Gian schreef:Als de Heere Jezus het over de wind heeft die we wel horen, zonder te weten waar hij vandaan komt, en waar hij heengaat, waarom moeten we dan altijd dit wonder zo uitpluizen? Het Woord geeft ons geen bijzondere specificaties.
Het Woord zegt dat wij ons moeten bekeren, dat wij moeten geloven dat God ons (lees mij) Zijn genade wil geven, en dat alles uit God is. Dit moeten we laten staan, en van het wonder moeten we afblijven.
Ik gruwel van de logica die sommigen een ander willen opleggen!
Is dat uitpluizen, als je zegt dat je het toch weet als je Gods genade ontvangt? En als dat niet zo is, dat het dan de vraag of je die genade ooit ontvangen hebt?
Deze citaten heb ik in een ander topic gepost maar ze passen hier ook wel.
Dit zegt John Owen (bron: Die mij heeft liefgehad door Dr P de Vries. Dissertatie over John Owen en de betekenis van de gemeenschap met Christus.)
Citaat: Tussen wedergeboorte en het geloof bestaat geen tijdsverschil. De wedergeboorte wordt direct gevolgd door het geloof in Christus
John Flavel zegt (bron: Geschonken genade Hst 6 Het aannemen van Christus)
Citaat: Niet zodra wordt de ziel door Gods Geest levendgemaakt, of zij beantwoordt enigermate aan het doel van God in dit werk, doordat zij Jezus Christus in de weg van het geloof metterdaad aanneemt.
Er gaan er met twee verbonden verloren en met drie en er worden er met twee verbonden behouden en met drie. Prof. G. Wisse.
Afgewezen schreef:
Is dat uitpluizen, als je zegt dat je het toch weet als je Gods genade ontvangt? En als dat niet zo is, dat het dan de vraag of je die genade ooit ontvangen hebt?
Die vraag is dan toch alleen voor die persoon, of hij wel of niet genade ontvangen heeft, en daar heeft toch geen ander mens ook een snars mee te maken?
Zolang hij Christus belijdt, en zijn leven betert? Of niet dan?
Dus zullen we even ophouden hier over te zeuren, en elkaar de maat te meten.....
Mijn enige troost is, dat ik niet mijn, maar Jezus Christus eigen ben, Die voor mijn zonden betaald heeft, en zo bewaart, dat alles tot mijn zaligheid dienen moet; waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van eeuwig leven verzekert, en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.
Afgewezen schreef:
Is dat uitpluizen, als je zegt dat je het toch weet als je Gods genade ontvangt? En als dat niet zo is, dat het dan de vraag of je die genade ooit ontvangen hebt?
Die vraag is dan toch alleen voor die persoon, of hij wel of niet genade ontvangen heeft, en daar heeft toch geen ander mens ook een snars mee te maken?
Zolang hij Christus belijdt, en zijn leven betert? Of niet dan?
Dus zullen we even ophouden hier over te zeuren, en elkaar de maat te meten.....
Het is wel belangrijk dat we met elkaar nog weten wat 'geloven' inhoudt. Dat kun je elkaar de maat nemen noemen, dat zij dan zo.
Erasmiaan schreef:Maar dan moet er toch een moment in het leven geweest zijn dat die Zaligmaker verklaard en geopenbaard is? Anders weten ze niet in Wien ze geloven. Hij openbaart Zichzelf aan hun zieleoog en terstond is er dat zaligmakende geloof dat hem aangrijpt. Daar moet een moment in je leven zijn dat je overging van het donker naar het Licht, en dat is geschied door een kracht zoals daar in de Dordtse Leerregels over geschreven wordt.
Misschien een misplaatste vraag, maar....
Spreek je over de bevinding, of uit de bevinding, broeder Erasmiaan?
En dit is, waarde Bert, op de persoon spelen. En dat zouden we niet meer doen, toch?
Dat was, waarde Afgewezen, een retorische vraag.... Op welke nooit een antwoord geeist of verwacht wordt. Dus het is niet ad hominem.
