Oudvaders over het onvoorwaardelijk aanbod van genade

[TSD]

1. Ik zie geloof als een gave van God. 2. Ik zie het genadeverbond opgericht met de gelovigen en hun zaad. 3. Ik weet zeker als wij een half uur zouden praten irl er geen noemenswaardig verschil tussen ons zou overblijven.

Huisman, als het geloof een genadegave is, dan komt het toch krachtens het genadeverbond? Dat zeggen niet alleen Boston, Eskines etc. maar ook Brakel en vele andere oudvaders. Mijn punt is niet dat onze standpunten praktisch gezien bij elkaar kunnen liggen, maar dat een drieverbondenconstructie het geloof van het genadeverbond losknipt. Daarmee is geloof als spiegel van de uitverkiezing niet meer concreet en resteert slechts een filosofische verbinding tussen deze zaken. Hoe vast is het genadeverbond als het geloof daar niet bij inbegrepen is? Hoe betrekken we het gegeven dat Paulus in deze context aanwijst "want die zijn niet allen Israël, die uit Israël zijn". Het staat er in tegenwoordige tijd. Dat geldt toch ook nu?

En wat de grond van de doop is? Het verbond waarin het geloof óók besloten ligt. Niet het verbond zonder geloof.
Het verbond is een instrument dat God Zelf gebruikt in Zijn handelen. Het geloof wordt als onderdeel in het verbond besloten omdat juist dát het verbond tot genadeverbond maakt. Als geloof niet in het genadeverbond zou zijn besloten, was het geen genadeverbond.
(1)Geloof=genade. Geloof=uitverkoren (spiegel, Calvijn). In het vertrouwen op de God van dát verbond zie ik grond voor de kinderdoop.
In het vertrouwen dat onze God ook de God van onze kinderen wil zijn - de gelovigen en hun zaad(2). We vertrouwen niet op het verbond, maar op de God van het verbond.
En als later zou blijken dat er geen geloof gevonden wordt is dat overeenkomstig de DL niet de schuld van God, maar van de mens die niet gelooft en de nodigingen van Gods Woord onder de oproep van bekerig en geloof, onder betoning en bediening van de sacramenten, veracht.

GJdeBruijn, ook jij weet toch dat er in de tijd van de reformatie heel veel gesproken werd over het geloof als voorwaarde voor het verbond. Bijvoorbeeld in de acta van de synode van Dordrecht.
En daar kunnen we toch niet omheen? Er moet een middel zijn om een mens tot het genadeverbond te laten toetreden. We kunnen het geloof dan toch niet op dezelfde manier onderdeel van het genadeverbond noemen als dat we dat met andere verbondsgoederen als het eeuwige leven doen?
Want zoals jij het stelt is er eigenlijk toetreding tot het genadeverbond voordat er geloof gevonden is, en het lijkt me dat dat de bedoeling niet kan zijn.

Dat is allemaal waar als je de veronderstelling maakt dat een middel hetzelfde is als een voorwaarde. En dat is natuurlijk niet zo.

Voorbeeldje:
Als er 1 weg ligt van Stad A naar Stad B. Dan moet ik over die weg om in Stad B te komen, maar desondanks laat Stad B iedereen binnen, zonder enige voorwaarde. Volgens mij moeten we zo het geloof zien. Wel het middel, maar zonder enige voorwaarde. Als je dan ook beseft dat geloof een gave is, dan spreek je, denk ik, niet zo snel over voorwaarden.

En nee, natuurlijk kan het niet de bedoeling zijn dat er toetreding tot het genadeverbond is, zonder dat er sprake is van geloof.

[Fjodor]

1. Ik zie geloof als een gave van God. 2. Ik zie het genadeverbond opgericht met de gelovigen en hun zaad. 3. Ik weet zeker als wij een half uur zouden praten irl er geen noemenswaardig verschil tussen ons zou overblijven.

Huisman, als het geloof een genadegave is, dan komt het toch krachtens het genadeverbond? Dat zeggen niet alleen Boston, Eskines etc. maar ook Brakel en vele andere oudvaders. Mijn punt is niet dat onze standpunten praktisch gezien bij elkaar kunnen liggen, maar dat een drieverbondenconstructie het geloof van het genadeverbond losknipt. Daarmee is geloof als spiegel van de uitverkiezing niet meer concreet en resteert slechts een filosofische verbinding tussen deze zaken. Hoe vast is het genadeverbond als het geloof daar niet bij inbegrepen is? Hoe betrekken we het gegeven dat Paulus in deze context aanwijst "want die zijn niet allen Israël, die uit Israël zijn". Het staat er in tegenwoordige tijd. Dat geldt toch ook nu?

