Homoseksualiteit

[Ambtenaar]

Waarom wordt het onderwerp er dan door jou en anderen als het ware met de haren bijgesleept? Dat doe je toch ook niet als het om andere zaken gaat, zoals overspel, kwaadspreken, enzovoort. Het feit dat het met dit onderwerp wel gebeurt, geeft ernstig te denken. Hoewel... ook voor overspel schuiven de panelen.

Moeten homo's gestenigd worden, zoals Leviticus voorschrijft?

Dat doe we niet, dus betekent dat die tekst in een andere context geïnterpreteerd moet worden.

[Valcke]

Waarom wordt het onderwerp er dan door jou en anderen als het ware met de haren bijgesleept? Dat doe je toch ook niet als het om andere zaken gaat, zoals overspel, kwaadspreken, enzovoort. Het feit dat het met dit onderwerp wel gebeurt, geeft ernstig te denken. Hoewel... ook voor overspel schuiven de panelen.

Moeten homo's gestenigd worden, zoals Leviticus voorschrijft?

Dat doe we niet, dus betekent dat die tekst in een andere context geïnterpreteerd moet worden.

Overspelers moesten ook gestenigd worden onder het OT, en toch twijfelt niemand (hopelijk) hier eraan dat overspel zonde is. Idem het misbruik van Gods Naam. Ook de doodstraf onder het OT. Hoewel deze straf nu niet uitgevoerd wordt, twijfelt niemand hier (hopelijk) eraan dat vloeken zonde is. Het is dus een non-argument.

Bovendien zijn er heel goede verklaringen voor het feit dat we de burgerlijke wetten niet in alles kunnen kopiëren vanuit het OT. Evenmin kan dit voor de ceremoniën, want die zijn in Christus vervuld. In de zedelijke wetten is er echter geen enkele verandering. Wat toen zonde was tegen het zevende gebod, is het nu ook. Idem de andere geboden. En dat bevestigt de Heere Jezus ook, idem de apostel Paulus, door deze geboden te herhalen en zelfs expliciet de zonden die het betreft te benoemen.

[Konijntje]

Een mooi en evenwichtig artikel in het RD:

www.rd.nl/artikel/1091340-stam-van-gent ... e-jongeren

De conclusie van het betoog van Van Wijngaarden en Stam - Van Gent:

Waar het op aankomt, is dat we vasthouden aan het Bijbelse onderwijs, over welk onderwerp dan ook. Ondertussen moeten onze kinderen weten: als ik ergens een andere mening over heb, kan en mag ik dat zeggen. Mijn ouders, de docent of de catecheet zullen het misschien betreuren, maar ze zullen me er niet om afwijzen. Ik hoor er voor hen dan nog steeds helemaal bij.

Dat is wat onze jongeren nodig hebben, óók als ze (nog) niet bereid zijn om de Heere Jezus in alles te volgen, of als ze ten aanzien van homoseksualiteit andere keuzes maken dan wij zouden willen. Niet omdat het ons niet uitmaakt welke weg ze gaan, maar omdat we hen anders niet nabij kunnen zijn in de vragen die ze hebben.

Ik denk dat ze hier volledig gelijk in hebben. Vasthouden aan de Bijbelse norm, maar tegelijk ook een veilige omgeving bieden voor de leerlingen. Ook als je anders bent.

Ik ben blij dat dit artikel is geplaatst in het RD. Nuance doet er toe, zeker met dit uiterst lastige onderwerp.

[Refojongere]

Ik kan er ook in meegaan. Alleen de definitie van erbij horen is nogal diffuus.

Voor sommigen betekent het: dus mag ik aan het avondmaal, ouderling zijn. Voor anderen betekent het dat ze hun opvatting in praktijk mogen brengen.

We moeten met een bijbelse definitie komen van inclusiviteit. Iedereen is welkom bij Jezus, dus in de kerk. Maar wie tot Christus komt zal tegelijkertijd met de zonden willen breken, ook met zondige gedachten.

[Herman]

Waar het op aankomt, is dat we vasthouden aan het Bijbelse onderwijs, over welk onderwerp dan ook. Ondertussen moeten onze kinderen weten: als ik ergens een andere mening over heb, kan en mag ik dat zeggen. Mijn ouders, de docent of de catecheet zullen het misschien betreuren, maar ze zullen me er niet om afwijzen. Ik hoor er voor hen dan nog steeds helemaal bij.

Ik krijg de eerste en de laatste zin niet bij elkaar. Volgens mij hoor je er niet meer helemaal bij als je als kind voor andere normen kiest dan je ouders wensen. Dus om het voor mezelf scherp te stellen: je kiest voor volledige acceptatie en laat de bijbelse norm vallen. Of je houdt vast aan de norm en dat levert dan pijn en onbegrip op, ook al blijft iemand je kind.

[DDD]

Dan is de liefde kennelijk niet onvoorwaardelijk.

