesteld.
Toch is de Bijbel natuurlijk de 'bron'. Hoe moeten we dit dan zien?
Ik denk zo: de boodschap van de Bijbel wordt bevindelijk toegepast. Dat hoeft niet per se door een tekst of een preek. Maar de boodschap van zonde en genade als geheel genomen.
Als Gods Geest zo in ons werkt, dan kan Hij voor ons licht laten vallen op een bepaald Bijbelgedeelte. Daarin vinden wij dan ons hart verklaard. En dat is niet vreemd: de auteur van het genadewerk is immers ook de auteur van de Bijbel?
Het probleem van DJK (en van velen met hem) nu is dat hij het wel goed heeft geleerd door Gods Geest, maar dat hij dat niet altijd goed kan laten matchen met wat hij in de Bijbel leest. Dan gaan we dingen 'inlezen' in de Bijbel, die op zich wel waar zijn, maar die dan bijvoorbeeld net níét in dat Bijbelgedeelte staan.
Ariene schreef:
Ja, oké.
Alleen werkt voor mij de Bijbel als bril om het te kunnen zien.
Het is niet dat ik er iets in zoek, maar ik vind het erin.
Toch is het interessant wat je zegt. Wat in feite is het ook zo: de bevinding is er eerder dan de Bijbel. Veel bijbelheiligen hadden bevinding, die pas later te boek is gesteld.
Toch is de Bijbel natuurlijk de 'bron'. Hoe moeten we dit dan zien?
Ik denk zo: de boodschap van de Bijbel wordt bevindelijk toegepast. Dat hoeft niet per se door een tekst of een preek. Maar de boodschap van zonde en genade als geheel genomen.
Als Gods Geest zo in ons werkt, dan kan Hij voor ons licht laten vallen op een bepaald Bijbelgedeelte. Daarin vinden wij dan ons hart verklaard. En dat is niet vreemd: de auteur van het genadewerk is immers ook de auteur van de Bijbel?
Het probleem van DJK (en van velen met hem) nu is dat hij het wel goed heeft geleerd door Gods Geest, maar dat hij dat niet altijd goed kan laten matchen met wat hij in de Bijbel leest. Dan gaan we dingen 'inlezen' in de Bijbel, die op zich wel waar zijn, maar die dan bijvoorbeeld net níét in dat Bijbelgedeelte staan.
Maar als de Heere nu toch troost en verzekering uit het verkeerd geinterpreteerd gedeelte geeft?
Ariene schreef:
Ja, oké.
Alleen werkt voor mij de Bijbel als bril om het te kunnen zien.
Het is niet dat ik er iets in zoek, maar ik vind het erin.
Toch is het interessant wat je zegt. Wat in feite is het ook zo: de bevinding is er eerder dan de Bijbel. Veel bijbelheiligen hadden bevinding, die pas later te boek is gesteld.
Toch is de Bijbel natuurlijk de 'bron'. Hoe moeten we dit dan zien?
Ik denk zo: de boodschap van de Bijbel wordt bevindelijk toegepast. Dat hoeft niet per se door een tekst of een preek. Maar de boodschap van zonde en genade als geheel genomen.
Als Gods Geest zo in ons werkt, dan kan Hij voor ons licht laten vallen op een bepaald Bijbelgedeelte. Daarin vinden wij dan ons hart verklaard. En dat is niet vreemd: de auteur van het genadewerk is immers ook de auteur van de Bijbel?
Het probleem van DJK (en van velen met hem) nu is dat hij het wel goed heeft geleerd door Gods Geest, maar dat hij dat niet altijd goed kan laten matchen met wat hij in de Bijbel leest. Dan gaan we dingen 'inlezen' in de Bijbel, die op zich wel waar zijn, maar die dan bijvoorbeeld net níét in dat Bijbelgedeelte staan.
Maar als de Heere nu toch troost en verzekering uit het verkeerd geinterpreteerd gedeelte geeft?
Wanneer je het niet zoekt, maar vind, geloof ik daar niet in.
Ik geloof dat het Woord door de Geest wordt toegepast.
Ariene schreef:
Ja, oké.
Alleen werkt voor mij de Bijbel als bril om het te kunnen zien.
Het is niet dat ik er iets in zoek, maar ik vind het erin.
Toch is het interessant wat je zegt. Wat in feite is het ook zo: de bevinding is er eerder dan de Bijbel. Veel bijbelheiligen hadden bevinding, die pas later te boek is gesteld.
Toch is de Bijbel natuurlijk de 'bron'. Hoe moeten we dit dan zien?
Ik denk zo: de boodschap van de Bijbel wordt bevindelijk toegepast. Dat hoeft niet per se door een tekst of een preek. Maar de boodschap van zonde en genade als geheel genomen.