En wat de grond van de doop is? Het verbond waarin het geloof óók besloten ligt. Niet het verbond zonder geloof.
Het verbond is een instrument dat God Zelf gebruikt in Zijn handelen. Het geloof wordt als onderdeel in het verbond besloten omdat juist dát het verbond tot genadeverbond maakt. Als geloof niet in het genadeverbond zou zijn besloten, was het geen genadeverbond.
(1)Geloof=genade. Geloof=uitverkoren (spiegel, Calvijn). In het vertrouwen op de God van dát verbond zie ik grond voor de kinderdoop.
In het vertrouwen dat onze God ook de God van onze kinderen wil zijn - de gelovigen en hun zaad(2). We vertrouwen niet op het verbond, maar op de God van het verbond.
En als later zou blijken dat er geen geloof gevonden wordt is dat overeenkomstig de DL niet de schuld van God, maar van de mens die niet gelooft en de nodigingen van Gods Woord onder de oproep van bekerig en geloof, onder betoning en bediening van de sacramenten, veracht.

GJdeBruijn, ook jij weet toch dat er in de tijd van de reformatie heel veel gesproken werd over het geloof als voorwaarde voor het verbond. Bijvoorbeeld in de acta van de synode van Dordrecht.
En daar kunnen we toch niet omheen? Er moet een middel zijn om een mens tot het genadeverbond te laten toetreden. We kunnen het geloof dan toch niet op dezelfde manier onderdeel van het genadeverbond noemen als dat we dat met andere verbondsgoederen als het eeuwige leven doen?
Want zoals jij het stelt is er eigenlijk toetreding tot het genadeverbond voordat er geloof gevonden is, en het lijkt me dat dat de bedoeling niet kan zijn.

Dat is allemaal waar als je de veronderstelling maakt dat een middel hetzelfde is als een voorwaarde. En dat is natuurlijk niet zo.

Voorbeeldje:
Als er 1 weg ligt van Stad A naar Stad B. Dan moet ik over die weg om in Stad B te komen, maar desondanks laat Stad B iedereen binnen, zonder enige voorwaarde. Volgens mij moeten we zo het geloof zien. Wel het middel, maar zonder enige voorwaarde. Als je dan ook beseft dat geloof een gave is, dan spreek je, denk ik, niet zo snel over voorwaarden.

En nee, natuurlijk kan het niet de bedoeling zijn dat er toetreding tot het genadeverbond is, zonder dat er sprake is van geloof.

Ok, maar mijn hele verhaal gaat denk ik net zo goed op als je het geloof beschouwt als een middel, zoals jij het wilt zien (en daar ben ik het overigens wel mee eens).
Om verder te gaan op je voorbeeld: mijn punt is dat er wel éérst over de weg gegaan moet worden voordat iemand in stad B kan komen. Dus hoeveel moois de reiziger in stad B ook krijgt, de weg hoort daar niet bij, want die 'krijgt' hij als voordat hij in stad B is aangekomen.

[Afgewezen]

Dat is allemaal waar als je de veronderstelling maakt dat een middel hetzelfde is als een voorwaarde. En dat is natuurlijk niet zo.

Laten we niet vervallen in allerlei gefilosofeer, maar een beetje onbevangen blijven spreken. Onze Dordtse vaderen spraken rustig over voorwaarden voor het genadeverbond (in de voorrede van het NT bij de Statenvertaling, in de DL), dus laten we daar niet al te verkrampt mee omgaan. Je kunt ook té rechtzinnig worden.
Bijbels is het dat wij door het geloof deel krijgen aan Christus en zo aan al de goederen van het genadeverbond.

[TSD]

Ok, maar mijn hele verhaal gaat denk ik net zo goed op als je het geloof beschouwt als een middel, zoals jij het wilt zien (en daar ben ik het overigens wel mee eens).
Om verder te gaan op je voorbeeld: mijn punt is dat er wel éérst over de weg gegaan moet worden voordat iemand in stad B kan komen. Dus hoeveel moois de reiziger in stad B ook krijgt, de weg hoort daar niet bij, want die 'krijgt' hij als voordat hij in stad B is aangekomen.