Dat kan. Dat lijkt me heel schadelijk voor de ontwikkeling van kinderen. Maar zo zijn mensen soms.

[Refojongere]

Dan is de liefde kennelijk niet onvoorwaardelijk.

Dat kan. Dat lijkt me heel schadelijk voor de ontwikkeling van kinderen. Maar zo zijn mensen soms.

Uit de laatste twee reacties blijkt dat we "erbij horen" nader moeten definiëren zoals ik in mijn vorige post bepleitte. Erbij horen is niet hetzelfde als onvoorwaardelijk liefhebben. Erbij horen is gedoopt zijn = afgestorven aan de zonde en levend in Christus.

[Herman]

Dan is de liefde kennelijk niet onvoorwaardelijk.

Dat kan. Dat lijkt me heel schadelijk voor de ontwikkeling van kinderen. Maar zo zijn mensen soms.

Mijn liefde naar mijn kinderen is onvoorwaardelijk, maar daarmee mogen ze zich nog niet gedragen zoals ze zelf denken. Ik hanteer een aantal regels over bezit bijvoorbeeld en als ze die regel overtreden dan volgt er een sanctie. Dat creëert behoorlijk wat sociale onveiligheid in mijn huis, omdat het de ongelimiteerde vrijheid van mijn kind begrenst en daar gaan ze vanzelfsprekend niet mee akkoord. Daarna kan ik gerust zeggen dat ik ze liefheb, maar dat voorkomt dit incident niet. Volgens mij kan je dit ook op een meer ingewikkeld principe toepassen van oudere jeugd die keuzes maken waar je als ouder niet achter staat, van het rijden zonder helm op een scooter tot het onderwerp in dit topic.

[Herman]

Dan is de liefde kennelijk niet onvoorwaardelijk.

Dat kan. Dat lijkt me heel schadelijk voor de ontwikkeling van kinderen. Maar zo zijn mensen soms.

Uit de laatste twee reacties blijkt dat we "erbij horen" nader moeten definiëren zoals ik in mijn vorige post bepleitte. Erbij horen is niet hetzelfde als onvoorwaardelijk liefhebben. Erbij horen is gedoopt zijn = afgestorven aan de zonde en levend in Christus.

Dan laatste impliceert ook te kunnen zeggen dan iemand er niet meer bij hoort, of alleen onder te conditie van bekering.

[Profesto]

Dan is de liefde kennelijk niet onvoorwaardelijk.

Dat kan. Dat lijkt me heel schadelijk voor de ontwikkeling van kinderen. Maar zo zijn mensen soms.

Mijn liefde naar mijn kinderen is onvoorwaardelijk, maar daarmee mogen ze zich nog niet gedragen zoals ze zelf denken. Ik hanteer een aantal regels over bezit bijvoorbeeld en als ze die regel overtreden dan volgt er een sanctie. Dat creëert behoorlijk wat sociale onveiligheid in mijn huis, omdat het de ongelimiteerde vrijheid van mijn kind begrenst en daar gaan ze vanzelfsprekend niet mee akkoord. Daarna kan ik gerust zeggen dat ik ze liefheb, maar dat voorkomt dit incident niet. Volgens mij kan je dit ook op een meer ingewikkeld principe toepassen van oudere jeugd die keuzes maken waar je als ouder niet achter staat, van het rijden zonder helm op een scooter tot het onderwerp in dit topic.

Volgens mij ging het om erbij horen of niet.
Als je dat inzet als 'sanctie' is de liefde inderdaad niet onvoorwaardelijk.

[merel]

Dan is de liefde kennelijk niet onvoorwaardelijk.

Dat kan. Dat lijkt me heel schadelijk voor de ontwikkeling van kinderen. Maar zo zijn mensen soms.

Mijn liefde naar mijn kinderen is onvoorwaardelijk, maar daarmee mogen ze zich nog niet gedragen zoals ze zelf denken. Ik hanteer een aantal regels over bezit bijvoorbeeld en als ze die regel overtreden dan volgt er een sanctie. Dat creëert behoorlijk wat sociale onveiligheid in mijn huis, omdat het de ongelimiteerde vrijheid van mijn kind begrenst en daar gaan ze vanzelfsprekend niet mee akkoord. Daarna kan ik gerust zeggen dat ik ze liefheb, maar dat voorkomt dit incident niet. Volgens mij kan je dit ook op een meer ingewikkeld principe toepassen van oudere jeugd die keuzes maken waar je als ouder niet achter staat, van het rijden zonder helm op een scooter tot het onderwerp in dit topic.

Klopt, maar hoever ga je in deze correctie als de persoon richting volwassenheid gaat of reeds het huis uit is? Benoem je het dan tijdens een op een gesprekken of is het kind en/of partner niet meer welkom in jouw huis?

[Herman]

Volgens mij ging het om erbij horen of niet.
Als je dat inzet als 'sanctie' is de liefde inderdaad niet onvoorwaardelijk.

