Jantje schreef:Luther schreef:Ik vind de meeste reacties hier behoorlijk ongeestelijk van karakter.
Het behoort bij het geestelijk leiding geven aan een gemeente, dat een kerkenraad in biddend opzien tot de Koning van de kerk op een verstandige wijze werk maakt van het voorzien in de predikantsvacature. Dat daarbij ook allerlei afwegingen worden gemaakt, is volstrekt normaal en zeker niet per definitie ongeestelijk.
Dat kan in de ene gemeente betekenen dat men geen kandidaten stelt, bijvoorbeeld omdat de gemeente daarvoor eenvoudigweg te groot is. In een andere gemeente kan het betekenen dat men een tweetal stelt, of van twee kandidaten, of van een kandidaat en een predikant; net zoals trouwens de rest van het jaar gebeurt.
Let wel: als een kerkenraad een kandidaat of een predikant aan de gemeente voorstelt, dan zegt de kerkenraad daarmee dat zij meent dat deze persoon / personen in de specifieke context van deze gemeente met vrucht zal kunnen dienen. Niet elke predikant en elke kandidaat is geschikt om in elke gemeente te dienen. Er zijn nu eenmaal liggingsverschillen, karakterverschillen, ervaringsverschillen, en die mogen allemaal meespelen. Het lijkt me ongeestelijk om zomaar random alle predikanten en kandidaten geschikt te verklaren voor die ene gemeente en dan te zeggen dat we alles in de handen van de Heere leggen. De Heere werkt altijd middellijk, dus ook hierin.
Nog even twee voorbeelden om te verduidelijken:
- Het zou niet wijs zijn van de kerkenraad van de GG Barneveld-Zuid als zij bijvoorbeeld iemand als ds. A.T. Vergunst zou kandideren. Het zou veel verwarring en onrust in de gemeente geven. Wellicht zou het kunnen leiden tot een scheuring, of het vertrek van vele leden.
- Het zou niet wijs zijn van de kerkenraad van de GG Bodegraven als zij bijvoorbeeld iemand als ds. B.J. van Boven zouden kandideren. Het zou veel verwarring en onrust in de gemeente geven. Wellicht zou het leiden tot een scheuring, of het vertrek van vele leden.
Welnu: hetzelfde speelt bij kandidaten. Het is altijd te hopen dat zij een werkveld krijgen, waar ze met hun gaven, persoonlijkheid, accenten in de prediking het meest dienstbaar kunnen zijn, en de gemeente het beste kunnen dienen.
Het lijkt me een voluit geestelijke zaak als de kerkenraad op deze wijze het geheel van de gemeente op het oog heeft.
Ik ben het voluit eens met wat jij hier uiteenzet.
Maar wat als het nou Gods weg is dat ds. Vergunst naar Barneveld-Zuid zou moeten en hij het middel zou zijn tot veel vrucht in deze stad???
Dan zal de Heere de harten van de kerkenraadsleden zo neigen dat ze na grondige bezinning en gebed tot het besluit komen dat ds. Vergunst een man is die met zijn gaven, persoonlijkheid en accenten deze gemeente het beste kan dienen. De Heere werkt middelijk. Jouw redenering lijkt op die man die zei: Als de Heere wil dat ik 86 word, dan word ik het, dus ik hoef de komende twintig jaar niet meer te eten.
Jantje schreef:En kun je ook antwoord geven op mijn vraag aangaande het bidden om arbeiders in de wijngaard en vervolgens hen als 'te wogen en te licht bevonden' beschouwen, jaar in, jaar uit (vanaf 1962 toe!)..., en daarom dus maar altijd dezelfde dominees beroepen (dit gebeurt niet alleen ter rechter- maar ook ter linkerzijde...!!!)... en geen kandidaten...
Ik zie daar geen tegenstelling. Het gebed om arbeiders is een algemeen gebed voor Gods kerk en koninkrijk. Dat wil niet zeggen dat je als kerkenraad niet ook heel nuchtere afwegingen mag maken, zoals ik eerder schreef. Als kerkenraad A besluit om kandidaat X niet te kandideren, zeggen ze niet: Gewogen, gewogen, maar te licht gevonden. Maar dan zeggen ze: Wij schatten in dat deze man met zijn gaven, eigenschappen en accenten beter past in een andere gemeente dan in die van ons. Is dat erg? Nee, totaal niet. Het is vooral verstandig geestelijk leiding geven met het oog op het geestelijk welzijn en de samenbinding van de gemeente. Jij verbindt er gelijk een groot oordeel aan. Dat is veel te zwart-wit.