Als Gods Geest zo in ons werkt, dan kan Hij voor ons licht laten vallen op een bepaald Bijbelgedeelte. Daarin vinden wij dan ons hart verklaard. En dat is niet vreemd: de auteur van het genadewerk is immers ook de auteur van de Bijbel?
Het probleem van DJK (en van velen met hem) nu is dat hij het wel goed heeft geleerd door Gods Geest, maar dat hij dat niet altijd goed kan laten matchen met wat hij in de Bijbel leest. Dan gaan we dingen 'inlezen' in de Bijbel, die op zich wel waar zijn, maar die dan bijvoorbeeld net níét in dat Bijbelgedeelte staan.
Maar als de Heere nu toch troost en verzekering uit het verkeerd geinterpreteerd gedeelte geeft?
Ik geloof dat dat wel kan en dat het ook gebeurt. Gods Geest kan zich aanpassen aan ons beperkte inzicht. Bovendien kun je je afvragen of je zo'n gedeelte dan wel verkeerd geïnterpreteerd hebt.
Want in de eerste bekering van de mens of wat het aanvankelijk berouw betreft, wordt Gods Wet ons voorgesteld, opdat de Schepper ons vernederen zou en ons bewegen zou om Christus te begeren. Hij doet dit door de gehoorzaamheid, die wij Hem verschuldigd zijn, van onze eigen krachten te eisen (Hand. 2 : 37-39). Maar nadat wij tot Christus, Die in het Evangelie aangeboden wordt, gekomen zijn, stelt Hij ons wederom de Wet voor, thans echter met een andere bedoeling, namelijk niet, om ons, die door Christus' bloed verlost en met het geloof begiftigd zijn, te leren uit dankbaarheid, waardig de roeping Gods, in eigen krachten te wandelen, maar opdat deze leer van de Wet, waarin de gelovigen zich dag en nacht oefenen (Psalm 1 en 19), een middel zou zijn, waardoor de Heilige Geest onze harten allengskens naar Gods beeld wil hervormen.Hij wil ook deze en geen andere wetten in de harten schrijven en wel met meer kracht des Geestes dan onder het Oude Testament. Eerst toch is de gedachtenis van de zonden door Christus begraven. Op deze overvloed en meerdere kracht van de Geest onder het Nieuwe Testament heeft de Heere gezien, toen Hij door Jeremia zeide, dat er bijna geen arbeid om de naaste te leren nodig zou zijn, namelijk wanneer de kracht en de overvloed van de Geest vergeleken wordt met dat gedeelte en met die bedeling van de gaven, die er onder het Oude Testament waren.
Wanneer Paulus de bediening van de beide Verbonden met elkaar vergelijkt, zegt hij hiervan ook: „En wij allen, met ongedekten aangezichte de heerlijkheid des Heeren als in een spiegel aanschouwende, worden naar hetzelfde beeld in gedaante veranderd, van heerlijkheid tot heerlijkheid, als van des Heeren Geest” (o.a. 2 Kor. 3 : 18).
Op deze wijze is de Wet een deel van het Genadeverbond, voor zover zij door Gods Geest in de harten geschreven wordt en de prediking van de bekering het middel daartoe is.
chapman schreef:Wettisch berouw ---> slaafse vreze (bang voor de straf over de zonde)
Evangelisch berouw ---> kinderlijke vreze (droefheid om God de Vader bedroefd te hebben door je zonden)
Ik denk aan 'wettisch berouw' aan de geschiedenis van Kain die zijn broer Abel doodsloeg, en op de vlucht was voor God uit angst voor de gevolgen van de daad (straf dus). Ik zou zeggen, hij had 'spijt' van de daad.
Aan 'berouw' denk ik aan de geschiedenis van David, hoe hij Uria liet doden in de strijd om zo Bathseba tot vrouw te kunnen nemen. Toen Nathan hem liet zien hoe hij was, leefde David dat krachtdadig in, en kwam voor God in de schuld:'Dies ben ik Uw gramschap dubbelwaardig. 'k Erken mijn schuld die U tot straf bewoog. Uw doen is rein, Uw vonnis gans rechtvaardig.
Ik weet niet of je dit onder 'Evangelisch berouw' kunt rekenen!
Hoe minder sommigen begrijpen, des te meer willen zij bewijzen. (C.F. Gellert)
Natuurlijk is dat evangelisch berouw, evangelisch = Bijbels. En dan is er ook verzoening = Evangelie = blijde boodschap.
Do not waste time bothering whether you ‘love’ your neighbor; act as if you did. As soon as we do this we find one of the great secrets. When you are behaving as if you loved someone, you will presently come to love him."
