Bijbelse onderbouwing bij het afwijzen van aanbod van genade

[Afgewezen]

Precies. Het zou zomaar kunnen dat de Bijbel over dit vraagstuk dus niet helemaal duidelijk is. Vandaar dat er een diversiteit is van meningen op dit punt. Die mogen niet naast elkaar bestaan maar het is een reden om elkaar te verketteren.

Ik denk dat dat het probleem niet is. Het probleem is dat we een probleem gecreëerd hebben dat de Bijbel niet kent. En dat we daar vervolgens over gaan filosoferen c.q. theologiseren.
Ziehier (in deze topic) het resultaat.

Ik begrijp echt niet wat je hiermee bedoelt. Het gaat erom: hoe interpreteren we de Bijbelse boodschap? Hoe kunnen we het beste "Schrift met Schrift vergelijken". Noem eens een voorbeeld van een probleem dat de Bijbel wel kent?

In de Bijbel wordt het geen probleem geacht dat het Evangelie verkondigd wordt aan mensen die dat niet aan kunnen nemen.
Dus dat probleem 'kent' de Bijbel niet.
Een probleem dat de Bijbel wel kent, is bijv. wat Paulus aan de orde stelt in Rom. 6, vs. 1 e.v. "Wat zullen wij dan zeggen? Zullen wij in de zonde blijven, opdat de genade te meerder worde? enz."

[eilander]

In de Bijbel wordt het geen probleem geacht dat het Evangelie verkondigd wordt aan mensen die dat niet aan kunnen nemen.
Dus dat probleem 'kent' de Bijbel niet.
Een probleem dat de Bijbel wel kent, is bijv. wat Paulus aan de orde stelt in Rom. 6, vs. 1 e.v. "Wat zullen wij dan zeggen? Zullen wij in de zonde blijven, opdat de genade te meerder worde? enz."

Volgens mij versimpel je nu het probleem. Het gaat niet zozeer over de verkondiging van het Evangelie, maar of aan iedere hoorder de genade wordt aangeboden. Iedere dogmatische uitspraak is uitleg van de Schrift. En, hoe goed we met z'n allen ook proberen daar zo dicht mogelijk bij te blijven (hoop ik), verschil van interpretatie blijft.
Wat niet betekent dat je elkaar mag proberen te overtuigen van elkaars standpunt.

[refo]

In de Bijbel wordt het geen probleem geacht dat het Evangelie verkondigd wordt aan mensen die dat niet aan kunnen nemen.
Dus dat probleem 'kent' de Bijbel niet.
Een probleem dat de Bijbel wel kent, is bijv. wat Paulus aan de orde stelt in Rom. 6, vs. 1 e.v. "Wat zullen wij dan zeggen? Zullen wij in de zonde blijven, opdat de genade te meerder worde? enz."

Volgens mij versimpel je nu het probleem. Het gaat niet zozeer over de verkondiging van het Evangelie, maar of aan iedere hoorder de genade wordt aangeboden. Iedere dogmatische uitspraak is uitleg van de Schrift. En, hoe goed we met z'n allen ook proberen daar zo dicht mogelijk bij te blijven (hoop ik), verschil van interpretatie blijft.
Wat niet betekent dat je elkaar mag proberen te overtuigen van elkaars standpunt.

Als de Bijbel een probleem niet kent, kan de vermeende dogmatiek over dat onderwerp nooit uitleg van de Bijbel zijn.

[Afgewezen]

In de Bijbel wordt het geen probleem geacht dat het Evangelie verkondigd wordt aan mensen die dat niet aan kunnen nemen.
Dus dat probleem 'kent' de Bijbel niet.
Een probleem dat de Bijbel wel kent, is bijv. wat Paulus aan de orde stelt in Rom. 6, vs. 1 e.v. "Wat zullen wij dan zeggen? Zullen wij in de zonde blijven, opdat de genade te meerder worde? enz."

Volgens mij versimpel je nu het probleem. Het gaat niet zozeer over de verkondiging van het Evangelie, maar of aan iedere hoorder de genade wordt aangeboden. Iedere dogmatische uitspraak is uitleg van de Schrift. En, hoe goed we met z'n allen ook proberen daar zo dicht mogelijk bij te blijven (hoop ik), verschil van interpretatie blijft.
Wat niet betekent dat je elkaar mag proberen te overtuigen van elkaars standpunt.

