Tsja, enige postmoderniteit kunnen we je niet ontzeggenMarnix schreef:Ik vind het wel mooi / leuk om de verzen op verschillende melodieen te zingen, doet deze organist wel vaker. Een "zo hoort dat niet" vind ik een beetje bekrompen. Wie bepaalt dat? Ik vind het juist verfrissend en leuk als het eens anders gaat dan "zoals het hoort"... als je dingen altijd alleen maar volgens het boekje doet wordt het leven erg saai.
Bij dat eerste lied staat in jullie Gereformeerd Kerkboek een melodie afgedrukt. Die staat daar niet zomaar. Bij heel veel kerkliederen is de melodie ontstaan in samenhang met de tekst, soms is de volgorde ook omgekeerd geweest, maar in elk geval: bij een tekst hoort in de meeste gevallen gewoon die bepaalde melodie. Ook m.b.t. het nieuwe Liedboek-2012 wordt er weer gewikt en gewogen om goede combinaties van teksten en melodieën te krijgen, ook in gevallen waar die eenheid niet op voorhand vast is gelegd door componist of dichter. Maar er komen geen lijstjes bij in de trant van "dit lied kun je ook zingen op de wijs van Gez, 177, 331, 502 en 765".
Het getuigt van respect voor het kerklied als je de gegeven combinaties handhaaft. Wanneer je een lied als een éénheid beschouwt (en zo zijn liedteksten toch gedicht), dan bevordert het die eenheid ook niet als je na elk couplet eerst een tussenspel krijgt als bruggetje naar het volgende couplet, dat weer op een andere wijs wordt gezongen. Het gaat dus niet om een bekrompen "zo hoort het niet", maar om a. respect voor het kerklied en b. om de eenheid binnen een lied niet te verbreken.
In Engeland ligt dat een beetje anders, daar heeft elke melodie een eigen naam en kan het inderdaad voorkomen dat je Hymn nummer zoveel vandaag zingt op de melodie van Tune X en volgende week op de melodie van Tune Y. Dat kan daar, omdat heel veel kerkliederen allemaal hetzelfde rijm- en lettergrepenschema hebben.
Als je dat leuk vindt, kun je dus altijd nog emigreren naar Engeland
Bij de psalmen kun je dat kunstje gelukkig bijna nooit uithalen, omdat er maar heel weinig psalmen zijn met overeenkomstige lettergrepenschema's. Bekend voorbeeld is Psalm 100 en 134 (in Engeland noemt men de melodie van 134 dan ook "The Old Hundreth"), die overigens ook nog past op Daar juicht een toon, de Avondzang en nog een handvol melodieën met het schema 8888. Er zijn zelfs psalmen met een dermate uniek schema dat ze op geen enkele andere bestaande melodie kunnen worden gezongen. Saaie hè?
Overigens doen we dit maar sporadisch en het is niet zo dat het zonder dit dus saai is. Het ging mij bij dat fragment om het orgelspel, niet om de afwisseling in melodie... ik vind dat wel mooi maar zeg niet dat het zonder dat dus per definitie saai is 
