Zondagsrust

[Ariene]

Wat vinden mensen van reizen op zondag?

Het gaat er niet om, wat "mensen" er van vinden, maar wat Gods Woord er van zegt.
Lees dan bijvoorbeeld Psalm 92, Jesaja 58 (: 13), Hosea 2 (: 10), waar de sabbat een verlustiging genoemd wordt en het een harde straf van de Heere is, als Hij de sabbat wegneemt.

Als je dat als uitgangspunt neemt, kan ieder voor zichzelf wel de toepassing maken. En hoeven we niet over een anders geweten te heersen.

Overal waar "sabbat" staat kun je toch niet zomaar "zondag" invullen. De sabbat is de zevende dag, de dag waarop God "rustte" van Zijn scheppingswerk en Die vervolgens die dag instelde als een rustdag voor Israël. De zondag is de eerste dag van de week, de dag waarop Christus is opgestaan uit de doden en die niet direct verbonden is met "rust", maar met "naarstigheid" (zie ook HC over het vierde gebod).

er staat meer in de HC:

ZONDAG 38
Vr.103. Wat gebiedt God in het vierde gebod?
Antw. Eerstelijk dat de kerkedienst, of het predikambt, en de scholen onderhouden worden a, en dat ik, inzonderheid op den sabbat, dat is op den rustdag, tot de gemeente Gods naarstiglijk kome b, om Gods Woord te horen c, de Sacramenten te gebruiken d, God den Heere openlijk aan te roepen e, en den armen Christelijke handreiking te doen f; ten andere dat ik al de dagen mijns levens van mijn boze werken ruste, den Heere door Zijn Geest in mij werken late, en alzo den eeuwigen sabbat in dit leven aanvange

in de cathechismus word de sabbath gelikgetrokken met de rustdag.
Wij hebben deze rustdag op zondag.

Waarom zouden we de essentie van de sabbath niet door mogen trekken naar de zondag?
De Heer heeft ons een rustdag gegeven voor ons eigen welzijn.

[refo]

er staat meer in de HC:

ZONDAG 38
Vr.103. Wat gebiedt God in het vierde gebod?
Antw. Eerstelijk dat de kerkedienst, of het predikambt, en de scholen onderhouden worden a, en dat ik, inzonderheid op den sabbat, dat is op den rustdag, tot de gemeente Gods naarstiglijk kome b, om Gods Woord te horen c, de Sacramenten te gebruiken d, God den Heere openlijk aan te roepen e, en den armen Christelijke handreiking te doen f; ten andere dat ik al de dagen mijns levens van mijn boze werken ruste, den Heere door Zijn Geest in mij werken late, en alzo den eeuwigen sabbat in dit leven aanvange

in de cathechismus word de sabbath gelikgetrokken met de rustdag.
Wij hebben deze rustdag op zondag.

Waarom zouden we de essentie van de sabbath niet door mogen trekken naar de zondag?
De Heer heeft ons een rustdag gegeven voor ons eigen welzijn.

Men zegt dat het vetgedrukte niet in de oorspronkelijk versie van Ursinus en Olevianus staat.

[Ariene]

Volgens mij heeft een koning in het verleden besloten dat de zondag werd gehouden voor de kerkdiensten en niet meer de zaterdag.

Nee, dat hebben de apostelen al gedaan, lees het boek Handelingen maar eens door. Ook apostel Johannes in Openbaring 1.

Wikipedia:

De invoering van de zondag als rustdag in plaats van de zaterdag vond plaats onder de Romeinse keizer Constantijn de Grote (Constantius). Door Constantijn werd in een edict in 321 zowel aan zijn heidense als aan zijn christelijke onderdanen de zondag aanbevolen als de ’eerbiedwaardige dag voor de verering van de Zon'. Het was zijn manier om de tegenstrijdige religies van het Rijk samen te brengen door iets gemeenschappelijks onder hen in te stellen.