Eens!

Dat is allemaal waar als je de veronderstelling maakt dat een middel hetzelfde is als een voorwaarde. En dat is natuurlijk niet zo.

Laten we niet vervallen in allerlei gefilosofeer, maar een beetje onbevangen blijven spreken. Onze Dordtse vaderen spraken rustig over voorwaarden voor het genadeverbond (in de voorrede van het NT bij de Statenvertaling, in de DL), dus laten we daar niet al te verkrampt mee omgaan. Je kunt ook té rechtzinnig worden.
Bijbels is het dat wij door het geloof deel krijgen aan Christus en zo aan al de goederen van het genadeverbond.

Je hebt een punt, als je dan 'voorwaarde' maar goed uitlegt. Maar inderdaad, laten we niet over definities vallen. Eens met je laatste zin!

[GJdeBruijn]

GJdeBruijn, ook jij weet toch dat er in de tijd van de reformatie heel veel gesproken werd over het geloof als voorwaarde voor het verbond. Bijvoorbeeld in de acta van de synode van Dordrecht.
En daar kunnen we toch niet omheen? Er moet een middel zijn om een mens tot het genadeverbond te laten toetreden. We kunnen het geloof dan toch niet op dezelfde manier onderdeel van het genadeverbond noemen als dat we dat met andere verbondsgoederen als het eeuwige leven doen?
Want zoals jij het stelt is er eigenlijk toetreding tot het genadeverbond voordat er geloof gevonden is, en het lijkt me dat dat de bedoeling niet kan zijn.

Het verbond is geen doel dat onder voorwaarde bereikt wordt maar een instrument waaruit het geloof voortkomt. Het geloof kun je in zekere zin als voorwaarde duiden, maar dan als voorwaarde om de genadegoederen van het verbond te genieten. Niet om daarmee het verbond zelf te bemachtigen. Het verbond zelf is niets meer dan een vorm van beschikking waarin partijen overeenkomen onder welke condities men elkaars beloftes toezegt. In datzelfde verbond zijn dus beloften én eis(voorwaarden) besloten.
Het geloof is als zodanig de eis die deel uitmaakt van het verbonds als overeenkomst.
Tegelijk wordt door de bediening, dat is de prediking van alles met betrekking tot dat verbond, het geloof gewerkt dat in het verbond doet delen en erven met Christus. Het middel is niet zomaar het geloof, maar het aangrijpen van Christus en Zijn gerechtigheid. Dat is het geloof. En daarmee is men in het verbond. Niet door het geloof als voorwaardelijk zelfstandig begrip te hanteren, maar door het aangrijpen van Christus als noodzakelijke conditie te duiden. Wie Christus aangrijpt doet dat met de wetenschap dat in Hem alle beloften ja en amen zijn. Zodoende is men direct in het verbond met het aangrijpen van de Middelaar van het Verbond die vrij wordt aangeboden aan de grootste der zondaren. Dus om jouw laatste vraag te beantwoorden: Ja, dat kan dus wel in beleving. Dat was net wat Augustinus in zijn belijdenissen schrijft als gebed: ". En heel mijn hoop is alleen gevestigd op uw overgrote barmhartigheid. Geef
wat gij beveelt en beveel wat gij wilt"

[GJdeBruijn]

Laten we niet vervallen in allerlei gefilosofeer, maar een beetje onbevangen blijven spreken. Onze Dordtse vaderen spraken rustig over voorwaarden voor het genadeverbond (in de voorrede van het NT bij de Statenvertaling, in de DL), dus laten we daar niet al te verkrampt mee omgaan. Je kunt ook té rechtzinnig worden.
Bijbels is het dat wij door het geloof deel krijgen aan Christus en zo aan al de goederen van het genadeverbond.

Ik vraag me af of het woord 'voor' niet 'van' is bij de vaderen (zie onderstreping). Maar los daarvan, inhoudelijk ben ik het met je eens. Toch lijkt het me wel leerzaam om de verschillen door te praten om duidelijkheid over en weer te verschaffen. Daar is dit forum toch mede voor bedoeld?

