Vertrouw alleen op Hem, Vertrouw alleen op Hem!

[parsifal]

Dan ook aan jou de vraag DIA, kun je dit bijbels onderbouwen?
Toevallen wel, maar liefhebben? En omhelzen?
Waar kan ik dat in de bijbel vinden?

-DIA- laat zijn huiswerk graag aan anderen over. Maar wat te denken van:

Lev. 26: 40 Dan zullen zij hun ongerechtigheid belijden, en de ongerechtigheid hunner vaderen met hun overtredingen, waarmede zij tegen Mij overtreden hebben, en ook dat zij met Mij in tegenheid gewandeld hebben.
41 Dat Ik ook met hen in tegenheid gewandeld, en hen in het land hunner vijanden gebracht zal hebben. Zo dan hun onbesneden hart gebogen wordt, en zij dan aan de straf hunner ongerechtigheid een welgevallen hebben;
42 Dan zal Ik gedenken aan Mijn verbond met Jakob, en ook aan Mijn verbond met Izak, en ook aan Mijn verbond met Abraham zal Ik gedenken, en aan het land zal Ik gedenken;
43 Als het land om hunnentwil zal verlaten zijn geweest, en aan zijn sabbatten een welgevallen gehad hebben, wanneer het om hunnentwil verwoest was, en zij aan de straf hunner ongerechtigheid een welgevallen zullen gehad hebben; daarom, en omdat zij Mijn rechten hadden verworpen, en hun ziel van Mijn inzettingen gewalgd had.

Hier zien we duidelijk de bekering van Israël beschreven. En ik denk dat we veilig mogen zeggen dat dit een blauwdruk is voor de bekering in het algemeen.

Hoe vertaal je "een welgevallen hebben" in hedendaags Nederlands? Als ik de kanttekeningen lees dan lijkt het accepteren en erkennen dat het rechtvaardig is. Mijn eerste gedachte was echter on het te vertalen met "niet anders wensen".

[Posthoorn]

Dan ook aan jou de vraag DIA, kun je dit bijbels onderbouwen?
Toevallen wel, maar liefhebben? En omhelzen?
Waar kan ik dat in de bijbel vinden?

-DIA- laat zijn huiswerk graag aan anderen over. Maar wat te denken van:

Lev. 26: 40 Dan zullen zij hun ongerechtigheid belijden, en de ongerechtigheid hunner vaderen met hun overtredingen, waarmede zij tegen Mij overtreden hebben, en ook dat zij met Mij in tegenheid gewandeld hebben.
41 Dat Ik ook met hen in tegenheid gewandeld, en hen in het land hunner vijanden gebracht zal hebben. Zo dan hun onbesneden hart gebogen wordt, en zij dan aan de straf hunner ongerechtigheid een welgevallen hebben;
42 Dan zal Ik gedenken aan Mijn verbond met Jakob, en ook aan Mijn verbond met Izak, en ook aan Mijn verbond met Abraham zal Ik gedenken, en aan het land zal Ik gedenken;
43 Als het land om hunnentwil zal verlaten zijn geweest, en aan zijn sabbatten een welgevallen gehad hebben, wanneer het om hunnentwil verwoest was, en zij aan de straf hunner ongerechtigheid een welgevallen zullen gehad hebben; daarom, en omdat zij Mijn rechten hadden verworpen, en hun ziel van Mijn inzettingen gewalgd had.

Hier zien we duidelijk de bekering van Israël beschreven. En ik denk dat we veilig mogen zeggen dat dit een blauwdruk is voor de bekering in het algemeen.

Hoe vertaal je "een welgevallen hebben" in hedendaags Nederlands? Als ik de kanttekeningen lees dan lijkt het accepteren en erkennen dat het rechtvaardig is. Mijn eerste gedachte was echter on het te vertalen met "niet anders wensen".

Dat denk ik ook. Maar dat is ook wat er bedoeld wordt met termen als 'toevallen', 'omhelzen' of 'lief krijgen'.

[ejvl]

Dank.
Aha, dan blijkt dat ik gewoon verkeerd zat met de betekenis.
Erkennen of accepteren vond ik nogal wat anders als "omhelzen" of "liefhebben".

De term "dat lieve recht van God" kwam ook voorbij, maar als ik het goed begrijp, betekent dat niets anders als het accepteren/erkennen van het recht van God.
Met de kantekening dat er geen zaligheid is buiten dat recht, namelijk dat de schuld wordt vrijgesproken.