[Rens]

Wikipedia:

De invoering van de zondag als rustdag in plaats van de zaterdag vond plaats onder de Romeinse keizer Constantijn de Grote (Constantius). Door Constantijn werd in een edict in 321 zowel aan zijn heidense als aan zijn christelijke onderdanen de zondag aanbevolen als de ’eerbiedwaardige dag voor de verering van de Zon'. Het was zijn manier om de tegenstrijdige religies van het Rijk samen te brengen door iets gemeenschappelijks onder hen in te stellen.

ik zal wikipedia niet als betrouwbaar aan durven merken.........het woordt door jan en alleman in- en aangevuld, dusssssssssss

[Erasmiaan]

Volgens mij heeft een koning in het verleden besloten dat de zondag werd gehouden voor de kerkdiensten en niet meer de zaterdag.

Nee, dat hebben de apostelen al gedaan, lees het boek Handelingen maar eens door. Ook apostel Johannes in Openbaring 1.

Wikipedia:

De invoering van de zondag als rustdag in plaats van de zaterdag vond plaats onder de Romeinse keizer Constantijn de Grote (Constantius). Door Constantijn werd in een edict in 321 zowel aan zijn heidense als aan zijn christelijke onderdanen de zondag aanbevolen als de ’eerbiedwaardige dag voor de verering van de Zon'. Het was zijn manier om de tegenstrijdige religies van het Rijk samen te brengen door iets gemeenschappelijks onder hen in te stellen.

Oei, oei, wikipedia als bron levert geen enkel bewijs...!

[refo]

In dit geval gaat het niet om Wikipedia, maar om de tekst.

De zondag als rustdag is pas na de apostelen ingesteld en daarna zijn we Openbaring 1 gaan lezen alsof het toen ook al zo was.

[Klaio]

In dit geval gaat het niet om Wikipedia, maar om de tekst.

De zondag als rustdag is pas na de apostelen ingesteld en daarna zijn we Openbaring 1 gaan lezen alsof het toen ook al zo was.

Precies, de "Dag des Heeren" werd opeens de "zondag".

[Ariene]

Hier dan een mooi stuk:

De sabbat en onze zondag.
De sabbat zoals Israël die moest gedenken, en onze zondag hebben heel wat meer met elkaar te maken dan men ons vaak wil doen geloven. Maar hoe dan precies? Wat hebben de sabbat en de zondag met elkaar te maken? Dan moeten we het precies zo doen als met het zevende gebod: terug naar wat erachter ligt. Juist bij het vierde gebod is dat heel belangrijk, omdat we anders meteen vastlopen. Want dan staat er een slimmerd op die zegt: ja, maar het vierde gebod geldt alleen voor Israël.

Er zijn drie dingen die achter het sabbatsgebod liggen[6].

1. Het sabbatsgebod zelf behoort tot de ceremoniële wet, dus net als alle offerwetten, spijswetten, reinheidswetten, en noem maar op. Net als de besnijdenis gelden die niet voor de christenen uit de heidenen. Dat betekent voor ons: het tweede deel van het vierde gebod is afgeschaft, zes dagen arbeiden en de zevende dag rusten. Maar het gebod zelf blijft wel staan. Om wat erachter zit. Dat hoorden we in de brief aan de Hebreeën. Daar gaat het heel duidelijk over de betekenis van de sabbat voor christenen.

Daarmee heeft de brief aan de Hebreeën ons veel te zeggen. De sabbat is een voorafbeelding van de geestelijke rust. De sabbat heeft het wel over een aardse rust, maar de sabbat heeft alles te maken met Christus. Christus is ons beloofde land, Christus is het door Wie ik mag rusten van mijn boze werken, Christus is het door Wie ik verlost wordt van die vreselijke jacht naar meer, steeds meer. Door Christus ben ik vrij van de honger en de dorst van de zonde. Door Christus mag ik weten: er wacht mij een eeuwig vaderland, waar ik tot in eeuwigheid geen gebrek hoef te kennen, waar ik in eeuwige heerlijkheid mag leven.

