Gereformeerde Gemeenten

[Reiziger]

Als ik politicus was, zou ik zeggen: ik ga over mijn eigen woorden. En ik weet het ja, dat deze ergernis bestaat. Ik begon niet voor niets met dat te benoemen. Zie verder mijn reactie op Maanenschijn. Het was niet voorwaardelijk bedoeld, maar ontegenzeglijk moet het mes toch in de eigen werken en werkheiligheid?

Alles goed en wel, Job, en je gaat inderdaad over je eigen woorden.
En ja, het mes moet erin, hoor.
Maar moet je dan zeggen dat iedereen zich maar moet doodwerken? Dan moet je dat juist toch níét zeggen? Of zitten we nu op een andere lijn? Misschien begrijp ik je niet helemaal goed Wat bedoel je eigenlijk met doodwerken? Dat is dan misschien vraag 1.

Dit vind ik zo'n mooi citaat van James Durham, aangehaald door ds. C. Harinck in het boek De toeleidende weg tot Christus:

Indien het mogelijk was dat een ziel zou komen zonder een gevoel van zonde, de genade zou hem omhelzen. Einde citaat.

Met andere woorden: beseffen we wel waar het om gaat? Of zijn we zo bezig met de weg die we menen dat God gaat, dat we het grote einddoel uit het oog verliezen?

[GerefGemeente-lid]

Hoe moet een preek er volgens jou dan uitzien? Want dat is me in al jouw bijdrages nog zelden duidelijk geworden. Wanneer heb je geen kritiek op de prediking? Kun je dat eens uitleggen?

Het is trouwens Huijser, met lange ij en een s.

Als de Christus wordt gepredikt en niet de christen.

Nou, de vraag of iemand geen uitkomst meer ziet, zal vermoedelijk beantwoordt worden met het feit dat dé Christus daarin voorziet. Dus ik begrijp dan niet waarom zo'n vraag op zichzelf verkeerd zou zijn.

Precies! Het wordt niet gezegd en ieder kan dat daarmee op z'n eigen manier invullen. Jij doet het ook, je weet blijkbaar de 3e zin al.

Maar ik vul het toch niet op mijn eigen manier in? Het is toch Bijbels? Ik begrijp je echt niet. Je drukt je onsamenhangend uit en blijft erg vaag.

[Maanenschijn]

Hoe moet een preek er volgens jou dan uitzien? Want dat is me in al jouw bijdrages nog zelden duidelijk geworden. Wanneer heb je geen kritiek op de prediking? Kun je dat eens uitleggen?

Het is trouwens Huijser, met lange ij en een s.

Als de Christus wordt gepredikt en niet de christen.

Nou, de vraag of iemand geen uitkomst meer ziet, zal vermoedelijk beantwoordt worden met het feit dat dé Christus daarin voorziet. Dus ik begrijp dan niet waarom zo'n vraag op zichzelf verkeerd zou zijn.

Precies! Het wordt niet gezegd en ieder kan dat daarmee op z'n eigen manier invullen. Jij doet het ook, je weet blijkbaar de 3e zin al.

Ik denk @Wim hier de kern te pakken heeft. Het is (meestal) niet datgene wat gezegd wordt. Maar vooral wat er niet gepreekt wordt.

[Mannetje]

We weten allemaal van die dominee die voor de radio had gepreekt en ook had gemerkt dat we veel beslag was.
Helaas liep de band niet

De anekdote waarvan je wist dat die ging komen. Soort hondje van Pavlov

Goed, noem het dan de weerklank op de bergen.

En verder vind ik je reactie een beetje flauw. Ik begrijp heus wel wat je bedoelt, maar ik heb het hier over een eredienst waarin mensen lijfelijk aanwezig zijn en waar de technische middelen (afgezien van de microfoon en de verlichting in de kerkzaal) generlei nut of waarde in hebben.

Ik denk dat je op Bertiel reageert?

