Zo preekten vroeger heel veel dominees in onze gemeenten, met klem, ernst en bewogenheid. Ik herinner me zo ook ds. J. Koster, of onze eigen predikant ds. A. Bregman. Het niet meer toegankelijk zijn ligt meer aan het mensenhart dan aan het mensenverstand, taalkundig bezien. Het hart van de mens van nature is afkerig van een ontdekkende en eerlijke ontgrondende prediking. De mens wil niet afgebroken worden in zichzelf, maar opgebouwd worden. Maar zeg me, wat is er toch op te bouwen als niet eerst alles van de mens tot de grond toe wordt afgebroken?Ambtenaar schreef:Ik geloof je op je woord, maar de wijze van voordragen vind ik niet toegankelijk.Jantje schreef: Ik zeg het niet zo gauw, maar beluister dan eens de laatste 10 minuten van de preek, zo ongeveer vanaf 108.00 minuten. Dat is al een preekje opzich.
Ik ben inderdaad voornemens om de hele preek te gaan beluisteren. Zulke preken zijn toch een minderheid geworden in de gemeenten. Heel teer ook zoals de dominee zijn dankgebed begint: "Lieve Koning...". Dat hoor je nu nog zelden.
En inderdaad, wat opgemerkt wordt, als je dat zo beluisterd, aan het eind van de preek, dan is het merkbaar dat er bediening van de Heilige Geest is. Dat geeft een zeer teer leven, een rechte kinderverhouding, waar de mens klein wordt en God groot.