Kerkelijke eenheid / Kanselruil

[Adagio]

En wat is dan de conclusie van deze op zichzelf ware woorden?

1) we laten het zoals het is, we zijn er redelijk tevreden mee;
2) we wachten lijdelijk af totdat er iets (of niets) gebeurt;
3) we pogen actief de eenheid te bevorderen.

Vanzelfsprekend voelen we bij alle drie de opties de pijn van de verdeeldheid, zijn we het eens met ds. Hoogerland en benoemen we zonde van de verdeeldheid.

Ik weet er nog een (een erg praktische):

4) Elk kijkt bij zichzelf of er nog plek is voor een gebed. De zaak des Konings heeft haast, en de wereldweeën nemen toe. "De koningen der aarde zijn tezamen opgestaan, en de oversten zijn bijeenvergaderd, tegen den Heere en tegen Zijn Gezalfde. Want in der waarheid zijn vergaderd tegen Uw heilig Kind Jezus, Welken Gij gezalfd hebt, beide Herodes en Pontius Pilatus, met de heidenen en de volken Israëls, om te doen al wat Uw hand en Uw raad tevoren bepaald had dat geschieden zou. En nu dan, Heere, zie op hun dreigingen, en geef Uw dienstknechten met alle vrijmoedigheid Uw Woord te spreken, daarin, dat Gij Uw hand uitstrekt tot genezing, en dat tekenen en wonderen geschieden door den Naam van Uw heilig Kind Jezus."

[Ad Anker]

Als in een omgeving echt Gods eer wordt bedoeld en de mens dat zo beleeft vallen kerkmuren weg en is er hartelijke overeenstemming. Ik merk bij ds. Hoogerland dat hij dit ervaart bij broeders buiten het kerkverband.

Dit is tegelijk een enorm grote aanklacht: Heel ons opgetuigde kerkelijke leven bij de GG(iN) om maar dicht bij huis te blijven is gericht op de mens. Dan wordt het nooit wat.

God moet het doen: Neenee, God wil dat we één zijn
Het kerkverband dat ons lief is: Neenee, wij hebben geen kerk, de kerk is van God

[Ararat]

En wat is dan de conclusie van deze op zichzelf ware woorden?

1) we laten het zoals het is, we zijn er redelijk tevreden mee;
2) we wachten lijdelijk af totdat er iets (of niets) gebeurt;
3) we pogen actief de eenheid te bevorderen.

Vanzelfsprekend voelen we bij alle drie de opties de pijn van de verdeeldheid, zijn we het eens met ds. Hoogerland en benoemen we zonde van de verdeeldheid.

Ik weet er nog een (een erg praktische):

4) Elk kijkt bij zichzelf of er nog plek is voor een gebed. De zaak des Konings heeft haast, en de wereldweeën nemen toe. "De koningen der aarde zijn tezamen opgestaan, en de oversten zijn bijeenvergaderd, tegen den Heere en tegen Zijn Gezalfde. Want in der waarheid zijn vergaderd tegen Uw heilig Kind Jezus, Welken Gij gezalfd hebt, beide Herodes en Pontius Pilatus, met de heidenen en de volken Israëls, om te doen al wat Uw hand en Uw raad tevoren bepaald had dat geschieden zou. En nu dan, Heere, zie op hun dreigingen, en geef Uw dienstknechten met alle vrijmoedigheid Uw Woord te spreken, daarin, dat Gij Uw hand uitstrekt tot genezing, en dat tekenen en wonderen geschieden door den Naam van Uw heilig Kind Jezus."

Citeer het vers ervoor, Handelingen 4:24 gerust ook maar en je hebt een nóg mooier punt 4: En als dezen dat hoorden, hieven zij eendrachtelijk hun stem op tot God(...)
Dus: zoek elkaar op, ook op persoonlijk vlak, ga sámen bidden.

[Simon0612]

Kun je hierop nog antwoorden?

Ik ben wel benieuwd namelijk.

Ik verwees je gisteren al naar de kanttekeningen. Maar ik denk niet dat je de tijd hebt om die te lezen. Ararat gaf vervolgens het antwoord wat je uit de kanttekeningen kunt halen:

Mooi dat je deze tekst noemt, want nu komen we misschien tot de kern. Zou het niet in de eerste plaats gaan om eenheid tussen gelovigen en God en vervolgens om eenheid tussen gelovigen onderling?