[GerefGemeente-lid]

Klopt. Maar jij zei ook nog wat in een aparte reactie, dus ik vond het wel raadzaam je er ook in mee te nemen.

[GerefGemeente-lid]

Met andere woorden: beseffen we wel waar het om gaat? Of zijn we zo bezig met de weg die we menen dat God gaat, dat we het grote einddoel uit het oog verliezen?

Je laatste vraag is wel een belangrijke. We kunnen menen op de smalle weg te lopen, maar met een ingebeelde hemel op de rechterkant van de brede weg verkeren.

En verder is het wel belangrijk om de volgende Bijbelverzen in acht te nemen:
Johannes 10: 1-5:
Voorwaar, voorwaar zeg Ik ulieden: Die niet ingaat door de deur in den stal der schapen, maar van elders inklimt, die is een dief en moordenaar. Maar die door de deur ingaat, is een herder der schapen. Dezen doet de deurwachter open, en de schapen horen zijn stem; en hij roept zijn schapen bij name, en leidt ze uit. En wanneer hij zijn schapen uitgedreven heeft, zo gaat hij voor hen heen; en de schapen volgen hem, overmits zij zijn stem kennen. Maar een vreemde zullen zij geenszins volgen, maar zullen van hem vlieden, overmits zij de stem der vreemden niet kennen.

Matthéüs 7: 13-14:
Gaat in door de enge poort; want wijd is de poort en breed is de weg, die tot het verderf leidt, en velen zijn er die door dezelve ingaan; want de poort is eng en de weg is nauw, die tot het leven leidt, en weinigen zijn er die denzelven vinden.

Lukas 13: 24-30:
Strijdt om in te gaan door de enge poort; want velen (zeg Ik u) zullen zoeken in te gaan, en zullen niet kunnen; namelijk nadat de Heere des huizes zal opgestaan zijn en de deur zal gesloten hebben; en gij zult beginnen buiten te staan en aan de deur te kloppen, zeggende: Heere, Heere, doe ons open; en Hij zal antwoorden en tot u zeggen: Ik ken u niet vanwaar gij zijt. Alsdan zult gij beginnen te zeggen: Wij hebben in Uw tegenwoordigheid gegeten en gedronken, en Gij hebt in onze straten geleerd. En Hij zal zeggen: Ik zeg u, Ik ken u niet vanwaar gij zijt; wijkt van Mij af, alle gij werkers der ongerechtigheid. Aldaar zal zijn wening en knersing der tanden, wanneer gij zult zien Abraham en Izak en Jakob en al de profeten in het Koninkrijk Gods, maar ulieden buiten uitgeworpen. En er zullen er komen van oosten en westen, en van noorden en zuiden, en zullen aanzitten in het Koninkrijk Gods. En zie, er zijn laatsten die de eersten zullen zijn; en er zijn eersten die de laatsten zullen zijn.

[Wim Anker]

Met andere woorden: beseffen we wel waar het om gaat? Of zijn we zo bezig met de weg die we menen dat God gaat, dat we het grote einddoel uit het oog verliezen?

Je laatste vraag is wel een belangrijke. We kunnen menen op de smalle weg te lopen, maar met een ingebeelde hemel op de rechterkant van de brede weg verkeren.

Dit bedoel ik! Wat heb je hier nu aan? Leg dan uit wat wel de juiste weg is en hoe je daar komt.

[pierre27]

Het zal volgens sommigen vast te gezelschapsachtig zijn, maar een mens moet* zich absoluut doodwerken, anders is er geen plaats voor een volkomen Christus. Dus ik geloof dat beide moet klinken: het bevel om te geloven, gepaard gaande met de oproep om te bidden of de Heere wil geven wat Hij beveelt.

*En dan dat moeten niet als voorwaarde, maar als weg waarlangs. Geldt overigens ook bij de oproep om te geloven. Zelfs dat is de voorwaarde niet. En ook daarbij zul je merken dat het absoluut niet "gaat". Maar dat is heilzaam!