Sommige dingen zijn gewoon wat ze lijken: het probleem ís simpel. Het Evangelie wordt verkondigd aan allen die het horen. Wie heeft er ooit bedacht dat er misschien een voorbehoud gemaakt moet worden? Wekt de Bijbel ook maar ergens de indruk dat dit zou moeten? Nee, dit probleem is puur gecreëerd in het brein van mensen: "Als het nu zus is... dan kan het eigenlijk niet dat... en dat betekent zo..." En daar gaat het fout.

[eilander]

In de Bijbel wordt het geen probleem geacht dat het Evangelie verkondigd wordt aan mensen die dat niet aan kunnen nemen.
Dus dat probleem 'kent' de Bijbel niet.
Een probleem dat de Bijbel wel kent, is bijv. wat Paulus aan de orde stelt in Rom. 6, vs. 1 e.v. "Wat zullen wij dan zeggen? Zullen wij in de zonde blijven, opdat de genade te meerder worde? enz."

Volgens mij versimpel je nu het probleem. Het gaat niet zozeer over de verkondiging van het Evangelie, maar of aan iedere hoorder de genade wordt aangeboden. Iedere dogmatische uitspraak is uitleg van de Schrift. En, hoe goed we met z'n allen ook proberen daar zo dicht mogelijk bij te blijven (hoop ik), verschil van interpretatie blijft.
Wat niet betekent dat je elkaar mag proberen te overtuigen van elkaars standpunt.

Sommige dingen zijn gewoon wat ze lijken: het probleem ís simpel. Het Evangelie wordt verkondigd aan allen die het horen. Wie heeft er ooit bedacht dat er misschien een voorbehoud gemaakt moet worden? Wekt de Bijbel ook maar ergens de indruk dat dit zou moeten? Nee, dit probleem is puur gecreëerd in het brein van mensen: "Als het nu zus is... dan kan het eigenlijk niet dat... en dat betekent zo..." En daar gaat het fout.

Nooit gehoord van schijnbaar (!) tegenstrijdige teksten in de Bijbel?

[memento]

Sommige dingen zijn gewoon wat ze lijken: het probleem ís simpel. Het Evangelie wordt verkondigd aan allen die het horen. Wie heeft er ooit bedacht dat er misschien een voorbehoud gemaakt moet worden? Wekt de Bijbel ook maar ergens de indruk dat dit zou moeten? Nee, dit probleem is puur gecreëerd in het brein van mensen: "Als het nu zus is... dan kan het eigenlijk niet dat... en dat betekent zo..." En daar gaat het fout.

Nooit gehoord van schijnbaar (!) tegenstrijdige teksten in de Bijbel?

Schijnbaar tegenstrijdige teksten in de Bijbel roepen om een dogmatische harmonisatie. Alleen: Wanneer die harmonisatie neerkomt op: Er staat wel dit, maar je moet dat lezen, dan weet je dat je harmonisatie niet deugd. En dat is wat de aanbod-ontkenners toch doen.

Kortom: Een goede dogmatiek doet recht aan beide stemmen die vanuit de Schrift tot ons komen.

PS> Hè, ik had me voorgenomen niet meer te reageren in de aanbod-discussie...

[Afgewezen]

Nooit gehoord van schijnbaar (!) tegenstrijdige teksten in de Bijbel?

Zeker. Maar wat wil je daar in dit verband mee zeggen? Zijn er teksten in de Bijbel die zeggen dat het Evangelie wél en teksten in de Bijbel die zeggen dat het Evangelie níét bestemd is voor alle hoorders?

[refo]

Sommige dingen zijn gewoon wat ze lijken: het probleem ís simpel. Het Evangelie wordt verkondigd aan allen die het horen. Wie heeft er ooit bedacht dat er misschien een voorbehoud gemaakt moet worden? Wekt de Bijbel ook maar ergens de indruk dat dit zou moeten? Nee, dit probleem is puur gecreëerd in het brein van mensen: "Als het nu zus is... dan kan het eigenlijk niet dat... en dat betekent zo..." En daar gaat het fout.

Nooit gehoord van schijnbaar (!) tegenstrijdige teksten in de Bijbel?

