En dan is zorgvuldig wat anders dan selectief. Net zoals wij de hele Schrift moeten en mogen lezen, moet een predikant ook de doorsnee van het Woord verkondigen (want alle teksten behandelen kan toch niet)Oorspronkelijk gepost door Majorca
De predikant moet daarom zorvuldig tot een tekstkeuze komen.
Oproep tot geloof?
-
Lecram
-
Zeeuw
“Tenslotte wijs ik graag op één passage uit de door Zeeuw geplakte preek van Ds Van Haaren, waarvan ik me afvraag of hij en Niek het daar wel mee eens zijn:”
Die vraag had ik verwacht….je weet inmiddels wel dat ik geloof dat de Schrift wedergeboorte en geloof in Christus in tijd laat samenvallen. Als ds. Van Haaren dat hier wel in tijd wil onderscheiden ben ik het daar niet mee eens. Maar laat ik vooral benadrukken dat dit ene puntje voor mij absoluut niet opweegt tegen de zeer mooie inhoud van deze preek. In dit geval is er dan sprake van een dogmatisch verschil wat hier niet van invloed is op de prediking. Ik ben het er hartelijk mee eens. Ds. Van Haaren dringt hier als een ware herder achter de schapen aan en predikt de oproep tot geloof en het aanbod van genade aan alle hoorders. Daarnaast staat er maar 1 Persoon centraal: Christus en Die gekruisigd. Dan zal ik de laatste zijn om op 1 gedeelte te gaan zitten vitten. Bijvoorbeeld als ik dit lees:
“Als Hij binnenkomt, gaat Hij Zichzelf verklaren, Zichzelf openbaren. En dan gaat Hij inleiden in Zijn werk en dat gaat Hij toepassen aan het hart. Dan is het zo, dat Hij Zichzelf te genieten geeft. Als Hij binnenkomt, dan komt Hij niet binnen als Gast, maar dan komt Hij binnen als Gastheer. Hij richt de tafel toe voor hun aangezicht. Hij is het Die het hart gaat vervullen met vrede, met vreugde, met liefde, met zaligheid. Want werkelijk, als die Zaligmaker binnenkomt, dan wordt de zaligheid van die Zaligmaker ook gesmaakt, in welke mate dan ook.
Alles wordt niet in één dag geleerd. Als die Zaligmaker binnenkomt, dan maakt Hij zalig, dat is “vol” maken. Dan vervult Hij het hart met heilbespiegelingen. Dan is het zo, dat Hij verlost van de zonde en dat Hij ook inzet in de gemeenschap met God. Dan is het zo, als het geloof door mag breken en iets van Hem gezien en omhelsd mag worden, dat dan ook beleefd wordt dat er een vlak veld is tussen God en de ziel. Dan staan we voor God, alsof we nooit zonde gekend of gedaan hadden, alsof we alle gehoorzaamheid hadden betracht die Christus voor ons heeft betracht. Ja, dan zijn we zalig!
Geliefden, bent u wel eens zalig geweest? Daar zijn eigenlijk geen woorden voor. Dat kun je niet bespreken, dat kun je alleen maar beleven. En als je het beleefd hebt kun je het niet zeggen. Mensen, die de Zaligmaker hebben mogen ontmoeten, die iets van de zaligheid van die Zaligmaker hebben mogen proeven, kunnen eigenlijk niet zeggen wat ze doorléven. Daar zijn geen woorden voor. Want al zou je er nu duizend keer over spreken, maar als u het één keertje zou beleven, zou u zeggen: Er is nog nooit iets van gezegd. En dat is waar ook.
O die zaligheid, die Jezus schenkt! Dan worden we verlost van datgene wat ons bezwaart en benauwt en bedroeft over de zonde. Dan mogen we datgene ontvangen, waarnaar ons hart verlangend is geworden, namelijk dat heil smaken, dat de breuk is geheeld. Dan is het zo, dat Hij bedient uit Zijn volheid. En dat zij ontvangen mogen genade voor genade (Johannes 1:16). En zeker, het smaken van Zijn gunst sterkt meer dan de uitgezochtste spijze.”
