Ontwikkelingen HHK

[Cyrillus]

Laten we eerlijk zijn, het is vooral een CGK dingetje. Beetje de cultuur. Niet meer inleggen dan het is. Ik denk dat je dit soort dingen niet groter moet maken dan het is.
En ook opvallend, alles moet vernieuwd worden, maar 'broeders en zusters' blijft men op die wijze zeggen. Waarom niet 'broers en zussen'
Al heb ik er persoonlijk niets mee.

Ik denk dat het geen dingetje is, maar een kenmerk is van iets dat heel diep zit: een angstcultuur tegen verbondsmatig denken (zie ook een eerdere opmerking van @refojongere), en dus tegen het welmenende aanbod van God. En dat heeft verregaande consequenties. Een voorbeeld: de doop zou verbondsmatig moeten doorwerken in de gemeente als teken van Gods trouw, maar dat doet het niet: er wordt onderscheid gemaakt tussen een inwendig en uitwendig verbond, termen als 'erve van het verbond' etc. Ander voorbeeld: voorwaarden (kleine lettertjes) worden gecreëerd, want stel je voor dat iemand met een ingebeelde hemel naar de hel gaat. En in plaats dat je iemand kan aanspreken op zijn status van gemeentelid (dus broeder/zuster!), hoef je je niet meer druk te maken. Immers, iemand is 'gewoon' nog onbekeerd. Laten we maar afwachten of hij/zij nog eens bekeerd wordt. Er is dus een kunstmatig theologische structuur gebouwd in een poging zo zuiver mogelijk te zijn. En daarmee is een streep gehaald door de basis van het gemeente zijn, namelijk elkaar als broeders en zusters zien. We zijn verworden tot individuen die vooral bezig zijn met onze eigen persoonlijke zaligheid. Wat gemeente zijn inhoudt, zijn we vergeten.

[GerefGemeente-lid]

Laten we eerlijk zijn, het is vooral een CGK dingetje. Beetje de cultuur. Niet meer inleggen dan het is. Ik denk dat je dit soort dingen niet groter moet maken dan het is.
En ook opvallend, alles moet vernieuwd worden, maar 'broeders en zusters' blijft men op die wijze zeggen. Waarom niet 'broers en zussen'
Al heb ik er persoonlijk niets mee.

Ik denk dat het geen dingetje is, maar een kenmerk is van iets dat heel diep zit: een angstcultuur tegen verbondsmatig denken (zie ook een eerdere opmerking van @refojongere), en dus tegen het welmenende aanbod van God. En dat heeft verregaande consequenties. Een voorbeeld: de doop zou verbondsmatig moeten doorwerken in de gemeente als teken van Gods trouw, maar dat doet het niet: er wordt onderscheid gemaakt tussen een inwendig en uitwendig verbond, termen als 'erve van het verbond' etc. Ander voorbeeld: voorwaarden (kleine lettertjes) worden gecreëerd, want stel je voor dat iemand met een ingebeelde hemel naar de hel gaat. En in plaats dat je iemand kan aanspreken op zijn status van gemeentelid (dus broeder/zuster!), hoef je je niet meer druk te maken. Immers, iemand is 'gewoon' nog onbekeerd. Laten we maar afwachten of hij/zij nog eens bekeerd wordt. Er is dus een kunstmatig theologische structuur gebouwd in een poging zo zuiver mogelijk te zijn. En daarmee is een streep gehaald door de basis van het gemeente zijn, namelijk elkaar als broeders en zusters zien. We zijn verworden tot individuen die vooral bezig zijn met onze eigen persoonlijke zaligheid. Wat gemeente zijn inhoudt, zijn we vergeten.

Tjonge..., in welke perfecte gemeente ben jij dan lid?

[pierre27]

Laten we eerlijk zijn, het is vooral een CGK dingetje. Beetje de cultuur. Niet meer inleggen dan het is. Ik denk dat je dit soort dingen niet groter moet maken dan het is.
En ook opvallend, alles moet vernieuwd worden, maar 'broeders en zusters' blijft men op die wijze zeggen. Waarom niet 'broers en zussen'
Al heb ik er persoonlijk niets mee.

Ik heb er ook niks mee maar dat mag niet het uitgangspunt zijn. En alle theoriën om het wel of niet in te voeren zijn soms zo.gekleurd.