De eenheid van alle gelovigen wordt vergeleken met de eenheid van de Heere Jezus en Zijn Vader. Hún eenheid staat model voor de eenheid van de gelovigen onderling. Hieraan moeten wij ons spiegelen.
Als de gelovigen één met de Vader en de Zoon zijn, zullen ze zeker ook één met elkaar zijn! Zo gezien is gebrek aan eenheid onder christenen een teken van gemis aan gemeenschap met God.
Laten wij zelf eenheid zoeken op persoonlijk vlak. Daar hebben we tenminste zelf invloed op.

Persoonlijk: wij moeten elkaar dus niet laten zien dat we allereerst GG-lid of wat voor lid dan ook zijn, maar dat we als gelovige, één met God zijn. Vanuit die gedeelde liefde tot onze Vader kunnen, nee zúllen wij als gelovigen één zijn.

[Guy]

Als in een omgeving echt Gods eer wordt bedoeld en de mens dat zo beleeft vallen kerkmuren weg en is er hartelijke overeenstemming. Ik merk bij ds. Hoogerland dat hij dit ervaart bij broeders buiten het kerkverband.

Dit is tegelijk een enorm grote aanklacht: Heel ons opgetuigde kerkelijke leven bij de GG(iN) om maar dicht bij huis te blijven is gericht op de mens. Dan wordt het nooit wat.

God moet het doen: Neenee, God wil dat we één zijn
Het kerkverband dat ons lief is: Neenee, wij hebben geen kerk, de kerk is van God

Precies!

[Ararat]

Kun je hierop nog antwoorden?

Ik ben wel benieuwd namelijk.

Ik verwees je gisteren al naar de kanttekeningen. Maar ik denk niet dat je de tijd hebt om die te lezen. Ararat gaf vervolgens het antwoord wat je uit de kanttekeningen kunt halen:

Mooi dat je deze tekst noemt, want nu komen we misschien tot de kern. Zou het niet in de eerste plaats gaan om eenheid tussen gelovigen en God en vervolgens om eenheid tussen gelovigen onderling?

De eenheid van alle gelovigen wordt vergeleken met de eenheid van de Heere Jezus en Zijn Vader. Hún eenheid staat model voor de eenheid van de gelovigen onderling. Hieraan moeten wij ons spiegelen.
Als de gelovigen één met de Vader en de Zoon zijn, zullen ze zeker ook één met elkaar zijn! Zo gezien is gebrek aan eenheid onder christenen een teken van gemis aan gemeenschap met God.
Laten wij zelf eenheid zoeken op persoonlijk vlak. Daar hebben we tenminste zelf invloed op.

Persoonlijk: wij moeten elkaar dus niet laten zien dat we allereerst GG-lid of wat voor lid dan ook zijn, maar dat we als gelovige, één met God zijn. Vanuit die gedeelde liefde tot onze Vader kunnen, nee zúllen wij als gelovigen één zijn.

een klein beginsel van eenheid is dit

[Ararat]

Als in een omgeving echt Gods eer wordt bedoeld en de mens dat zo beleeft vallen kerkmuren weg en is er hartelijke overeenstemming. Ik merk bij ds. Hoogerland dat hij dit ervaart bij broeders buiten het kerkverband.

Dit is tegelijk een enorm grote aanklacht: Heel ons opgetuigde kerkelijke leven bij de GG(iN) om maar dicht bij huis te blijven is gericht op de mens. Dan wordt het nooit wat.

God moet het doen: Neenee, God wil dat we één zijn
Het kerkverband dat ons lief is: Neenee, wij hebben geen kerk, de kerk is van God

Ik blijf een beetje kauwen op deze zin. Wat bedoel je hiermee? Mag ook algemener hoor, als je het ook van toepassing vindt op andere kerkverbanden

[CvdW]

En morgen gaat ieder weer zijn eigen kerkgebouw.

Was het maar vakantie. Broederlijk zitten ze allen samen in een kerkdienst (buitenland). In Hardenberg gebeurt het ook.

[-DIA-]

Moet de conclusie zijn dat God niet werkt?
Is mis praktische invulling.

Dat zeker niet, en waarop grondt u dat? Wij kunnen hier niets. Daarom zou het goed zijn allen in de schuld gebracht te mogen worden, en dat er zo een biddag mocht ontstaan. Als de nood maar eens opgebonden mag worden. Ik merk dat wel soms (ook in het gebed) bij ds. Hoogerland. We weten dat hij en ds. Roos elkaar de broederhand hebben gereikt. En toch... we kunnen van onszelf niets maken. Als wij wat gaan rommelen wordt het niets.