Kijk, dat is bevindelijke Christusprediking! En zou je dan nog buiten dit genadewonder over geestelijk leven willen spreken ? Als je nu de dood in jezelf, maar ook het leven in Hem hebt mogen vinden; zou je dan nog zo hard staan roepen dat er buiten de kennis van Hem wel leven is ? Al zou je er dogmatisch wel zo over denken, dan nog zul je bevindelijk gesproken toch altijd alles buiten die Zaligmaker willen afsnijden ?
Waarom ? Omdat het Hem onteert! Ik begrijp die mensen niet die telkens en telkens leven buiten Hem willen leren. Hebben ze ooit wel eens meegemaakt dat er buiten Hem geen enkel leven, maar alleen de dood is ? Hebben ze ooit wel eens meegemaakt welk een ruimte er alleen in Hem ligt ? En zouden ze dan toch nog willen stellen dat er buiten Hem leven is? Ik vind het een bijzonder slecht teken om zo hard en telkens weer toch nog te willen weten van leven buiten Hem. En verder: het is een ieders eigen verantwoordelijkheid.
“De vorige catechismusverklaring die is gelezen was van Hoogerland, nu word Vreugdehil gelezen. Das toch bést wel een verschil...”
En dat is in ieder geval een hele eerlijke opmerking die volkomen waar is!
En verder hoop ik 14 dagen hier afwezig te zijn ivm vakantie. Ik zal aan jullie denken tijdens onze Veluwse fietstochten.
Groeten
Die vraag had ik verwacht….je weet inmiddels wel dat ik geloof dat de Schrift wedergeboorte en geloof in Christus in tijd laat samenvallen. Als ds. Van Haaren dat hier wel in tijd wil onderscheiden ben ik het daar niet mee eens. Maar laat ik vooral benadrukken dat dit ene puntje voor mij absoluut niet opweegt tegen de zeer mooie inhoud van deze preek. In dit geval is er dan sprake van een dogmatisch verschil wat hier niet van invloed is op de prediking. Ik ben het er hartelijk mee eens. Ds. Van Haaren dringt hier als een ware herder achter de schapen aan en predikt de oproep tot geloof en het aanbod van genade aan alle hoorders. Daarnaast staat er maar 1 Persoon centraal: Christus en Die gekruisigd. Dan zal ik de laatste zijn om op 1 gedeelte te gaan zitten vitten. Bijvoorbeeld als ik dit lees:
“Als Hij binnenkomt, gaat Hij Zichzelf verklaren, Zichzelf openbaren. En dan gaat Hij inleiden in Zijn werk en dat gaat Hij toepassen aan het hart. Dan is het zo, dat Hij Zichzelf te genieten geeft. Als Hij binnenkomt, dan komt Hij niet binnen als Gast, maar dan komt Hij binnen als Gastheer. Hij richt de tafel toe voor hun aangezicht. Hij is het Die het hart gaat vervullen met vrede, met vreugde, met liefde, met zaligheid. Want werkelijk, als die Zaligmaker binnenkomt, dan wordt de zaligheid van die Zaligmaker ook gesmaakt, in welke mate dan ook.
Alles wordt niet in één dag geleerd. Als die Zaligmaker binnenkomt, dan maakt Hij zalig, dat is “vol” maken. Dan vervult Hij het hart met heilbespiegelingen. Dan is het zo, dat Hij verlost van de zonde en dat Hij ook inzet in de gemeenschap met God. Dan is het zo, als het geloof door mag breken en iets van Hem gezien en omhelsd mag worden, dat dan ook beleefd wordt dat er een vlak veld is tussen God en de ziel. Dan staan we voor God, alsof we nooit zonde gekend of gedaan hadden, alsof we alle gehoorzaamheid hadden betracht die Christus voor ons heeft betracht. Ja, dan zijn we zalig!