[Terri]

Laten we eerlijk zijn, het is vooral een CGK dingetje. Beetje de cultuur. Niet meer inleggen dan het is. Ik denk dat je dit soort dingen niet groter moet maken dan het is.
En ook opvallend, alles moet vernieuwd worden, maar 'broeders en zusters' blijft men op die wijze zeggen. Waarom niet 'broers en zussen'
Al heb ik er persoonlijk niets mee.

Ik denk dat het geen dingetje is, maar een kenmerk is van iets dat heel diep zit: een angstcultuur tegen verbondsmatig denken (zie ook een eerdere opmerking van @refojongere), en dus tegen het welmenende aanbod van God. En dat heeft verregaande consequenties. Een voorbeeld: de doop zou verbondsmatig moeten doorwerken in de gemeente als teken van Gods trouw, maar dat doet het niet: er wordt onderscheid gemaakt tussen een inwendig en uitwendig verbond, termen als 'erve van het verbond' etc. Ander voorbeeld: voorwaarden (kleine lettertjes) worden gecreëerd, want stel je voor dat iemand met een ingebeelde hemel naar de hel gaat. En in plaats dat je iemand kan aanspreken op zijn status van gemeentelid (dus broeder/zuster!), hoef je je niet meer druk te maken. Immers, iemand is 'gewoon' nog onbekeerd. Laten we maar afwachten of hij/zij nog eens bekeerd wordt. Er is dus een kunstmatig theologische structuur gebouwd in een poging zo zuiver mogelijk te zijn. En daarmee is een streep gehaald door de basis van het gemeente zijn, namelijk elkaar als broeders en zusters zien. We zijn verworden tot individuen die vooral bezig zijn met onze eigen persoonlijke zaligheid. Wat gemeente zijn inhoudt, zijn we vergeten.

Tjonge..., in welke perfecte gemeente ben jij dan lid?

Moet dit nu zo?
Misschien beter niet met elkaar discussiëren als je bij het minste geringste in elkaars allergie-zone zit, of nog erger, cynisch wordt?
Dit is zo niet-christelijk!

[HersteldHervormd]

Wat een droevige reacties weer allemaal.
Het zijn ook weer iedere keer dezelfde die betrokken zijn bij dit soort gesprekken.

[JanRap]

Wat een droevige reacties weer allemaal.
Het zijn ook weer iedere keer dezelfde die betrokken zijn bij dit soort gesprekken.

@Hersteld Hervormd, ik wens u toe dat u nog meer Hersteld Hervormd wordt. Dan zou u kunnen constateren dat Cyrillus het aloude Hervormde geluid laat horen. Gegrond op de leer van de reformatoren en daarom op de Bijbel.
U zou juist blij moeten zijn met reacties als die van Cyrillus.

[-DIA-]

Laten we eerlijk zijn, het is vooral een CGK dingetje. Beetje de cultuur. Niet meer inleggen dan het is. Ik denk dat je dit soort dingen niet groter moet maken dan het is.
En ook opvallend, alles moet vernieuwd worden, maar 'broeders en zusters' blijft men op die wijze zeggen. Waarom niet 'broers en zussen'
Al heb ik er persoonlijk niets mee.

Ik denk dat het geen dingetje is, maar een kenmerk is van iets dat heel diep zit: een angstcultuur tegen verbondsmatig denken (zie ook een eerdere opmerking van @refojongere), en dus tegen het welmenende aanbod van God. En dat heeft verregaande consequenties. Een voorbeeld: de doop zou verbondsmatig moeten doorwerken in de gemeente als teken van Gods trouw, maar dat doet het niet: er wordt onderscheid gemaakt tussen een inwendig en uitwendig verbond, termen als 'erve van het verbond' etc. Ander voorbeeld: voorwaarden (kleine lettertjes) worden gecreëerd, want stel je voor dat iemand met een ingebeelde hemel naar de hel gaat. En in plaats dat je iemand kan aanspreken op zijn status van gemeentelid (dus broeder/zuster!), hoef je je niet meer druk te maken. Immers, iemand is 'gewoon' nog onbekeerd. Laten we maar afwachten of hij/zij nog eens bekeerd wordt. Er is dus een kunstmatig theologische structuur gebouwd in een poging zo zuiver mogelijk te zijn. En daarmee is een streep gehaald door de basis van het gemeente zijn, namelijk elkaar als broeders en zusters zien. We zijn verworden tot individuen die vooral bezig zijn met onze eigen persoonlijke zaligheid. Wat gemeente zijn inhoudt, zijn we vergeten.

Tjonge..., in welke perfecte gemeente ben jij dan lid?