En er wordt gewaarschuwd: pas op dat u niet achter blijft. Pas op dat die rust niet aan uw neus voorbij gaat. Dat u niet te druk bent geweest met al de zorgen van dit leven, zodat u tot in eeuwigheid buiten de rust zult blijven. Maar waarom wordt er zo hard gewaarschuwd? Omdat die rust zo heerlijk is. Zo onbeschrijflijk mooi. We kunnen alleen maar zeggen wat het niet is. Geen jachten en draven meer, geen zwoegen en zweten voor niets, geen inspanningen en liefdedienst, waarna een ander alles weer kapot maakt, zodat het voor niets was. Maar alles heeft doel en zin, daar is alles mooi en goed, daar zullen we worden verzadigd van het goede. Daar zullen we altijd weer de ruimte en de lust vinden om God te prijzen. En daar zullen we Hem ook mogen zien … Daar word je stil van, als je daarover nadenkt.

2. Overdenking van het toekomende leven, zo wordt het wel eens genoemd. In moderne taal kunnen we zeggen: voorkomen van bedrijfsblindheid. Niet gefixeerd raken op ondergeschikte punten, maar de grote lijn vasthouden. En die grote lijn is de reis naar het land van de rust. Houd dat vast. Het vierde gebod roept u!

Het vierde gebod roept naar het land van de rust, het roept ook tot de reis naar dat land, het is ook voor dit leven. We hebben de zondag gewoon nodig om ons te oefenen. Om de wet te horen, om er weer bij te worden bepaald: zo moet je leven zijn, zo moet je reis naar de eeuwigheid zijn. En om dan weer te worden aangespoord: leef er ook naar, doe het dan ook! Gebruiken we daar de zondag voor? Bid u of de Heere u zondag weer zal aansporen om als een kind van Hem te leven? Dat u daar weer een zet mag krijgen: lopen man, in de renbaan van het geloof! Daarvoor hebben we die dag gekregen. Daarom wil de Heere elke week een dag voor ons vrijmaken, om ons onder handen te nemen, om met ons aan de slag te gaan in die twee diensten per zondag. Elke week weer op functioneringsgesprek bij de directeur. En wat eraan schort, Hij staat nooit klaar met een ontslagbrief, maar met de genade.

Meer dan niet werken[7]
3. Dan is het heel wat meer dan een dag verplicht niet werken. De zondag is een drukke dag voor ons, als het goed is. We hebben geestelijk werk te verrichten. We moeten ons geestelijk inspannen. Maar ons dagelijks werk moet rusten. Eerst moet je je gewone werk laten liggen, voor je het kunt evalueren. En onze Heere heeft ons een volle dag gegeven, om die dag daarvoor te gebruiken. Laten we dat waarderen, laten we dat dankbaar aannemen. Het is heerlijk dat wij een zondag kennen. Laten we proberen al die kleine onderdelen op waarde te schatten, en te versterken wat wij hebben. Daar wil ik een paar practische opmerkingen bij maken.

Practische opmerkingen[8]
1. De zondag is de eerste dag van de week. En dan haal ik iets aan wat Verplanke al vaker in de Wekker heeft gezet, de zondag is niet de laatste dag van het weekend. Laten we letten op ons taalgebruik.

2. De zondag is belangrijk voor dit leven, maar ook voor het leven dat komt. Als u uw werk en uw gezin belangrijk vindt, behandel de zondag als eerste dag van de week dan zeker als belangrijk. Heilig de zondag ook in uw voorbereiding: bid voor een goede zondag. Voor predikant en gemeente.

Bron:
http://www.solcon.nl/sbvdm/Zondagsheiliging.htm

[Tiberius]

Men zegt dat het vetgedrukte niet in de oorspronkelijk versie van Ursinus en Olevianus staat.

Men zegt zoveel.

Bovendien gaat het niet om de oorspronkelijke versie van de belijdenisgeschriften (dat geldt alleen voor de Bijbel), maar om de door kerk der eeuwen geautoriseerde versie. Het is ook bekend dat de NGB zoals wij die kennen niet de oorspronkelijke tekst van Guido de Bres is.

