Sorry Erasmus maar deze manier van discussiëren is net zo oneigenlijk. Op zijn minst kan je zeer eenzijdig citeren noemen wat je doet. Ook al eens gekeken naar de context waar het in staat? Als je deze quote isoleert dan moet ik je gelijk geven.Erasmiaan schreef:Marnix, ik houd niet van je manier van discussiëren en ik loop er elke keer weer tegen aan. Je zegt veel maar je weerlegt niets.
Als iemand dit zegt:
Dan zeg ik: waar praat je over! Dat kan helemaal niet! Ja, na dit leven!Hoe kan ik overwinning krijgen over de zonde?
Want als je een zonde overwint en na 3 jaar val je erin bijvoorbeeld, was het dan toch geen overwinning? Is Christus dan niet waar? Is Zijn arm dan verkort? Nee, het streven en de terminologie is onbijbels. Er is geen overwinning van de zonde en de zonden in dit leven.
Wel is er de levensheiliging maar dat is inherent. Een heilige vanzelfsheid.
Ik vind het knap dat levensheiliging bij jou een heilige vanzelfsheid is! Was dat bij mij ook maar zo....... die oude mens ligt nog zo vaak boven.
Jij probeert continue om HCr te laten zeggen dat de zonde overwonnen kan worden op aarde uit eigen kracht. Maar dat beweert HCr helemaal niet. Alleen focust HCr zich op concrete zonden daarnaast op karakterzonde (Mozes was driftig en werd tenslotte de meest zachtmoedige man op aarde) en ze hebben niet de illusie dat de adamsnatuur geheel overwonnen kan worden. Want waar lees jij dat bij HCr?
Daarnaast waarom allergisch voor de term overwinningsleven. Het is geen overwinning uit ons zelf maar overwinning (in dit leven gedeeltelijk zie ook de vb van Maritz uit zijn eigen leven) vanuit een reeds verkregen overwinning. Zit alleen de term je dwars of ook de zaak?
Hier nog wat citaten uit dezelfde lezing.
Maar het derde wat ik graag tegen jullie wil zeggen over overwinning op de zonde, gaat over het geheim, dat aan je geopenbaard moet worden. Het geheim is, dat je aan het einde moet komen van jouw eigen kracht en jouw eigen proberen en dat je moet verstaan, wat Jezus aan het kruis gedaan heeft. Dat moet je door het geloof deelachtig worden.
Toen je tot geloof en bekering kwam, ben je op de plek gekomen waar je opgehouden hebt met proberen om zelf je zaligheid te bewerken. Toen ervoer je wat Jézús voor jou aan het kruis gedaan heeft.
Bij de overwinning op de zonde is dat hetzelfde. Je komt op een plek waar je aan het einde komt met jezelf. Je hebt geprobeerd om zelf die zonde te overwinnen, maar het is je niet gelukt. En dan gaat voor je open, dat Chrístús de zonde aan het kruis overwonnen heeft en de macht van je eigen ‘ik’ gebroken heeft.
Doorgaans laat de Heere het toe dat wij eerst een tijd zelf strijden om de zonde te overwinnen. We belijden, belijden, belijden, en dat is goed, maar er moet een punt komen dat we toch de overwinning over de zonde willen krijgen. Er moet een begeerte in ons hart komen dat we zeggen: ‘Maar Heere, het kan niet met enkel belijden en opstaan, met vallen en opstaan en weer vallen en weer opstaan. Heeft Christus dan niet meer gedaan aan het kruis?’
Deze strijd lezen we in Romeinen 7: “Ik ellendig mens, wie zal mij verlossen uit het lichaam dezes doods”. Romeinen 6 en 7 noemen verschillende termen voor onze oude zondige natuur, de natuur die wil zondigen, de natuur die zich niet onderwerpt aan de wet van God.
Iemand heeft gezegd: ‘The old nature must not be mended; it must be ended’. Je kunt niet je oude natuur verbeteren of mooier maken, want die is zondig en slecht.
De zondige natuur zal dikwijls weer opspelen en je tot zonde brengen, ook in het leven van een kind van God, ook na onze bekering. Of heb je nooit weer gezondigd na je bekering?
