Dat is heel wat anders dan het toezicht van de ouderlingen over de prediking...JolandaOudshoorn schreef: Ze zitten er niet bij, maar de zondagsschool en al het andere jeugdwerk staan wel onder toezicht van de kerkenraad. Ze moeten regelmatig verslag en verantwoording afleggen aan de kerkenraad.
Bert Mulder schreef:Dat is heel wat anders dan het toezicht van de ouderlingen over de prediking...JolandaOudshoorn schreef: Ze zitten er niet bij, maar de zondagsschool en al het andere jeugdwerk staan wel onder toezicht van de kerkenraad. Ze moeten regelmatig verslag en verantwoording afleggen aan de kerkenraad.
*Vraag: is dat er dan in de praktijk? Waar en wanneer en hoeveel keer blijkt dat het plaatsvindt? Is het realistisch te verwachten dat kerkeraadsleden/niet-theologen een predikant aanspreken op de inhoud van de prediking, of dat een predikant tevoren de inhoud van een te houden preek afstemt met de kerkeraadsleden, of dat hij open staat voor toezicht door kerkeraadsleden? En heeft het effect?
Het zou zo moeten zijn, in een presbyteriale kerk; maar is het zo in de praktijk? Vergelijk het ( excessieve ) geval van de zich dominee noemende God-loochenaar Hendrikse in Zeeland; er was verzet, gelukkig; het is echter helaas op niets uitgelopen.
Thomas
Dus net zo dat het zondagschoolpersoneel niet aan roeping en verkiezing onderhevig is...
Bij ons in ieder geval wel. Is het ook zo, dat het geen offiiciele godsdienstoefening is, als er geen ouderling aanwezig is. Weet ook een kerk, waar men na elke dienst de preek gespreekt, en formeel, door stemming, goedkeurt.Jacobse schreef:
*Vraag: is dat er dan in de praktijk? Waar en wanneer en hoeveel keer blijkt dat het plaatsvindt? Is het realistisch te verwachten dat kerkeraadsleden/niet-theologen een predikant aanspreken op de inhoud van de prediking, of dat een predikant tevoren de inhoud van een te houden preek afstemt met de kerkeraadsleden, of dat hij open staat voor toezicht door kerkeraadsleden? En heeft het effect?
Het zou zo moeten zijn, in een presbyteriale kerk; maar is het zo in de praktijk? Vergelijk het ( excessieve ) geval van de zich dominee noemende God-loochenaar Hendrikse in Zeeland; er was verzet, gelukkig; het is echter helaas op niets uitgelopen.
Thomas
Tja, en waar komt dat vandaan? En wat is dan precies officiele godsdienstoefening? Ik vind het prima als je het zo stelt, maar dan durf ik te stellen dat God net zo goed werkt middels "onofficiele godsdienstoefening" op welke vorm dan ook, of het onderwijs thuis, op school of in de kerk in een ruimte waar geen ouderling bij zit, betreft.Bert Mulder schreef:Bij ons in ieder geval wel. Is het ook zo, dat het geen offiiciele godsdienstoefening is, als er geen ouderling aanwezig is. Weet ook een kerk, waar men na elke dienst de preek gespreekt, en formeel, door stemming, goedkeurt.Jacobse schreef:
*Vraag: is dat er dan in de praktijk? Waar en wanneer en hoeveel keer blijkt dat het plaatsvindt? Is het realistisch te verwachten dat kerkeraadsleden/niet-theologen een predikant aanspreken op de inhoud van de prediking, of dat een predikant tevoren de inhoud van een te houden preek afstemt met de kerkeraadsleden, of dat hij open staat voor toezicht door kerkeraadsleden? En heeft het effect?
Het zou zo moeten zijn, in een presbyteriale kerk; maar is het zo in de praktijk? Vergelijk het ( excessieve ) geval van de zich dominee noemende God-loochenaar Hendrikse in Zeeland; er was verzet, gelukkig; het is echter helaas op niets uitgelopen.