De zondag als rustdag is pas na de apostelen ingesteld en daarna zijn we Openbaring 1 gaan lezen alsof het toen ook al zo was.

Openbaring 1 kan je misschien op verschillende manier lezen. De Handelingen echter absoluut niet; zie bijvoorbeeld de opwekking van Eutychus.

[helma]

mijn zoon reist op zondagavond naar Middelburg, hij zit daar op kamers
de andere keus was dus de weekenden daar helemaal blijven; of alleen de zaterdagen thuis

zelf vind ik het nog steeds een ongelukkige keus, weet niet of ik die keus weer zou maken.
ik merk dat het went..op zondag ergens heen reizen. En ik wil eigenlijk niet dat het went

het is elke zondagavond toch onrustig.
Maar toch ben ik ook blij dat hij 's zondags gewoon in ons gezin is en in zijn eigen gemeente naar de kerk kan

[Ariene]

mijn zoon reist op zondagavond naar Middelburg, hij zit daar op kamers
de andere keus was dus de weekenden daar helemaal blijven; of alleen de zaterdagen thuis

zelf vind ik het nog steeds een ongelukkige keus, weet niet of ik die keus weer zou maken.
ik merk dat het went..op zondag ergens heen reizen. En ik wil eigenlijk niet dat het went

het is elke zondagavond toch onrustig.
Maar toch ben ik ook blij dat hij 's zondags gewoon in ons gezin is en in zijn eigen gemeente naar de kerk kan

dit zijn inderdaad altijd afwegingen die je maakt...

Toch weet ik dat toen mijn man in dienst zat hij of heel vroeg wegging 's morgens maar ook soms vrijstelling kreeg om iets later te komen.

[Erasmiaan]

Ik citeer met instemming Zonderling uit een eerder topic:

Calvijn zegt in zijn verklaring van 1 Korinthe 16 vers 2 dit over de sabbat/ zondag:

Door het Joodse bijgeloof is men gedwongen de sabbat af te leggen, en een andere dag in de plaats van de sabbat te stellen. De zondag is daarvoor het meest geschikt omdat de wederopstanding des Heeren aan de Joodse schaduwen een einde heeft gemaakt. Deze dag vermaant ons van de Christelijke vrijheid. De gelovigen hebben altijd een dag gehad om te vieren en te rusten: niet omdat de dienst van God in ledigheid is gelegen maar omdat het voor de algemene eendrachtigheid nuttig is dat er een dag is om heilige vergaderingen te houden, omdat ze niet elke dag gehouden kunnen worden. Want dat Paulus op een andere plaats verbiedt onderscheid te maken tussen de ene dag en de andere, dat moet men verstaan betreffende de godsdienst, maar niet betreffende uiterlijke orde en regel.

Toch heeft Calvijn zich een periode van zijn leven vergist als het gaat om de tekst Handelingen 20:7:

En op den eersten dag der week, als de discipelen bijeengekomen waren om brood te breken, handelde Paulus met hen, zullende des anderen daags verreizen; en hij strekte zijn rede uit tot den middernacht.

Calvijn meende - ten onrechte - dat hier gelezen moest worden: "één van de sabbatten". De Griekse uitdrukking is echter een Hebraïsme en betekent wel degelijk alleen maar "de eerste [dag] van de week. Eén betekent naar Hebreeuws gebruik als het gaat om het tellen van dagen namelijk 'eerste' (zie b.v. Genesis 1:5). Sabbat betekent zowel sabbat als week. Ik heb hier onderzoek naar gedaan en alleen de vertaling: 'eerste [dag] van de week' is correct. Mogelijk heeft Calvijn dat later in zijn leven ingezien mede onder invloed van Beza.

Feit is dat Calvijn een tijd lang - mede op basis van een verkeerde interpretatie van de tekst in Handelingen - niet alle Schriftgegevens juist heeft geïnterpreteerd. Naar mijn overtuiging waren het niet de apostelen sec die de zondag hebben ingesteld, maar is het een instelling die vanaf de opstandingsdag reeds gevolgd is.