Moet dit nu zo?
Misschien beter niet met elkaar discussiëren als je bij het minste geringste in elkaars allergie-zone zit, of nog erger, cynisch wordt?
Dit is zo niet-christelijk!

Maar het is wel een zeker feit dat we niet graag met onszelf geconfronteerd willen worden, hoewel dat wel eens heel nuttig kan zijn. Het is, denk ik, nog een zegen, als we er eens bij bepaald worden wie en wat wij zijn. Mensen, zondige mensen, uit het stof, en weerkerend tot het stof. Als we daarbij worden bepaald zullen we echt niet hoog van de toren blazen. Zie ook het stukje over de mens in een ander topic, waar het ook over de waarheid van de mens gaat. Als de motten. Ik denk, en dat is ook de ervaring, dat hier veel mensen, hoewel ze het toestemmen, niet bij leven. De ernst van het leven lijk zo vaak geheel geweken te zijn. Of is dat iets voor oude mensen? Nee toch?

[huisman]

Welke puriteinen heb jij er op nagelezen?

Niet nu speciaal. Maar lees eens een preek van Edwards of Boston.

Advies: lees eens de Bijbel ipv de puritijnen. Het lijkt wel of bij jou de puritijnen altijd het laatste woord hebben ipv de Bijbel.

Die arme moorman toch....hij had een onderwijzer nodig en de Geest stuurde een dienstknecht.

Mijn advies aan jou. Laat je onderwijzen door betrouwbare leraars zoals bv de puriteinen.

Dat komt je begrip van de Bijbel ten goede .

[Thea]

Inderdaad, het gevoel van niet broeder of zuster zijn, zou veel zwaarder moeten wegen. Tenminste, bij mezelf..

[-DIA-]

Inderdaad, het gevoel van niet broeder of zuster zijn, zou veel zwaarder moeten wegen. Tenminste, bij mezelf..

En is het dan niet eens een wonder, als de predikant je eens aanspreekt: geliefde gemeente? Hij voelt mee. Hij weet wat we zijn, als het goed ligt.

[Thea]

Jawel, maar met een dominee kunnen we het niet doen. Dat raakt hooguit je gevoel.

[HHR]

Laten we eerlijk zijn, het is vooral een CGK dingetje. Beetje de cultuur. Niet meer inleggen dan het is. Ik denk dat je dit soort dingen niet groter moet maken dan het is.
En ook opvallend, alles moet vernieuwd worden, maar 'broeders en zusters' blijft men op die wijze zeggen. Waarom niet 'broers en zussen'
Al heb ik er persoonlijk niets mee.

Ik denk dat het geen dingetje is, maar een kenmerk is van iets dat heel diep zit: een angstcultuur tegen verbondsmatig denken (zie ook een eerdere opmerking van @refojongere), en dus tegen het welmenende aanbod van God. En dat heeft verregaande consequenties. Een voorbeeld: de doop zou verbondsmatig moeten doorwerken in de gemeente als teken van Gods trouw, maar dat doet het niet: er wordt onderscheid gemaakt tussen een inwendig en uitwendig verbond, termen als 'erve van het verbond' etc. Ander voorbeeld: voorwaarden (kleine lettertjes) worden gecreëerd, want stel je voor dat iemand met een ingebeelde hemel naar de hel gaat. En in plaats dat je iemand kan aanspreken op zijn status van gemeentelid (dus broeder/zuster!), hoef je je niet meer druk te maken. Immers, iemand is 'gewoon' nog onbekeerd. Laten we maar afwachten of hij/zij nog eens bekeerd wordt. Er is dus een kunstmatig theologische structuur gebouwd in een poging zo zuiver mogelijk te zijn. En daarmee is een streep gehaald door de basis van het gemeente zijn, namelijk elkaar als broeders en zusters zien. We zijn verworden tot individuen die vooral bezig zijn met onze eigen persoonlijke zaligheid. Wat gemeente zijn inhoudt, zijn we vergeten.

Ik denk dat jij het hier veel te groot maakt.
Tal van CGK's waar men echt niet leert dat de doop zalig maakt gebruiken ook de term broeders en zusters.
Jou postings lezend denk ik regelmatig, vanuit een angst voor hypercalvinisme (terecht) sla je in je verdediging door naar een verbondsautomatisme.
Dan verval je van de ene in de andere dwaling. Waak daar voor.

