Gijs83 schreef:

freek schreef:

Gijs83 schreef:

parsifal schreef:Eigenlijk denk ik dat Gian helemaal niet gelijk heeft. Paulus richt zich inderdaad tot de gelovigen. Ik denk dat predikanten dat ook wel wat meer mogen doen (preken alsof hij daadwerkelijk het lichaam van Christus aanspreekt). Dat wil echter niet zeggen dat de onbekeerden niets aan de brieven van Paulus hebben. Paulus richt zich ook tot de gemeente van Korinthe (of welke gemeente dan ook), hebben mensen uit andere plaatsen dan niets aan de brieven?

Ook als je niet direct wordt aangesproken kun je veel leren van wat gezegd/geschreven wordt. Het kan je laten zien wat je mist. Waarom je zondig bent. Hoe groot genade is en waarom ook voor jou de weg open is. Je moet wel altijd onthouden wie aangesproken wordt.

Verder is Heartcry natuurlijk niet de enige die zich weleens richt tot de gelovigen. In veel reformatorische kerken gebeurt dat iedere keer weer als er avondmaal is. Nu heeft de kerk een andere status dan Heartcry, maar om maar Labadisme af te leiden uit het onderwerp van lezingen of het alleen gericht zijn op gelovigen, gaat wat ver.

Inderdaad moeten we voor "Labadisme" oppassen!

Weet je eigenlijk wel wat dat is?

Jazeker! Tenminste ik weet wat Jean de Labadie voor ogen stond! Een kerk van enkel waar gelovigen.

Gijs83 schreef:

freek schreef:

Gijs83 schreef:

parsifal schreef:Eigenlijk denk ik dat Gian helemaal niet gelijk heeft. Paulus richt zich inderdaad tot de gelovigen. Ik denk dat predikanten dat ook wel wat meer mogen doen (preken alsof hij daadwerkelijk het lichaam van Christus aanspreekt). Dat wil echter niet zeggen dat de onbekeerden niets aan de brieven van Paulus hebben. Paulus richt zich ook tot de gemeente van Korinthe (of welke gemeente dan ook), hebben mensen uit andere plaatsen dan niets aan de brieven?

Ook als je niet direct wordt aangesproken kun je veel leren van wat gezegd/geschreven wordt. Het kan je laten zien wat je mist. Waarom je zondig bent. Hoe groot genade is en waarom ook voor jou de weg open is. Je moet wel altijd onthouden wie aangesproken wordt.

Verder is Heartcry natuurlijk niet de enige die zich weleens richt tot de gelovigen. In veel reformatorische kerken gebeurt dat iedere keer weer als er avondmaal is. Nu heeft de kerk een andere status dan Heartcry, maar om maar Labadisme af te leiden uit het onderwerp van lezingen of het alleen gericht zijn op gelovigen, gaat wat ver.

Inderdaad moeten we voor "Labadisme" oppassen!

Weet je eigenlijk wel wat dat is?

Jazeker! Tenminste ik weet wat Jean de Labadie voor ogen stond! Een kerk van enkel waar gelovigen.

Marnix schreef:Precies. En daarom is het niet gepast als mensen kerken waar het overgrote deel gelovig denkt te zijn, als labadistisch te bestempelen, zoals Gijs hier doet.

Gijs83 schreef:

Marnix schreef:Precies. En daarom is het niet gepast als mensen kerken waar het overgrote deel gelovig denkt te zijn, als labadistisch te bestempelen, zoals Gijs hier doet.

Het is niet goed dat veel mensen ombekeerd zijn/blijven. Eigenlijk bedoelde ik die kerken ook niet, alleen dat labadisme slecht is. Dat streven van de Labadie is toch ook helemaal niet mogelijk? Het is ook niet Bijbels. Je kunt wel willen dat iedereen bekeerd moet worden(van 's mensen kant gezien) en het dan de mens min of meer opdringen dat hij/zij maar geloven moet. Een mens kan dat van nature toch helemaal niet?

Gijs83 schreef:

Marnix schreef:Precies. En daarom is het niet gepast als mensen kerken waar het overgrote deel gelovig denkt te zijn, als labadistisch te bestempelen, zoals Gijs hier doet.

Het is niet goed dat veel mensen ombekeerd zijn/blijven. Eigenlijk bedoelde ik die kerken ook niet, alleen dat labadisme slecht is. Dat streven van de Labadie is toch ook helemaal niet mogelijk? Het is ook niet Bijbels. Je kunt wel willen dat iedereen bekeerd moet worden(van 's mensen kant gezien) en het dan de mens min of meer opdringen dat hij/zij maar geloven moet. Een mens kan dat van nature toch helemaal niet?

Tiberius schreef: Niet alleen voor ogen stond, want dat hoort ons allen inderdaad ook te staan.
Nee, ze beschouwden de kerk als een groep ware gelovigen, vrij van zonden.
Verder hadden ze nog wel wat andere onbijbelse gedachten, bijvoorbeeld over de sacramenten.
Bovendien namen ze het niet zo nauw met de zondagsheiliging.

Refdag.nl schreef:Ds. A. Baas houdt kerkhistorische lezing in Huizen:

Van de labadisten geldt:
jagen, jagen, jagen, grijpen
Van onze kerkredactie
HUIZEN – Calvijn heeft gezegd: Wie zichzelf het meest mishaagt, is het verst gevorderd. Bij de labadisten kun je als heilige onder de ogen komen van de heilige God. Jean de Labadie zegt: Het ligt allemaal voor ons. Jagen, jagen, jagen, grijpen.