Wat daar ook voor pleit (naast wat ik in de vorige posting genoemd heb) is dat de Evangeliën 5 of 6 maal vermelden dat Christus op de eerste dag van de week is opgestaan. NOOIT wordt zoiets in de Evangeliën of in de Handelingen vermeld behalve wanneer dat FUNCTIONEEL is, zelfs de dag van de kruisiging wordt nergens nadrukkelijk genoemd. Dat betekent dat deze 5 of 6-voudige vermelding een SPECIFIEK DOEL heeft gehad. De Evangelisten hebben daarmee aan hun tijdgenoten aangegeven dat het feit dat Christus op deze dag is opgestaan samenhangt met de viering van deze dag die TOEN REEDS bij allen bekend was.

Ook de melding in Openbaring 1:10 (niet de dag des Heeren zoals in het OT, maar de 'Heer-dag', een specifieke constructie waarbij Heer alleen op Christus kan slaan overeenkomstig de termen 'des Heeren avondmaal' en 'gebed des Heeren', enzovoort) wijst aan dat de zondag een betrekking heeft op Christus. De apostolische vaders (de generatie na de apostelen) maken eveneens enkele malen melding van de viering van de eerste dag van de week en Ignatius legt in zijn brief aan de Magnesiërs nauwelijks 15 jaar na de dood van de apostel Johannes als eerste expliciet een link met de opstanding.

Nemen we alle gegevens in ogenschouw dan kunnen we alleen concluderen dat de zondagsviering vanaf zeer vroege tijden is onderhouden, zeker vanaf de tijden van de apostelen en naar mijn overtuiging zelfs vanaf de opstandingsdag zelf.

Ik houd het bij de Voetiaanse opvatting dat de eerste dag van de week in plaats van de zevende daagse sabbat is gekomen. Zoals het ook wordt uitgedrukt in de Westminster Confessie:

WC XXI.7 schreef:
Gelijk het een wet in de natuur is dat in het algemeen een behoorlijk deel van de tijd afgezonderd wordt voor de dienst van God, zoheeft de Heere in Zijn Woord door middel van een nadrukkelijk, zedelijk en eeuwig bevel, bindend voor alle mensen van alle tijden, bijzonder één dag van de zeven aangewezen als een sabbat om die te heiligen.
Dit was vanaf het begin der wereld tot de opstanding van Christus de laatste dag van de week en is vanaf de opstanding van Christus gewijzigd in de eerste dag van de week, die in de Schrift de dag des Heeren wordt genoemd en die als de christelijke sabbat onderhouden moet worden tot aan het einde van de wereld.

WC XXI.8 schreef:
Deze sabbat wordt dan de Heere heilig gehouden, als men na behoorlijke voorbereiding van het hart en na het vooraf regelen van de alledaagse zaken, niet alleen de hele dag met een heilige rust betracht van eigen werken, woorden en gedachten met betrekking tot de wereldlijke bezigheden en vermaken, maar ook de hele tijd bezig is met openbare en persoonlijke godsdienstige oefeningen en in de plichten der noodzakelijkheid en barmhartigheid.

Ik weet wel dat er een ontwikkeling heeft plaatsgevonden waarbij dit tijdens de Reformatie nog niet op deze strikte manier werd beleden tot aan de puriteinen / Nadere Reformatie waarbij dit wel het geval was. De Dordtse Synode vond plaats op het kantelpunt in deze. Toen is ook besloten om de zondagskwestie op een volgende Nationale Synode nader te overwegen (wat nooit gebeurd is omdat er geen Nationale Synode meer geweest is tot 1816 wat overigens een onwettig samengeroepen synode was). Ik wil niemand veroordelen die meent dat het houden van een vaste dag op grond van het 4e gebod ons niet meer geldt. Maar zelf zie ik de zondagsonderhouding wel degelijk als uitvloeisel van het 4e gebod en niet als iets 'vrijwilligs'. Steun voor deze opvatting is reeds te vinden bij Ignatius in zijn brief aan de Magnesiërs in het jaar 110 (!) waarbij hij sprak over het onderhouden van de eerste dag van de week in plaats van de sabbat. Dat de eerste christenen vaak gedwongen waren op de eerste dag van de week te werken en alleen 's avonds bijeen konden komen is een andere zaak. Ik denk dat men zich daartegen niet heeft kunnen of willen verzetten. Maar onder Gods voorzienigheid is er gelegenheid gekomen om wel degelijk deze dag af te zonderen en die gelegenheid hebben we nog steeds.