[Bert Mulder]

Over het aanbod gesproken, wat heeft Lukas 8 ons hier te zeggen?

4 Als nu een grote schare bijeenvergaderde, en zij van alle steden tot Hem kwamen, zo zeide Hij door gelijkenis:
5 Een zaaier ging uit, om zijn zaad te zaaien; en als hij zaaide, viel het ene bij den weg, en werd vertreden, en de vogelen des hemels aten dat op.
6 En het andere viel op een steenrots, en opgewassen zijnde, is het verdord, omdat het geen vochtigheid had.
7 En het andere viel in het midden van de doornen, en de doornen mede opwassende, verstikten hetzelve.
8 En het andere viel op de goede aarde, en opgewassen zijnde, bracht het honderdvoudige vrucht voort. Dit zeggende, riep Hij: Wie oren heeft, om te horen, die hore.
9 En Zijn discipelen vraagden Hem, zeggende: Wat mag deze gelijkenis wezen?
10 En Hij zeide: U is het gegeven, de verborgenheden van het Koninkrijk Gods te verstaan; maar tot de anderen spreek Ik in gelijkenissen, opdat zij ziende niet zien, en horende niet verstaan.
11 Dit is nu de gelijkenis: Het zaad is het Woord Gods.
12 En die bij den weg bezaaid worden, zijn dezen, die horen; daarna komt de duivel, en neemt het Woord uit hun hart weg, opdat zij niet zouden geloven, en zalig worden.
13 En die op de steenrots bezaaid worden, zijn dezen, die, wanneer zij het gehoord hebben, het Woord met vreugde ontvangen; en dezen hebben geen wortel, die maar voor een tijd geloven, en in den tijd der verzoeking wijken zij af.
14 En dat in de doornen valt, zijn dezen, die gehoord hebben, en heengaande verstikt worden door de zorgvuldigheden, en rijkdom, en wellusten des levens, en voldragen geen vrucht.
15 En dat in de goede aarde valt, zijn dezen, die, het Woord gehoord hebbende, hetzelve in een eerlijk en goed hart bewaren, en in volstandigheid vruchten voortbrengen.

[huisman]

Over het aanbod gesproken, wat heeft Lukas 8 ons hier te zeggen?

4 Als nu een grote schare bijeenvergaderde, en zij van alle steden tot Hem kwamen, zo zeide Hij door gelijkenis:
5 Een zaaier ging uit, om zijn zaad te zaaien; en als hij zaaide, viel het ene bij den weg, en werd vertreden, en de vogelen des hemels aten dat op.
6 En het andere viel op een steenrots, en opgewassen zijnde, is het verdord, omdat het geen vochtigheid had.
7 En het andere viel in het midden van de doornen, en de doornen mede opwassende, verstikten hetzelve.
8 En het andere viel op de goede aarde, en opgewassen zijnde, bracht het honderdvoudige vrucht voort. Dit zeggende, riep Hij: Wie oren heeft, om te horen, die hore.
9 En Zijn discipelen vraagden Hem, zeggende: Wat mag deze gelijkenis wezen?
10 En Hij zeide: U is het gegeven, de verborgenheden van het Koninkrijk Gods te verstaan; maar tot de anderen spreek Ik in gelijkenissen, opdat zij ziende niet zien, en horende niet verstaan.
11 Dit is nu de gelijkenis: Het zaad is het Woord Gods.
12 En die bij den weg bezaaid worden, zijn dezen, die horen; daarna komt de duivel, en neemt het Woord uit hun hart weg, opdat zij niet zouden geloven, en zalig worden.
13 En die op de steenrots bezaaid worden, zijn dezen, die, wanneer zij het gehoord hebben, het Woord met vreugde ontvangen; en dezen hebben geen wortel, die maar voor een tijd geloven, en in den tijd der verzoeking wijken zij af.
14 En dat in de doornen valt, zijn dezen, die gehoord hebben, en heengaande verstikt worden door de zorgvuldigheden, en rijkdom, en wellusten des levens, en voldragen geen vrucht.
15 En dat in de goede aarde valt, zijn dezen, die, het Woord gehoord hebbende, hetzelve in een eerlijk en goed hart bewaren, en in volstandigheid vruchten voortbrengen.

