Sheba schreef:Luther schreef:Sheba schreef:Zedelijker wil toch nog niet zeggen dat het echt zedelijk is? Als mannen al niet weten welke kant ze moeten opkijken bij de korte lapjes stof om de billen van de meiden. Dan kunnen ze dat ook niet bij de rokken tot halverwege het been., lijkt mij.
Ga met een korte rok zitten of fietsen die halverwege het bovenbeen komt... En hij kruipt nog een stuk omhoog. Ben je m.i. net zo ver.
M.a.w. Zijn onze grenzen mbt tot wat nog zedelijk is, bepaald door het modebeeld dat geschetst wordt onder de ons bekende en minder bekende zaken? En zijn ook de kledingregels van de scholen hierin mee gegaan?
Je zeggen: het glas is halfleeg. Je kunt ook zeggen: men eist tenminste weer een halfvol glas.
Op de fiets komt dit probleem niet voor: vrijwel alle meiden komen en gaan in broek van school. Een school heeft ook te dealen met de toeleverende ouders. Bij aanscherping van de regels - want zoals het wel bedoeld - moet je ook een beetje rekening houden met de maximaal haalbare spankracht van de achterban. Dat is bijvoorbeeld de reden dat het dragen van een broek voor meisjes (nog) niet is vrijgegeven.
Die broek blijft hoop ik ook nog lang weg.
Dat mag, maar houd er rekening mee, dat dit ook kan veranderen.
Sheba schreef:maar mijn logica, snapt iets echt niet.
We leren de kinderen dat kleding bedekkend moet zijn.
Nu doet het zich voor dat de rokken steeds korter werden. En minder zedelijk. Tot in de Refowinkels toe.
Daar wil men een stop op hebben. Terecht.
Maar de school laat aan de populatie van de ouders afhangen of de rok heel onzedelijk of een klein beetje onzedelijk mag zijn. En wanneer het meerendeel van de ouders vinden dat een rok tot halverwege het bovenbeen nog zedelijk is, maken we dat maar als schoolregel? En als straks het meerendeel vindt dat een broek op school moet kunnen, laten we het toe?
Dus je maakt de inhoud van je norm afhankelijk van de mening van mensen? Ipv dat de inhoud van de Schrift de norm is? En de Schrift heeft als uitgangspunt tot kleding toch; Eerbaar, eenvoudig en zedelijk. En niet een klein beetje zedelijk?
Laat ik bij het laatste beginnen: Ja, je vat het goed samen. En daar is iedereen het ook wel over eens hoor. Het punt is alleen, dat mensen in de praktijk vervolgens een verschillende interpretatie geven aan wat zedelijk is. Dat geldt niet alleen voor ouders en kinderen, maar ook voor docenten, schoolleiding en schoolbesturen. Als die laatste gremia in meerderheid een rok minimaal tot en met de helft van het bovenbeen een goede concretisering vindt van het uitgangspunt 'zedelijk', dan wordt dat de regel. En bovendien geldt - maar dat is geen excuus - de handhaving van dit soort regels wordt gelegd bij de docenten. Stel nu dat de meerderheid van de docenten de regel 'rok moet minimaal op de knie vallen' niet ondersteunt, omdat men op basis van de Schrift ook een rok tot halverwege zedig en kuis vindt, dan kun je de regel wel stellen, maar dan zal deze niet gehandhaafd worden. (Let wel: ik schets niet hoe het moet, maar hoe het gaat.)
In de praktijk is de eis dat de rok minstens tot halverwege het bovenbeen moet komen een aanscherping van de bestaande situatie.
Op het plaatje boven die regel staat een meisje die haar rok tot halverwege haar bovenbeen heeft. Vind je dat onzedelijk?
http://www.wartburg.nl/Media/download/5 ... Fkopie.pdf
Sheba schreef:Maar van een reformatorische school die je bewust kiest om de eenheid tussen school, kerk en thuis.... Verwacht ik toch wel enige aansluiting bij de Schrift omtrent deze praktische kledingmaatregel.
Ik ben dat met je eens, maar wat dan als een collega-ouder van jou exact hetzelfde zegt, en op basis daarvan stelt: gelukkig, deze regels sluiten helemaal aan bij hoe het thuis gaat?
Wat die make-up betreft: daar he ik me ook over verbaasd. Dat lijkt me ook een aanpassing aan de tijd. Het is in de praktijk zo dat er vrijwel geen meisje meer zonder (enige) make-up in de school rondloopt. Idem: vrouwelijk personeel. Dan kun je kiezen om het verbod op make-up een papieren regel te houden (met devaluatie van andere regels tot gevolg), of je kunt besluiten deze regel weer volop te gaan handhaven (dat zal in de praktijk niet te doen zijn, vanwege ontbrekend draagvlak), of je buigt de regel bij naar een hanteerbare herformulering. Het boekje van ds. C.P. de Boer (CGK Urk) heeft als basis gediend voor het proces dat heeft geleid tot de herformulering van deze regels.
De kracht van het Evangelie zit in de bezittelijke voornaamwoorden. (Maarten Luther, WA 101, 2, 25)