Maar wat is dan het verschil van het "toevallen" en het "omhelzen" van het recht?

[Posthoorn]

Maar wat is dan het verschil van het "toevallen" en het "omhelzen" van het recht?

Dat weet ik ook niet.
Overigens zit in het erkennen, liefhebben of een welgevallen hebben, de notie dat het niet een kwestie van 'buigen of barsten' is voor de zondaar, maar dat hij van harte voor God erkent de straf verdiend te hebben.

[jakobmarin]

Het meest duidelijke werk van God in een mens is wel dat hij Zijn Recht lief krijgt, en toevalt. Ook al betekent dat mijn eigen doemvonnis. Dat is vanzelf nog geen omhelzen van het Recht.

Als je hiermee bedoelt: "Gods eer/recht/deugden liever krijgen dan je eigen zaligheid", dan sorry, maar dit is echt ongezonde gezelschapstaal waartegen gewaarschuwd moet worden.
In sommige bekeringsboekjes (Jan Geense, Mientje Vrijdag, Pleun Kleijn etc) wordt dit inderdaad gemeld, maar heeft verder wat dit betreft weinig met de bijbel te maken.

En dan citeer ik enkele oudvaders, die hier ook niets van wilde weten:
Koelman: Dit is een harde, ruwe en volgens mij een ongezonde stelling en daarom in staat om veel zielen aan te stoten die ontwaakt zijn uit hun zonden en wensen tot Christus te komen.
Bunyan: Waar eist Christus Jezus een dergelijke voorwaarde van hen die tot Hem komen om het leven te verkrijgen? Kom toch om het leven te zoeken en kwel uw geest niet met zulke tegenwerpingen tegen uzelf. Laat het aan God en Christus over om zichzelf te verheerlijken in de behoudenis van een worm als u bent.

En ook ds. C. Harinck waarschuwt hiertegen in zijn boek(en).

Als een van de deugden van God (ook dat Recht) geschonden moet worden om mijn zaligheid is mijn zaligheid geen zaligheid meer, en heb ik God van Zijn eer beroofd.

En dit is een niet-bestaande tegenstelling en hebben we dan ook niets mee van doen.
Acht je de algenoegzaamheid van het offer van Jezus Christus dan zo klein dat je dit als mogelijkheid ziet?!?

[SecorDabar]

Het meest duidelijke werk van God in een mens is wel dat hij Zijn Recht lief krijgt, en toevalt. Ook al betekent dat mijn eigen doemvonnis. Dat is vanzelf nog geen omhelzen van het Recht.

Als je hiermee bedoelt: "Gods eer/recht/deugden liever krijgen dan je eigen zaligheid", dan sorry, maar dit is echt ongezonde gezelschapstaal waartegen gewaarschuwd moet worden.
In sommige bekeringsboekjes (Jan Geense, Mientje Vrijdag, Pleun Kleijn etc) wordt dit inderdaad gemeld, maar heeft verder wat dit betreft weinig met de bijbel te maken.

En dan citeer ik enkele oudvaders, die hier ook niets van wilde weten:
Koelman: Dit is een harde, ruwe en volgens mij een ongezonde stelling en daarom in staat om veel zielen aan te stoten die ontwaakt zijn uit hun zonden en wensen tot Christus te komen.
Bunyan: Waar eist Christus Jezus een dergelijke voorwaarde van hen die tot Hem komen om het leven te verkrijgen? Kom toch om het leven te zoeken en kwel uw geest niet met zulke tegenwerpingen tegen uzelf. Laat het aan God en Christus over om zichzelf te verheerlijken in de behoudenis van een worm als u bent.

En ook ds. C. Harinck waarschuwt hiertegen in zijn boek(en).

Als een van de deugden van God (ook dat Recht) geschonden moet worden om mijn zaligheid is mijn zaligheid geen zaligheid meer, en heb ik God van Zijn eer beroofd.

En dit is een niet-bestaande tegenstelling en hebben we dan ook niets mee van doen.
Acht je de algenoegzaamheid van het offer van Jezus Christus dan zo klein dat je dit als mogelijkheid ziet?!?

Ongezonde gezelschapstaal...
ongezonde stellingen...

Ik zou het niet voor mijn rekening willen nemen.
Tja, wat zal ik schrijven??

Het is geen stelling, geen lettertaal, maar bevinding.