O, o. Doe dit nou niet. God is zo oneindig veel groter dan wij kunnen bedenken. Zijn werk ís niet in hokjes te stoppen en gaat zo vaak niet zoals wij mensen denken! Ik weet wel, er zijn kruispunten enzo, en de Bijbel geeft heus wel wat gemene delers, maar maak het nou niet te specifiek!
Om het ontopic te houden: dat is mijn grootste ergernis aan preken van sommige (!) GG-predikanten: ze denken dat ze tot op de details kunnen voorschrijven hoe God werkt. Mensen worden daardoor soms zo in het duister gehouden...

Als ik politicus was, zou ik zeggen: ik ga over mijn eigen woorden. En ik weet het ja, dat deze ergernis bestaat. Ik begon niet voor niets met dat te benoemen. Zie verder mijn reactie op Maanenschijn. Het was niet voorwaardelijk bedoeld, maar ontegenzeglijk moet het mes toch in de eigen werken en werkheiligheid?

Prima punt, ik versta je goed.

[GerefGemeente-lid]

Met andere woorden: beseffen we wel waar het om gaat? Of zijn we zo bezig met de weg die we menen dat God gaat, dat we het grote einddoel uit het oog verliezen?

Je laatste vraag is wel een belangrijke. We kunnen menen op de smalle weg te lopen, maar met een ingebeelde hemel op de rechterkant van de brede weg verkeren.

Dit bedoel ik! Wat heb je hier nu aan? Leg dan uit wat wel de juiste weg is en hoe je daar komt.

Om het kostelijke van het snode te onderscheiden is zelfonderzoek zeer noodzakelijk. Het is vanuit het recente verleden in discussies duidelijk wat het betekent als dit element in de prediking niet verkondigd wordt.

En vanzelf: Christus staat in het middelpunt. Maar blinde mensen die in allerlei eigen gemoedelijkheid en teksten menen Christus te bezitten, moeten daarvan af. En daarvoor verwijs ik graag naar de berichten van @Job.

[Reiziger]

Prima punt, ik versta je goed.

Dan kun je misschien ook wel antwoord geven op de vragen die ik stelde:

Alles goed en wel, Job, en je gaat inderdaad over je eigen woorden.
En ja, het mes moet erin, hoor.
Maar moet je dan zeggen dat iedereen zich maar moet doodwerken? Dan moet je dat juist toch níét zeggen? Of zitten we nu op een andere lijn? Misschien begrijp ik je niet helemaal goed Wat bedoel je eigenlijk met doodwerken? Dat is dan misschien vraag 1.

Dit vind ik zo'n mooi citaat van James Durham, aangehaald door ds. C. Harinck in het boek De toeleidende weg tot Christus:

Indien het mogelijk was dat een ziel zou komen zonder een gevoel van zonde, de genade zou hem omhelzen. Einde citaat.

Met andere woorden: beseffen we wel waar het om gaat? Of zijn we zo bezig met de weg die we menen dat God gaat, dat we het grote einddoel uit het oog verliezen?

[pierre27]

Prima punt, ik versta je goed.

Dan kun je misschien ook wel antwoord geven op de vragen die ik stelde:

Alles goed en wel, Job, en je gaat inderdaad over je eigen woorden.
En ja, het mes moet erin, hoor.
Maar moet je dan zeggen dat iedereen zich maar moet doodwerken? Dan moet je dat juist toch níét zeggen? Of zitten we nu op een andere lijn? Misschien begrijp ik je niet helemaal goed Wat bedoel je eigenlijk met doodwerken? Dat is dan misschien vraag 1.

Dit vind ik zo'n mooi citaat van James Durham, aangehaald door ds. C. Harinck in het boek De toeleidende weg tot Christus:

Indien het mogelijk was dat een ziel zou komen zonder een gevoel van zonde, de genade zou hem omhelzen. Einde citaat.

