Welke (NL) Bijbelvertaling en/of editie gebruikt u het meest?

[samanthi]

@DIA:
Een geloofsleer sluit begrijpen van wat God in zijn Woord zegt niet perse uit. En daarom vind ik dit geen goede vergelijking. Het ontbreken van persoonlijke bevinding kan een groot probleem zijn, maar dat wordt niet opgelost door een Bijbelvertaling die onbegrijpelijk is voor de meerderheid van de kerkgangers. Want zonder enig begrip is van geloof meestal ook geen sprake.

Sommige dingen bergrijp ik niet echt, zelfs niet met een helder verstand. Vooral niet als we dit lezen als een reactie die ik boven opmerkte. Dan vind ik dat iemand zich er op zo'n manier wel heel gemakkelijk van af maakt.

Beste DIA
Ik begrijp wat je bedoeld, maar ikzelf pleit steeds voor mijn nageslacht en voor mensen die de Bijbel nog nooit gelezen hebben, mensen met dyslectie en mensen met een klein woordenschat, verder ben ik het met je eens dat je niet alles zal begrijpen, maar wel voldoende begrijpt, dat er een weg is tot zaligheid en dat de Heere geen lust heeft in je ondergang, maar daarin dat je je bekeerd en leef!

Maar begrijpt u (verstandelijk!) met het oog op de gereformeerde leer wat ik bedoel? Gaan we de Bijbel nu niet anders lezen dan onze belijdenisgeschriften ons leren?

Dat denk ik niet, de belijdenisgeschriften zijn gegrond op de op de Bijbel, dus als je de verwijsteksten erbij lees, kom je tot verassingen te staan, ik tenminste wel.
Je leest duidelijk in de Bijbel dat de mens tot het bot toe verrot is (vergeef me de uitdrukking) dat lees je ook in de belijdenisgeschriften, maar je lees daartegenover dat het een Weg tot zaligheid is uitgedacht door de drie-enige God, dat lees je ook in de belijdenisgeschriften,
Twee woorden zonden en genade, schuld en vergeving, 100% Gods werk en 100% eigen schuld/verantwoordelijkheid. Dat lees in in de Bijbel en in de belijdenisgeschriften en dat is de gereformeerde leer, al zeg me dat iets minder, de Bijbel staan bij mij boven aan en als hulpmiddel de geschriften.

[eilander]

Enkele opmerkingen.

Als ik zo wat reacties lees, kan ik me niet van de indruk ontdoen, dat we eigenlijk, misschien zonder erg, beland zijn in een ander lezen en verstaan van het Woord.
We hebben altijd (als gereformeerde leer) een geloofsleer voorgestaan. Nu gaat het erop lijken dat hier een omslag komt, en de geloofsleer wordt een begripsleer. Dat is iets wat heel breed zich voordoet. Daarvoor kan ik gewoon in mijn eigen plaatselijke gemeente blijven. Je merkt het ook op de vereniging. De geloofsleer wordt wel met de mond beleden, maar is in de praktijk vaak tot een begripsleer verworden, en dan krijg je zaken die met ons verstand niet te bevatten zijn, die men desondanks toch wil begrijpen.

Natuurlijk is het verstaan van de Schrift van het grootste belang. Maar we kunnen met ons door de val verduisterde verstand (verstaan we dat nog?) niet begrijpen. Het bijkomende is dat we de bevindelijke leer niet verstaan, maar erger, er ons nogal eens tegen afzetten. Het is ook opmerkelijk welke citaten van oudvaders (en/of puriteinen) we graag citeren, en wat we het liefst maar overslaan.

Nu vraag ik me af of er meer op dit forum zijn die dit opmerken. Ik denk dat niet iedereen dat zal zeggen. Ik geloof desondanks dat er nog wel een overblijfsel is dat niet mee kan met een begripsleer. En nog eens voor de duidelijkheid: Ik bedoel niet om onkunde te promoten, juist niet. Ik denk juist dat als we het Woord en Belijdenisgeschriften goed bestuderen dat we dan tot de conclusie (verstandelijk) moeten komen dat we een begripsleer (zoals boven bedoelt) moeten afwijzen. Op grond van Schrift en Belijdenis.