Ja dit is idd een tekstgedeelte waar in duidelijk blijkt dat je het zaad met ruime hand moet zaaien en niet alleen in de goede aarde. Overal is het hetzelfde zaad (Gods Woord) . Dus niet het zaad aanpassen maar met ruime hand zaaien. De genade aanbieden aan alle hoorders. Helaas draagt lang niet alle zaad vrucht maar dat mag ons niet weerhouden om te zaaien.

[Bert Mulder]

Over het aanbod gesproken, wat heeft Lukas 8 ons hier te zeggen?

4 Als nu een grote schare bijeenvergaderde, en zij van alle steden tot Hem kwamen, zo zeide Hij door gelijkenis:
5 Een zaaier ging uit, om zijn zaad te zaaien; en als hij zaaide, viel het ene bij den weg, en werd vertreden, en de vogelen des hemels aten dat op.
6 En het andere viel op een steenrots, en opgewassen zijnde, is het verdord, omdat het geen vochtigheid had.
7 En het andere viel in het midden van de doornen, en de doornen mede opwassende, verstikten hetzelve.
8 En het andere viel op de goede aarde, en opgewassen zijnde, bracht het honderdvoudige vrucht voort. Dit zeggende, riep Hij: Wie oren heeft, om te horen, die hore.
9 En Zijn discipelen vraagden Hem, zeggende: Wat mag deze gelijkenis wezen?
10 En Hij zeide: U is het gegeven, de verborgenheden van het Koninkrijk Gods te verstaan; maar tot de anderen spreek Ik in gelijkenissen, opdat zij ziende niet zien, en horende niet verstaan.
11 Dit is nu de gelijkenis: Het zaad is het Woord Gods.
12 En die bij den weg bezaaid worden, zijn dezen, die horen; daarna komt de duivel, en neemt het Woord uit hun hart weg, opdat zij niet zouden geloven, en zalig worden.
13 En die op de steenrots bezaaid worden, zijn dezen, die, wanneer zij het gehoord hebben, het Woord met vreugde ontvangen; en dezen hebben geen wortel, die maar voor een tijd geloven, en in den tijd der verzoeking wijken zij af.
14 En dat in de doornen valt, zijn dezen, die gehoord hebben, en heengaande verstikt worden door de zorgvuldigheden, en rijkdom, en wellusten des levens, en voldragen geen vrucht.
15 En dat in de goede aarde valt, zijn dezen, die, het Woord gehoord hebbende, hetzelve in een eerlijk en goed hart bewaren, en in volstandigheid vruchten voortbrengen.

Ja dit is idd een tekstgedeelte waar in duidelijk blijkt dat je het zaad met ruime hand moet zaaien en niet alleen in de goede aarde. Overal is het hetzelfde zaad (Gods Woord) . Dus niet het zaad aanpassen maar met ruime hand zaaien. De genade aanbieden aan alle hoorders. Helaas draagt lang niet alle zaad vrucht maar dat mag ons niet weerhouden om te zaaien.

Ik zou liever de woorden 'Evangelieverkondiging' gebruiken, dan 'Genade aanbieden'. Temeer daar in de gelijkenis het Evangelie wel verkondigt wordt, in goede en slechte aarde, maar er geen genade aangeboden wordt. Want, het doel van de gelijkenis ' maar tot de anderen spreek Ik in gelijkenissen, opdat zij ziende niet zien, en horende niet verstaan' is geen genade aanbieden, maar rijp maken voor oordeel.

2 Kor 2:
15 Want wij zijn Gode een goede reuk van Christus, in degenen, die zalig worden, en in degenen, die verloren gaan;
16 Dezen wel een reuk des doods ten dode; maar genen een reuk des levens ten leven. En wie is tot deze dingen bekwaam?
17 Want wij dragen niet, gelijk velen, het Woord Gods te koop, maar als uit oprechtheid, maar als uit God, in de tegenwoordigheid Gods, spreken wij het in Christus.

[huisman]

Over het aanbod gesproken, wat heeft Lukas 8 ons hier te zeggen?

