Pleiten op je doop

[Tiberius]

Eens met Huisman.
Inderdaad behoort kaf niet tot het wezen van de gemeente, maar in het opgroeien kan het koren niet zonder de kaf (evenmin als de schappen zonder de bokken, etc).

[Mariavt]

Ik pleit niet op de doop, maar op de zoenverdienste van Christus...

[Ander]

Eens met Huisman.
Inderdaad behoort kaf niet tot het wezen van de gemeente, maar in het opgroeien kan het koren niet zonder de kaf (evenmin als de schappen zonder de bokken, etc).

Dus, even voor de helderheid, de gehele gemeente dient als Gods volk aangesproken worden? Want dat zegt huisman ook:

Op grond van het verbond werd Israël aangesproken in zijn geheel als Gods volk en dat is voor de nieuwtestamentische gemeente ook zo.

[Tiberius]

Ik pleit niet op de doop, maar op de zoenverdienste van Christus...

Naar de betekende zaak van de doop dus; wat ik gisteren ook al aangaf.
(Ik kan me voorstellen, dat je dit topic niet helemaal bijgelezen kan krijgen...)

[huisman]

Eens met Huisman.
Inderdaad behoort kaf niet tot het wezen van de gemeente, maar in het opgroeien kan het koren niet zonder de kaf (evenmin als de schappen zonder de bokken, etc).

Dus, even voor de helderheid, de gehele gemeente dient als Gods volk aangesproken worden? Want dat zegt huisman ook:

Op grond van het verbond werd Israël aangesproken in zijn geheel als Gods volk en dat is voor de nieuwtestamentische gemeente ook zo.

In zekere zin, zoals de HEERE het volk Israél toesprak bij monde van de profeten als Zijn (afkerige) kinderen. Onze gedoopte kinderen zijn "in zekere zin"kinderen van het koninkrijk maar ook die kunnen buitengeworpen worden.
Zie hoe de HEERE handelde met zijn verbondsvolk Israël.
Hij beloofde ze in Kanaän te brengen, ze dronken uit de steenrots en die was Christus...en toch zijn ze niet kunnen ingaan vanwege hun ongeloof (1 Kor 10 )
Zie de gelijkenis van de ware Wijnstok , ingeënt zijn in de ware Wijnstok (Christus) en toch geen vrucht dragen en buitengeworpen worden. (Joh 15)
De doop maakt niet zalig, het verbond maakt niet zalig maar alleen een waar geloof in de Zoon, gewerkt door de Geest in de weg van wedergeboorte en bekering.

[huisman]

Zegt deze GG predikant nu iets geheel anders dan Ds de Heer ? De laatste alinea lijkt toch veel op pleiten. Met Ds Tuinier ben ik het helemaal eens.

Ds. Tuinier gaf aan dat het een voorrecht is om gedoopt te zijn. „In de doop heeft God Zijn hand op je gelegd en gezegd: „Je hoort bij Mij. Ik zonder je af van de wereld en breng je binnen de kring van het genadeverbond. Ik wil hebben dat je Mij dient en lief hebt. Ik heb daar recht op.””

De doop betekent niet automatisch dat het goed is in de verhouding met God, aldus ds. Tuinier. „Je bent als een kind des toorns op de wereld gekomen, ontvangen en geboren in zonden. Een nieuwe geboorte uit God is noodzakelijk. Dat is het werk van Gods Geest.”

De predikant vroeg de jongeren om niet te makkelijk te denken over de doop. „Wees werkzaam met je doop. Kom met je gedoopte voorhoofd bij de Heere. Laat het Hem zien. Je hebt grond om tot Hem te gaan. Het water droogt nooit op. Dat blijft geldig, je leven lang. Smeek de Heere of Hij met Zijn Geest wil vervullen wat Hij jou in de doop toezegt.”

[Mariavt]

Ik pleit niet op de doop, maar op de zoenverdienste van Christus...

Naar de betekende zaak van de doop dus; wat ik gisteren ook al aangaf.
(Ik kan me voorstellen, dat je dit topic niet helemaal bijgelezen kan krijgen...)

Klopt, ik heb het wel geprobeerd, maar er wordt zoveel heen en weer en langs elkaar heen gepraat, dat ik er niet meer uit kom.
Vandaar dat ik, met een korte zin, aan wilde geven, dat de zoenverdienste van Christus toch het allerbelangrijkste is.
Je kunt dan wel gedoopt zijn, maar dat is geen grond voor de zaligheid, de ware grond ligt alleen in Hem, die voor Zijn kinderen de zonden verzoend heeft, toen Hij sprak aan het vloekhout des kruises:
HET IS VOLBRACHT !!!