Er zijn twee verschillende dingen op te merken:

1. Begrijpen we de Bijbel? Dan gaat het wat mij betreft over: snappen wat een woord betekent, wat de grote lijn van een bijbelboek is, wat de schrijver ermee bedoeld heeft, wat de context van een gedeelte is, enzovoorts.
Ik zeg niet dat we daarvoor het licht van de Heilige Geest kunnen missen, maar dit is wel een verstandelijk gebeuren in elk geval.

2. Geloven we de Bijbel? Dan komt er méér bij kijken. Dan zijn er ook dingen die we niet kúnnen begrijpen: dat God van eeuwigheid tot eeuwigheid leeft, dat Hij uit niets de wereld heeft geschapen, dat de Heere Jezus mens heeft willen worden, dat Hij het werk van de plaatsvervanging op Zich heeft genomen, dat Hij vrijwillig heeft willen lijden om de wil van Zijn Vader te volbrengen, dat de drie-enige God naar zondaren wil omzien, enzovoorts.
En meer nog: als we dit door genade door het geloof mogen toe-eigenen, is er meer verwondering dan begrip.
Dit tweede kunnen we zelf niet maken, al begrijpen we alles nóg zo goed.

We moeten die twee dingen niet door elkaar halen, alsof we niet ons uiterste best moeten doen om met ons verstand de Bijbel te begrijpen. Ik geloof dat het DDD was die onlangs opmerkte dat we de Heere moeten liefhebben met o.a. heel ons verstand, dat vond ik wel een mooie gedachte. Ik denk dat dat wel eens te weinig nadruk krijgt, al is het verstandelijk begrijpen zelf niet voldoende tot zaligheid.

[samanthi]

Enkele opmerkingen.

Als ik zo wat reacties lees, kan ik me niet van de indruk ontdoen, dat we eigenlijk, misschien zonder erg, beland zijn in een ander lezen en verstaan van het Woord.
We hebben altijd (als gereformeerde leer) een geloofsleer voorgestaan. Nu gaat het erop lijken dat hier een omslag komt, en de geloofsleer wordt een begripsleer. Dat is iets wat heel breed zich voordoet. Daarvoor kan ik gewoon in mijn eigen plaatselijke gemeente blijven. Je merkt het ook op de vereniging. De geloofsleer wordt wel met de mond beleden, maar is in de praktijk vaak tot een begripsleer verworden, en dan krijg je zaken die met ons verstand niet te bevatten zijn, die men desondanks toch wil begrijpen.

Natuurlijk is het verstaan van de Schrift van het grootste belang. Maar we kunnen met ons door de val verduisterde verstand (verstaan we dat nog?) niet begrijpen. Het bijkomende is dat we de bevindelijke leer niet verstaan, maar erger, er ons nogal eens tegen afzetten. Het is ook opmerkelijk welke citaten van oudvaders (en/of puriteinen) we graag citeren, en wat we het liefst maar overslaan.

Nu vraag ik me af of er meer op dit forum zijn die dit opmerken. Ik denk dat niet iedereen dat zal zeggen. Ik geloof desondanks dat er nog wel een overblijfsel is dat niet mee kan met een begripsleer. En nog eens voor de duidelijkheid: Ik bedoel niet om onkunde te promoten, juist niet. Ik denk juist dat als we het Woord en Belijdenisgeschriften goed bestuderen dat we dan tot de conclusie (verstandelijk) moeten komen dat we een begripsleer (zoals boven bedoelt) moeten afwijzen. Op grond van Schrift en Belijdenis.

Er zijn twee verschillende dingen op te merken:

1. Begrijpen we de Bijbel? Dan gaat het wat mij betreft over: snappen wat een woord betekent, wat de grote lijn van een bijbelboek is, wat de schrijver ermee bedoeld heeft, wat de context van een gedeelte is, enzovoorts.
Ik zeg niet dat we daarvoor het licht van de Heilige Geest kunnen missen, maar dit is wel een verstandelijk gebeuren in elk geval.

