pierre27 schreef:En daarom ben ik blij dat ik in de GG onder de prediking verkeer, mag ik toch wel zeggen hier hèAfgewezen schreef:Klopt!Ander schreef:Ik heb een vijftal toepassingen geplaatst hier uit genoemde bundel. Juist niet die van de door jouw genoemde preek. Toch denk ik dat het een aardig beeld geeft van de manier van aanspreken door dr. Steenblok. En, eerlijk is eerlijk, is het in de huidige GG anders? Ik denk het grotendeels niet.
Dat ben ik met je eens hoor.pierre27 schreef:En daarom ben ik blij dat ik in de GG onder de prediking verkeer, mag ik toch wel zeggen hier hèAfgewezen schreef:Klopt!Ander schreef:Ik heb een vijftal toepassingen geplaatst hier uit genoemde bundel. Juist niet die van de door jouw genoemde preek. Toch denk ik dat het een aardig beeld geeft van de manier van aanspreken door dr. Steenblok. En, eerlijk is eerlijk, is het in de huidige GG anders? Ik denk het grotendeels niet.
Wat vragen:Ander schreef:een stukje uit de door tib genoemde preek:
Dit brengt ons tot onze tweede gedachte, namelijk, de aanwijzing van de weg der ware bekering. Dat is de weg, om met God verzoend te worden. De mens is toch vna God afgevallen in het paradijs en hij wandelt steeds verder weg van de Heere. Zal hij nu ooit met God weer verzoend en verenigd worden, dan zal de mens uit zijn onbekeerde staat verlost moeten worden. Dan zal zijn hemelhoge schuld weggenomen moeten worden door Christus, als schuldovernemende en betalende Borg. Maar dan zal ook de smet der zonde en de staat van ongeloof en onbekeerdheid dienen te worden weggenomen en zullen de gaven van geloof en waarachtige bekering in het hart moeten worden gewerkt.
Dat kan alleen in de kracht van de opgestane Christus door de herscheppende en vernieuwende werking van de Heilige Geest in de wedergeboorte. De ware bekering is door Christus voor de Zijnen verworven, als een dierbare geestelijke gave. Zij wordt door de Geest des Heeren in het hart gewerkt. Niettemin komt in de prediking de eis des Heeren tot bekering tot elke hoorder van het Woord. De Heere behoudt immers ook na de val Zijn recht op de mens, om hem te verplichten; óók om hem tot bekering te verplichten, al is het dat de mens geen krachten meer overgehouden heeft om zich te bekeren. En dat, opdat de mens - uit de eis van de Wet, als kenbron der ellende - eens recht ontdekt worde aan zijn eigen dodelijk onvermogen; ja, opdat hij - met afzien van eigen werken - God recht nodig mocht krijgen, met de bede, of de Heere het Zèlf eens mocht werken en aanbrengen in het binnenste; opdat de mens alzo een rechte smekeling gemaakt mocht worden aan de troon der genade, om geholpen te worden ter bekwamen tijd. Eigen krachten te verachten, wordt op Jezus' school geleerd.
Tiberius schreef:Dat ben ik met je eens hoor.pierre27 schreef:En daarom ben ik blij dat ik in de GG onder de prediking verkeer, mag ik toch wel zeggen hier hèAfgewezen schreef:Klopt!Ander schreef:Ik heb een vijftal toepassingen geplaatst hier uit genoemde bundel. Juist niet die van de door jouw genoemde preek. Toch denk ik dat het een aardig beeld geeft van de manier van aanspreken door dr. Steenblok. En, eerlijk is eerlijk, is het in de huidige GG anders? Ik denk het grotendeels niet.
1. het is altijd lastig, bij citaten. Er staat nog een hele preek omheen. Dr. Steenblok wijst erop dat Petrus de schuldverslagen schare aandringt op bekering, om die als een dierbaar genadegeschenk in Christus te krijgen, maar ook om in die weg deel te ontvangen aan het sacrament.memento schreef:Wat vragen:Ander schreef:een stukje uit de door tib genoemde preek:
Dit brengt ons tot onze tweede gedachte, namelijk, de aanwijzing van de weg der ware bekering. Dat is de weg, om met God verzoend te worden. De mens is toch vna God afgevallen in het paradijs en hij wandelt steeds verder weg van de Heere. Zal hij nu ooit met God weer verzoend en verenigd worden, dan zal de mens uit zijn onbekeerde staat verlost moeten worden. Dan zal zijn hemelhoge schuld weggenomen moeten worden door Christus, als schuldovernemende en betalende Borg. Maar dan zal ook de smet der zonde en de staat van ongeloof en onbekeerdheid dienen te worden weggenomen en zullen de gaven van geloof en waarachtige bekering in het hart moeten worden gewerkt.
Dat kan alleen in de kracht van de opgestane Christus door de herscheppende en vernieuwende werking van de Heilige Geest in de wedergeboorte. De ware bekering is door Christus voor de Zijnen verworven, als een dierbare geestelijke gave. Zij wordt door de Geest des Heeren in het hart gewerkt. Niettemin komt in de prediking de eis des Heeren tot bekering tot elke hoorder van het Woord. De Heere behoudt immers ook na de val Zijn recht op de mens, om hem te verplichten; óók om hem tot bekering te verplichten, al is het dat de mens geen krachten meer overgehouden heeft om zich te bekeren. En dat, opdat de mens - uit de eis van de Wet, als kenbron der ellende - eens recht ontdekt worde aan zijn eigen dodelijk onvermogen; ja, opdat hij - met afzien van eigen werken - God recht nodig mocht krijgen, met de bede, of de Heere het Zèlf eens mocht werken en aanbrengen in het binnenste; opdat de mens alzo een rechte smekeling gemaakt mocht worden aan de troon der genade, om geholpen te worden ter bekwamen tijd. Eigen krachten te verachten, wordt op Jezus' school geleerd.