Je kunt elkaar broeders en zusters noemen, en toch duidelijk leren dat een gemeente niet bestaat uit enkel wedergeborenen.
Dat het oordeel der liefde vaak ontbreekt, ben ik wel met je eens. Wij zijn geen harte kenner.

[Michaels]

Misschien goed dat sommige scribenten hier de podcast van Cvandaag voor een uitgebreid gesprek over aanbod van genade, ‘hel en verdoemenis’-prediking en de reformatorische gezindte beluisteren.

Cor Verkade sprak in de Cvandaag podcast samen met dr. Gert van den Brink over ‘hel en verdoemenis’, prediking in bevindelijk-gereformeerde kring en refojongeren die hun heil elders zoeken. Van den Brink en Verkade gaven ook een persoonlijk inkijkje. Benieuwd naar het volledige gesprek? Beluister hieronder de Cvandaag podcast:
https://cvandaag.nl/96977-cor-verkade-i ... oor-de-hel

[HersteldHervormd]

Wat een droevige reacties weer allemaal.
Het zijn ook weer iedere keer dezelfde die betrokken zijn bij dit soort gesprekken.

@Hersteld Hervormd, ik wens u toe dat u nog meer Hersteld Hervormd wordt. Dan zou u kunnen constateren dat Cyrillus het aloude Hervormde geluid laat horen. Gegrond op de leer van de reformatoren en daarom op de Bijbel.
U zou juist blij moeten zijn met reacties als die van Cyrillus.

Noem ik een naam in het bijzonder? Nee, dus graag dan dat ook niet invullen.

[Cyrillus]

Laten we eerlijk zijn, het is vooral een CGK dingetje. Beetje de cultuur. Niet meer inleggen dan het is. Ik denk dat je dit soort dingen niet groter moet maken dan het is.
En ook opvallend, alles moet vernieuwd worden, maar 'broeders en zusters' blijft men op die wijze zeggen. Waarom niet 'broers en zussen'
Al heb ik er persoonlijk niets mee.

Ik denk dat het geen dingetje is, maar een kenmerk is van iets dat heel diep zit: een angstcultuur tegen verbondsmatig denken (zie ook een eerdere opmerking van @refojongere), en dus tegen het welmenende aanbod van God. En dat heeft verregaande consequenties. Een voorbeeld: de doop zou verbondsmatig moeten doorwerken in de gemeente als teken van Gods trouw, maar dat doet het niet: er wordt onderscheid gemaakt tussen een inwendig en uitwendig verbond, termen als 'erve van het verbond' etc. Ander voorbeeld: voorwaarden (kleine lettertjes) worden gecreëerd, want stel je voor dat iemand met een ingebeelde hemel naar de hel gaat. En in plaats dat je iemand kan aanspreken op zijn status van gemeentelid (dus broeder/zuster!), hoef je je niet meer druk te maken. Immers, iemand is 'gewoon' nog onbekeerd. Laten we maar afwachten of hij/zij nog eens bekeerd wordt. Er is dus een kunstmatig theologische structuur gebouwd in een poging zo zuiver mogelijk te zijn. En daarmee is een streep gehaald door de basis van het gemeente zijn, namelijk elkaar als broeders en zusters zien. We zijn verworden tot individuen die vooral bezig zijn met onze eigen persoonlijke zaligheid. Wat gemeente zijn inhoudt, zijn we vergeten.

Ik denk dat jij het hier veel te groot maakt.
Tal van CGK's waar men echt niet leert dat de doop zalig maakt gebruiken ook de term broeders en zusters.
Jou postings lezend denk ik regelmatig, vanuit een angst voor hypercalvinisme (terecht) sla je in je verdediging door naar een verbondsautomatisme.
Dan verval je van de ene in de andere dwaling. Waak daar voor.

Je kunt elkaar broeders en zusters noemen, en toch duidelijk leren dat een gemeente niet bestaat uit enkel wedergeborenen.
Dat het oordeel der liefde vaak ontbreekt, ben ik wel met je eens. Wij zijn geen harte kenner.

Verbondsautomatisme kan een gevaar zijn, maar dat was het in Paulus tijd ook. Belangrijker is om Gods verbond die plaats toe te kennen die het verdient. En van daaruit te waarschuwen voor dwalingen in de gemeente zoals Paulus ook doet. Maar ik denk dat het juist in veel gemeentes ontbreekt aan predikanten die durven te zeggen waar het op staat wat de praktijk van het leven betreft. Juist om verbondsautomatisme te voorkomen. Dus zonde moet benoemd worden en niet toegedekt. Dus eens met je conclusie.