Schijnbaar tegenstrijdige teksten in de Bijbel roepen om een dogmatische harmonisatie. Alleen: Wanneer die harmonisatie neerkomt op: Er staat wel dit, maar je moet dat lezen, dan weet je dat je harmonisatie niet deugd. En dat is wat de aanbod-ontkenners toch doen.

Kortom: Een goede dogmatiek doet recht aan beide stemmen die vanuit de Schrift tot ons komen.

PS> Hè, ik had me voorgenomen niet meer te reageren in de aanbod-discussie...

Doe je ook niet.

[Erasmiaan]

Nooit gehoord van schijnbaar (!) tegenstrijdige teksten in de Bijbel?

Zeker. Maar wat wil je daar in dit verband mee zeggen? Zijn er teksten in de Bijbel die zeggen dat het Evangelie wél en teksten in de Bijbel die zeggen dat het Evangelie níét bestemd is voor alle hoorders?

Veel beloften hebben een adres, toch? Ik denk dat Eilander dat bedoelt. En de bekende tekst van de Medicijnmeester.

[eilander]

Sommige dingen zijn gewoon wat ze lijken: het probleem ís simpel. Het Evangelie wordt verkondigd aan allen die het horen. Wie heeft er ooit bedacht dat er misschien een voorbehoud gemaakt moet worden? Wekt de Bijbel ook maar ergens de indruk dat dit zou moeten? Nee, dit probleem is puur gecreëerd in het brein van mensen: "Als het nu zus is... dan kan het eigenlijk niet dat... en dat betekent zo..." En daar gaat het fout.

Nooit gehoord van schijnbaar (!) tegenstrijdige teksten in de Bijbel?

Schijnbaar tegenstrijdige teksten in de Bijbel roepen om een dogmatische harmonisatie. Alleen: Wanneer die harmonisatie neerkomt op: Er staat wel dit, maar je moet dat lezen, dan weet je dat je harmonisatie niet deugd. En dat is wat de aanbod-ontkenners toch doen.

Kortom: Een goede dogmatiek doet recht aan beide stemmen die vanuit de Schrift tot ons komen.

Dit klinkt mooi, maar zo simpel is het ook niet. Dat zegt namelijk niemand die de Schrift serieus neemt. En dat doen de "aanbod-ontkenners" (niet mijn woord) zeker wel. Harmonisatie moet ook volgens de regel: Schrift met Schrift vergelijken. Dus: er staat wel dit, maar daar staat dat.

[eilander]

Nooit gehoord van schijnbaar (!) tegenstrijdige teksten in de Bijbel?

Zeker. Maar wat wil je daar in dit verband mee zeggen? Zijn er teksten in de Bijbel die zeggen dat het Evangelie wél en teksten in de Bijbel die zeggen dat het Evangelie níét bestemd is voor alle hoorders?

Maar de discussie gaat hier over het welmenend aanbod van genade. Wil God de zaligheid van iedere hoorder, en mag dat dus aangeboden worden aan iedere hoorder? Ik denk het wel, maar het lijkt tegenstrijdig met teksten over de uitverkiezing. Want, zo wordt er dan geredeneerd, als God de zaligheid van iedereen wil, dan wérd iedereen ook zalig. En dat is niet zo, want verwerping en verkiezing blijkt ook uit de Bijbel.

Dat heb ik willen zeggen met de tegenstrijdigheden. Niet zozeer iets over het adres van een belofte.

[memento]

Dit klinkt mooi, maar zo simpel is het ook niet. Dat zegt namelijk niemand die de Schrift serieus neemt. En dat doen de "aanbod-ontkenners" (niet mijn woord) zeker wel. Harmonisatie moet ook volgens de regel: Schrift met Schrift vergelijken. Dus: er staat wel dit, maar daar staat dat.

Redenaties als bv: Er staat wel alle mensen maar je moet lezen allerlei mensen is mijn inziens het aanpassen van de tekst aan je eigen dogmatische schema. Je gaat dan een betekenis aan de tekst geven, die niet uit de tekst komt.

Kortom: Schrift met Schrift vergelijken geeft nog niet het recht om de betekenis van een bepaalde Schriftplaats aan te passen, omdat je de ene groep Schriftplaatsen meer belang toekent dan de andere groep Schriftplaatsen.