Dat is de formulering die gebruikt wordt in een bredere casus van sociale veiligheid bieden op scholen.
De sanctie is anders, maar het gevolg is dat mensen uit elkaar groeien, dan hoor je er niet meer bij.

[Herman]

Dan is de liefde kennelijk niet onvoorwaardelijk.

Dat kan. Dat lijkt me heel schadelijk voor de ontwikkeling van kinderen. Maar zo zijn mensen soms.

Mijn liefde naar mijn kinderen is onvoorwaardelijk, maar daarmee mogen ze zich nog niet gedragen zoals ze zelf denken. Ik hanteer een aantal regels over bezit bijvoorbeeld en als ze die regel overtreden dan volgt er een sanctie. Dat creëert behoorlijk wat sociale onveiligheid in mijn huis, omdat het de ongelimiteerde vrijheid van mijn kind begrenst en daar gaan ze vanzelfsprekend niet mee akkoord. Daarna kan ik gerust zeggen dat ik ze liefheb, maar dat voorkomt dit incident niet. Volgens mij kan je dit ook op een meer ingewikkeld principe toepassen van oudere jeugd die keuzes maken waar je als ouder niet achter staat, van het rijden zonder helm op een scooter tot het onderwerp in dit topic.

Klopt, maar hoever ga je in deze correctie als de persoon richting volwassenheid gaat of reeds het huis uit is? Benoem je het dan tijdens een op een gesprekken of is het kind en/of partner niet meer welkom in jouw huis?

Ja, daar is eerder al uitgebreid over gediscussieerd, dus dat lijkt me niet helemaal zinvol om opnieuw te behandelen.

[merel]

Dan is de liefde kennelijk niet onvoorwaardelijk.

Dat kan. Dat lijkt me heel schadelijk voor de ontwikkeling van kinderen. Maar zo zijn mensen soms.

Mijn liefde naar mijn kinderen is onvoorwaardelijk, maar daarmee mogen ze zich nog niet gedragen zoals ze zelf denken. Ik hanteer een aantal regels over bezit bijvoorbeeld en als ze die regel overtreden dan volgt er een sanctie. Dat creëert behoorlijk wat sociale onveiligheid in mijn huis, omdat het de ongelimiteerde vrijheid van mijn kind begrenst en daar gaan ze vanzelfsprekend niet mee akkoord. Daarna kan ik gerust zeggen dat ik ze liefheb, maar dat voorkomt dit incident niet. Volgens mij kan je dit ook op een meer ingewikkeld principe toepassen van oudere jeugd die keuzes maken waar je als ouder niet achter staat, van het rijden zonder helm op een scooter tot het onderwerp in dit topic.

Volgens mij ging het om erbij horen of niet.
Als je dat inzet als 'sanctie' is de liefde inderdaad niet onvoorwaardelijk.

Dat ben ik niet met jou eens. Een jonger kind krijgt vaker sancties/straf, maar dat betekent niet dat de ouder niet meer van die persoon houdt. Het lijkt mij niet meer dan normaal dat de wijze van correctie verandert als een kind opgroeit. Tegen de tijd dat ze 17 zijn, voer je meer gesprekken en worden de straffen minder. Tenzij het de spuigaten uitloopt natuurlijk. De bedoeling is immers dat een kind rond het 18e levensjaar zelfstandig keuzes moet kunnen maken.

[merel]

Dan is de liefde kennelijk niet onvoorwaardelijk.

Dat kan. Dat lijkt me heel schadelijk voor de ontwikkeling van kinderen. Maar zo zijn mensen soms.

Mijn liefde naar mijn kinderen is onvoorwaardelijk, maar daarmee mogen ze zich nog niet gedragen zoals ze zelf denken. Ik hanteer een aantal regels over bezit bijvoorbeeld en als ze die regel overtreden dan volgt er een sanctie. Dat creëert behoorlijk wat sociale onveiligheid in mijn huis, omdat het de ongelimiteerde vrijheid van mijn kind begrenst en daar gaan ze vanzelfsprekend niet mee akkoord. Daarna kan ik gerust zeggen dat ik ze liefheb, maar dat voorkomt dit incident niet. Volgens mij kan je dit ook op een meer ingewikkeld principe toepassen van oudere jeugd die keuzes maken waar je als ouder niet achter staat, van het rijden zonder helm op een scooter tot het onderwerp in dit topic.

Klopt, maar hoever ga je in deze correctie als de persoon richting volwassenheid gaat of reeds het huis uit is? Benoem je het dan tijdens een op een gesprekken of is het kind en/of partner niet meer welkom in jouw huis?

Ja, daar is eerder al uitgebreid over gediscussieerd, dus dat lijkt me niet helemaal zinvol om opnieuw te behandelen.

De discussie liep (helaas) spaak, omdat men uitging van verschillende leeftijden en situaties en sommigen hierin doordraafden.