Dankjewel. De tip van Herman levert ook genoeg leesvoer op.

Forummer schreef:Dankjewel. De tip van Herman levert ook genoeg leesvoer op.

De eerste hoofdstuk:

Hoofdstuk I. Van de begeerte om met iemand te spreken van de rechte praktijk der Godzaligheid
ZOON. Vader, ik ben dikwijls begerig geweest om van de rechte praktijk der Godzaligheid, en van de gestalte van een gelovige ziel, die God recht dient, te spreken, en bijzonder met zulk een, die van de jeugd af zich in de godzaligheid geoefend heeft, en nu gekomen is tot een goed aantal jaren, en alzo door lang ervaring veel daarin heeft ondervonden; want ik dacht met Elihu: laat de dagen spreken, en de veelheid der jaren wijsheid te kennen geven, Job 32: 7, en aan de woorden van de wijzen koning Salomo: de grijsheid is een sierlijke kroon, hij wordt op de weg der gerechtigheid gevonden. Spr. 16: 31. Ik heb van Socrates gelezen, dat hij zei: men moet de oude lieden hoogachten, en naarstig letten op hun doen in de weg waarin zij ons zijn voorgegaan, en wij moeten hen navolgen. Omdat uw jaren beginnen toe te nemen, en de ouderdom en de grijsheid daar is, en gij van uw jeugd af u benaarstigd hebt om God te dienen, zo wilde ik graag met u daar eens van spreken, of het mij tot enig nut, stichting, en vertroosting mocht dienen.
VADER. Zoon, vraag mij vrij, ik zal u graag onderwijzen, naar de mate der gaven mij van de Heere meegedeeld, dat het tot Gods eer en enige stichting mocht strekken.
ZOON. Wel vader, de zaken, waar ik graag met u van spreken wilde, zijn deze:
1. Eerstelijk. Waarin de rechte gelukzaligheid en godzaligheid bestaat: hoe ik het best recht godzalig leven kan met een gerust geweten, en met vreugde voor God wandelen.
2. Ten andere. Hoe ik daarin het best kan toenemen en aanwassen; want ik bevind, dat ik daar weinig in kan toenemen.
3. Ten derde. Hoe zulk een godsdienstige ziel gesteld is, omdat ik dikwijls vele en grote veranderingen in mij bevind, waarover ik dikwijls zeer verslagen ben, en twijfel of ik wel een recht gelovige ben.

Gisteren las ik het hoofdartikel van het landelijke HHK kerkblad. In het hoofdartikel ging het om separerende prediking. Dat er onder Gods kinderen ook onderscheid gemaakt moet worden. Ook met verwijzingen naar de Bijbel en ook in onze belijdenisgeschriften. Ik moest wel direct denken aan dit topic.

Als Forummer of iemand anders het graag zou willen lezen kan hij/zij een pb sturen, ik moet wel even nadenken hoe ik het kan doorsturen.

Al zoekend kwam ik op een andere website dit fragment tegen:

"Onlangs was ik op bezoek bij een hoogbejaarde Staphorster moeder en vroeg haar naar de welstand voor de eeuwigheid. Ze zei: ik wandel op de derde weg. Ik vroeg: wat bedoelt u daarmee?

