Toch als je naar de koningin zou gaan of iemand die een hoge functie bekleedt, ga je toch niet in je vale kloffie zeg maar?

En de echtgenotes van de ambtsdragers ?
Moeten die nog een bepaalde kledingcode volgen ?

Je moet het jezelf ook maar kunnen permiteren, om van die mooie, dure kleding te kopen...

Orchidee schreef:Je moet het jezelf ook maar kunnen permiteren, om van die mooie, dure kleding te kopen...

Misschien dat t niet gaat om dure kleding, maar om netjes/ eerbaar.

Mara schreef:En de echtgenotes van de ambtsdragers ?
Moeten die nog een bepaalde kledingcode volgen ?

Ja, dezelfde kledingcode als ieder ander mens: eerbaar. Voor de wereld niet tot spot, voor Gods kinderen niet tot schande heb ik weleens gehoord.

vlinder schreef:

Mara schreef:En de echtgenotes van de ambtsdragers ?
Moeten die nog een bepaalde kledingcode volgen ?

Ja, dezelfde kledingcode als ieder ander mens: eerbaar. Voor de wereld niet tot spot, voor Gods kinderen niet tot schande heb ik weleens gehoord.

Dat vind ik wel een mooie uitdrukking!

Neeltje Jans schreef:

vlinder schreef:

Mara schreef:En de echtgenotes van de ambtsdragers ?
Moeten die nog een bepaalde kledingcode volgen ?

Ja, dezelfde kledingcode als ieder ander mens: eerbaar. Voor de wereld niet tot spot, voor Gods kinderen niet tot schande heb ik weleens gehoord.

Dat vind ik wel een mooie uitdrukking!

Inderdaad.

Mara schreef:En de echtgenotes van de ambtsdragers ?
Moeten die nog een bepaalde kledingcode volgen ?

Schijnt van wel, in bepaalde kringen. Ik ken ze van heel nabij, de dames die gestaag in 't aaklig zwart gaan sinds manlief in de kerkenraad zit... En vóór die tijd was daar geen sprake van. Kennelijk wordt er vanuit de groep dan toch een zekere druk uitgeoefend: als jouw man in de kerkenraad zit, kun jij niet met zulke fleurige kleren rondlopen.

vlinder schreef:

Mara schreef:En de echtgenotes van de ambtsdragers ?
Moeten die nog een bepaalde kledingcode volgen ?

Ja, dezelfde kledingcode als ieder ander mens: eerbaar. Voor de wereld niet tot spot, voor Gods kinderen niet tot schande heb ik weleens gehoord.

En zoals het huwelijksformulier zegt: ingetogen wandelen, en niet met wereldlijke pracht, maar dat is in feite al in het antwoord van Vlinder inbegrepen.

Hendrikus schreef:

Mara schreef:En de echtgenotes van de ambtsdragers ?
Moeten die nog een bepaalde kledingcode volgen ?

Schijnt van wel, in bepaalde kringen. Ik ken ze van heel nabij, de dames die gestaag in 't aaklig zwart gaan sinds manlief in de kerkenraad zit... En vóór die tijd was daar geen sprake van. Kennelijk wordt er vanuit de groep dan toch een zekere druk uitgeoefend: als jouw man in de kerkenraad zit, kun jij niet met zulke fleurige kleren rondlopen.

Het gaat mij niet om fleurige kleding. Maar van sommige echtgenotes hoop je dat ze er wat "netter" uit gaan zien, nu hun man in de k.r. zit. Dat hoeft niet in het zwart !

Zwart en wit zijn in de Bijbel symbolische kleuren. Zwart de kleur van rouw, wit de kleur van blijdschap. Ik hoop dat iedereen die kleuren in geestelijke zin eens gedragen heeft. Zwart vanwege de rouw over de zonde, wit vanwege de blijdschap over de verlossing. Dan heb ik er vast vertrouwen in, dat het met de uiterlijke kleding helemaal goed komt. Voor de één zal dat betekenen alleen maar zwart, voor de ander ook fleurige nette kleding.

memento schreef:Zwart en wit zijn in de Bijbel symbolische kleuren. Zwart de kleur van rouw, wit de kleur van blijdschap. Ik hoop dat iedereen die kleuren in geestelijke zin eens gedragen heeft. Zwart vanwege de rouw over de zonde, wit vanwege de blijdschap over de verlossing. Dan heb ik er vast vertrouwen in, dat het met de uiterlijke kleding helemaal goed komt. Voor de één zal dat betekenen alleen maar zwart, voor de ander ook fleurige nette kleding.

Zwart en wit zijn geen kleuren.

henriët schreef:Toch als je naar de koningin zou gaan of iemand die een hoge functie bekleedt, ga je toch niet in je vale kloffie zeg maar?