M.vr.gr.
Zonderling

[Klaio]

mijn zoon reist op zondagavond naar Middelburg, hij zit daar op kamers
de andere keus was dus de weekenden daar helemaal blijven; of alleen de zaterdagen thuis

zelf vind ik het nog steeds een ongelukkige keus, weet niet of ik die keus weer zou maken.
ik merk dat het went..op zondag ergens heen reizen. En ik wil eigenlijk niet dat het went

het is elke zondagavond toch onrustig.
Maar toch ben ik ook blij dat hij 's zondags gewoon in ons gezin is en in zijn eigen gemeente naar de kerk kan

dit zijn inderdaad altijd afwegingen die je maakt...

Toch weet ik dat toen mijn man in dienst zat hij of heel vroeg wegging 's morgens maar ook soms vrijstelling kreeg om iets later te komen.

Het zij verre van wij iemands overwegingen te veroordelen, maar soms vraag ik mij eerlijk gezegd wel af of we onszelf en anderen vaak geen lasten opleggen die God niet van ons eist. Het gaat in beide voorbeelden toch niet om plezierreisjes en als ik het goed begrijp lijdt de zondagse kerkgang er ook niet onder. Dat van 12 tot 12, is dat nu echt wat God van ons verlangt?

[Ariene]

mijn zoon reist op zondagavond naar Middelburg, hij zit daar op kamers
de andere keus was dus de weekenden daar helemaal blijven; of alleen de zaterdagen thuis

zelf vind ik het nog steeds een ongelukkige keus, weet niet of ik die keus weer zou maken.
ik merk dat het went..op zondag ergens heen reizen. En ik wil eigenlijk niet dat het went

het is elke zondagavond toch onrustig.
Maar toch ben ik ook blij dat hij 's zondags gewoon in ons gezin is en in zijn eigen gemeente naar de kerk kan

dit zijn inderdaad altijd afwegingen die je maakt...

Toch weet ik dat toen mijn man in dienst zat hij of heel vroeg wegging 's morgens maar ook soms vrijstelling kreeg om iets later te komen.

Het zij verre van wij iemands overwegingen te veroordelen, maar soms vraag ik mij eerlijk gezegd wel af of we onszelf en anderen vaak geen lasten opleggen die God niet van ons eist. Het gaat in beide voorbeelden toch niet om plezierreisjes en als ik het goed begrijp lijdt de zondagse kerkgang er ook niet onder. Dat van 12 tot 12, is dat nu echt wat God van ons verlangt?

dat weet ik niet, maar je moet dingen ook met je eigen geweten overeen kunnen komen.
wanneer je er zelf geen rust bij vind moet je het niet doen.
maar het mag geen maatstaf zijn voor een ander.

[Tiberius]

dat weet ik niet, maar je moet dingen ook met je eigen geweten overeen kunnen komen.
wanneer je er zelf geen rust bij vind moet je het niet doen.
maar het mag geen maatstaf zijn voor een ander.

Daar ben ik het niet mee eens.
Gods Woord is richtsnoer voor ons handelen, niet ons geweten. Ons geweten geeft ons al gauw rust, zeker als je het een paar keer gedaan hebt.

Met zo'n redenering krijg je dezelfde uitwassen als waarover in het RD vorige week enkele theologen elkaar in de haren vlogen. Een kamerlid vond het al voldoende christelijk en het einde van alle mogelijke tegenspraak wanneer ze een dubieus besluit neemt met gevouwen handen en bij een geopende Bijbel.
Het gaat er dan niet meer over wat Gods Woord zegt, maar waar we zelf een goed gevoel bij hebben.