-DIA- schreef:Er kon wel een kern van waarheid in zitten. Zo heeft ds. Harinck vele jaren geleden een mooie brochure voor de GBS geschreven.
Hierin is de latere ds. Harinck bijna niet te herkennen. Neem en lees!

Jantje schreef:

Luther schreef:In dat opzicht schrik ik altijd weer van de waarschuwing, dat het geestelijke leven niet begint met Christus. Ik vraag me altijd af, wat voor nut een dergelijke waarschuwing heeft. Het zou namelijk ondanks allerlei goede bedoelingen zomaar kunnen leiden tot de gedachte, dat je ook een kind van God kan zijn, zonder Christus te kennen. En volgens mij leert de Schrift dat nergens en wordt er zó in de belijdenis nergens gesproken.

Ik stelde de vraag naar aanleiding van bovenstaande stukje. Ik bedoel er mee te zeggen dat het geestelijke leven begint (al weet de zondaar dat dan nog niet van zichzelf) met God als Rechter en eindigt met God als Redder. Een zondaar eerst te maken met God als Rechter die een zondaar door middel van de Wet de zonde leert inzien. In het stuk van de verlossing zal zo'n zondaar, ook zicht krijgen op God als Redder, telkens weer meer. Mijns inziens hoort het stuk van de ellendekennis bínnen de wedergeboorte. De Catechismus zegt in Zondag 1, vraag en antwoord 2, toch immers zélf dat er drie stukken nodig zijn om in 'deze troost (zie vraag en antwoord 1) zaliglijk te leven en te sterven'?

De rest was inderdaad meer voor @Luther bestemt.

Luther schreef:

-DIA- schreef:Er kon wel een kern van waarheid in zitten. Zo heeft ds. Harinck vele jaren geleden een mooie brochure voor de GBS geschreven.
Hierin is de latere ds. Harinck bijna niet te herkennen. Neem en lees!

Ach... Ach... Ach.... Moet dat nou echt, DIA?

DDD schreef:

Jantje schreef:Is dat zo? De eerste jaren van de 21ste eeuw (wie het vatten kan...) zijn maar een tiental jaren verwijderd van de jaren '90 van de vorige eeuw.

Dat zegt toch niets? De geschiedenis bewijst dat de benoeming van enkele personen een cultuuromslag kan betekenen.

JCRyle schreef:

Jantje schreef:

Luther schreef:In dat opzicht schrik ik altijd weer van de waarschuwing, dat het geestelijke leven niet begint met Christus. Ik vraag me altijd af, wat voor nut een dergelijke waarschuwing heeft. Het zou namelijk ondanks allerlei goede bedoelingen zomaar kunnen leiden tot de gedachte, dat je ook een kind van God kan zijn, zonder Christus te kennen. En volgens mij leert de Schrift dat nergens en wordt er zó in de belijdenis nergens gesproken.

Ik stelde de vraag naar aanleiding van bovenstaande stukje. Ik bedoel er mee te zeggen dat het geestelijke leven begint (al weet de zondaar dat dan nog niet van zichzelf) met God als Rechter en eindigt met God als Redder. Een zondaar eerst te maken met God als Rechter die een zondaar door middel van de Wet de zonde leert inzien. In het stuk van de verlossing zal zo'n zondaar, ook zicht krijgen op God als Redder, telkens weer meer. Mijns inziens hoort het stuk van de ellendekennis bínnen de wedergeboorte. De Catechismus zegt in Zondag 1, vraag en antwoord 2, toch immers zélf dat er drie stukken nodig zijn om in 'deze troost (zie vraag en antwoord 1) zaliglijk te leven en te sterven'?

De rest was inderdaad meer voor @Luther bestemt.

Ja de Heidelberger zegt inderdaad dat deze drie stukken nodig zijn om in de troost van Zondag 1 vraag en antwoord 1 te delen. Maar om op deze vraag en antwoord te concluderen dat de ellendekennis binnen de wedergeboorte valt vind ik wat mager. Zou je - aangezien je zelf aangeeft niet met de visie van ds. Moerkerken eens te zijn - dan aangegeven hoe de wedergeboorte zich dan verhoudt tot de ellendekennis en hoe dat zich weer verhoudt tot Christus en de rechtvaardigmaking? En dan doel ik echt op jouw visie.