Ze antwoordde: Ik voel me op de brede weg niet thuis en op de smalle weg wandelen Gods kinderen en daar behoor ik niet bij. Voor mij is de derde weg dus: ik ben van kindsheid opgegroeid met Gods Woord en heb getracht ernaar te leven en ga nu meer dan 75 jaar naar de kerk. Ik doe dat met plezier. Vooral in de tijd van de mond en klauwzeer ziekte zochten we het alleen bij de Heere. Met de polio epidemie gingen we vaak als gezin op de knieën om de Heere te bidden of hij ons en onze kinderen zou willen sparen. Tijdens de ziekte van mijn man voelde ik mij ondersteund door de Heere. Hij sprak eens tot mijn hart: Ik ben uw Man, de Heere der Heirscharen. Dat was mijn vertroosting en tot bemoediging. Ik bid veel om bekeerd te mogen worden, want ik kan met al deze weldaden niet God gaan ontmoeten, want ik ken de Persoon van de Heere Jezus niet. Ofschoon mijn hart soms brandend van verlangen is om dat te mogen leren kennen in mijn hart. Ik heb veel teksten en verzen met kracht in gedachten gehad en dat deed mij goed.
Het verloren gaan onder Gods recht is mij bevindelijk vreemd en heb ik nooit Gods lieve recht omhelst om het eens te zijn met het verloren te moeten gaan. Ik ken geen dodelijkst tijdsgewricht en daarom geen vergeving en het bloed van Christus is niet toegepast aan mijn ziel. Ze zei verder: ik lees graag preken van Van der Groe en daar is nog nooit iemand mee verloren gegaan. Hij spreekt zo liefelijk over het aannemen van Christus als Borg en Hij Zijn arm slaat om de ziel van een verloren zondaar. Want er is geen verdoemenis voor hen die in Christus Jezus zijn. "

Zijn dit niet (enkele) standen uit de standenleer?

Bron: https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/23 ... derde-weg/

Forummer schreef:Al zoekend kwam ik op een andere website dit fragment tegen:

"Onlangs was ik op bezoek bij een hoogbejaarde Staphorster moeder en vroeg haar naar de welstand voor de eeuwigheid. Ze zei: ik wandel op de derde weg. Ik vroeg: wat bedoelt u daarmee?

Ze antwoordde: Ik voel me op de brede weg niet thuis en op de smalle weg wandelen Gods kinderen en daar behoor ik niet bij. Voor mij is de derde weg dus: ik ben van kindsheid opgegroeid met Gods Woord en heb getracht ernaar te leven en ga nu meer dan 75 jaar naar de kerk. Ik doe dat met plezier. Vooral in de tijd van de mond en klauwzeer ziekte zochten we het alleen bij de Heere. Met de polio epidemie gingen we vaak als gezin op de knieën om de Heere te bidden of hij ons en onze kinderen zou willen sparen. Tijdens de ziekte van mijn man voelde ik mij ondersteund door de Heere. Hij sprak eens tot mijn hart: Ik ben uw Man, de Heere der Heirscharen. Dat was mijn vertroosting en tot bemoediging. Ik bid veel om bekeerd te mogen worden, want ik kan met al deze weldaden niet God gaan ontmoeten, want ik ken de Persoon van de Heere Jezus niet. Ofschoon mijn hart soms brandend van verlangen is om dat te mogen leren kennen in mijn hart. Ik heb veel teksten en verzen met kracht in gedachten gehad en dat deed mij goed.
Het verloren gaan onder Gods recht is mij bevindelijk vreemd en heb ik nooit Gods lieve recht omhelst om het eens te zijn met het verloren te moeten gaan. Ik ken geen dodelijkst tijdsgewricht en daarom geen vergeving en het bloed van Christus is niet toegepast aan mijn ziel. Ze zei verder: ik lees graag preken van Van der Groe en daar is nog nooit iemand mee verloren gegaan. Hij spreekt zo liefelijk over het aannemen van Christus als Borg en Hij Zijn arm slaat om de ziel van een verloren zondaar. Want er is geen verdoemenis voor hen die in Christus Jezus zijn. "

Zijn dit niet (enkele) standen uit de standenleer?

Bron: https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/23 ... derde-weg/

Ik kan je vraag niet beantwoorden maar word heel verdrietig van het artikel.

Volgens mij is het flauwekul. Je bent of in, of buiten Christus.

Maar heel fijn dat mevrouw goed heeft begrepen dat er geen veroordeling is voor allen die in Christus zijn.

Forummer schreef:Al zoekend kwam ik op een andere website dit fragment tegen:

"Onlangs was ik op bezoek bij een hoogbejaarde Staphorster moeder en vroeg haar naar de welstand voor de eeuwigheid. Ze zei: ik wandel op de derde weg. Ik vroeg: wat bedoelt u daarmee?