4 Als nu een grote schare bijeenvergaderde, en zij van alle steden tot Hem kwamen, zo zeide Hij door gelijkenis:
5 Een zaaier ging uit, om zijn zaad te zaaien; en als hij zaaide, viel het ene bij den weg, en werd vertreden, en de vogelen des hemels aten dat op.
6 En het andere viel op een steenrots, en opgewassen zijnde, is het verdord, omdat het geen vochtigheid had.
7 En het andere viel in het midden van de doornen, en de doornen mede opwassende, verstikten hetzelve.
8 En het andere viel op de goede aarde, en opgewassen zijnde, bracht het honderdvoudige vrucht voort. Dit zeggende, riep Hij: Wie oren heeft, om te horen, die hore.
9 En Zijn discipelen vraagden Hem, zeggende: Wat mag deze gelijkenis wezen?
10 En Hij zeide: U is het gegeven, de verborgenheden van het Koninkrijk Gods te verstaan; maar tot de anderen spreek Ik in gelijkenissen, opdat zij ziende niet zien, en horende niet verstaan.
11 Dit is nu de gelijkenis: Het zaad is het Woord Gods.
12 En die bij den weg bezaaid worden, zijn dezen, die horen; daarna komt de duivel, en neemt het Woord uit hun hart weg, opdat zij niet zouden geloven, en zalig worden.
13 En die op de steenrots bezaaid worden, zijn dezen, die, wanneer zij het gehoord hebben, het Woord met vreugde ontvangen; en dezen hebben geen wortel, die maar voor een tijd geloven, en in den tijd der verzoeking wijken zij af.
14 En dat in de doornen valt, zijn dezen, die gehoord hebben, en heengaande verstikt worden door de zorgvuldigheden, en rijkdom, en wellusten des levens, en voldragen geen vrucht.
15 En dat in de goede aarde valt, zijn dezen, die, het Woord gehoord hebbende, hetzelve in een eerlijk en goed hart bewaren, en in volstandigheid vruchten voortbrengen.

Ja dit is idd een tekstgedeelte waar in duidelijk blijkt dat je het zaad met ruime hand moet zaaien en niet alleen in de goede aarde. Overal is het hetzelfde zaad (Gods Woord) . Dus niet het zaad aanpassen maar met ruime hand zaaien. De genade aanbieden aan alle hoorders. Helaas draagt lang niet alle zaad vrucht maar dat mag ons niet weerhouden om te zaaien.

Ik zou liever de woorden 'Evangelieverkondiging' gebruiken, dan 'Genade aanbieden'. Temeer daar in de gelijkenis het Evangelie wel verkondigt wordt, in goede en slechte aarde, maar er geen genade aangeboden wordt. Want, het doel van de gelijkenis ' maar tot de anderen spreek Ik in gelijkenissen, opdat zij ziende niet zien, en horende niet verstaan' is geen genade aanbieden, maar rijp maken voor oordeel.

2 Kor 2:
15 Want wij zijn Gode een goede reuk van Christus, in degenen, die zalig worden, en in degenen, die verloren gaan;
16 Dezen wel een reuk des doods ten dode; maar genen een reuk des levens ten leven. En wie is tot deze dingen bekwaam?
17 Want wij dragen niet, gelijk velen, het Woord Gods te koop, maar als uit oprechtheid, maar als uit God, in de tegenwoordigheid Gods, spreken wij het in Christus.

Merkwaardige verklaring Bert, Het zaad is het Woord van God, dat is een levend krachtig Woord en dat moet gezaaid worden opdat het verucht zou dragen. Lees de kanttekeningen en Matthew Henry bij deze teksten en dezefde gelijkenis in Mattheüs 13.

[Afgewezen]

Temeer daar in de gelijkenis het Evangelie wel verkondigt wordt, in goede en slechte aarde, maar er geen genade aangeboden wordt.

'Genade' kun je opvatten als: het werk van God in de ziel van de mens, waardoor deze tot geloof komt. Déze genade wordt idd. niet aangeboden. 'Genade' kan echter ook opgevat worden als de verzoening met God, de vrijspraak in het Evangelie, door het werk van Christus. Dít is de genade die aangeboden wordt.

[Bert Mulder]

Merkwaardige verklaring Bert, Het zaad is het Woord van God, dat is een levend krachtig Woord en dat moet gezaaid worden opdat het verucht zou dragen. Lees de kanttekeningen en Matthew Henry bij deze teksten en dezefde gelijkenis in Mattheüs 13.