In een serie van drie kerkhistorische lezingen, georganiseerd door het Hervormd Gereformeerd Verenigingsverband te Huizen, hield ds. A. Baas gisteravond een lezing over Jean de Labadie en het labadisme.

De hervormde predikant uit IJsselmuiden zette uiteen dat De Labadie de heiligheid tot inzet van de kerk maakte. Zoals hij dat deed, moet je haast wel moeite hebben met het stuk van de rechtvaardiging, concludeerde ds. Baas. „En zo is het ook. De Labadie wijkt grondig af van de bijbelse, klassiek-gereformeerde visie op het stuk van de rechtvaardiging. Het lukt hem niet de rechtvaardiging van de goddeloze uit louter genade, zonder iets dat meetelt aan onze kant, het volle gewicht te geven.”

Labadisten, legde de predikant uit, houden niet van toegerekende dingen. Je moet ze in handen hebben. Je moet er wat mee kunnen doen. In een labadistische visie op heiliging zit groei, er zit gang in, daaraan word je pas gekend en bekend. In deze opvatting beoordeelt de Heere God mij straks naar de maatstaf van de heiliging en daar beoordeel ik mijzelf ook naar. Bij labadisten vinden we weinig van het knagend zondebesef dat we bij Luther, Calvijn en andere gereformeerden vinden.

Volgens ds. Baas komt de zekerheid van het geloof in het gedrang bij een labadistische visie op de heiliging. „De zekerheid ligt daarin dat God goddelozen rechtvaardigt. En die mens, de „onheilige heilige in Christus”, heeft een verlangen om naar alle geboden van God in alle goede werken te leven.”

IJver en geestdrift
Ds. Baas begon zijn lezing met een levensloop van Jean de Labadie (1610-1674). Amper 15 jaar oud, treedt hij in een klooster in. Op 40-jarige leeftijd breekt De Labadie met de Rooms-Katholieke Kerk en krijgt hij een warm onthaal bij de gereformeerden. Het presbyteriale gemeenteleven en de ernst waarmee de tuchtoefening plaatsvond, maakten indruk op hem.

De Labadie kwam in 1659 in Genève, werd daar predikant en ontvouwde met grote ijver en geestdrift zijn reformatieprogramma. Zeven jaar later vertrok hij naar de Waalse gemeente van Middelburg. Voetius en Van Lodenstein hadden alles in het werk gesteld om de prediker naar Nederland te halen om hier het werk der reformatie in de kerk ter hand te nemen.

Al snel sloeg de waardering van gereformeerde predikanten om in kritiek. Ze vonden De Labadie te fel, te geestdriftig. Omgekeerd vond de Waalse predikant zijn gereformeerde collega's te slap, te weinig radicaal. Zijn „doperse ongeduld” leidde uiteindelijk tot afzetting van De Labadie als predikant.

Dode boel
De Labadie, concludeerde ds. Baas, had een „theologie van teleurstellingen.” In al de plaatsen waar hij stond, stelde de kerk hem hevig en diep teleur. En dat bracht hem tot de slotsom dat die kerk een dode boel was, waarvan niets te verwachten was. „De lome volkskerk, die een heleboel vreemd volk meesleept dat er eigenlijk niet bijhoort, moet je kwijt.” Je moet het volgens De Labadie vinden in de huisgemeenten van louter wedergeborenen.

Door enorm ongeduld gedreven, stond De Labadie lijnrecht tegenover Voetius, die pastoraal geduld met de kerk had. Zeker, zei ds. Baas, pastoraal geduld kan ontaarden in slapheid. „Maar elke kerk, die zich apart stelt van de kerk die de Heere in ons land geplant heeft ten tijde van de Reformatie, is naar mijn mening gedoemd in korte of langere tijd, in meerdere of mindere mate, dezelfde weg te gaan als de vaderlandse kerk.”

memento schreef:

Tiberius schreef: Niet alleen voor ogen stond, want dat hoort ons allen inderdaad ook te staan.
Nee, ze beschouwden de kerk als een groep ware gelovigen, vrij van zonden.
Verder hadden ze nog wel wat andere onbijbelse gedachten, bijvoorbeeld over de sacramenten.
Bovendien namen ze het niet zo nauw met de zondagsheiliging.

De ideeën van Jean de Labadie zijn ontstaan in de "gezelschappen", waar hij ook voorganger in was. Zijn ligging was rechts-bevindelijk. Hij wilde een kerk zoals de gezelschappen (in zijn ogen) waren: bijeenkomsten van kinderen God die vanuit de ondervinding konden spreken. Zijn ideeën staan misschien wel veel dichterbij het gedachtengoed van sommigen hier en in onze kringen, dan dat ze wel weten...

Erasmiaan schreef: Dode boel
De Labadie, concludeerde ds. Baas, had een „theologie van teleurstellingen.” In al de plaatsen waar hij stond, stelde de kerk hem hevig en diep teleur. En dat bracht hem tot de slotsom dat die kerk een dode boel was, waarvan niets te verwachten was. „De lome volkskerk, die een heleboel vreemd volk meesleept dat er eigenlijk niet bijhoort, moet je kwijt.” Je moet het volgens De Labadie vinden in de huisgemeenten van louter wedergeborenen.

Gijs83 schreef:Een huisgemeente zijn is toch eigenlijk niet goed? Het is toch een Bijbelse plicht om 'onze onderlinge bijeenkomsten niet na te laten'?