Jantje schreef:Nu valt het met de aanstaande kandidaten wel mee, qua ligginsverschil, als je het vergelijkt met bovenstaande predikanten. Maar ben jij het niet met mij eens, dat, áls men 2 kandidaten zou hebben die in vergelijking staan tot bovenstaande predikanten én men zou ze allebei in Barneveld(-Centrum [?] en -Zuid) plaatsen en in Bodegraven, dat de gemeente tóch wel de kandidaat kiest die de ligging van de gemeente vertegenwoordigd? Dus met andere woorden: Als in Bodegraven straks een viertal geplaatst zou worden, weet je eigenlijk op voorhand tóch al wie er beroepen gaat worden (Huisman), evenals je dat in Barneveld ook wel ongeveer kunt weten (Mouw). Dus waarom moet je dan als kerkenraad al op Gods stoel gaan zitten? Je mag toch als kerkenraad ook vertrouwen dat God de leiding van de gemeente stuurt en uit de vier kandidaten dé kandidaat laat kiezen die Hij goed acht voor de gemeente?
Ik wilde geen namen noemen, maar nu je de betreffende gemeente met naam noemt, wilde ik hier toch iets over kwijt.
Jij schakelt in feite de verantwoordelijkheid van de kerkenraad uit. Vreemde gedachte! De kerkenraad heeft juist als taak en roeping om het welzijn van de gemeente op het oog te hebben. Dat vraagt vooral in het beroepingswerk een geestelijke houding, voorzichtigheid en nauwgezetheid. Als een kerkenraad ervan overtuigd is dat kandidaat X of dominee Y in hun gemeente niet vrucht kan dienen, moet zij hem niet kandideren. Dat is een volstrekt eerlijke en geestelijke beslissing voor die bepaalde plaatselijke gemeente. En dat kan in een andere gemeente weer anders liggen.
Jantje schreef:Wat betreft de vraag aangaande het tweetal van bestaande predikanten...: het is, praktisch gezien, natuurlijk onmogelijk dat je alle beroepbare predikanten kandideert voor de gemeente. Daarin moet je als kerkenraad een keuze maken. Helaas gebeurt het nu geregeld in bepaalde gemeentes, m.n. links van het midden, dat er een bepaald aantal dominees om de zoveel tijd een lading beroepen krijgt, en de andere predikanten niet of nauwelijks beroepen worden. Vervolgens wordt de betreffende predikant, de tweede daaropvolgende keer weer beroepen. 2 keer achter elkaar beroepen mag niet; er moet minimaal één keer een andere dominee worden beroepen. Daarom zou ik ervoor pleiten dat de gemeente een predikant die beroepen wordt en bedankt vervolgens 2 tot 3 jaar niet meer mag beroepen. Als je 4 keer per jaar beroept, waarvan 1 keer een kandidaat, betekent dat dus dat je in ieder geval 3 jaar lang elk jaar 3 verschillende dominees moet beroepen. Zo worden door alle gemeenten alle dominees beroepen.
Er wordt ook over 'strategische' tweetallen gesproken. Ik weet niet of er kerkenraden zijn die dit doen. Ik weet wel dat er enkele gemeenten zijn die veel verschillende dominees beroepen. En daar heb ik hoogachting en waardering voor. Ik denk dan in het bijzonder aan de gemeente van Zwijndrecht en Middelburg-Zuid. Ook het laatste tweetal van Rijssen-Zuid (ds. Janse en ds. Van Boven), vind ik de kerkenraad waarderingswaardig. Álle predikanten zijn door God gegeven. Alle mensen zijn hetzelfde, van één lap gescheurd. En de verdeling en verschillen moet men juist tégengaan, door alle predikanten in álle gemeenten te laten voorgaan en te beroepen..., anders gaat men de CGK en de PKN achterna...
Misschien schokkend, maar de breedte binnen de GG is inhoudelijk ook behoorlijk. En ik heb zomaar het vermoeden dat jij dat of niet weet, of niet wilt accepteren, of dat van bovenaf zou willen gladstrijken.
De kracht van het Evangelie zit in de bezittelijke voornaamwoorden. (Maarten Luther, WA 101, 2, 25)