De kanttekeningen zeggen niks anders dan wat ik hier zeg, over de reden waarom Jezus in gelijkenissen sprak. Het was velen niet gegeven om Zijn lessen te begrijpen. Dus het was velen niet gegeven dat ze het zouden begrijpen en zich zouden bekeren. Het is niet altijd de bedoeling dat iemand bekeerd wordt door de prediking. Het kan net zo goed de bedoeling zijn, en dat verharding werkt.

Het Woord is een twee-snijdend zwaard.

[Afgewezen]

Merkwaardige verklaring Bert, Het zaad is het Woord van God, dat is een levend krachtig Woord en dat moet gezaaid worden opdat het verucht zou dragen. Lees de kanttekeningen en Matthew Henry bij deze teksten en dezefde gelijkenis in Mattheüs 13.

De kanttekeningen zeggen niks anders dan wat ik hier zeg, over de reden waarom Jezus in gelijkenissen sprak. Het was velen niet gegeven om Zijn lessen te begrijpen. Dus het was velen niet gegeven dat ze het zouden begrijpen en zich zouden bekeren. Het is niet altijd de bedoeling dat iemand bekeerd wordt door de prediking. Het kan net zo goed de bedoeling zijn, en dat verharding werkt.

Het Woord is een twee-snijdend zwaard.

Bert, ook hier verwar je twee zaken: de gelijkenis zoals Jezus die uitsprak én datgene waar het in de gelijkenis om gaat.
Dat laatste is het waar huisman het over heeft: het zaad moet gestrooid worden, ongeacht welke bodem er ligt.
Dus niet de gelijkenis zelf is het zaad, maar het gaat ín die gelijkenis over het zaad.

[Bert Mulder]

Merkwaardige verklaring Bert, Het zaad is het Woord van God, dat is een levend krachtig Woord en dat moet gezaaid worden opdat het verucht zou dragen. Lees de kanttekeningen en Matthew Henry bij deze teksten en dezefde gelijkenis in Mattheüs 13.

De kanttekeningen zeggen niks anders dan wat ik hier zeg, over de reden waarom Jezus in gelijkenissen sprak. Het was velen niet gegeven om Zijn lessen te begrijpen. Dus het was velen niet gegeven dat ze het zouden begrijpen en zich zouden bekeren. Het is niet altijd de bedoeling dat iemand bekeerd wordt door de prediking. Het kan net zo goed de bedoeling zijn, en dat verharding werkt.

Het Woord is een twee-snijdend zwaard.

Bert, ook hier verwar je twee zaken: de gelijkenis zoals Jezus die uitsprak én datgene waar het in de gelijkenis om gaat.
Dat laatste is het waar huisman het over heeft: het zaad moet gestrooid worden, ongeacht welke bodem er ligt.
Dus niet de gelijkenis zelf is het zaad, maar het gaat ín die gelijkenis over het zaad.

Geachte Afgewezen, dat verwar ik niet. Heb zelf ook gezegd dat het zaad overal gezaaid worden moet, zonder over het hoofd te zien het doel van onze Zaligmaker met deze gelijkenis:

Ik zou liever de woorden 'Evangelieverkondiging' gebruiken, dan 'Genade aanbieden'. Temeer daar in de gelijkenis het Evangelie wel verkondigt wordt, in goede en slechte aarde, maar er geen genade aangeboden wordt. Want, het doel van de gelijkenis ' maar tot de anderen spreek Ik in gelijkenissen, opdat zij ziende niet zien, en horende niet verstaan' is geen genade aanbieden, maar rijp maken voor oordeel.

[Afgewezen]

Geachte Afgewezen, dat verwar ik niet. Heb zelf ook gezegd dat het zaad overal gezaaid worden moet, zonder over het hoofd te zien het doel van onze Zaligmaker met deze gelijkenis:

Ik zou liever de woorden 'Evangelieverkondiging' gebruiken, dan 'Genade aanbieden'. Temeer daar in de gelijkenis het Evangelie wel verkondigt wordt, in goede en slechte aarde, maar er geen genade aangeboden wordt. Want, het doel van de gelijkenis ' maar tot de anderen spreek Ik in gelijkenissen, opdat zij ziende niet zien, en horende niet verstaan' is geen genade aanbieden, maar rijp maken voor oordeel.

Hier herhaal je dus wat ik bestrijd. Het uitspreken van deze gelijkenis door Jezus is geen Evangelieverkondiging, maar onderwijs aan Zijn discipelen.