Ze antwoordde: Ik voel me op de brede weg niet thuis en op de smalle weg wandelen Gods kinderen en daar behoor ik niet bij. Voor mij is de derde weg dus: ik ben van kindsheid opgegroeid met Gods Woord en heb getracht ernaar te leven en ga nu meer dan 75 jaar naar de kerk. Ik doe dat met plezier. Vooral in de tijd van de mond en klauwzeer ziekte zochten we het alleen bij de Heere. Met de polio epidemie gingen we vaak als gezin op de knieën om de Heere te bidden of hij ons en onze kinderen zou willen sparen. Tijdens de ziekte van mijn man voelde ik mij ondersteund door de Heere. Hij sprak eens tot mijn hart: Ik ben uw Man, de Heere der Heirscharen. Dat was mijn vertroosting en tot bemoediging. Ik bid veel om bekeerd te mogen worden, want ik kan met al deze weldaden niet God gaan ontmoeten, want ik ken de Persoon van de Heere Jezus niet. Ofschoon mijn hart soms brandend van verlangen is om dat te mogen leren kennen in mijn hart. Ik heb veel teksten en verzen met kracht in gedachten gehad en dat deed mij goed.
Het verloren gaan onder Gods recht is mij bevindelijk vreemd en heb ik nooit Gods lieve recht omhelst om het eens te zijn met het verloren te moeten gaan. Ik ken geen dodelijkst tijdsgewricht en daarom geen vergeving en het bloed van Christus is niet toegepast aan mijn ziel. Ze zei verder: ik lees graag preken van Van der Groe en daar is nog nooit iemand mee verloren gegaan. Hij spreekt zo liefelijk over het aannemen van Christus als Borg en Hij Zijn arm slaat om de ziel van een verloren zondaar. Want er is geen verdoemenis voor hen die in Christus Jezus zijn. "

Zijn dit niet (enkele) standen uit de standenleer?

Bron: https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/23 ... derde-weg/

De standen zijn als volgt:
zuigelingen, kinderen, jonge mannen, en vaders.

Venning ziet het bovengenoemden voorbeeld als iemand die zuigeling is terwijl Brakel ziet haar aan als kind omdat Brakel niet over de stand zuigeling schrijft.

Ik zou zeggen ga naar de oudvaders toe over onderwijs in deze dingen in plaats van een forum of refoweb.

uit de boek van Th. á Brakel:

Mijn zoon, zo gij nog een kind bent in de wedergeboorte, zo moet gij u niet voorstellen om in u juist te bevinden, en u te troosten met hetgeen de vaders meer eigen is als de kinderen. 't Moet u genoeg wezen, dat de Heere u voedt met melk, dat Hij u geeft lust en zoetheid in zijn woord, en een Goddelijke droefheid naar God, dat gij God vertoornd hebt, en een ijverige begeerte om met God verzoend te wezen, en te hebben een gehoorzaam hart om voor God oprecht te wandelen en Hem te gehoorzamen, en dat gij de zonden haat en vijand bent, dat is genoeg om u te verzekeren dat gij een kind Gods bent.

KDD schreef:

Forummer schreef:Al zoekend kwam ik op een andere website dit fragment tegen:

"Onlangs was ik op bezoek bij een hoogbejaarde Staphorster moeder en vroeg haar naar de welstand voor de eeuwigheid. Ze zei: ik wandel op de derde weg. Ik vroeg: wat bedoelt u daarmee?