Mijn enige troost is, dat ik niet mijn, maar Jezus Christus eigen ben, Die voor mijn zonden betaald heeft, en zo bewaart, dat alles tot mijn zaligheid dienen moet; waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van eeuwig leven verzekert, en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.
Afgewezen schreef:
Het is wel belangrijk dat we met elkaar nog weten wat 'geloven' inhoudt. Dat kun je elkaar de maat nemen noemen, dat zij dan zo.
Als je alleen dat wilt weten, geachte Afgewezen, dat maakt het heel makkelijk. We belijden, meen ik, allebei de Heidelberger. Lees even zondag 7, dan weet je wat een waar geloof is.
Mijn enige troost is, dat ik niet mijn, maar Jezus Christus eigen ben, Die voor mijn zonden betaald heeft, en zo bewaart, dat alles tot mijn zaligheid dienen moet; waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van eeuwig leven verzekert, en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.
Afgewezen schreef:
Het is wel belangrijk dat we met elkaar nog weten wat 'geloven' inhoudt. Dat kun je elkaar de maat nemen noemen, dat zij dan zo.
Als je alleen dat wilt weten, geachte Afgewezen, dat maakt het heel makkelijk. We belijden, meen ik, allebei de Heidelberger. Lees even zondag 7, dan weet je wat een waar geloof is.
Twee mensen kunnen hetzelfde zeggen, en dan is het toch niet hetzelfde...
Afgewezen schreef:
Het is wel belangrijk dat we met elkaar nog weten wat 'geloven' inhoudt. Dat kun je elkaar de maat nemen noemen, dat zij dan zo.
Als je alleen dat wilt weten, geachte Afgewezen, dat maakt het heel makkelijk. We belijden, meen ik, allebei de Heidelberger. Lees even zondag 7, dan weet je wat een waar geloof is.
Twee mensen kunnen hetzelfde zeggen, en dan is het toch niet hetzelfde...
Dus het gaat je er toch niet om te weten wat een waar geloof is? Dan gaat het je er dus toch blijkbaar om mensen de maat te meten....
Laatst gewijzigd door Bert Mulder op 25 aug 2010, 22:01, 1 keer totaal gewijzigd.
Mijn enige troost is, dat ik niet mijn, maar Jezus Christus eigen ben, Die voor mijn zonden betaald heeft, en zo bewaart, dat alles tot mijn zaligheid dienen moet; waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van eeuwig leven verzekert, en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.
Zullen we het verder dus maar op houden wat we BELIJDEN met de Dortse Leerregels:
Voorts, van diegenen die hun geloof uiterlijk belijden en hun leven beteren, moet men naar het voorbeeld der apostelen het beste oordelen en spreken; want het binnenste des harten is ons onbekend. En wat aangaat anderen, die nog niet geroepen zijn, voor dezulken moet men God bidden, Die de dingen die niet zijn, roept alsof zij waren; en wij moeten ons geenszins tegenover hen verhovaardigen, alsof wij onszelven uitgezonderd hadden.
Dat was goed genoeg voor de vaderen. Dat was goed genoeg voor de apostelen.
Het gaat ons niet aan, zelfs als kerkenraden, over de harten der mensen te oordelen, en vooral niet als leken en NOTA BENE anoniem op een forum elkaars geloof afkraken.
Dat komt alleen God toe.
Laatst gewijzigd door Bert Mulder op 25 aug 2010, 22:00, 1 keer totaal gewijzigd.
Mijn enige troost is, dat ik niet mijn, maar Jezus Christus eigen ben, Die voor mijn zonden betaald heeft, en zo bewaart, dat alles tot mijn zaligheid dienen moet; waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van eeuwig leven verzekert, en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.
Bert Mulder schreef:Zullen we het verder dus maar op houden wat we BELIJDEN met de Dortse Leerregels:
Voorts, van diegenen die hun geloof uiterlijk belijden en hun leven beteren, moet men naar het voorbeeld der apostelen het beste oordelen en spreken; want het binnenste des harten is ons onbekend. En wat aangaat anderen, die nog niet geroepen zijn, voor dezulken moet men God bidden, Die de dingen die niet zijn, roept alsof zij waren; en wij moeten ons geenszins tegenover hen verhovaardigen, alsof wij onszelven uitgezonderd hadden.
