Gereformeerde Gemeenten

[Tiberius]

Technisch is het ook lastig te bouwen. Er zijn 12 apostelen, of 14 als je Paulus en Matthias meerekent, en een kleine 200 kerkverbanden, dacht ik. Dus dat wordt moeilijk.
Bovendien stopt waarschijnlijk iedereen alle apostelen in zijn eigen kerkverband, hooguit Judas niet.

[Wandelende]

Bovendien stopt waarschijnlijk iedereen alle apostelen in zijn eigen kerkverband, hooguit Judas niet.

Ik vraag mij af of iedereen zou willen om alle apostelen (muv Judas) in zijn/haar eigen kerkverband te hebben.

[Mannetje]

Ik ben van Paulus, enz.

[Wandelende]

Ik ben van Paulus, enz.

Juist. Terwijl ik persoonlijk best weleens meer mag nadenken over het "planten" en "natmaken", dat erop volgt. En dat niet de apostelen (of dominees, etc.) het volmaakte doel kunnen bereiken, maar God het is Die de wasdom geeft.

[Piet Puk]

Ik ben van Paulus, enz.

Oké, dat weten we dan ook weer, dat je van Paulus bent. Dat is een weg die fout afloopt

[Jantje]

Ondertussen denk ik dat meelezende kleingelovigen na deze stellige discussie weer aardig in de strijd van twijfel en onzekerheid gebracht kunnen zijn.

Inderdaad!

@Luther, hoe moet ik in dat licht jouw posting zien? Er wordt altijd gezegd dat er één Naam, twee wegen en drie stukken nodig zijn tot waarachtige bekering. In jouw visie valt de ellendekennis dus buiten de wedergeboorte.

In dat opzicht schrik ik altijd weer van de waarschuwing, dat het geestelijke leven niet begint met Christus. Ik vraag me altijd af, wat voor nut een dergelijke waarschuwing heeft. Het zou namelijk ondanks allerlei goede bedoelingen zomaar kunnen leiden tot de gedachte, dat je ook een kind van God kan zijn, zonder Christus te kennen. En volgens mij leert de Schrift dat nergens en wordt er zó in de belijdenis nergens gesproken.

Krijgen we niet eerst te maken met God als Rechter en pas na wedergeboorte met God als Redder?

Ik blijf het een lastig onderwerp vinden en kan me bij zowel jouw als bij de visie van bijvoorbeeld ds. Moerkerken niet vinden. Ik weet niet goed hoe ik hierover moet denken.

Als deze vraag retorisch van aard is, dan ben ik het daarin denk ik met je eens. Zou je dit wat nader willen uitwerken?

Hoe bedoel je 'als deze vraag retorisch van aard is'? Ik begrijp je vraag niet goed.
Daarnaast vraag ik me ook af, hoe je het moet zien als de wedergeboorte plaats vindt bij de kennis van Christus, waar dan de ellendekennis is? Er zijn drie stukken nodig (Zondag 1), maar als de ellendekennis voor de wedergeboorte (bekering) plaatsvindt, dat klopt dan toch niet? Dan zou in wezen iedereen ellendekennis kunnen krijgen, maar dan ben je alleen bekeert als je ook gelooft in de verlossing door Jezus Christus? Dat is toch een stuk wat nodig is voor de wedergeboorte? Hoe moet ik dat zien?

Om een voorbeeld te noemen: @Jantje stelt n.a.v. mijn post enkele goede vragen. Het is helemaal niet verkeerd om daarover van gedachten te wisselen.

@JCRyle, zou jij nog kunnen reageren op mijn bovenstaande vraag?
@Luther, zou jij nog kunnen reageren op de 'enkele goede vragen, n.a.v. jouw post'?

[CvdW]

Ds. P. de Vries heeft een heel duidelijk boek geschreven "Christus Die ons leven is".

Waaruit kent gij uw ellende? Uit de Wet Gods.
Het einde der wet is Christus. Ellendekennis is dus geen wedergeboorte.
Wedergeboorte: Van Adam afgesneden en Christus ingeplant.
Ds. P. de Vries beschrijft dit veel mooier/helderder. Neem en lees.

[Piet Puk]

Ds. P. de Vries heeft een heel duidelijk boek geschreven "Christus Die ons leven is".

Waaruit kent gij uw ellende? Uit de Wet Gods.
Het einde der wet is Christus. Ellendekennis is dus geen wedergeboorte.
Wedergeboorte: Van Adam afgesneden en Christus ingeplant.
Ds. P. de Vries beschrijft dit veel mooier/helderder. Neem en lees.

Is ds. P. de Vries een nieuwe dominee binnen de GG. Had nog nooit van hem gehoord binnen de GG.

[Brbndr]

Ds. P. de Vries heeft een heel duidelijk boek geschreven "Christus Die ons leven is".

Waaruit kent gij uw ellende? Uit de Wet Gods.
Het einde der wet is Christus. Ellendekennis is dus geen wedergeboorte.
Wedergeboorte: Van Adam afgesneden en Christus ingeplant.
Ds. P. de Vries beschrijft dit veel mooier/helderder. Neem en lees.