Ze antwoordde: Ik voel me op de brede weg niet thuis en op de smalle weg wandelen Gods kinderen en daar behoor ik niet bij. Voor mij is de derde weg dus: ik ben van kindsheid opgegroeid met Gods Woord en heb getracht ernaar te leven en ga nu meer dan 75 jaar naar de kerk. Ik doe dat met plezier. Vooral in de tijd van de mond en klauwzeer ziekte zochten we het alleen bij de Heere. Met de polio epidemie gingen we vaak als gezin op de knieën om de Heere te bidden of hij ons en onze kinderen zou willen sparen. Tijdens de ziekte van mijn man voelde ik mij ondersteund door de Heere. Hij sprak eens tot mijn hart: Ik ben uw Man, de Heere der Heirscharen. Dat was mijn vertroosting en tot bemoediging. Ik bid veel om bekeerd te mogen worden, want ik kan met al deze weldaden niet God gaan ontmoeten, want ik ken de Persoon van de Heere Jezus niet. Ofschoon mijn hart soms brandend van verlangen is om dat te mogen leren kennen in mijn hart. Ik heb veel teksten en verzen met kracht in gedachten gehad en dat deed mij goed.
Het verloren gaan onder Gods recht is mij bevindelijk vreemd en heb ik nooit Gods lieve recht omhelst om het eens te zijn met het verloren te moeten gaan. Ik ken geen dodelijkst tijdsgewricht en daarom geen vergeving en het bloed van Christus is niet toegepast aan mijn ziel. Ze zei verder: ik lees graag preken van Van der Groe en daar is nog nooit iemand mee verloren gegaan. Hij spreekt zo liefelijk over het aannemen van Christus als Borg en Hij Zijn arm slaat om de ziel van een verloren zondaar. Want er is geen verdoemenis voor hen die in Christus Jezus zijn. "

Zijn dit niet (enkele) standen uit de standenleer?

Bron: https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/23 ... derde-weg/

De standen zijn als volgt:
zuigelingen, kinderen, jonge mannen, en vaders.

Venning ziet het bovengenoemden voorbeeld als iemand die zuigeling is terwijl Brakel ziet haar aan als kind omdat Brakel niet over de stand zuigeling schrijft.

Ik zou zeggen ga naar de oudvaders toe over onderwijs in deze dingen in plaats van een forum of refoweb.

Oudvaders is ook heel breed dus moet je dan wel weten welke
En het is denk ik ook goed om hier om raad te vragen toch?

Een poging van mijn kant om een definitie te geven van de standenleer en een aantal stadia te benoemen. In raadpleeg daarbij mijn geheugen en datgene wat K. van der Zwaag naar voren brengt op pagina 363 en 364
Mijn definitie
De opwas en de kennis in de genade die zichtbaar wordt in het leven van een christen in de toe-eigening van de elementen van de orde van het heil en de kennis van God de Vader, God de Zoon en God de Heilige Geest in hun onderscheiden personen en werkingen.
Deze definitie bestaat dus uit twee elementen. Het derde element wat ook vaak genoemd wordt, namelijk een parallel van de bevinding van Gods volk overeenkomstig de gang van de heilsfeiten kan trouwens ook onder de standenleer besproken worden. Maar dat maakt het nog ingewikkelder dan het is.

De stadia van de orde van het heil zijn de volgende:
- Verkiezing
- In- en uitwendige roeping
- Wedergeboorte
- Geloof
- Rechtvaardiging
- Heiligmaking
- Heerlijkmaking
In plaats van de laatste twee kan ook daar ook benoemd worden ‘de aanneming tot kinderen’ en ‘geestelijke vrede / geestelijke blijdschap’ in overeenstemming met A Brakel.

Deze heilsorde kan dus ook veel breder worden uitgewerkt. Onderstaande lijst is gebaseerd op een niet te herleiden persoon of geschrift met de naam Morsink:
- Levendmaking;
- Een ontsloten Woord;
- Toevallen van het recht;
- Een geopenbaarde Borg;
- In en op de richtelijke weg naar het recht;
- Het aanvaarden van het vonnis in de rechtszaal;
- Een geschonken Borg;
- Een planting van de Borg in de dood;
- Met de Borg begraven;
- Met de Borg opgewekt tot een nieuw leven;
- Door de Borg bekleed met Zijn gerechtigheid;
- Door de Borg gesteld als een vrijgemaakte ziel;
- De Rechter spreekt vrij om Christus wil;
- Met Hemelvaart heeft Christus Zijn Kerk teruggebracht;
- Met Pinksteren is de Kerk overgegeven aan de Vader;
- Daarna een overgang naar de Verbondsgod;
- Een thuiskomen in het Wezen Gods;
- Het overgeven worden aan de Vader door de Zoon en door de Vader teruggegeven aan de Zoon tot Zijn bruid;
Ik wil graag vasthouden aan de heilsorde als een belangrijk bijbels richtsnoer om die genoemde zaken niet alleen te doordenken, maar daardoor ook in het geloof met Christus verenigd te worden of te zijn.