2. Geloven we de Bijbel? Dan komt er méér bij kijken. Dan zijn er ook dingen die we niet kúnnen begrijpen: dat God van eeuwigheid tot eeuwigheid leeft, dat Hij uit niets de wereld heeft geschapen, dat de Heere Jezus mens heeft willen worden, dat Hij het werk van de plaatsvervanging op Zich heeft genomen, dat Hij vrijwillig heeft willen lijden om de wil van Zijn Vader te volbrengen, dat de drie-enige God naar zondaren wil omzien, enzovoorts.
En meer nog: als we dit door genade door het geloof mogen toe-eigenen, is er meer verwondering dan begrip.
Dit tweede kunnen we zelf niet maken, al begrijpen we alles nóg zo goed.

We moeten die twee dingen niet door elkaar halen, alsof we niet ons uiterste best moeten doen om met ons verstand de Bijbel te begrijpen. Ik geloof dat het DDD was die onlangs opmerkte dat we de Heere moeten liefhebben met o.a. heel ons verstand, dat vond ik wel een mooie gedachte. Ik denk dat dat wel eens te weinig nadruk krijgt, al is het verstandelijk begrijpen zelf niet voldoende tot zaligheid.

Mooi Eilander!

[Charles]

Mijn vrouw staat voor de klas op middelbaar onderwijs en neemt wel eens enquête af met bijbelse woorden uit de SV. De jeugd moet dan de betekenis aangeven. Conclusie: men heeft geen idee, ook niet op het VWO.

[eilander]

Mijn vrouw staat voor de klas op middelbaar onderwijs en neemt wel eens enquête af met bijbelse woorden uit de SV. De jeugd moet dan de betekenis aangeven. Conclusie: men heeft geen idee, ook niet op het VWO.

Hopelijk trekt ze daaruit niet de conclusie dat iedereen dan de GNB moet gaan lezen, althans ik verwacht van een docent op een refoschool wel wat anders.

[Charles]

Dat is idd niet haar conclusie. Voor zover ik weet

[Floppy]

...
2. In Strong: “nûwach,; a primitive root; to rest, i.e. settle down; used in a great variety of applications, literal and figurative, intransitive, transitive and causative (to dwell, stay, let fall, place, let alone, withdraw, give comfort, etc.):—cease, be confederate, lay, let down, (be) quiet, remain, (cause to, be at, give, have, make to) rest, set down” geeft in ieder geval de mogelijke vertaling van zitten blijven aan. Dat lijkt met in het geval van een schip ook correct taalgebruik.
3. Of je zo ver mag gaan om ‘rusten’ hier als themawoord te identificeren, weet ik niet. Daar heb ik niet genoeg kennis over. In de verklaring van Henry kom ik dat zo snel niet tegen.
...

Het woord voor rusten en de naam Noach zijn aan elkaar verwant; dit soort dingen gebeurt in het Hebreeuws regelmatig. Als liefhebber van de grondtekst zie ik dat graag terug in de vertaling, maar ik ben het met je eens als je zegt dat het niet van levensbelang is.

Mij viel op in de HSV onlangs dat, wanneer Abraham naar Egypte gaat ivm de honger (en weer terug), er niet langer meer verschil wordt gemaakt tussen "toog af" en "toog op" - beiden is "trok naar" geworden. Ook hiervoor geldt dat het zeker niet van levensbelang is, maar het toch wel erg jammer dat dit soort (qua vertaling triviale) dingen niet langer meer zichtbaar is in de vertaling.
Misschien heeft men dit niet gedaan omdat in het Nederlandse vlakke land er weinig op- en af wordt getogen, maar in het Hebreeuws is dit toch echt een kenmerkend verschil en het komt heel vaak voor.

