Afgewezen schreef:Het maakt voor de uitleg van de zaligsprekingen niet uit: hierin worden duidelijk de kenmerken (de hoedanigheid én de daarmee verbonden positie) van Jezus' volgelingen genoemd.

Begrijpen we het goed dat het hongeren om de gerechtigheid is een hongeren naar wereldse gerechtigheid, aangezien de dicipelen verdrukking en lijden te verwachten hebben?

Ik weet niet of je gerechtigheid aan tijd of plaats moet koppelen. Want is de verzadiging ook wereld? Nee. Het gaat dus om een honger naar gerechtigheid, daar verlangt men naar. En Jezus belooft hen dat ze verzadigd zullen worden.

Afgewezen schreef:Het maakt voor de uitleg van de zaligsprekingen niet uit: hierin worden duidelijk de kenmerken (de hoedanigheid én de daarmee verbonden positie) van Jezus' volgelingen genoemd.

Hoe kom je daar nu toch bij en ook om dit te betrekken op alle zaligsprekingen? Je kunt toch alleen mensen zalig spreken die rampzalig zijn? De zaligheid wordt toch ook niet gelegd in het hongeren of in het treuren maar in het verzadigd worden etc.?!

Erasmiaan schreef:Je kunt toch alleen mensen zalig spreken die rampzalig zijn?

?

Smytegelt schreef:Dat geloof dat wel toeeigent doch niet zichzelf zomaar rijk durft rekenen is twijfelmoedig, klein, zuchtend, maar waar! We verzuchten nogmaals: Veracht het kleine toch niet! Te grote schapen kunnen kleine lammetjes o zo gemakkelijk vertrappen.

Met dit citaat ben ik het zeer eens. Maar in het voorgaande spreek je je laatste paar zinnen tegen.

Laten we toch goed gedenken, dat aan ons het oordeel niet toekomt, en dat we in de liefde met elkaar leven, net zoals de apostelen en onze vaderen, zoals verwoordt in de DL 3/4:15:

Voorts, van diegenen die hun geloof uiterlijk belijden en hun leven beteren, moet men naar het voorbeeld der apostelen het beste oordelen en spreken; want het binnenste des harten is ons onbekend. En wat aangaat anderen, die nog niet geroepen zijn, voor dezulken moet men God bidden, Die de dingen die niet zijn, roept alsof zij waren; en wij moeten ons geenszins tegenover hen verhovaardigen, alsof wij onszelven uitgezonderd hadden.

Bert Mulder schreef:

Smytegelt schreef:Dat geloof dat wel toeeigent doch niet zichzelf zomaar rijk durft rekenen is twijfelmoedig, klein, zuchtend, maar waar! We verzuchten nogmaals: Veracht het kleine toch niet! Te grote schapen kunnen kleine lammetjes o zo gemakkelijk vertrappen.

Met dit citaat ben ik het zeer eens. Maar in het voorgaande spreek je je laatste paar zinnen tegen.

Laten we toch goed gedenken, dat aan ons het oordeel niet toekomt, en dat we in de liefde met elkaar leven, en met de apostelen, en onze vaderen handelen zoals de DL dat verwoorden in 3/4:15:

Voorts, van diegenen die hun geloof uiterlijk belijden en hun leven beteren, moet men naar het voorbeeld der apostelen het beste oordelen en spreken; want het binnenste des harten is ons onbekend. En wat aangaat anderen, die nog niet geroepen zijn, voor dezulken moet men God bidden, Die de dingen die niet zijn, roept alsof zij waren; en wij moeten ons geenszins tegenover hen verhovaardigen, alsof wij onszelven uitgezonderd hadden.

Is goed hoor. Maar dan moet de belijdenis wél in orde zijn!

.

Smytegelt schreef:

Afgewezen schreef:Het maakt voor de uitleg van de zaligsprekingen niet uit: hierin worden duidelijk de kenmerken (de hoedanigheid én de daarmee verbonden positie) van Jezus' volgelingen genoemd.

Begrijpen we het goed dat het hongeren om de gerechtigheid is een hongeren naar wereldse gerechtigheid, aangezien de dicipelen verdrukking en lijden te verwachten hebben?

Denk eens aan Psalm 72 bijvoorbeeld:
1 Voor Salomo. O God! geef den koning Uw rechten, en Uw gerechtigheid den zoon des konings.
2 Zo zal hij Uw volk richten met gerechtigheid, en Uw ellendigen met recht.
3 De bergen zullen den volke vrede dragen, ook de heuvelen, met gerechtigheid.
4 Hij zal de ellendigen des volks richten; hij zal de kinderen des nooddruftigen verlossen, en den verdrukker verbrijzelen.
5 Zij zullen U vrezen, zolang de zon en maan zullen zijn, van geslacht tot geslacht.
6 Hij zal nederdalen als een regen op het nagras, als de druppelen, die de aarde bevochtigen.
7 In zijn dagen zal de rechtvaardige bloeien, en de veelheid van vrede, totdat de maan niet meer zij.
8 En hij zal heersen van de zee tot aan de zee, en van de rivier tot aan de einden der aarde.

Hier gaat het er heel duidelijk om dat er recht gedaan zal worden aan de vromen. Daar zien ze naar uit.
Maar dat is niet het enige. Je leest in het OT ook dat er een rechte wandel dient te zijn van de mens ten opzichte van God, en ten opzichte van elkaar.