Met andere woorden: beseffen we wel waar het om gaat? Of zijn we zo bezig met de weg die we menen dat God gaat, dat we het grote einddoel uit het oog verliezen?

Ik begrijp de reactie van Job! Ik vind dat er veels teveel tegenover elkaar wordt gezet, alsof het een het andere uitsluit. Ik vertik het daar aan mee te doen.

[Job]

Als ik politicus was, zou ik zeggen: ik ga over mijn eigen woorden. En ik weet het ja, dat deze ergernis bestaat. Ik begon niet voor niets met dat te benoemen. Zie verder mijn reactie op Maanenschijn. Het was niet voorwaardelijk bedoeld, maar ontegenzeglijk moet het mes toch in de eigen werken en werkheiligheid?

Alles goed en wel, Job, en je gaat inderdaad over je eigen woorden.
En ja, het mes moet erin, hoor.
Maar moet je dan zeggen dat iedereen zich maar moet doodwerken? Dan moet je dat juist toch níét zeggen? Of zitten we nu op een andere lijn? Misschien begrijp ik je niet helemaal goed Wat bedoel je eigenlijk met doodwerken? Dat is dan misschien vraag 1.

Dit vind ik zo'n mooi citaat van James Durham, aangehaald door ds. C. Harinck in het boek De toeleidende weg tot Christus:

Indien het mogelijk was dat een ziel zou komen zonder een gevoel van zonde, de genade zou hem omhelzen. Einde citaat.

Met andere woorden: beseffen we wel waar het om gaat? Of zijn we zo bezig met de weg die we menen dat God gaat, dat we het grote einddoel uit het oog verliezen?

Ha Reiziger,

Bedankt voor je vragen. Ik interpreteer je laatste vraag als retorisch.

Maar even beginnen met je eerste vraag. Met doodwerken bedoel ik dat een mens aan het einde van zijn werken/aan het einde van de wet moet komen. Sterven aan zijn werken. Een doodsteek voor de eigen werken. Sterven aan zichzelf. Een afgesneden zaak. En welke termen er ook voor bestaan. Een definitief en dodelijk NEE voor het eigen vlees. Opdat.... Dit is geen doel op zichzelf. Maar er is een groot Opdat. Opdat er eindelijk alle ruimte is voor een gewillige Zaligmaker Die alles aanbracht en -brengt.

Het is een profijtelijke weg. Eentje die volgens mij vooral geleerd wordt wanneer je aan het werk gaat en dus ook (daar begon deze discussie mee) wanneer je in de prediking aan het werk gezet wordt en je dan gaat ervaren geen stap dichterbij God te kunnen komen. Ook weer niet als doel op zichzelf. Maar wel zo noodzakelijk.

Ik weet dat er veel ergernis tegen is. Het pijnpunt bij velen is volgens mij dat er van henzelf op godsdienstig vlak dan niets overblijft. Eerlijk: daar ben ikzelf in elk geval vijand van. God kan ons mensen en onze inzet niet gebruiken. Hij vindt alleen voldoening in het werk van Zijn Zoon. Maar joh, daarom opent dat sterven van ons ook het zicht op zo'n brede en ruime Deur buiten ons. Als wij niets zijn kan Hij ein-de-lijk alles zijn. Een rijke plaats, door sterven van onze kant heen, die je iedereen gunt.

Ik geloof inderdaad dat de gereformeerde gemeenten uit elkaar aan het groeien zijn en misschien wel precies op dit punt.

Want in een klein deel van de gemeenten lijkt de gelovende mens meer centraal komen te staan. Meer ruimte voor geloofsopbouw, misschien minder voor een afsnijdende prediking. Belijdenisdiensten waarbij via brieven van jongeren en het zingen van wat dan ook wordt belicht hoe goed de voornemens zijn. Ik ben echt overtuigd van de goede intenties. Het is ook aangenaam om het mee te maken. Maar: God kan ons vrome mensen niet gebruiken. Ten enenmale niet.