Geliefden, bent u wel eens zalig geweest? Daar zijn eigenlijk geen woorden voor. Dat kun je niet bespreken, dat kun je alleen maar beleven. En als je het beleefd hebt kun je het niet zeggen. Mensen, die de Zaligmaker hebben mogen ontmoeten, die iets van de zaligheid van die Zaligmaker hebben mogen proeven, kunnen eigenlijk niet zeggen wat ze doorléven. Daar zijn geen woorden voor. Want al zou je er nu duizend keer over spreken, maar als u het één keertje zou beleven, zou u zeggen: Er is nog nooit iets van gezegd. En dat is waar ook.
O die zaligheid, die Jezus schenkt! Dan worden we verlost van datgene wat ons bezwaart en benauwt en bedroeft over de zonde. Dan mogen we datgene ontvangen, waarnaar ons hart verlangend is geworden, namelijk dat heil smaken, dat de breuk is geheeld. Dan is het zo, dat Hij bedient uit Zijn volheid. En dat zij ontvangen mogen genade voor genade (Johannes 1:16). En zeker, het smaken van Zijn gunst sterkt meer dan de uitgezochtste spijze.”
Kijk, dat is bevindelijke Christusprediking! En zou je dan nog buiten dit genadewonder over geestelijk leven willen spreken ? Als je nu de dood in jezelf, maar ook het leven in Hem hebt mogen vinden; zou je dan nog zo hard staan roepen dat er buiten de kennis van Hem wel leven is ? Al zou je er dogmatisch wel zo over denken, dan nog zul je bevindelijk gesproken toch altijd alles buiten die Zaligmaker willen afsnijden ?
Waarom ? Omdat het Hem onteert! Ik begrijp die mensen niet die telkens en telkens leven buiten Hem willen leren. Hebben ze ooit wel eens meegemaakt dat er buiten Hem geen enkel leven, maar alleen de dood is ? Hebben ze ooit wel eens meegemaakt welk een ruimte er alleen in Hem ligt ? En zouden ze dan toch nog willen stellen dat er buiten Hem leven is? Ik vind het een bijzonder slecht teken om zo hard en telkens weer toch nog te willen weten van leven buiten Hem. En verder: het is een ieders eigen verantwoordelijkheid.
“De vorige catechismusverklaring die is gelezen was van Hoogerland, nu word Vreugdehil gelezen. Das toch bést wel een verschil...”
En dat is in ieder geval een hele eerlijke opmerking die volkomen waar is!
En verder hoop ik 14 dagen hier afwezig te zijn ivm vakantie. Ik zal aan jullie denken tijdens onze Veluwse fietstochten.
Groeten
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Twee verschillende teksten met twee verschillende grondwoorden voor ‘geroepen’.hoi niek
het is mijns inziens ook tweeerlei roeping zie mijn laatste posting met aanhaling van twee teksten uit Gods Woord
1. Uitwendige roeping: Velen geroepen, weinigen uitverkoren.
2. Inwendige roeping En die Hij geroepen heeft, die heeft Hij ook gerechtvaardigd.. etc.
Als ik lees velen geroepen, weinigen uitverkoren, dan staat er in de grondtekst het woord ‘kletos’.
Wat betekent het woord kletos?
1) in ‘t alg. van hen, die tot deelgenootschap aan het heil in Christus geroepen zijn (Mt 20:16 22:14).
2) bijz. van hen, die aan de tot hen uitgegane roeping of nodiging gehoor hebben gegeven, dit is de gelovigen, en als zodanig geroepenen, Ro 8:28 1Co 1:24 Jud 1:1.
3) de apostel Paulus noemt zich Ro 1:1 1Co 1:1: een geroepen apostel, om aan te duiden, dat hij het apostelschap niet uit eigen beweging of op gezag van anderen aanvaard had, maar door Jezus Christus en God daartoe geroepen was, vergelijk Gal 1:1.