[eilander]

Dit klinkt mooi, maar zo simpel is het ook niet. Dat zegt namelijk niemand die de Schrift serieus neemt. En dat doen de "aanbod-ontkenners" (niet mijn woord) zeker wel. Harmonisatie moet ook volgens de regel: Schrift met Schrift vergelijken. Dus: er staat wel dit, maar daar staat dat.

Redenaties als bv: Er staat wel alle mensen maar je moet lezen allerlei mensen is mijn inziens het aanpassen van de tekst aan je eigen dogmatische schema. Je gaat dan een betekenis aan de tekst geven, die niet uit de tekst komt.

OK, hierover ben ik het zeer met je eens. Wordt overigens door kanttekenaren behoorlijk vaak gedaan (als ergens staat: wereld, haasten ze zich om te zeggen: uitverkorenen in de wereld)

[Ander]

Dit klinkt mooi, maar zo simpel is het ook niet. Dat zegt namelijk niemand die de Schrift serieus neemt. En dat doen de "aanbod-ontkenners" (niet mijn woord) zeker wel. Harmonisatie moet ook volgens de regel: Schrift met Schrift vergelijken. Dus: er staat wel dit, maar daar staat dat.

Redenaties als bv: Er staat wel alle mensen maar je moet lezen allerlei mensen is mijn inziens het aanpassen van de tekst aan je eigen dogmatische schema. Je gaat dan een betekenis aan de tekst geven, die niet uit de tekst komt.

OK, hierover ben ik het zeer met je eens. Wordt overigens door kanttekenaren behoorlijk vaak gedaan (als ergens staat: wereld, haasten ze zich om te zeggen: uitverkorenen in de wereld)

Dus, voor mijn begrip: je mag bij een tekst als 2 Petrus 3:9 'maar dat zij allen tot bekering komen' niet denken dat daar met dat allen niet het allen bedoeld wordt wat wij ermee bedoelen. Dan kom je toch in de knoop. Polyander heeft er een mooi boek over geschreven (sorry, weer niet de Bijbel) en die geeft toch ook wel aan dat 'allen' strijdt met de wil van God. Dat heeft niet veel met een dogmatisch schema te maken maar als op de ene plaats staat dat er mensen verloren zullen gaan en op de andere plaats dat God wil dat allen tot bekering komen en is één van beide onjuist. Daarom mag er toch wel naar de betekenis gezocht worden?

De kanttekeningen doen dat ook. En zeer terecht.

[eilander]

Dit klinkt mooi, maar zo simpel is het ook niet. Dat zegt namelijk niemand die de Schrift serieus neemt. En dat doen de "aanbod-ontkenners" (niet mijn woord) zeker wel. Harmonisatie moet ook volgens de regel: Schrift met Schrift vergelijken. Dus: er staat wel dit, maar daar staat dat.

Redenaties als bv: Er staat wel alle mensen maar je moet lezen allerlei mensen is mijn inziens het aanpassen van de tekst aan je eigen dogmatische schema. Je gaat dan een betekenis aan de tekst geven, die niet uit de tekst komt.

OK, hierover ben ik het zeer met je eens. Wordt overigens door kanttekenaren behoorlijk vaak gedaan (als ergens staat: wereld, haasten ze zich om te zeggen: uitverkorenen in de wereld)

Dus, voor mijn begrip: je mag bij een tekst als 2 Petrus 3:9 'maar dat zij allen tot bekering komen' niet denken dat daar met dat allen niet het allen bedoeld wordt wat wij ermee bedoelen. Dan kom je toch in de knoop. Polyander heeft er een mooi boek over geschreven (sorry, weer niet de Bijbel) en die geeft toch ook wel aan dat 'allen' strijdt met de wil van God. Dat heeft niet veel met een dogmatisch schema te maken maar als op de ene plaats staat dat er mensen verloren zullen gaan en op de andere plaats dat God wil dat allen tot bekering komen en is één van beide onjuist. Daarom mag er toch wel naar de betekenis gezocht worden?

De kanttekeningen doen dat ook. En zeer terecht.

Beide teksten zijn juist! Misschien gaat dit ons begrip te boven? Zoals het begrip "eeuwigheid", ""Drie-eenheid"?
Je moet deze beide aspecten evenveel aandacht geven, niet de één tegen de ander wegstrepen.