Het merkwaardige van de uitgebreide lijst is dat deze voornamelijk cirkelen rondom wedergeboorte en rechtvaardigmaking en de positie van de Heere Jezus en daarna overschakelt naar het kennen van God de Vader.
Mijn eigen opvatting is dat God in elk deel van de heilsorde met alle drie de Personen betrokken is.

Ik deel deze lijst omdat ik van mening ben dat we van deze zaken het nodige kunnen leren, maar tegelijkertijd ook een kritische distantie mogen hebben. Ik roep op om hier op een waardige manier met elkaar in gesprek te blijven. Tegelijkertijd realiseer ik me dat het heilige wel weer voor de honden gebracht wordt. Diegene zij dan op voorhand gewaarschuwd en zich te onthouden van een lichtvaardig oordeel.

Herman schreef:Een poging van mijn kant om een definitie te geven van de standenleer en een aantal stadia te benoemen. In raadpleeg daarbij mijn geheugen en datgene wat K. van der Zwaag naar voren brengt op pagina 363 en 364
Mijn definitie
De opwas en de kennis in de genade die zichtbaar wordt in het leven van een christen in de toe-eigening van de elementen van de orde van het heil en de kennis van God de Vader, God de Zoon en God de Heilige Geest in hun onderscheiden personen en werkingen.
Deze definitie bestaat dus uit twee elementen. Het derde element wat ook vaak genoemd wordt, namelijk een parallel van de bevinding van Gods volk overeenkomstig de gang van de heilsfeiten kan trouwens ook onder de standenleer besproken worden. Maar dat maakt het nog ingewikkelder dan het is.

De stadia van de orde van het heil zijn de volgende:
- Verkiezing
- In- en uitwendige roeping
- Wedergeboorte
- Geloof
- Rechtvaardiging
- Heiligmaking
- Heerlijkmaking
In plaats van de laatste twee kan ook daar ook benoemd worden ‘de aanneming tot kinderen’ en ‘geestelijke vrede / geestelijke blijdschap’ in overeenstemming met A Brakel.

Deze heilsorde kan dus ook veel breder worden uitgewerkt. Onderstaande lijst is gebaseerd op een niet te herleiden persoon of geschrift met de naam Morsink:
- Levendmaking;
- Een ontsloten Woord;
- Toevallen van het recht;
- Een geopenbaarde Borg;
- In en op de richtelijke weg naar het recht;
- Het aanvaarden van het vonnis in de rechtszaal;
- Een geschonken Borg;
- Een planting van de Borg in de dood;
- Met de Borg begraven;
- Met de Borg opgewekt tot een nieuw leven;
- Door de Borg bekleed met Zijn gerechtigheid;
- Door de Borg gesteld als een vrijgemaakte ziel;
- De Rechter spreekt vrij om Christus wil;
- Met Hemelvaart heeft Christus Zijn Kerk teruggebracht;
- Met Pinksteren is de Kerk overgegeven aan de Vader;
- Daarna een overgang naar de Verbondsgod;
- Een thuiskomen in het Wezen Gods;
- Het overgeven worden aan de Vader door de Zoon en door de Vader teruggegeven aan de Zoon tot Zijn bruid;
Ik wil graag vasthouden aan de heilsorde als een belangrijk bijbels richtsnoer om die genoemde zaken niet alleen te doordenken, maar daardoor ook in het geloof met Christus verenigd te worden of te zijn.