Thomas
Dan spreek je toch Rom. 10 tegen, waar de stelling is, dat het geloof vooral door middel van de prediking is...Marnix schreef:
Tja, en waar komt dat vandaan? En wat is dan precies officiele godsdienstoefening? Ik vind het prima als je het zo stelt, maar dan durf ik te stellen dat God net zo goed werkt middels "onofficiele godsdienstoefening" op welke vorm dan ook, of het onderwijs thuis, op school of in de kerk in een ruimte waar geen ouderling bij zit, betreft.
(en dat het geven van dat onderwijs geen ambt is, wil nog niet zeggen dat het ook geen roeping is)
Die prediking kan op verschillende manieren tot je komen.Vergeet niet dat er t.t.v. Romeinen nog geen samengebundeld NT was, wat iedereen zelf kon lezen.Bert Mulder schreef:Dan spreek je toch Rom. 10 tegen, waar de stelling is, dat het geloof vooral door middel van de prediking is...Marnix schreef:
Tja, en waar komt dat vandaan? En wat is dan precies officiele godsdienstoefening? Ik vind het prima als je het zo stelt, maar dan durf ik te stellen dat God net zo goed werkt middels "onofficiele godsdienstoefening" op welke vorm dan ook, of het onderwijs thuis, op school of in de kerk in een ruimte waar geen ouderling bij zit, betreft.
(en dat het geven van dat onderwijs geen ambt is, wil nog niet zeggen dat het ook geen roeping is)
Zoals ik al heb gezegd, versmal jij "prediking" tot de preek in de kerk, wat niet klopt. Het gaat om de verkondiging van het evangelie, waarvan ik durf te stellen dat dat ook op een zondagsschool / kindernevendienst gebeurt, net als dat dat ook op school en thuis gebeurt. God wil ook dat gebruiken om te onderwijzen. En daarin hebben die onderwijzers ook een roeping, ook al is het geen ambt.Bert Mulder schreef:Dan spreek je toch Rom. 10 tegen, waar de stelling is, dat het geloof vooral door middel van de prediking is...Marnix schreef:
Tja, en waar komt dat vandaan? En wat is dan precies officiele godsdienstoefening? Ik vind het prima als je het zo stelt, maar dan durf ik te stellen dat God net zo goed werkt middels "onofficiele godsdienstoefening" op welke vorm dan ook, of het onderwijs thuis, op school of in de kerk in een ruimte waar geen ouderling bij zit, betreft.
(en dat het geven van dat onderwijs geen ambt is, wil nog niet zeggen dat het ook geen roeping is)
Ik meen dat Romeinen 10 duidelijk is. Paulus spreekt duidelijk: "Hoe zullen zij dan Hem aanroepen, in Welken zij niet geloofd hebben? En hoe zullen zij (in) Hem geloven, (van) welken zij niet gehoord hebben? En hoe zullen zij horen, zonder die hun predikt? En hoe zullen zij prediken, indien zij niet gezonden worden?Marnix schreef:
Zoals ik al heb gezegd, versmal jij "prediking" tot de preek in de kerk, wat niet klopt. Het gaat om de verkondiging van het evangelie, waarvan ik durf te stellen dat dat ook op een zondagsschool / kindernevendienst gebeurt, net als dat dat ook op school en thuis gebeurt. God wil ook dat gebruiken om te onderwijzen. En daarin hebben die onderwijzers ook een roeping, ook al is het geen ambt.
Dat was zeer zondig van haar, daar de Schrift ons leert, de onderlinge samenkomsten (ie. de kerkdiensten) niet te verzuimen. Denk dan dat die predikanten (en waarschijnlijk ouderlingen ook) bij haar kwamen om op haar plicht te wijzen.Joannah schreef: mijn oma ging nooit naar de kerk, dominees kwamen naar haar toe. Zelfs theologen zochten haar op.
. Slaat dit enkel op dominees, of ook op jeugdleiders, zondagsschoolleiders, lerende ouderlingen?15 En hoe zal men prediken zonder gezonden te zijn? Gelijk geschreven staat: Hoe liefelijk zijn de voeten van hen, die een goede boodschap brengen.
