Zowel alles tot een hoofdzaak maken, als alles tot een bijzaak maken, is geen teken van geestelijk inzicht.Ambtenaar schreef:Ik vind dat nogal een vreemde redenering, dat je geen deel meer uit maakt van de gereformeerde gezindte als je een meer genuanceerd standpunt hebt ten aanzien van homoseksualiteit. Je zou hieruit de conclusie kunnen trekken dat iedereen die afwijkt van het gereformeerde gedachtengoed, als je daar al een omvattende definitie van zou kunnen geven, geen onderdeel meer maakt uit van de gereformeerde achterban? Ik vind dat nogal een hardvochtig standpunt. Er zijn namelijk de afgelopen eeuw nogal wat verschuivingen geweest in opvattingen, die in min of meerdere mate door een deel van de gezindte worden omarmd.
Ik zet verschillende zaken even zwart-wit neer:
Vrouw die een broek draagt, geen refo.
Moeder die werkt, geen refo.
Man met een baard, geen refo.
Vrouw die politiek actief is, geen refo.
Gezin dat leest uit de NGB, geen refo's.
Gezien met kinderen op een openbare of protestant-christelijke school, geen refo's
Kinderen op sport, geen refo's.
Gemeente die gezangen zingt, geen refo's.
Gemeente die ritmisch zingt, geen refo's.
En ga zo maar door.
https://drpdevries.com/2020/01/08/alles ... s-bijzaak/
Wat je hier doet is alles tot een bijzaak maken. Een baard is uiteraard geen hoofdzaak (slechts een traditie). Er zijn de afgelopen 2000 jaar in de brede christelijke stroom van Katholieken, Oosters Orthodoxen en Reformatoren altijd christenen met baard geweest. En dat is hetzelfde met gezangen (Luther was er bijvoorbeeld een groot voorstander van).
Maar er zijn in de brede christelijke stroom van Katholieken, Oosters Orthodoxen en Reformatoren vrijwel nooit lieden geweest die op grond van de schrift het bijbelse huwelijk tussen één man en één vrouw als enige plaats waarin Gods scheppingsgave seksualiteit toegestaan is hebben ontkend, en altijd is de zonde van sodomie afgewezen, omdat hier het schriftgezag mee gemoeid is.
Dat zou ons te denken moeten geven.