Helemaal aan de andere zijde is een prediking waarin alléén kenmerken van Gods kinderen worden gepreekt óók een gevaar, wat eigenlijk op hetzelfde punt terug te voeren is.

[refo]

Als de Christus wordt gepredikt en niet de christen.

Nou, de vraag of iemand geen uitkomst meer ziet, zal vermoedelijk beantwoordt worden met het feit dat dé Christus daarin voorziet. Dus ik begrijp dan niet waarom zo'n vraag op zichzelf verkeerd zou zijn.

Precies! Het wordt niet gezegd en ieder kan dat daarmee op z'n eigen manier invullen. Jij doet het ook, je weet blijkbaar de 3e zin al.

Maar ik vul het toch niet op mijn eigen manier in? Het is toch Bijbels? Ik begrijp je echt niet. Je drukt je onsamenhangend uit en blijft erg vaag.

Als het Bijbels is, is het toch gemakkelijk uit te leggen? Doe dat dan.

[refo]

Met andere woorden: beseffen we wel waar het om gaat? Of zijn we zo bezig met de weg die we menen dat God gaat, dat we het grote einddoel uit het oog verliezen?

Je laatste vraag is wel een belangrijke. We kunnen menen op de smalle weg te lopen, maar met een ingebeelde hemel op de rechterkant van de brede weg verkeren.

Dit bedoel ik! Wat heb je hier nu aan? Leg dan uit wat wel de juiste weg is en hoe je daar komt.

Om het kostelijke van het snode te onderscheiden is zelfonderzoek zeer noodzakelijk. Het is vanuit het recente verleden in discussies duidelijk wat het betekent als dit element in de prediking niet verkondigd wordt.

En vanzelf: Christus staat in het middelpunt. Maar blinde mensen die in allerlei eigen gemoedelijkheid en teksten menen Christus te bezitten, moeten daarvan af. En daarvoor verwijs ik graag naar de berichten van @Job.

Zelfonderzoek werkt niet goed. Je treft namelijk altijd aan wat je wilt aantreffen. Dat kan zowel positief als negatief zijn. In de GG is het idee dat je dan een zondig mens moet aantreffen en die tref je dan uiteraard aan. Op die manier menen mensen blindheid aan te treffen, zijn ze 'dus' kind van god, althans niet meer 'onbekeerd'. O ja, dat alles is mogelijk gemaakt door Christus. Intussen bestuderen we de mens (onszelf of nog liever: een ander, getuige je zin over het 'recente verleden'.)

[refo]

Prima punt, ik versta je goed.

Dan kun je misschien ook wel antwoord geven op de vragen die ik stelde:

Alles goed en wel, Job, en je gaat inderdaad over je eigen woorden.
En ja, het mes moet erin, hoor.
Maar moet je dan zeggen dat iedereen zich maar moet doodwerken? Dan moet je dat juist toch níét zeggen? Of zitten we nu op een andere lijn? Misschien begrijp ik je niet helemaal goed Wat bedoel je eigenlijk met doodwerken? Dat is dan misschien vraag 1.

Dit vind ik zo'n mooi citaat van James Durham, aangehaald door ds. C. Harinck in het boek De toeleidende weg tot Christus:

Indien het mogelijk was dat een ziel zou komen zonder een gevoel van zonde, de genade zou hem omhelzen. Einde citaat.

Met andere woorden: beseffen we wel waar het om gaat? Of zijn we zo bezig met de weg die we menen dat God gaat, dat we het grote einddoel uit het oog verliezen?

Ik begrijp de reactie van Job! Ik vind dat er veels teveel tegenover elkaar wordt gezet, alsof het een het andere uitsluit. Ik vertik het daar aan mee te doen.

Als je niets te melden hebt, meld dan niets.