Dan is het een dienst van mensen. Waar is dan het werk van de Heilige Geest die werkt in de predikant, die werkt in de gemeente?Bert Mulder schreef:Bij ons in ieder geval wel. Is het ook zo, dat het geen offiiciele godsdienstoefening is, als er geen ouderling aanwezig is. Weet ook een kerk, waar men na elke dienst de preek gespreekt, en formeel, door stemming, goedkeurt.Jacobse schreef:
*Vraag: is dat er dan in de praktijk? Waar en wanneer en hoeveel keer blijkt dat het plaatsvindt? Is het realistisch te verwachten dat kerkeraadsleden/niet-theologen een predikant aanspreken op de inhoud van de prediking, of dat een predikant tevoren de inhoud van een te houden preek afstemt met de kerkeraadsleden, of dat hij open staat voor toezicht door kerkeraadsleden? En heeft het effect?
Het zou zo moeten zijn, in een presbyteriale kerk; maar is het zo in de praktijk? Vergelijk het ( excessieve ) geval van de zich dominee noemende God-loochenaar Hendrikse in Zeeland; er was verzet, gelukkig; het is echter helaas op niets uitgelopen.
Thomas
NEE Bert, zij kwamen bij haar omdat zij antwoorden had op vragen die zij niet konden beantwoorden, zij kende letterlijk de hele Bijbel uit haar hoofd, als er iemand was die de Geest had, was zij het wel. Als kind vond ik het niet altijd fijn, als zij kwam, want ze sprak over niets anders dan de Bijbel, nu pas besef ik hoe bevoorrecht ik was om zo'n oma te hebben.Bert Mulder schreef:Dat was zeer zondig van haar, daar de Schrift ons leert, de onderlinge samenkomsten (ie. de kerkdiensten) niet te verzuimen. Denk dan dat die predikanten (en waarschijnlijk ouderlingen ook) bij haar kwamen om op haar plicht te wijzen.Joannah schreef: mijn oma ging nooit naar de kerk, dominees kwamen naar haar toe. Zelfs theologen zochten haar op.
Ze had dus de Waarheid in pacht, en de wijsheid is met haar gestorven. Als zij de Schrift zo goed kende dan, hoorde ze ook te weten dat ze zich niet van de kerkgang en lidmaatschap houden mocht. Dus, als een blinde een blinde leidt...Joannah schreef: NEE Bert, zij kwamen bij haar omdat zij antwoorden had op vragen die zij niet konden beantwoorden, zij kende letterlijk de hele Bijbel uit haar hoofd, als er iemand was die de Geest had, was zij het wel. Als kind vond ik het niet altijd fijn, als zij kwam, want ze sprak over niets anders dan de Bijbel, nu pas besef ik hoe bevoorrecht ik was om zo'n oma te hebben.
De reden dat zij niet kerkte was dat ze geen enkele kerk zuiver genoeg vond.
En nu ik al het gebakkelei zie en de scheuringen, snap ik haar volledig.
Waarmee wel blijft staan dat ze met al haar kennis toch het gebod van God om de onderlinge bijeenkomsten niet na te laten in de wind sloeg. Ik begrijp dat je dat liever niet wil horen, maar het is toch zo?Joannah schreef:NEE Bert, zij kwamen bij haar omdat zij antwoorden had op vragen die zij niet konden beantwoorden, zij kende letterlijk de hele Bijbel uit haar hoofd, als er iemand was die de Geest had, was zij het wel. Als kind vond ik het niet altijd fijn, als zij kwam, want ze sprak over niets anders dan de Bijbel, nu pas besef ik hoe bevoorrecht ik was om zo'n oma te hebben.Bert Mulder schreef:Dat was zeer zondig van haar, daar de Schrift ons leert, de onderlinge samenkomsten (ie. de kerkdiensten) niet te verzuimen. Denk dan dat die predikanten (en waarschijnlijk ouderlingen ook) bij haar kwamen om op haar plicht te wijzen.Joannah schreef: mijn oma ging nooit naar de kerk, dominees kwamen naar haar toe. Zelfs theologen zochten haar op.
De reden dat zij niet kerkte was dat ze geen enkele kerk zuiver genoeg vond.
En nu ik al het gebakkelei zie en de scheuringen, snap ik haar volledig.
Met alle respect voor iemands keuze, vind ik dit toch wel één van de slechtste redenen om niet naar de kerk te gaan. (Voor een christen welteverstaan ;-))Joannah schreef:De reden dat zij niet kerkte was dat ze geen enkele kerk zuiver genoeg vond.