1. Er worden een hoop waarheden gesteld. Maar de persoonlijke toepasing, die antwoord geeft op de vraag van de stokbewaarder?
2. Hoe is dit bovenstaande een uitleg van Gods Woord, van hetgeen in de tekst staat?
Dat is het probleem niet, want het is inderdaad de Geest die de Zaligmaker toepast, al mag je Christus en Zijn Geest niet scheiden.refo schreef:De Heilige Geest is de werkelijke Zaligmaker in deze zgn 'toepassingen'.
Dat is niet eerlijk, dat is de leer die je leest bij alle GG-predikanten tussen pakweg 1907-1953. Ik lees wel een bewogenheid en een klem. Daarom postte ik deze voorbeelden.Wilhelm schreef:Het is allemaal prachtig. Een hoop waarheden, maar de klem op de hoorder ontbreekt totaal in de genoemde voorbeelden.
En dat was idd de nieuwe leer die met succes gedeeltelijk ingevoerd is.
Dat is ook wel zo. Maar dat zal bij veel theologen zo zijn.pierre27 schreef: Los van alles vind ik de stijl van preken van dr S anders als zijn dogmatisch optreden.
Ik zie ook bij de huidige GGiN-ambtsdragers bewogenheid en klem. Probleem is echter dat ze zelf de deur in het geslot gedaan hebben, die ze nu met geen mogelijkheid meer open kunnen krijgen.Ander schreef:Dat is niet eerlijk, dat is de leer die je leest bij alle GG-predikanten tussen pakweg 1907-1953. Ik lees wel een bewogenheid en een klem. Daarom postte ik deze voorbeelden.Wilhelm schreef:Het is allemaal prachtig. Een hoop waarheden, maar de klem op de hoorder ontbreekt totaal in de genoemde voorbeelden.
En dat was idd de nieuwe leer die met succes gedeeltelijk ingevoerd is.
Gelukkig, jij wel, Wilhelm mist de klem.Afgewezen schreef:Ik zie ook bij de huidige GGiN-ambtsdragers bewogenheid en klem.Ander schreef:Dat is niet eerlijk, dat is de leer die je leest bij alle GG-predikanten tussen pakweg 1907-1953. Ik lees wel een bewogenheid en een klem. Daarom postte ik deze voorbeelden.Wilhelm schreef:Het is allemaal prachtig. Een hoop waarheden, maar de klem op de hoorder ontbreekt totaal in de genoemde voorbeelden.
En dat was idd de nieuwe leer die met succes gedeeltelijk ingevoerd is.
Goed, de preek gaat dus over dit gedeelte:Ander schreef:1. het is altijd lastig, bij citaten. Er staat nog een hele preek omheen. Dr. Steenblok wijst erop dat Petrus de schuldverslagen schare aandringt op bekering, om die als een dierbaar genadegeschenk in Christus te krijgen, maar ook om in die weg deel te ontvangen aan het sacrament.memento schreef:Wat vragen:
1. Er worden een hoop waarheden gesteld. Maar de persoonlijke toepasing, die antwoord geeft op de vraag van de stokbewaarder?
2. Hoe is dit bovenstaande een uitleg van Gods Woord, van hetgeen in de tekst staat?
2. De tekst van de preek is: Hand. 2:37 tot 40
En bewogenheid en klem wil niet zeggen dat het een Bijbelse prediking is. Genoeg predikers uit pinkstergemeenten hebben ook bewogenheid en klem. Het gaat erom: Wordt Gods Woord gepredikt (wat er in de tekst staat), of slechts menselijke beschouwingen (hoe oprecht dan ook)?Afgewezen schreef:Ik zie ook bij de huidige GGiN-ambtsdragers bewogenheid en klem. Probleem is echter dat ze zelf de deur in het geslot gedaan hebben, die ze nu met geen mogelijkheid meer open kunnen krijgen.Ander schreef:Dat is niet eerlijk, dat is de leer die je leest bij alle GG-predikanten tussen pakweg 1907-1953. Ik lees wel een bewogenheid en een klem, en dwalen ook gruwelijk. Daarom postte ik deze voorbeelden.Wilhelm schreef:Het is allemaal prachtig. Een hoop waarheden, maar de klem op de hoorder ontbreekt totaal in de genoemde voorbeelden.
En dat was idd de nieuwe leer die met succes gedeeltelijk ingevoerd is.
Oh ow, wat zwart-wit weer allemaal. Niemand zegt hier, dat je geen als ... dan zinnen mag gebruiken. Dat doet de Bijbel ook (in de hier besproken Hand-tekst: bekeert u .... en gij zult). De vraag is: Blijft de prediking steken in de beschrijving van hoe het gaat, of komt er een imperatief (bekeert u!) en wordt de belofte gepredikt, etc. Kortom, wordt er gezegd wat er in de Bijbeltekst staat, of halen we alle imperatieven eruit, en bouwen we een grote muur om de beloften heen...Ander schreef:Deze week was ik bij de eerder genoemde bevrijdingsherdenking. Daar sprak ook een CGK-predikant. Die zei zoiets als (letterlijk citeren is natuurlijk lastig, ik krijg de opname nog): Is uw vraag: "is er nog een weg en een middel om die welverdiende straf te ontgaan en wederom tot genade te komen?". Dan is er ook dat heerlijk Evangelie van Christus. Natuurlijk was ik het met hem eens...