De Heilige Geest heeft mij geleerd door overtuiging en overbuiging dat ik aan deze zijde van het graf mijn doemvonnis kreeg te billijken en te omhelzen,
De Heere is recht in al Zijn weg en werk,
zodat ik straks in mijn doodsuur geen doemvonnis behoef te ondergaan.
Voor mij is er de vrijspraak in Die Ander:
De Heere Jezus Christus.
Ziet het in de moordenaar aan het kruis.

[Sheba]

Het meest duidelijke werk van God in een mens is wel dat hij Zijn Recht lief krijgt, en toevalt. Ook al betekent dat mijn eigen doemvonnis. Dat is vanzelf nog geen omhelzen van het Recht.

Als je hiermee bedoelt: "Gods eer/recht/deugden liever krijgen dan je eigen zaligheid", dan sorry, maar dit is echt ongezonde gezelschapstaal waartegen gewaarschuwd moet worden.
In sommige bekeringsboekjes (Jan Geense, Mientje Vrijdag, Pleun Kleijn etc) wordt dit inderdaad gemeld, maar heeft verder wat dit betreft weinig met de bijbel te maken.

En dan citeer ik enkele oudvaders, die hier ook niets van wilde weten:
Koelman: Dit is een harde, ruwe en volgens mij een ongezonde stelling en daarom in staat om veel zielen aan te stoten die ontwaakt zijn uit hun zonden en wensen tot Christus te komen.
Bunyan: Waar eist Christus Jezus een dergelijke voorwaarde van hen die tot Hem komen om het leven te verkrijgen? Kom toch om het leven te zoeken en kwel uw geest niet met zulke tegenwerpingen tegen uzelf. Laat het aan God en Christus over om zichzelf te verheerlijken in de behoudenis van een worm als u bent.

En ook ds. C. Harinck waarschuwt hiertegen in zijn boek(en).

Als een van de deugden van God (ook dat Recht) geschonden moet worden om mijn zaligheid is mijn zaligheid geen zaligheid meer, en heb ik God van Zijn eer beroofd.

En dit is een niet-bestaande tegenstelling en hebben we dan ook niets mee van doen.
Acht je de algenoegzaamheid van het offer van Jezus Christus dan zo klein dat je dit als mogelijkheid ziet?!?

Ongezonde gezelschapstaal...
ongezonde stellingen...

Ik zou het niet voor mijn rekening willen nemen.
Tja, wat zal ik schrijven??

Het is geen stelling, geen lettertaal, maar bevinding.

De Heilige Geest heeft mij geleerd door overtuiging en overbuiging dat ik aan deze zijde van het graf mijn doemvonnis kreeg te billijken en te omhelzen,
De Heere is recht in al Zijn weg en werk,
zodat ik straks in mijn doodsuur geen doemvonnis behoef te ondergaan.
Voor mij is er de vrijspraak in Die Ander:
De Heere Jezus Christus.
Ziet het in de moordenaar aan het kruis.

Het omhelzen is nog steeds wat anders als lief te hebben, er blij om zijn. Het omhelzen is ermee eens zijn! Erkennen dat het rechtvaardig is! En in die zin is de invulling die aan het woord omhelzen wordt gegeven, ongezonde gezelschapstaal dat de indruk geeft dat het om liefhebben, er blij mee zijn, gaat ipv ermee eens zijn. Die bevinding komt vanuit de Schrift. Maar niet het liefhebben van je doodvonnis!

De moordenaar aan het kruis zei gedenk aan mij ( hij aanvaarde zijn doodvonnis) maar zei niet ik ben blij dat ik naar de hel ga!
Of kan iemand vanuit de Schrift aantonen dat je er blij mee moet zijn?

[SecorDabar]

Het meest duidelijke werk van God in een mens is wel dat hij Zijn Recht lief krijgt, en toevalt. Ook al betekent dat mijn eigen doemvonnis. Dat is vanzelf nog geen omhelzen van het Recht.

Als je hiermee bedoelt: "Gods eer/recht/deugden liever krijgen dan je eigen zaligheid", dan sorry, maar dit is echt ongezonde gezelschapstaal waartegen gewaarschuwd moet worden.
In sommige bekeringsboekjes (Jan Geense, Mientje Vrijdag, Pleun Kleijn etc) wordt dit inderdaad gemeld, maar heeft verder wat dit betreft weinig met de bijbel te maken.