(Nogmaals: ik pleit zeker niet voor het gebruik van de SV; dit zijn details en het is belangrijker dat we de wil van God helder horen dan dat we de schoonheid van de hebreeuwse vertelkunst leren zien)

[Luther]

...
2. In Strong: “nûwach,; a primitive root; to rest, i.e. settle down; used in a great variety of applications, literal and figurative, intransitive, transitive and causative (to dwell, stay, let fall, place, let alone, withdraw, give comfort, etc.):—cease, be confederate, lay, let down, (be) quiet, remain, (cause to, be at, give, have, make to) rest, set down” geeft in ieder geval de mogelijke vertaling van zitten blijven aan. Dat lijkt met in het geval van een schip ook correct taalgebruik.
3. Of je zo ver mag gaan om ‘rusten’ hier als themawoord te identificeren, weet ik niet. Daar heb ik niet genoeg kennis over. In de verklaring van Henry kom ik dat zo snel niet tegen.
...

Het woord voor rusten en de naam Noach zijn aan elkaar verwant; dit soort dingen gebeurt in het Hebreeuws regelmatig. Als liefhebber van de grondtekst zie ik dat graag terug in de vertaling, maar ik ben het met je eens als je zegt dat het niet van levensbelang is.

Mij viel op in de HSV onlangs dat, wanneer Abraham naar Egypte gaat ivm de honger (en weer terug), er niet langer meer verschil wordt gemaakt tussen "toog af" en "toog op" - beiden is "trok naar" geworden. Ook hiervoor geldt dat het zeker niet van levensbelang is, maar het toch wel erg jammer dat dit soort (qua vertaling triviale) dingen niet langer meer zichtbaar is in de vertaling.
Misschien heeft men dit niet gedaan omdat in het Nederlandse vlakke land er weinig op- en af wordt getogen, maar in het Hebreeuws is dit toch echt een kenmerkend verschil en het komt heel vaak voor.

(Nogmaals: ik pleit zeker niet voor het gebruik van de SV; dit zijn details en het is belangrijker dat we de wil van God helder horen dan dat we de schoonheid van de hebreeuwse vertelkunst leren zien)

Maar niet iedere keer als עלה gebruikt wordt, moet direct aan omhoog gaan gedacht worden. Die betekenisnuance is er zeker, maar kun je niet lukraak overal bij dit werkwoord gebruiken. Dat is zeker op enkele plaatsen wel de bedoeling, maar verder is dit werkwoord ons gewone werkwoord voor weggaan, op weg gaan, vertrekken. Je ziet bijv. 1 Koningen 18. Dit alles nog los van de vraag, of in het geval van Abraham er (letterlijk) wel sprake was van opgaan en afgaan.

[Luther]

Bij de kringloop Groot Nieuws Bijbels gekocht om weg te geven als dat zo eens te pas komt. Inmiddels lees ik deze bijbel zelf..... Aan tafel tijd lang gelezen uit de Herziene Statenvertaling. Toen kwam de Bijbel met Uitleg (SV) en sindsdien lees ik die aan tafel. Hoewel met de SV opgegroeid was het een soort cultuurschok voor me. Viel me op hoe ontzettend moeilijk deze bijbel is. Met de Groot Nieuws Bijbel lees ik opeens hele stukken en zie je de lijn in een brief of profeet. Voorheen nooit gezien.

Met universitaire opleiding behoor ik tot de hoog opgeleiden. Opgegroeid met de SV en lees deze nog steeds. Maar eigenlijk niet meer bruikbaar.... En ga niet zeggen dat de jeugd de namen van de voetballers ook weten dus ze de SV ook moeten kunnen snappen.

Edit: dit dus, zoals refo al betoogde:
Toen ik die echter in de HSV las, zag ik pas welke betogen Paulus in die brieven hield. Voorheen las ik ze alsof ik een rivier met ijsschotsen overstak: las onbegrijpelijke gedeelten, af en toe kwam je op een bekende tekst (bekend, omdat die nogal eens bepreekt of regelmatig geciteerd werd) en zo sprong ik door de brief heen en dacht ik wel begreep waar zo'n brief over ging.

Dus sowieso een tip voor de SV lezers om eens een brief van Paulus in de GNB te lezen.