Is ds. P. de Vries een nieuwe dominee binnen de GG. Had nog nooit van hem gehoord binnen de GG.

Dus als hij geen gergem dominee is dan kunnen we ook niets van hem leren? Begin weer niet

[CvdW]

Ds. P. de Vries heeft een heel duidelijk boek geschreven "Christus Die ons leven is".

Waaruit kent gij uw ellende? Uit de Wet Gods.
Het einde der wet is Christus. Ellendekennis is dus geen wedergeboorte.
Wedergeboorte: Van Adam afgesneden en Christus ingeplant.
Ds. P. de Vries beschrijft dit veel mooier/helderder. Neem en lees.

Is ds. P. de Vries een nieuwe dominee binnen de GG. Had nog nooit van hem gehoord binnen de GG.

Nu snap ik het. Al die oudvaders waren ook niet van de GG. Daarom hebben ze geen zeggingskracht (meer) binnen de GG.

[Jantje]

Nog veel opmerkelijker is dat @Pietje Puk ook niet van de GG is. Dus @Pietje, wat zoek je hier?

[GGotK]

Ds. P. de Vries heeft een heel duidelijk boek geschreven "Christus Die ons leven is".

Waaruit kent gij uw ellende? Uit de Wet Gods.
Het einde der wet is Christus. Ellendekennis is dus geen wedergeboorte.
Wedergeboorte: Van Adam afgesneden en Christus ingeplant.
Ds. P. de Vries beschrijft dit veel mooier/helderder. Neem en lees.

Is ds. P. de Vries een nieuwe dominee binnen de GG. Had nog nooit van hem gehoord binnen de GG.

Nu snap ik het. Al die oudvaders waren ook niet van de GG. Daarom hebben ze geen zeggingskracht (meer) binnen de GG.

Bestaat er een mogelijkheid dat je je voortaan wat meer kan laten leiden door feiten dan door verkeerde emoties t.o.v. de GG?

[Luther]

@Luther, hoe moet ik in dat licht jouw posting zien? Er wordt altijd gezegd dat er één Naam, twee wegen en drie stukken nodig zijn tot waarachtige bekering. In jouw visie valt de ellendekennis dus buiten de wedergeboorte?

In dat opzicht schrik ik altijd weer van de waarschuwing, dat het geestelijke leven niet begint met Christus. Ik vraag me altijd af, wat voor nut een dergelijke waarschuwing heeft. Het zou namelijk ondanks allerlei goede bedoelingen zomaar kunnen leiden tot de gedachte, dat je ook een kind van God kan zijn, zonder Christus te kennen. En volgens mij leert de Schrift dat nergens en wordt er zó in de belijdenis nergens gesproken.

Krijgen we niet eerst te maken met God als Rechter en pas na wedergeboorte met God als Redder?

Ik blijf het een lastig onderwerp vinden en kan me bij zowel jouw als bij de visie van bijvoorbeeld ds. Moerkerken niet vinden. Ik weet niet goed hoe ik hierover moet denken.

Daarnaast vraag ik me ook af, hoe je het moet zien als de wedergeboorte plaats vindt bij de kennis van Christus, waar dan de ellendekennis is? Er zijn drie stukken nodig (Zondag 1), maar als de ellendekennis voor de wedergeboorte (bekering) plaatsvindt, dat klopt dan toch niet? Dan zou in wezen iedereen ellendekennis kunnen krijgen, maar dan ben je alleen bekeert als je ook gelooft in de verlossing door Jezus Christus? Dat is toch een stuk wat nodig is voor de wedergeboorte? Hoe moet ik dat zien?

Om een voorbeeld te noemen: @Jantje stelt n.a.v. mijn post enkele goede vragen. Het is helemaal niet verkeerd om daarover van gedachten te wisselen.

@Luther, zou jij nog kunnen reageren op de 'enkele goede vragen, n.a.v. jouw post'?

Absoluut. Staat nog op m'n planning; even geduld!

[CvdW]

Bestaat er een mogelijkheid dat je je voortaan wat meer kan laten leiden door feiten dan door verkeerde emoties t.o.v. de GG?

Natuurlijk kan dat. Beschouw het als een stukje humor met een bezorgde ondertoon.

[Brbndr]

een leerzaam stuk van Ds. P. de Vries:

Met Owen zeg ik heel graag dat ik niet graag iemands genadestaat wil afmeten aan de helderheid van zijn dogmatische inzichten. Daar kan veel aan ontbreken terwijl iemand toch wedergeboren is tot een levende hoop. Het omgekeerde is ook het geval. Een ware christen zal zich altijd kenmerken door smart over de zonde, liefde tot Christus, de drang om anderen voor Christus te winnen en de begeerte om heilig voor God te leven. Een ware christen kan het ook gemakkelijker voor een medechristen bekijken dan voor zichzelf. Het is altijd heel kwalijk als men bij de waarschuwing voor zelfbedrog wel aan anderen maar niet aan zichzelf denkt.