GGotK schreef:De prediking van ds Harinck heeft in de jaren wel degelijk een bepaalde ontwikkeling doorgemaakt.
NB Als je de sprekers van de 12de toogdag van de GBS beziet dan was er in die tijd misschien wel meer saamhorigheid.
https://www.digibron.nl/search/detail/0 ... de-toogdag

GGotK schreef:De prediking van ds Harinck heeft in de jaren wel degelijk een bepaalde ontwikkeling doorgemaakt.
NB Als je de sprekers van de 12de toogdag van de GBS beziet dan was er in die tijd misschien wel meer saamhorigheid.
https://www.digibron.nl/search/detail/0 ... de-toogdag

GGotK schreef:De prediking van ds Harinck heeft in de jaren wel degelijk een bepaalde ontwikkeling doorgemaakt.
NB Als je de sprekers van de 12de toogdag van de GBS beziet dan was er in die tijd misschien wel meer saamhorigheid.
https://www.digibron.nl/search/detail/0 ... de-toogdag

JCRyle schreef:

Jantje schreef:

Luther schreef:In dat opzicht schrik ik altijd weer van de waarschuwing, dat het geestelijke leven niet begint met Christus. Ik vraag me altijd af, wat voor nut een dergelijke waarschuwing heeft. Het zou namelijk ondanks allerlei goede bedoelingen zomaar kunnen leiden tot de gedachte, dat je ook een kind van God kan zijn, zonder Christus te kennen. En volgens mij leert de Schrift dat nergens en wordt er zó in de belijdenis nergens gesproken.

Ik stelde de vraag naar aanleiding van bovenstaande stukje. Ik bedoel er mee te zeggen dat het geestelijke leven begint (al weet de zondaar dat dan nog niet van zichzelf) met God als Rechter en eindigt met God als Redder. Een zondaar eerst te maken met God als Rechter die een zondaar door middel van de Wet de zonde leert inzien. In het stuk van de verlossing zal zo'n zondaar, ook zicht krijgen op God als Redder, telkens weer meer. Mijns inziens hoort het stuk van de ellendekennis bínnen de wedergeboorte. De Catechismus zegt in Zondag 1, vraag en antwoord 2, toch immers zélf dat er drie stukken nodig zijn om in 'deze troost (zie vraag en antwoord 1) zaliglijk te leven en te sterven'?

De rest was inderdaad meer voor @Luther bestemt.

Ja de Heidelberger zegt inderdaad dat deze drie stukken nodig zijn om in de troost van Zondag 1 vraag en antwoord 1 te delen. Maar om op deze vraag en antwoord te concluderen dat de ellendekennis binnen de wedergeboorte valt vind ik wat mager. Zou je - aangezien je zelf aangeeft niet met de visie van ds. Moerkerken eens te zijn - dan aangegeven hoe de wedergeboorte zich dan verhoudt tot de ellendekennis en hoe dat zich weer verhoudt tot Christus en de rechtvaardigmaking? En dan doel ik echt op jouw visie.

DDD schreef:Dit lijkt mij dus een voorbeeld dat DIA zich een kerkgeschiedenis maakt naar eigen beeld en gelijkenis. Het is een welhaast feitenvrije geschiedbeschrijving. Maar ik heb de brochure, en ik zal hem eens lezen.

Jantje schreef:Wedergeboorte en rechtvaardigmaking gaan samen. Ik geloof niet dat je wedergeboren kunt zijn, zonder rechtvaardigmaking. Een zondaar weet nooit precies de dag en de tijd. Maar ik geloof dat bij een werkelijk schuldbesef de Heilige Geest al in het hart van een zondaar werkt, al zal zo'n zondaar dat op zo'n moment niet van zichzelf zeggen.

liz boer schreef:Het kan niet anders, een onwedergeboren mens is dood! God heeft wel een soort keuze mogelijkheid gegeven, je geweten, je kunt kiezen of je die appel zult stelen of laten liggen, je kunt echt niet voelen dat je voor God niet kan bestaan als je onwedergeboren bent, door opvoeding weet je dat je verloren bent, dat je een zondaar bent, toch geloof je het niet, als je wedergeboren bent geloof je het wel! Dan weet je dat je uitlandig bent, eerder niet.