Nou, in dat geval zou ik je toch aanraden om de GNB dicht te laten. Wil je snel, alleen voor het taalkundig begrip, door een Paulusbrief heen, dan kun je eventueel de NBV2004 gebruiken. Maar volgens mij voldoet in dat geval de HSV ook prima.

[Luther]

Dit dus, zoals refo al betoogde:
Toen ik die echter in de HSV las, zag ik pas welke betogen Paulus in die brieven hield. Voorheen las ik ze alsof ik een rivier met ijsschotsen overstak: las onbegrijpelijke gedeelten, af en toe kwam je op een bekende tekst (bekend, omdat die nogal eens bepreekt of regelmatig geciteerd werd) en zo sprong ik door de brief heen en dacht ik wel begreep waar zo'n brief over ging.

Mooie vergelijking. Je zult niet de enige zijn die het zo ervaart.

[Jeremiah]

Misschien een domme vraag: speelt het "SV vs HSV probleem" in andere landen ook?

[Luther]

Met universitaire opleiding behoor ik tot de hoog opgeleiden. Opgegroeid met de SV en lees deze nog steeds. Maar eigenlijk niet meer bruikbaar.... En ga niet zeggen dat de jeugd de namen van de voetballers ook weten dus ze de SV ook moeten kunnen snappen.

Overigens vind ik dit wel een intrigerende opmerking? Ik herken het ook in reacties om mij heen. Maar ik ben bang dat het somtijds niet erkend wordt, omdat men het niet wil erkennen.
Oorzaken zijn er velerlei, maar ik blijf staande houden dat of we dat nu leuk vinden of niet, onze taal de laatste 15,20 jaar zo enorm hard veranderd is, evenals het vermogen tot diepte-lezen, dat de SV voor de generatie 0-40 echt niet meer begrepen wordt (taalkundig!).
En wanneer dat zo is, dan zijn er drie opties:
1. Een herziening van de SV, of een nieuwe gereformeerde vertaling. (Wat mij betreft is die er al: de HSV, editie 2017 waarin alle commentaren verwerkt zijn.)
2. Een SV met uitleg (die is er al: de BMU; maar nu al diverse keren gehoord dat mensen alleen maar de uitleg als Bijbeltekst lezen, omdat men de SV gewoon niet snapt, maar vanwege allerlei uitspraken bang is om bijvoorbeeld de HSV te lezen.)
3. Alles laten zoals het is, inclusief weigeren op woordniveau een kleine verstaansverbetering door te voeren. (Positie GBS)

Kortom: Er is helemaal geen probleem... Alle smaken zijn beschikbaar.

(Ondertussen maak ik me vooral zorgen over het feit dat een substantieel deel van onze jongeren nooit persoonlijk uit de Bijbel leest.)

[Mannetje]

In alle ernst vraag ik mij af of een jongere (of oudere) die nooit in de Bijbel leest, de HSV wel begrijpt...

[Mara]

Mijn vrouw staat voor de klas op middelbaar onderwijs en neemt wel eens enquête af met bijbelse woorden uit de SV. De jeugd moet dan de betekenis aangeven. Conclusie: men heeft geen idee, ook niet op het VWO.

Dan heb ik zeker leergierige kinderen, want hoe vaak ik in de kerk niet toegefluisterd kreeg: mamma, wat betekent dat woord?
Dan zei ik: straks, thuis, dan vertel ik het. Of we zoeken het op.
Op het VWO zijn ze bekend met de oude talen, en moeten ze literatuur uit de Middeleeuwen lezen.
Maar betreft die een reform. school of een "gewone" christelijke? Want dat maakt natuurlijk wel heel veel uit!

[Luther]

In alle ernst vraag ik mij af of een jongere (of oudere) die nooit in de Bijbel leest, de HSV wel begrijpt...

Wordt inderdaad ook lastig.
Het is gewoon een feit dat de geletterdheid in Nederland afneemt. Dat is op dit moment ook een groot probleem in de jeugdzorg en rond de WMO. mensen kunnen formulieren e.d. niet meer invullen, omdat ze het allemaal niet begrijpen.