Het merkwaardige van de uitgebreide lijst is dat deze voornamelijk cirkelen rondom wedergeboorte en rechtvaardigmaking en de positie van de Heere Jezus en daarna overschakelt naar het kennen van God de Vader.
Mijn eigen opvatting is dat God in elk deel van de heilsorde met alle drie de Personen betrokken is.

Ik deel deze lijst omdat ik van mening ben dat we van deze zaken het nodige kunnen leren, maar tegelijkertijd ook een kritische distantie mogen hebben. Ik roep op om hier op een waardige manier met elkaar in gesprek te blijven. Tegelijkertijd realiseer ik me dat het heilige wel weer voor de honden gebracht wordt. Diegene zij dan op voorhand gewaarschuwd en zich te onthouden van een lichtvaardig oordeel.

Ik heb een vraag over de laatste rijtje
Dan gaat diegene eerst de volle breedte doen voor mijn gevoel en dan ineens naar sub dingen als toevallen van het recht en ontsloten woord.
Wat wilt de schrijver hiermee zeggen ? En met sub dingen wil niet zeggen dat dit niet hoeft ofzo, maar Levendmaking is rechtvaardigmaking en het erven van Gods Koninkrijk. terwijl ontsloten Woord, tja voor mijn gevoel is dat maar een klein stukje

Geytenbeekje schreef:Ik heb een vraag over de laatste rijtje
Dan gaat diegene eerst de volle breedte doen voor mijn gevoel en dan ineens naar sub dingen als toevallen van het recht en ontsloten woord.
Wat wilt de schrijver hiermee zeggen ? En met sub dingen wil niet zeggen dat dit niet hoeft ofzo, maar Levendmaking is rechtvaardigmaking en het erven van Gods Koninkrijk. terwijl ontsloten Woord, tja voor mijn gevoel is dat maar een klein stukje

Ik kan geen antwoord geven op de vraag naar wat de schrijver precies bedoeld, want ik heb alleen maar het lijstje geraadpleegd en niet zijn verhandeling erover.
Een van de grote thema's achter deze lijst is namelijk welke zaken meer en welke minder bewust aan de orde zijn in het leven van een christen. Het is dus logisch dat de levendmaking dan genoemd moet worden, want anders kan er ook geen sprake zijn van het gevolg. Maar dan zou het zowel het moment kunnen zijn, als het geheel van de voorafgaande overtuigingen die het gevolg zijn van de aanklacht van de wet.

Herman schreef:Een poging van mijn kant om een definitie te geven van de standenleer en een aantal stadia te benoemen. In raadpleeg daarbij mijn geheugen en datgene wat K. van der Zwaag naar voren brengt op pagina 363 en 364.

Dank !

KDD schreef:

Forummer schreef:Van de melk en vaste spijzen is mij bekend.
Maar bij mijn weten worden er met de standen niet baby, peuter, kleuter enz bedoeld.

Ik vind het nergens, hoop toch dat iemand het lijstje met standen weet te benoemen.

Heeft het te maken met bekommerden en van verre staanden? Deze uitdrukkingen ken ik wel van klank maar zijn me eigenlijk ook nooit helder uitgelegd.

Ik raad je aan het boek van Venning te lezen voor dat je veel gaat discuseren hierover.

Ik heb de artikelenreeks in de SB gevolgd. Nu weet ik tenminste dat ik het boek niet hoef aan te schaffen. Veel gepluis, wat weinig toevoegt.

Forummer schreef:

DDD schreef:@Forummer:
Natuurlijk is er geen lijstje, en als het er wel is, dan is dat louter fantasie.

Maar als er een standenleer is, dan moeten die standen toch beschreven zijn?

Of bestaat die hele standenleer dan niet? Of geeft ieder er zijn eigen invulling aan?

Dan moet je het boekje van ds. A. Moerkerken eens raadplegen, 'Genadeleven en genadeverbond'. Zal antiquarisch nog wel verkrijgbaar zijn.