Dat was goed genoeg voor de vaderen. Dat was goed genoeg voor de apostelen.
Het gaat ons niet aan, zelfs als kerkenraden, over de harten der mensen te oordelen, en vooral niet als leken en NOTA BENE anoniem op een forum elkaars geloof afkraken.
Dat komt alleen God toe.
Als er geen overeenstemming is over wat je onder geloof verstaat, dan kun je niet meer teruggaan op de clausule van het uiterlijk belijden. Dat kan alleen als je hetzelfde geloofsconcept hanteert. In de loop der eeuwen is een situatie ontstaan waarin - hoe kan het ook anders - dit allang niet meer zo is. Mensen, stromingen, kerken zijn wat dat betreft uit elkaar gegroeid. Dat is een gegeven waar we niet omheen kunnen.
Laatst gewijzigd door Afgewezen op 25 aug 2010, 22:12, 1 keer totaal gewijzigd.
Ik vraag hierbij mijn excuus over de toonzetting. Heb mijn posten gewijzigd.
Dat neemt niet weg dat we elkaar niet in het hart kunnen of mogen kijken.
Mijn enige troost is, dat ik niet mijn, maar Jezus Christus eigen ben, Die voor mijn zonden betaald heeft, en zo bewaart, dat alles tot mijn zaligheid dienen moet; waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van eeuwig leven verzekert, en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.
Bert Mulder schreef:Ik vraag hierbij mijn excuus over de toonzetting. Heb mijn posten gewijzigd.
Dat neemt niet weg dat we elkaar niet in het hart kunnen of mogen kijken.
Excuus aanvaard. Het blijft een moeilijk en gevoelig onderwerp.
Dus, geachte Afgewezen, wetend dat het een gevoelig onderwerp is, wil je aub even je laarzen uittrekken, en niet met de klompen aan iemands teerste gevoelens vertrappen.
Bij voorbaat hartelijke dank.
Mijn enige troost is, dat ik niet mijn, maar Jezus Christus eigen ben, Die voor mijn zonden betaald heeft, en zo bewaart, dat alles tot mijn zaligheid dienen moet; waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van eeuwig leven verzekert, en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.
Democritus schreef:Maar dat het moment er geweest zie ik achteraf. Ik was blind maar nu weet ik dat ik zie. Zoals Bert Mulder al ergens aangaf 'in de achteruitkijkspiegel'.
En toch is dat vreemd. Je merkt het toch wanneer het licht je opgaat? Als de Zaligmaker wordt geopenbaard aan de ziel, waar Erasmiaan terecht op wijst, dan is dat iets wat 'gebeurt', niet iets dat je achteraf concludeert. Dat spreekt uit de aard der zaak.
En of je dat gevraagd wordt? Ja, dat word je gevraagd. Want op dat moment wordt namelijk het geloof ontstoken in je hart, waarmee je je Christus toe-eigent en alle in Hem vindt (NGB). En om dat geloof gaat het. En een geloof dat wel gelooft, maar nooit ergens 'begonnen' is, is geen geloof. Dan is het een geloof dat de krachten der natuur niet te boven gaat.
Hetgeen je merkt is om zo te zeggen het geloven. Het geloof wordt namelijk beoefend door de mens en daar is de mens bij betrokken. Dit geloof wordt in gang gezet door de wedergeboorte door God.
Maar de wedergeboorte is een verborgen kracht in de mens. Waar de mens niets van weet. Behalve dan dat deze mag concluderen uit de beoefening van het geloof dat hij/zij wedergeboren is.
Our God is an awesome God. He reigns from heaven above
Democritus schreef:Hetgeen je merkt is om zo te zeggen het geloven.
Helemaal mee eens. Maar eerst geloofde hij níét, kón hij niet eens geloven. En nu gelooft hij... Dan is er toch iets gebeurd, iets waar hij zelf ook bij was?
Het blijft een moeilijk en gevoelig onderwerp.