Ik weet niet precies wat we wel of niet tegen onbekeerden moeten zeggen. Ik geloof dat een goede preek, waarin gezegd wordt hoe God werkt, net zozeer een goede uitwerking kan hebben als een preek waarin louter geappelleerd wordt. We moeten niet denken dat er een speciale methode is die alleen maar 'werkt'.freek schreef:Natuurlijk. Maar wij kijken altijd naar het 'resultaat': niet iedereen komt tot geloof. Moet je dan in de prediking richting onbekeerden maar vast het voorbehoud maken: je hart moet wel geopend worden, hoor! Of: allen die vanavond verordineerd zijn tot het eeuwige leven, zullen gaan geloven. Ik wilde maar zeggen, dat we in de richting van onbekeerden nog zo vaak de soevereiniteit van God gebruiken, om aan het appel van het Evangelie tekort te doen. En ik weet heel goed waar ik het over heb, want ik spreek uit ervaring.Afgewezen schreef:Freek, het is goed bedoeld, maar je gaat hier toch echt scheef. Want als God álles geeft in de prediking, dan betekent dit dat onze keus (of hoe je het ook noemen wilt) ten laatste beslissend is voor ons heil. Dit kun je Bijbels gezien niet hard maken. Het is Gód die Lydia's hart opende, er geloofden er zovelen als er verordineerd waren tot het eeuwige leven, etc. etc.freek schreef:Als God iets van ons vraagt, dan kunnen we dat. Niet omdat God een beroep doet op onze menselijke vermogens (vrije wil bijvoorbeeld), maar omdat hij in de oproep zelf alle kracht meegeeft (Woord en Geest kunnen immers niet gescheiden worden), zodat doden de stem van Gods Zoon zullen horen. En dan nog zijn er mensen die Gods stem kennelijk niet horen in de verkondiging van het Woord. Dat kunnen we nooit beredeneerd krijgen. Het kán blijkbaar. Maar Gods soevereiniteit in mindering brengen op een krachtige, appelerende prediking (en dat wordt vaak gedaan), moeten we maar niet doen. Dus in dit opzicht zou ik zeggen: geen evenwicht, maar eenzijdigheid (bij wijze van spreken).
Ik geloof inderdaad dat God in de prediking alles geeft, alleen wordt het blijkbaar niet - in druk me maar even dogmatisch uit - aan iedereen 'toegepast'. Dus daarmee is ten diepste onze keus níet beslissend voor ons heil.
Gelukkig maak je ten slotte zelf toch ook een voorbehoud, dat namelijk de toepassing toch aan Gods kant ligt. Laten we het daar maar op houden.