En dan citeer ik enkele oudvaders, die hier ook niets van wilde weten:
Koelman: Dit is een harde, ruwe en volgens mij een ongezonde stelling en daarom in staat om veel zielen aan te stoten die ontwaakt zijn uit hun zonden en wensen tot Christus te komen.
Bunyan: Waar eist Christus Jezus een dergelijke voorwaarde van hen die tot Hem komen om het leven te verkrijgen? Kom toch om het leven te zoeken en kwel uw geest niet met zulke tegenwerpingen tegen uzelf. Laat het aan God en Christus over om zichzelf te verheerlijken in de behoudenis van een worm als u bent.

En ook ds. C. Harinck waarschuwt hiertegen in zijn boek(en).

Als een van de deugden van God (ook dat Recht) geschonden moet worden om mijn zaligheid is mijn zaligheid geen zaligheid meer, en heb ik God van Zijn eer beroofd.

En dit is een niet-bestaande tegenstelling en hebben we dan ook niets mee van doen.
Acht je de algenoegzaamheid van het offer van Jezus Christus dan zo klein dat je dit als mogelijkheid ziet?!?

Ongezonde gezelschapstaal...
ongezonde stellingen...

Ik zou het niet voor mijn rekening willen nemen.
Tja, wat zal ik schrijven??

Het is geen stelling, geen lettertaal, maar bevinding.

De Heilige Geest heeft mij geleerd door overtuiging en overbuiging dat ik aan deze zijde van het graf mijn doemvonnis kreeg te billijken en te omhelzen,
De Heere is recht in al Zijn weg en werk,
zodat ik straks in mijn doodsuur geen doemvonnis behoef te ondergaan.
Voor mij is er de vrijspraak in Die Ander:
De Heere Jezus Christus.
Ziet het in de moordenaar aan het kruis.

Het omhelzen is nog steeds wat anders als lief te hebben, er blij om zijn. Het omhelzen is ermee eens zijn! Erkennen dat het rechtvaardig is! En in die zin is de invulling die aan het woord omhelzen wordt gegeven, ongezonde gezelschapstaal dat de indruk geeft dat het om liefhebben, er blij mee zijn, gaat ipv ermee eens zijn. Die bevinding komt vanuit de Schrift. Maar niet het liefhebben van je doodvonnis!

De moordenaar aan het kruis zei gedenk aan mij ( hij aanvaarde zijn doodvonnis) maar zei niet ik ben blij dat ik naar de hel ga!
Of kan iemand vanuit de Schrift aantonen dat je er blij mee moet zijn?

De Heilige Geest leerde mij niet dat ik er blij mee moest zijn om naar de hel te gaan.
Nee, hier past geen onverschilligheid.
Dan is het met de moordenaar: Gedenk mijner.
Maar toen de Heilige Geest mij kwam te overbuigen, dan was het: ik heb het verdiend, maar wilt Gij over mij ontfermen..
Maar daarbij kwam ook de vrijspraak: Ziet Ik (Christus) heb verzoening gevonden voor deze.

[eilander]

Ongezonde gezelschapstaal...
ongezonde stellingen...

Ik zou het niet voor mijn rekening willen nemen.
Tja, wat zal ik schrijven??

Het is geen stelling, geen lettertaal, maar bevinding.

Ik denk dat ds. Koelman en anderen niet voor niets zeiden dat het geen Bijbelse taal is. Zij hebben erop gewezen dat er geen tegenstelling zit tussen het liefhebben van Gods deugden en onze zaligheid.
Als iemand daarin geen tegenstelling stelt, zal ik hem niet hard vallen over de precieze bewoordingen. Iedereen zal iets ervaren van het: "ik heb de dood verdiend, maar door Uw dood mag ik leven!"

Wel wil ik opmerken dat bevinding nooit boven de Schrift kan gaan. Ook bevinding moet getoetst worden aan de Bijbel! Het lijkt erop dat je dat in deze posting andersom wil zien, maar gezien je eerdere uitlatingen zal ik dat wel fout zien.

[Sheba]

Ongezonde gezelschapstaal...
ongezonde stellingen...

Ik zou het niet voor mijn rekening willen nemen.
Tja, wat zal ik schrijven??

Het is geen stelling, geen lettertaal, maar bevinding.

Ik denk dat ds. Koelman en anderen niet voor niets zeiden dat het geen Bijbelse taal is. Zij hebben erop gewezen dat er geen tegenstelling zit tussen het liefhebben van Gods deugden en onze zaligheid.
Als iemand daarin geen tegenstelling stelt, zal ik hem niet hard vallen over de precieze bewoordingen. Iedereen zal iets ervaren van het: "ik heb de dood verdiend, maar door Uw dood mag ik leven!"

