MGG schreef:helma schreef: ↑27 jan 2024, 10:47
Gian schreef:HHR schreef: ↑27 jan 2024, 09:53
(Soms ben ik bang dat het bij al die diehard volgers, net als bij vd Brink, deels een onverwerkt verleden is.)
Een keiharde, liefdeloze en geesteloze strijd.
Dat is jouw interpretatie. Het kan ook een diepgeworteld verdriet zijn, of een geestelijke verontwaardiging. Paulus begint in Gal. 3 ook met 'dwaze Galaten', en vervloekt diegene die een ander Evangelie verkondigt in Gal.1
Ook daar ging het over het onderscheid tussen wet en evangelie. Hoevelen zijn er onder ons niet met de geest begonnen en nu vleselijk (wettisch)?
Ik ben inderdaad ook wel benieuwd hoe we tegen deze uitspraak van Paulus aankijken in het licht van deze discussie. Hoe scherp en duidelijk mag je zijn?
Wat Paulus schreef was geïnspireerd door de Heilige Geest. Nog los hiervan durf ik geen enkele dominee op het niveau van Paulus te plaatsen.
Paulus kan heel scherp zijn, maar de hoofdlijn van zijn brieven is Gods eer en liefde tot de naasten. Paulus streed niet voor eigen eer of details. Zijn brieven sluiten aan bij Johannes 3 vers 30.
Weest mijn navolgers, gelijkerwijs ook ik van Christus, zegt Paulus.
Dat zou dan niet kunnen? Omdat Paulus op een hogere standaard leefde?
Ik wil mezelf echt niet op dezelfde hoogte plaatsen als Paulus. Maar als (kind en) knecht van God moest hij net zo goed van genade
leven als al Gods knechten. In dat opzicht vind ik dat je ze prima op één lijn kunt stellen.
Als blijkt dat er predikanten een dwaalleer brengen en de mensen bij Christus vandaan worden gehouden (al of niet bewust) dan denk ik, dat in navolging van Paulus, ze scherp aangesproken moeten worden. Zodat het niet voor kennisgeving aangenomen kan worden.
Het gaat om zielen voor de eeuwigheid.
Dat moet wegen.
En dat de duivel van deze discussie gebruik maakt is wel duidelijk. Toch moet dat niet een reden zijn om de dingen maar te laten rusten.
Een dominee zei ooit: een eerlijk geloof schuwt geen zelfonderzoek.
Ik denk dat hetzelfde gezegd kan worden van de prediking of de leer.
Laat het goud maar beproefd worden toch?
En helaas spelen karaktereigenschappen in discussies altijd een rol. En wellicht ook (pijnlijke) ervaringen uit het verleden. Dat betekent niet dat we het dan maar niet serieus moeten nemen. Wel dat er een stukje 'welwillendheid' moet zijn in het luisteren naar elkaar. Is er de bereidheid om te hóren wat de ander bedoelt te zeggen en datgene ook te toetsen? Het gaat om zeer ernstige dingen.
Wee mij, indien ik het Evangelie niet verkondig.
(wee is mij, dat is, de straf is mij bereid, die Christus den ontrouwen dienstknecht heeft gedreigd, Matth. 24:48, enz. Niet dat de apostel twijfelde of hij getrouw in zijn dienst zou blijven, maar dit zegt hij om zichzelven en anderen door zulke aansporingen tot naarstigheid en voorzichtigheid in hun dienst meer en meer op te wekken. ktt SV)