Micha 6:
8 Hij heeft u bekend gemaakt, o mens! wat goed is; en wat eist de HEERE van u, dan recht te doen, en weldadigheid lief te hebben, en ootmoediglijk te wandelen met uw God?
9 De stem des HEEREN roept tot de stad (want Uw Naam ziet het wezen): Hoort de roede, en wie ze besteld heeft!
10 Zijn er niet nog, in eens ieders goddelozen huis, schatten der goddeloosheid en een schaarse efa, dat te verfoeien is?
11 Zou ik rein zijn, met een goddeloze weegschaal en met een zak van bedriegelijke weegstenen?
12 Dewijl haar rijke lieden vol zijn van geweld, en haar inwoners leugen spreken, en haar tong bedriegelijk is in haar mond;
13 Zo zal Ik u ook krenken, u slaande, en verwoestende om uw zonden.

En dat 'recht doen, en weldadigheid lief te hebben' en dat 'ootmoedig wandelen met God' is nu wat de ‘vreedzamen’ doen, de ‘reinen van hart’, maar ook zij, die ‘hongeren en dorsten naar de gerechtigheid’. En de ‘treurenden’ onder het onrecht, zij zullen getroost worden!

Afgewezen schreef:

Erasmiaan schreef:Je kunt toch alleen mensen zalig spreken die rampzalig zijn?

?

Als een mens al zalig is behoeft hij niet meer zalig gesproken te worden. Als een mens verloren ligt, dan is een zaligspreking uit de mond van Jezus het enige wat werkelijk waarde heeft.

Erasmiaan schreef:

Afgewezen schreef:

Erasmiaan schreef:Je kunt toch alleen mensen zalig spreken die rampzalig zijn?

?

Als een mens al zalig is behoeft hij niet meer zalig gesproken te worden. Als een mens verloren ligt, dan is een zaligspreking uit de mond van Jezus het enige wat werkelijk waarde heeft.

Kijk, en zo hussel je alles door elkaar. Want een zaligspreking is niet hetzelfde als de rechtvaardiging van de goddeloze. En eigenlijk maak jij dat er nu van. En zo wordt er in de kerk denk ik ook veel mee omgegaan: treurende zielen worden op deze wijze de handen opgelegd.
Maar dat is helemaal niet waar het om gaat in de zaligsprekingen. Daar gaat het over de wijze waarop de gelovigen zich verhouden tot de wereld. En daarin worden zij vertroost.

In het geheel van de zaligsprekingen lijkt de uitleg van Afgewezen toch meer aannemelijk:
Zalig zijn de armen van geest; want hunner is het Koninkrijk der hemelen.
Zalig zijn die treuren; want zij zullen vertroost worden.
Zalig zijn de zachtmoedigen; want zij zullen het aardrijk beërven.
Zalig zijn die hongeren en dorsten naar de gerechtigheid; want zij zullen verzadigd worden.
Zalig zijn de barmhartigen; want hun zal barmhartigheid geschieden.
Zalig zijn de reinen van hart; want zij zullen God zien.
Zalig zijn de vreedzamen; want zij zullen Gods kinderen genaamd worden.
Zalig zijn die vervolgd worden om der gerechtigheid wil; want hunner is het Koninkrijk der hemelen.
Zalig zijt gij, als u de mensen smaden, en vervolgen, en liegende alle kwaad tegen u spreken, om Mijnentwil.
Verblijdt en verheugt u; want uw loon is groot in de hemelen; want alzo hebben zij vervolgd de profeten, die voor u geweest zijn.

Afgewezen schreef:

Erasmiaan schreef:

Afgewezen schreef:

Erasmiaan schreef:Je kunt toch alleen mensen zalig spreken die rampzalig zijn?

?

Als een mens al zalig is behoeft hij niet meer zalig gesproken te worden. Als een mens verloren ligt, dan is een zaligspreking uit de mond van Jezus het enige wat werkelijk waarde heeft.

Kijk, en zo hussel je alles door elkaar. Want een zaligspreking is niet hetzelfde als de rechtvaardiging van de goddeloze. En eigenlijk maak jij dat er nu van. En zo wordt er in de kerk denk ik ook veel mee omgegaan: treurende zielen worden op deze wijze de handen opgelegd.
Maar dat is helemaal niet waar het om gaat in de zaligsprekingen. Daar gaat het over de wijze waarop de gelovigen zich verhouden tot de wereld. En daarin worden zij vertroost.

Nee, want dat is jouw interpretatie. Maar dat staat er niet.

Al meermalen betoogd: het gaat niet over een bepaalde groep mensen, nee telkens een ander adres.

Erasmiaan schreef: Al meermalen betoogd: het gaat niet over een bepaalde groep mensen, nee telkens een ander adres.

Dat is onjuist.
Het gaat in iedere zaligspreking om dezelfde mens(en).

refo schreef:

Erasmiaan schreef: Al meermalen betoogd: het gaat niet over een bepaalde groep mensen, nee telkens een ander adres.

Dat is onjuist.
Het gaat in iedere zaligspreking om dezelfde mens(en).

Welnee. Daar heb ik geen enkele aanwijzing voor.

Erasmiaan schreef:

refo schreef:

Erasmiaan schreef: Al meermalen betoogd: het gaat niet over een bepaalde groep mensen, nee telkens een ander adres.

Dat is onjuist.
Het gaat in iedere zaligspreking om dezelfde mens(en).

Welnee. Daar heb ik geen enkele aanwijzing voor.

Nou Erasmiaan, ik zou weleens willen weten waar je dat op baseert. Want volgens mij gaat het echt om dezelfde mensen!