jvdg schreef:
Wat ik van Ds. de Leeuw weet is dat deze man in zijn "eertijds" een soort van Hell's Angel was die door God is stilgezet, bekeerd en Zijn knecht is geworden.
Letterlijk dus: Inkeer/afkeer/wederkeer.
Maar, let wel: dat is wat ik heb "horen zeggen".
Dat soort verhalen doen het meestal wel goed in refo-nederland maar zijn doorgaans zwaar overtrokken. Het feit dat je motor kunt rijden wil nog niet zeggen dat je gelijk hell's angel bent geweest. Steigerbouwer in Rotterdam geweest.
kBen opgegroeid onder de prediking van ds. De Leeuw (z'n eerste gemeente: Barneveld). Maakte als kind/puber wel diepe indruk op je: die ernstige preken. Toen ik jaren later een bandje luisterde van hem (van een preek waar ik onder gezeten had) overviel me een gevoel van depressie. Een gevoel wat ik herkende van die tijd van vroeger als je in de kerk zat: God houdt Zijn hand stil, niemand uitverkoren etc.
Herinner me nog zeer goed dat tijdens een Avondmaalsbediening een man in de bank voor ons verschrikkelijk, maar dan ook echt verschrikkelijk hard begon te huillen. Hij lag helemaal te schudden in zijn bank. Die is enkele maanden later ook aan het avondmaal geweest (en gaat nog). Toen ds. De Leeuw na een aantal jaren vertrok zei hij dat hij niet had mogen merken dat God had gewerkt in die tijd........
Wist toen al dat ik nooit tot bekering zou/kon komen.
Later wel eens meditaties van hem gelezen waar ik hem niet echt uit herkende. Vroeg me af of hij wellicht wat milder is geworden.
Wel respect voor die man. Dat zijn nog van die predikanten die als ze bij wijze van spreken een bouwvakker horen vloeken er rechtstreeks op afstappen en waarschuwen dat ze een ziel voor de eeuwigheid te verliezen hebben.