[Tiberius]

Zegt deze GG predikant nu iets geheel anders dan Ds de Heer ? De laatste alinea lijkt toch veel op pleiten. Met Ds Tuinier ben ik het helemaal eens.

Ds. Tuinier gaf aan dat het een voorrecht is om gedoopt te zijn. „In de doop heeft God Zijn hand op je gelegd en gezegd: „Je hoort bij Mij. Ik zonder je af van de wereld en breng je binnen de kring van het genadeverbond. Ik wil hebben dat je Mij dient en lief hebt. Ik heb daar recht op.””

De doop betekent niet automatisch dat het goed is in de verhouding met God, aldus ds. Tuinier. „Je bent als een kind des toorns op de wereld gekomen, ontvangen en geboren in zonden. Een nieuwe geboorte uit God is noodzakelijk. Dat is het werk van Gods Geest.”

De predikant vroeg de jongeren om niet te makkelijk te denken over de doop. „Wees werkzaam met je doop. Kom met je gedoopte voorhoofd bij de Heere. Laat het Hem zien. Je hebt grond om tot Hem te gaan. Het water droogt nooit op. Dat blijft geldig, je leven lang. Smeek de Heere of Hij met Zijn Geest wil vervullen wat Hij jou in de doop toezegt.”

Ik denk nu, dat je er een verschil inlegt, waar dat er niet is.
Want in feite zegt ds. De Heer precies hetzelfde:

Maar ik vind het al zo groot dat de Heere belooft Zijn werk voort te zetten van geslacht tot geslacht. Een gedoopt kind, verloren in schuld, ontvangt zo iets van Gods Vaderlijke goedheid en barmhartigheid (zie het dankgebed in het doopformulier). Laat dat je maar aansporen tot een nederig gebed om genade.

[Afgewezen]

Eens met Huisman.
Inderdaad behoort kaf niet tot het wezen van de gemeente, maar in het opgroeien kan het koren niet zonder de kaf (evenmin als de schappen zonder de bokken, etc).

Het is de eindeloze discussie. Zodra ik zeg dat de gemeente uit ware christgelovigen bestaat, geheel conform de belijdenis, komt huisman of Tiberius met de tegenwerping van kaf en koren, schapen en bokken, enz.
Maar dat weet ik natuurlijk ook wel. Alleen, het kaf en de bokken horen niet bij de gemeente. En als jullie iets anders beweren, ga je tegen de belijdenis in.

[Afgewezen]

Eens met Huisman.
Inderdaad behoort kaf niet tot het wezen van de gemeente, maar in het opgroeien kan het koren niet zonder de kaf (evenmin als de schappen zonder de bokken, etc).

Dus, even voor de helderheid, de gehele gemeente dient als Gods volk aangesproken worden? Want dat zegt huisman ook:

Op grond van het verbond werd Israël aangesproken in zijn geheel als Gods volk en dat is voor de nieuwtestamentische gemeente ook zo.

In zekere zin, zoals de HEERE het volk Israél toesprak bij monde van de profeten als Zijn (afkerige) kinderen. Onze gedoopte kinderen zijn "in zekere zin"kinderen van het koninkrijk maar ook die kunnen buitengeworpen worden.
Zie hoe de HEERE handelde met zijn verbondsvolk Israël.
Hij beloofde ze in Kanaän te brengen, ze dronken uit de steenrots en die was Christus...en toch zijn ze niet kunnen ingaan vanwege hun ongeloof (1 Kor 10 )
Zie de gelijkenis van de ware Wijnstok , ingeënt zijn in de ware Wijnstok (Christus) en toch geen vrucht dragen en buitengeworpen worden. (Joh 15)
De doop maakt niet zalig, het verbond maakt niet zalig maar alleen een waar geloof in de Zoon, gewerkt door de Geest in de weg van wedergeboorte en bekering.

Ja, en toch is dit niet de lijn die het doopsformulier volgt en onze liturgische gebeden. Die zijn toegesneden op het echte volk van God, niet op een volk 'in zekere zin'. Probleem is dat je het verbond met Israël gelijkstelt met de verbondssituatie van het NT. Dan moet je wel tot dit soort compromissen komen als 'in zekere zin'.
Dat er in NT afval is, is duidelijk, daar gaat het niet over. Alleen, wie in het NT afvalt, heeft nooit tot de gemeente behoord. En dat was in het OT anders, zo simpel is dat.