[Zeeuw]

Moet de conclusie zijn dat God niet werkt?
Is mis praktische invulling.

Dat zeker niet, en waarop grondt u dat? Wij kunnen hier niets. Daarom zou het goed zijn allen in de schuld gebracht te mogen worden, en dat er zo een biddag mocht ontstaan. Als de nood maar eens opgebonden mag worden. Ik merk dat wel soms (ook in het gebed) bij ds. Hoogerland. We weten dat hij en ds. Roos elkaar de broederhand hebben gereikt. En toch... we kunnen van onszelf niets maken. Als wij wat gaan rommelen wordt het niets.

En zo kan men lang doorgaan.

[-DIA-]

Moet de conclusie zijn dat God niet werkt?
Is mis praktische invulling.

Dat zeker niet, en waarop grondt u dat? Wij kunnen hier niets. Daarom zou het goed zijn allen in de schuld gebracht te mogen worden, en dat er zo een biddag mocht ontstaan. Als de nood maar eens opgebonden mag worden. Ik merk dat wel soms (ook in het gebed) bij ds. Hoogerland. We weten dat hij en ds. Roos elkaar de broederhand hebben gereikt. En toch... we kunnen van onszelf niets maken. Als wij wat gaan rommelen wordt het niets.

En zo kan men lang doorgaan.

En dan? doorgaan? En onbekommerd mijn buurman voorbij lopen, die hetzelfde belijdt als ik, naar een andere kerk? Dat dit niet drukt is een bewijs dat we de schuld niet voelen, lijkt me. We voelen nog nog redelijk comfortabel, ieder in zijn eigen kerk(je)...

[Forummer]

Praktisch gezien hoeven we organisatorisch niet perse 1 te zijn. Kijk maar eens naar bijvoorbeeld Barneveld: al die kerkgangers passen praktisch gezien niet eens in 1 gebouw...

Maar laten we wel samenwerken en op die manier 1 zijn.

[TSD]

Initiatiefnemer is ds. G. Hoogerland. Wat let deze ds. om aan te sluiten bij VGG?

Watte? Dus je vraagt je echt serieus af wat Ds. Hoogerland let om zich af te scheuren van zijn huidige kerkverband en aan de sluiten met de VGG?

Dat heet nu zelfverloochening.
De kerken zijn al gescheurd, dus erger kan het niet worden. Waarom moet ds. Bredeweg zich aansluiten bij GG? En niet andersom?

Sorry, maar het is natuurlijk belachelijk dat je als vorm van zelfverloochening zogenaamd zelf gaat scheuren van het kerkverband waar je bij aangesloten bent.

Dat zou een een of andere rare actie zijn die in feite niets oplevert. Wel hoop dat ik dat ds. Hoogerland zich inzet voor verzoening in Kruiningen, dat zal hij ongetwijfeld doen en dat is de enige weg volgens mij.

[-DIA-]

Praktisch gezien hoeven we organisatorisch niet perse 1 te zijn. Kijk maar eens naar bijvoorbeeld Barneveld: al die kerkgangers passen praktisch gezien niet eens in 1 gebouw...

Maar laten we wel samenwerken en op die manier 1 zijn.

Maar de één leest De Saambinder en ander De Wachter... Waarom beide bladen niet samenvoegen tot het Gereformeerd Weekblad?

[Nasrani]

Nee. Je redeneert vanuit de mens. En dat is zondig.

De vraag is niet wat wij willen. De vraag is ook niet wat de GG of de GGiN wil. De vraag is wat God wil. En Hij wil dat 'zij allen één zijn' (Johannes 17: 21). En dan geldt dat wij dienen te buigen onder Zijn wil. Ik weet ook niet hoe dat moet. Maar als we de weg gaan die ds. Hoogerland nu schetst en daadwerkelijk een bidstond beleggen, dan geloof ik vast dat de Heere daarin mee wil werken. En als Hij het zegent, dan worden de harten van de koningen geneigd als waterbeken (Spreuken 21: 1). Dus dat geldt dan zeker ook voor het predikantenkorps van alle kerkverbanden die pal staan voor Gods Woord en de Belijdenisgeschriften.

Of geloof jij dat niet?

Kun je hierop nog antwoorden?

Ik ben wel benieuwd namelijk.

Ik ben ook wel ergens benieuwd naar... je haalt dit Bijbelgedeelte aan en past het toe op de eenheid tussen GG en GGiN. Deze week was je nogal kritisch op mijn tips over wat boekjes. Hoe zie jij dat als het gaat om eenheid?