Wel wil ik opmerken dat bevinding nooit boven de Schrift kan gaan. Ook bevinding moet getoetst worden aan de Bijbel! Het lijkt erop dat je dat in deze posting andersom wil zien, maar gezien je eerdere uitlatingen zal ik dat wel fout zien.

Mee eens!

[Fjodor]

Nu vind ik wel dat je een lastig onderscheid maakt tussen verlicht zijn en van God geleerd zijn. Dat is blijkbaar wat anders. Zo wordt het ingewikkeld..

In het eerste citaat is de boetvaardigheid er al, dus ook het geloof. Of in ieder geval, ik denk niet dat je hier zo'n grote knip in moet lezen tussen geen geloof - wel geloof. Ook met het tweede citaat vraag ik mij dit af. Ik denk niet dat Calvijn hier een 'van God geleerd' zijn bedoelt zoals dat in deze discussie gebruikt wordt. Want intussen wil ik ook niet zeggen dat er niets aan het geloof vooraf hoeft te gaan hè. Het gaat mij er enkel om dat er niet een bepaalde gewichtige staat (of miss beter stand?) aan gehangen wordt.

Als het voorbereidend is, als het van God is, waarom mag er dan geen bepaalde naam aan worden gegeven? Ik denk dat je het zo moet zien: de vernedering is als het ware de basis waar het geloof op gebouwd wordt. Pas als ons 'huis' tot de fundamenten is gesloopt, kan Gods bouwwerk verrijzen.

Zo klinkt het voor mij alsof er heel wat wedergeboorte aan het geloof vooraf moet gaan.

Zou dat geen verwarring wekken?

[Posthoorn]

Zo klinkt het voor mij alsof er heel wat wedergeboorte aan het geloof vooraf moet gaan.

Zou dat geen verwarring wekken?

Het woord 'voorafgaan' zou idd. enige verwarring kunnen wekken. Het gaat er maar om dat de mens van zijn hoogten afgebracht wordt. Of dat nu in één keer gebeurt of door een langdurig proces, dat maakt niet uit. Als hij maar komt op de plaats waar God hem hebben wil.

[refo]

Zo klinkt het voor mij alsof er heel wat wedergeboorte aan het geloof vooraf moet gaan.

Zou dat geen verwarring wekken?

Het woord 'voorafgaan' zou idd. enige verwarring kunnen wekken. Het gaat er maar om dat de mens van zijn hoogten afgebracht wordt. Of dat nu in één keer gebeurt of door een langdurig proces, dat maakt niet uit. Als hij maar komt op de plaats waar God hem hebben wil.

Het fundament wordt gelegd door de prediker. Anderen bouwen daarop: goud, edelstenen, hout of hooi.
Het vuur zal daarna oordelen over de bouwwerken.
Maar het fundament blijft.

[Posthoorn]

Zo klinkt het voor mij alsof er heel wat wedergeboorte aan het geloof vooraf moet gaan.

Zou dat geen verwarring wekken?

Het woord 'voorafgaan' zou idd. enige verwarring kunnen wekken. Het gaat er maar om dat de mens van zijn hoogten afgebracht wordt. Of dat nu in één keer gebeurt of door een langdurig proces, dat maakt niet uit. Als hij maar komt op de plaats waar God hem hebben wil.

Het fundament wordt gelegd door de prediker. Anderen bouwen daarop: goud, edelstenen, hout of hooi.
Het vuur zal daarna oordelen over de bouwwerken.
Maar het fundament blijft.

Wat wil je daar - in dit verband - mee zeggen?

[Fjodor]

Zo klinkt het voor mij alsof er heel wat wedergeboorte aan het geloof vooraf moet gaan.

Zou dat geen verwarring wekken?

Het woord 'voorafgaan' zou idd. enige verwarring kunnen wekken. Het gaat er maar om dat de mens van zijn hoogten afgebracht wordt. Of dat nu in één keer gebeurt of door een langdurig proces, dat maakt niet uit. Als hij maar komt op de plaats waar God hem hebben wil.

Dit verandert niets aan mijn punt. Volgens mij ga je er ook niet op in. Het lijkt er nog steeds op alsof er heel wat wedergeboorte aan het geloof vooraf moet gaan.