CvdW schreef: ↑12 feb 2024, 08:44

merel schreef: ↑12 feb 2024, 08:39

Cyrillus schreef: ↑12 feb 2024, 08:36

merel schreef: ↑12 feb 2024, 08:13


Ik bedoel hiermee 'andere nabestaanden' met dezelfde rechten. Veel families leven in onmin met elkaar. Dan is het fijn dat zoveel mogelijk geregeld is.

OK, helemaal eens, ik heb enige ervaring

Wij helaas ook. Dan is het fijn dat elk detail is vastgelegd.

Moet dan elke detail door een kerkenraad vastgelegd zijn of door de overledene?

Wat mij betreft de overledene. Niet iedereen heeft familie die op de hoogte is van kerkelijke gebruiken/regels danwel daar respect voor kan opbrengen. Je kan dan zelf de wensen doorspreken met familie en/of kerkenraad. Als je weet dat er bepaalde regels zijn binnen de gemeente kan je besluiten je daaraan te conformeren of wat anders te regelen. Dat scheelt een hoop discussie na het overlijden, ook voor de kerkenraden.

Voor degene die dit geregeld hebben, hebben jullie daar een speciaal format voor gebruikt, of gewoon zelf dingen op papier gezet?

Bertiel schreef: ↑12 feb 2024, 09:08 ik heb het ook behoorlijk gedocumenteerd, pas het nog wel eens aan.

Wat verstandig. Wij hebben nog niets vastgelegd, maar hebben het wel eens erover gehad wat wij graag zouden willen.

Wat wij bijvoorbeeld ook niet vastgelegd hebben is wie voor onze kinderen zal zorgen als ons iets overkomt. Wij vinden niemand geschikt om voor hen te zorgen.

FlyingEagle schreef: ↑12 feb 2024, 09:43 Voor degene die dit geregeld hebben, hebben jullie daar een speciaal format voor gebruikt, of gewoon zelf dingen op papier gezet?

Mijn schoonmoeder heeft bepaalde zaken notarieel vast laten leggen en het overige staat in een rood boekje in de servieskast. Dat boekje heeft ze ons laten zien en daar wijzigt ze zelf nog wel eens wat in.

FlyingEagle schreef: ↑12 feb 2024, 09:43 Voor degene die dit geregeld hebben, hebben jullie daar een speciaal format voor gebruikt, of gewoon zelf dingen op papier gezet?

Ik heb er een speciaal boekje voor gebruikt.
Ikzelf wil bijvoorbeeld geen grafsteen maar mijn vrouw vind dat een beetje raar. Dus als zij of de kinderen dat dan wel graag willen vind ik het ook goed.

FlyingEagle schreef: ↑12 feb 2024, 09:43 Voor degene die dit geregeld hebben, hebben jullie daar een speciaal format voor gebruikt, of gewoon zelf dingen op papier gezet?

een document zoals ds Drooger dat ooit heeft opgezet, zo wil ik het heet dat dacht ik

FlyingEagle schreef: ↑12 feb 2024, 09:43 Voor degene die dit geregeld hebben, hebben jullie daar een speciaal format voor gebruikt, of gewoon zelf dingen op papier gezet?

Begrafenisondernemingen hebben daarvoor een protocol/gedrukt boekje. Je kunt zelf het zelfs via een speciale website opzetten: wilsbeschikkingonline.

DDD schreef: ↑10 feb 2024, 18:27 Dit is gewoonweg absurd.

Absurd, maar ook kil, koud en liefdeloos. Wat een zucht naar controle. Ik kreeg kippenvel tijdens het lezen.

Ik heb er overigens ook een vraag over. In het protocol staat: ''In de Gereformeerde Gemeente van Werkendam is het een oud gebruik dat er tijdens de rouwdienst niet wordt gezongen. De kerkenraad wenst hierbij te blijven.''
Dit is nieuw voor mij. Kan iemand mij uitleggen waarom? 'Een oud gebruik' zegt mij namelijk niets over de werkelijke gedachtengang, en ik ben er oprecht benieuwd naar. Wordt zingen gezien als ongepast, en zo ja waarom?

FlyingEagle schreef: ↑12 feb 2024, 09:43 Voor degene die dit geregeld hebben, hebben jullie daar een speciaal format voor gebruikt, of gewoon zelf dingen op papier gezet?

Wij hebben zelf dingen op papier gezet, in vier talen, zodat het voor de familieleden van beide kanten duidelijk is.
Een belangrijk detail voor mij bijvoorbeeld is dat ik graag in dit land begraven wil worden, en ik wilde dat graag zwart op wit.