In het andere vers vinden we het algemene woord voor roepen ‘kaleo’
1) roepen, iemand om te komen, te volgen, voor het gericht, om daar voor te verschijnen, nodigen, uitnodigen tot een gastmaal, bruiloft, bijz. overdracht. van het nodigen of roepen van de mensen door God tot deelneming aan het heil in Christus.
2) noemen en genoemd worden, heten, ik heb een naam ontvangen, ben genaamd geworden.
Dit is zomaar een verklaring van het woord. Je zou het eerder andersom verwachten, tenminste gezien de context wel.
Waarom Adrianus heb ik nu zo’n moeite met een twee-erlei roeping? Wel, omdat de roeping altijd tot ons komt door het Woord, (want het geloof is door het gehoor en het gehoor door het gepredikte Woord van God). Dat Woord blijft altijd hetzelfde, want het is Zijn Woord. Toch zit er wel verschil in de uitwerking, jazeker! Lees hiervoor maar de gelijkenis van de zaaier. Hier zien we duidelijk uitgewerkt dat het een enerlei roeping is: de zaaiing van het Woord door de Zaaier. Waar ligt nu het onderscheid? In de roeping? Nee, in de bearbeiding van Gods Geest van ons hart. (de aarde). Of het Woord valt in de toebereide aarde, of datzelfde Woord valt in de aarde zoals ze is en brengt géén vrucht voort. Daarom is het voor mij enerlei roeping en tweeërlei uitwerking.
Groeten,
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
-
gerrit de 2e
- Berichten: 754
- Lid geworden op: 15 dec 2003, 22:38
- Contacteer:
Hou het maar goed in de gaten Adrianus....!!Oorspronkelijk gepost door AdrianusIk hoop niet dat jij op deze manier je verantwoordelijkheid probeert te ontlopen, Jacob!Oorspronkelijk gepost door jacob
Adrianus,
Als het 2-erlei roeping zou zijn, betekent het dan praktisch niet gewoon dat die uitwendige roeping slechts een wassen neus is?
De Heere zegt het wel, maar Hij bedoelt het niet zo.....
-
jacob
nee papaOorspronkelijk gepost door AdrianusIk hoop niet dat jij op deze manier je verantwoordelijkheid probeert te ontlopen, Jacob!Oorspronkelijk gepost door jacob
Adrianus,
Als het 2-erlei roeping zou zijn, betekent het dan praktisch niet gewoon dat die uitwendige roeping slechts een wassen neus is?
De Heere zegt het wel, maar Hij bedoelt het niet zo.....
-
visje
Inderdaad Anemoon,'Oorspronkelijk gepost door anemoonja, dat is precies datgene wat ik in een eerdere posting hier ook bedoeldeDe Heere zegt het wel, maar Hij bedoelt het niet zo.....
dat is wel zo'n verschrikkelijke gedachte
Wat God ons zegt in Zijn woord, meent Hij ook.
En of we nu geloven of er enerlei of tweeerlei roeping is, belangrijker is dat we Gods eigen woorden voor waar houden, Hij liegt niet, geldt ook voor hetvolgende :
"Indien iemand den Heere Jezus CHristus niet liefheeft, die zij een vervloeking"
-
wim314
-
gerrit de 2e
- Berichten: 754
- Lid geworden op: 15 dec 2003, 22:38
- Contacteer:
Waarom staat er niet gewoon ''wordt'' i.p.v. ''zal''?Oorspronkelijk gepost door PimMijn belijdenistekst.Oorspronkelijk gepost door wim314
sommige beloften zijn zo duidelijk...gaan we het moeilijk maken...zou dat de bedoeling zijn? Een ieder die de Naam des Heeren aanroept ZAL zalig worden. punt. (hand 2.21 = mijn steuntekst)
Overigens is het '' ZAL zalig worden'' warmer en expresiever dan ''wordt zalig''.
Is er een taalkundige die weet waarom het woordje 'zal' zo gebruikt wordt?