[Tiberius]

Eens met Huisman.
Inderdaad behoort kaf niet tot het wezen van de gemeente, maar in het opgroeien kan het koren niet zonder de kaf (evenmin als de schappen zonder de bokken, etc).

Het is de eindeloze discussie. Zodra ik zeg dat de gemeente uit ware christgelovigen bestaat, geheel conform de belijdenis, komt huisman of Tiberius met de tegenwerping van kaf en koren, schapen en bokken, enz.
Maar dat weet ik natuurlijk ook wel. Alleen, het kaf en de bokken horen niet bij de gemeente. En als jullie iets anders beweren, ga je tegen de belijdenis in.

Ze behoren niet tot het wezen van de gemeente, nee. Maar wel tot haar uiterlijke openbaring, waarvan Christus zegt, dat het kaf en koren samen op zullen groeien.
Iets belijden is wat anders, dan concreet aanwijzen.

[Tiberius]

Alleen, wie in het NT afvalt, heeft nooit tot de gemeente behoord. En dat was in het OT anders, zo simpel is dat.

Zeker wel. Zie bijvoorbeeld hoe de mensen in de brieven van Paulus aangesproken worden. Of in die van Johannes.

[Afgewezen]

Eens met Huisman.
Inderdaad behoort kaf niet tot het wezen van de gemeente, maar in het opgroeien kan het koren niet zonder de kaf (evenmin als de schappen zonder de bokken, etc).

Het is de eindeloze discussie. Zodra ik zeg dat de gemeente uit ware christgelovigen bestaat, geheel conform de belijdenis, komt huisman of Tiberius met de tegenwerping van kaf en koren, schapen en bokken, enz.
Maar dat weet ik natuurlijk ook wel. Alleen, het kaf en de bokken horen niet bij de gemeente. En als jullie iets anders beweren, ga je tegen de belijdenis in.

Ze behoren niet tot het wezen van de gemeente, nee. Maar wel tot haar uiterlijke openbaring, waarvan Christus zegt, dat het kaf en koren samen op zullen groeien.
Iets belijden is wat anders, dan concreet aanwijzen.

Ze zijn aanwezig in de uiterlijke openbaring, maar daar behoren ze niet! Op geen enkele wijze.

[Afgewezen]

Alleen, wie in het NT afvalt, heeft nooit tot de gemeente behoord. En dat was in het OT anders, zo simpel is dat.

Zeker wel. Zie bijvoorbeeld hoe de mensen in de brieven van Paulus aangesproken worden. Of in die van Johannes.

Nee, ook niet. De gemeente wordt aangesproken naar haar kern, haar wezen. En nogmaals, de belijdenis zegt het. Daar moet je niet omheen draaien.

[Fjodor]

Eens met Huisman.
Inderdaad behoort kaf niet tot het wezen van de gemeente, maar in het opgroeien kan het koren niet zonder de kaf (evenmin als de schappen zonder de bokken, etc).

Het is de eindeloze discussie. Zodra ik zeg dat de gemeente uit ware christgelovigen bestaat, geheel conform de belijdenis, komt huisman of Tiberius met de tegenwerping van kaf en koren, schapen en bokken, enz.
Maar dat weet ik natuurlijk ook wel. Alleen, het kaf en de bokken horen niet bij de gemeente. En als jullie iets anders beweren, ga je tegen de belijdenis in.

Ze behoren niet tot het wezen van de gemeente, nee. Maar wel tot haar uiterlijke openbaring, waarvan Christus zegt, dat het kaf en koren samen op zullen groeien.
Iets belijden is wat anders, dan concreet aanwijzen.

En door doop en avondmaal wordt de zichtbare kerk gescheiden van de wereld. Dat is dus de uiterlijke openbaring.
Dus mensen die niet aan het avondmaal hebben te gaan die hebben ook niet te pleiten op de doop in de zin die hier wel verdedigd wordt. Want ze behoren niet tot de uiterlijke openbaring van de kerk, ze behoren, zeg maar, niet tot het volk van God dat jullie gelijkstellen met het Oud-testamentische Israël.
Bínnen de groep die gedoopt zijn en aan het avondmaal gaan zijn er schapen en bokken ja, díe hebben wij niet te scheiden. Maar de bokken zijn geen pleiters hoor. Dat zijn hypocrieten. Dat is de ernst van het avondmaalsformulier.