Edelweiss schreef: ↑12 feb 2024, 10:48 Ik heb er overigens ook een vraag over. In het protocol staat: ''In de Gereformeerde Gemeente van Werkendam is het een oud gebruik dat er tijdens de rouwdienst niet wordt gezongen. De kerkenraad wenst hierbij te blijven.''
Dit is nieuw voor mij. Kan iemand mij uitleggen waarom? 'Een oud gebruik' zegt mij namelijk niets over de werkelijke gedachtengang, en ik ben er oprecht benieuwd naar. Wordt zingen gezien als ongepast, en zo ja waarom?

De gedachte is dat zingen met name een uiting van vreugde is en daarom niet gepast is in een rouwdienst.
Verder kan het zingen in een rouwdienst nogal wat discussies opleveren als er Psalmen gezongen worden die een expliciete verwijzing zijn naar de eeuwige bestemming van iemand die overleden is, te denken valt aan 73:12 of 43:4.

Henk J schreef: ↑12 feb 2024, 10:59

Edelweiss schreef: ↑12 feb 2024, 10:48 Ik heb er overigens ook een vraag over. In het protocol staat: ''In de Gereformeerde Gemeente van Werkendam is het een oud gebruik dat er tijdens de rouwdienst niet wordt gezongen. De kerkenraad wenst hierbij te blijven.''
Dit is nieuw voor mij. Kan iemand mij uitleggen waarom? 'Een oud gebruik' zegt mij namelijk niets over de werkelijke gedachtengang, en ik ben er oprecht benieuwd naar. Wordt zingen gezien als ongepast, en zo ja waarom?

De gedachte is dat zingen met name een uiting van vreugde is en daarom niet gepast is in een rouwdienst.
Verder kan het zingen in een rouwdienst nogal wat discussies opleveren als er Psalmen gezongen worden die een expliciete verwijzing zijn naar de eeuwige bestemming van iemand die overleden is, te denken valt aan 73:12 of 43:4.

Ah, dank je wel, dat is verhelderend.
Het tweede deel van je antwoord kan ik persoonlijk ergens wel inkomen. In de gemeente waar ik ben opgegroeid werd standaard Psalm 103:8 gezongen.

Ik las niet lang terug van ds. M. Karens (de oud-predikant van Werkendam(!)) dat hij juist tegen het alleen zingen van Psalm 103:8 is, maar dat hij er voor is om altijd ook vers 9 te zingen. Niet als een bevestiging van de staat van de overledene, maar als een boodschap van Gods verbondstrouw.

Edelweiss schreef: ↑12 feb 2024, 11:19

Henk J schreef: ↑12 feb 2024, 10:59

Edelweiss schreef: ↑12 feb 2024, 10:48 Ik heb er overigens ook een vraag over. In het protocol staat: ''In de Gereformeerde Gemeente van Werkendam is het een oud gebruik dat er tijdens de rouwdienst niet wordt gezongen. De kerkenraad wenst hierbij te blijven.''
Dit is nieuw voor mij. Kan iemand mij uitleggen waarom? 'Een oud gebruik' zegt mij namelijk niets over de werkelijke gedachtengang, en ik ben er oprecht benieuwd naar. Wordt zingen gezien als ongepast, en zo ja waarom?

De gedachte is dat zingen met name een uiting van vreugde is en daarom niet gepast is in een rouwdienst.
Verder kan het zingen in een rouwdienst nogal wat discussies opleveren als er Psalmen gezongen worden die een expliciete verwijzing zijn naar de eeuwige bestemming van iemand die overleden is, te denken valt aan 73:12 of 43:4.

Ah, dank je wel, dat is verhelderend.
Het tweede deel van je antwoord kan ik persoonlijk ergens wel inkomen. In de gemeente waar ik ben opgegroeid werd standaard Psalm 103:8 gezongen.

Een van de predikanten gaf altijd ook vers 9 op.

Mannetje schreef: ↑12 feb 2024, 11:51 Ik las niet lang terug van ds. M. Karens (de oud-predikant van Werkendam(!)) dat hij juist tegen het alleen zingen van Psalm 103:8 is, maar dat hij er voor is om altijd ook vers 9 te zingen. Niet als een bevestiging van de staat van de overledene, maar als een boodschap van Gods verbondstrouw.

Dat is inderdaad een prachtige boodschap.

Interessant, en soms ook verdrietig, om te zien hoe verschillend er gedacht en beleefd wordt.
Ik heb hier (gelukkig) nog geen lokale rouwdienst mee gemaakt.

Ik heb zelf moeite(en helaas gebeurt dit in mijn gemeente) dat de kist in de kerk word geplaatst. Ik weet niet of dit al besproken is.

Waarom heb je daar moeite mee?

Ergens hoeft het van mij ook niet maar ik ben er niet helemaal uit waarom wel of niet.