Vale kloffie niet nee. Maar ik zou ook geen speciale kleren er voor aan doen, maar gewoon kleren die ik door de week aan heb (die zijn niet supernetjes maar ook zeker niet slordig). Tenzij er een kledingvoorschrift is. Als er bij de uitnodiging staat: "Kom ik nette kleren" Dan zou ik me daar aan houden. Zou er staan: "Kom zoals je bent" dan zou ik dat ook doen en niet alsnog een pak uit de kast trekken, want zo ben ik niet In de Bijbel is zo'n kledingvoorschrift er, namelijk: Eerbaar, maar niet pronkend, ingetogen enz. Daar houd ik me dan ook aan. En als men ergens de gewoonte (met nadruk op dat woord) heeft dat de ambtsdragers in pak gaan, zou ik me daar ook aan houden. Is die gewoonte er niet, dan zou ik daar ook niet mee zitten.

memento schreef:Zwart en wit zijn in de Bijbel symbolische kleuren. Zwart de kleur van rouw, wit de kleur van blijdschap. Ik hoop dat iedereen die kleuren in geestelijke zin eens gedragen heeft. Zwart vanwege de rouw over de zonde, wit vanwege de blijdschap over de verlossing. Dan heb ik er vast vertrouwen in, dat het met de uiterlijke kleding helemaal goed komt. Voor de één zal dat betekenen alleen maar zwart, voor de ander ook fleurige nette kleding.

Kan dat dan, alleen in het zwart? Ik kan me voorstellen dat dat een periode het geval is, maar als het goed is is dat niet blijvend. Ik kan me niet voorstellen dat je in Hem gelooft en alleen in het zwart gaat. Dat staat toch haaks op de boodschap van verlossing, schoongewassen zijn in het bloed van Christus?

Zoals David zegt in Psalm 30:

12 U hebt voor mij mijn rouwklacht veranderd in een reidans,
U hebt mijn rouwgewaad losgemaakt en mij met blijdschap omgord.
13 Daarom zal mijn eer voor U psalmen zingen en niet zwijgen.
HEERE, mijn God, voor eeuwig zal ik U loven.

Het "in het zwart gaan" zie je in de Bijbel terug bij rouw, bij verlatenheid, moeilijke perioden (zie bijv ook Psalm 38, 42, 43) maar dan wel altijd als een tijdelijke staat, niet als een blijvende. De zwarte kleding maakt in de Bijbel altijd plaats voor feestkleding als Gods redt en verlost, als God antwoordt op het roepen. En ik geloof dat Hij dat ook (op Zijn tijd) Ik vraag me dus af of het klopt als mensen alleen maar zwarte dragen, hun hele leven lang....

Marnix schreef:

henriët schreef:Toch als je naar de koningin zou gaan of iemand die een hoge functie bekleedt, ga je toch niet in je vale kloffie zeg maar?

Vale kloffie niet nee. Maar ik zou ook geen speciale kleren er voor aan doen, maar gewoon kleren die ik door de week aan heb (die zijn niet supernetjes maar ook zeker niet slordig). Tenzij er een kledingvoorschrift is. Als er bij de uitnodiging staat: "Kom ik nette kleren" Dan zou ik me daar aan houden. Zou er staan: "Kom zoals je bent" dan zou ik dat ook doen en niet alsnog een pak uit de kast trekken, want zo ben ik niet In de Bijbel is zo'n kledingvoorschrift er, namelijk: Eerbaar, maar niet pronkend, ingetogen enz. Daar houd ik me dan ook aan. En als men ergens de gewoonte (met nadruk op dat woord) heeft dat de ambtsdragers in pak gaan, zou ik me daar ook aan houden. Is die gewoonte er niet, dan zou ik daar ook niet mee zitten.

Dus toen jij trouwde had jij geen pak aan?

Iets als kleding is sterk (sub)cultuur-bepaald. Op bepaalde predikantconferenties in Engeland/Wales vallen de Nederlandse broeders op vanwege hun pakken, omdat men daar de zwarte pakken traditie geheel niet kent. Ik denk dat we daarom niet te krampachtig hierin moeten zijn. Is het de traditie dat men een pak draagt: doe dat dan. Is dat niet de traditie, draag dan gewoon andere nette kleding.

De kleur zwart heeft in de kerk trouwens een lange traditie, die teruggaat op de Rabbijnen. Leraars in de synagoge, en later in de christelijke kerk, droegen aanvankelijk zwart, de kleur van iemand die onderwijs gaf.

Dat in NL oude vrouwtjes in het zwart liepen, komt vanwege de weduwenzorg. Weduwen hadden het in de late M.E. / Reformatie / NR tijd zwaar, en ontvingen hulp van de overheid/kerk. Deze bestond onder andere uit kleding. Men gebruikte hiervoor goedkope stof, die zwart was (vermoedelijk omdat de kleur zwart ook in de "rouwtijd" gedragen kon worden). Rijkere oude dames hadden geld om zelf kleding te kopen, en liepen derhalve meestal niet in het zwart. Dat juist de "kleine luiden" de traditie van zwart voor oude vrouwtjes hebben voortgezet, valt dus te verklaren uit het feit dat juist de kleine luiden vroeger aangewezen waren op overheidskleding. Zulke tradities gaan lang mee.