Het orgel deed het nog, want eerst is psalm 42 gespeeld, waarna het monumentale harmonium naar beneden is gegooid. Zo ga je toch niet met psalmen en spullen om.Jongere schreef:Ik kan het niet zo erg vinden. Alle grote oordelen over de zuil en dergelijke die ik eronder lees vind ik op zijn minst overdreven.
Een orgel is kapot. Het moet naar beneden en als groep studenten kies je dan de eenvoudigste manier uit.
Op z'n minst een vers uit het nieuwe liedboek, nietwaar?vlinder schreef:Het orgel deed het nog, want eerst is psalm 42 gespeeld, waarna het monumentale harmonium naar beneden is gegooid. Zo ga je toch niet met psalmen en spullen om.Jongere schreef:Ik kan het niet zo erg vinden. Alle grote oordelen over de zuil en dergelijke die ik eronder lees vind ik op zijn minst overdreven.
Een orgel is kapot. Het moet naar beneden en als groep studenten kies je dan de eenvoudigste manier uit.
Van middelbare scholieren verwacht ik dat, van HBO- senioren niet. Daar had ik wat meer niveau van verwacht.
Bookreader schreef:Waar komt dat orgel nu ineens vandaan? Het ging toch over iets heel anders hier?
En precies dàt begrijp ik dus niet. Hoe kun je nou serieus christelijk zijn en ondertussen alles doen wat God verboden heeft? Iedereen voelt toch wel aan dat dat niet kan kloppen? Als je bijvoorbeeld een moord pleegt is het toch ook niet heel vreemd als je dan in de gevangenis belandt, of wordt dat ook niet meer gesnapt? Zijn we in een tijd aanbeland waarin alle gevoel voor logica totaal zoek geraakt is?Terri schreef:Ik denk dat Helma vooral bedoelt dat het zo verwarrend is dat jonge mensen die serieus zijn ook zo meedoen met al het andere.
Ik herken het wel( ben 50+)
Net of het nu meer en/en is en ong. 15 jaar terug, of/of.
Refdaghuisman schreef:Bookreader schreef:Waar komt dat orgel nu ineens vandaan? Het ging toch over iets heel anders hier?
Voor mij ook onbegrijpelijk, misschien twitter/facebook/RF confusion
Laten wij eerst de Bijbelse werkelijkheid van ons bestaan onder ogen zien, zo zijn wij en onze jongeren en dit gaat er van nature in hun en onze hoofden om.Bookreader schreef:En precies dàt begrijp ik dus niet. Hoe kun je nou serieus christelijk zijn en ondertussen alles doen wat God verboden heeft? Iedereen voelt toch wel aan dat dat niet kan kloppen? Als je bijvoorbeeld een moord pleegt is het toch ook niet heel vreemd als je dan in de gevangenis belandt, of wordt dat ook niet meer gesnapt? Zijn we in een tijd aanbeland waarin alle gevoel voor logica totaal zoek geraakt is?Terri schreef:Ik denk dat Helma vooral bedoelt dat het zo verwarrend is dat jonge mensen die serieus zijn ook zo meedoen met al het andere.
Ik herken het wel( ben 50+)
Net of het nu meer en/en is en ong. 15 jaar terug, of/of.
Dat je een smartphone hebt, en dat de verantwoordelijkheid je teveel is, zodat je ook wel eens bijvoorbeeld porno opzoekt, daar kan ik nog wel bij. Maar als er zoiets gebeurt, dan gaat het geweten toch werken? Of werkt dat ook al niet meer, en gaan ze dan gerust over tot de volgende heftigere stap?
Ik vraag mij dus af: wat gaat er in de hoofden van dergelijke jongeren om?
9 Wat dan? Zijn wij uitnemender? Ganselijk niet; want wij hebben te voren beschuldigd beiden Joden en Grieken, dat zij allen onder de zonde zijn;
10 Gelijk geschreven is: Er is niemand rechtvaardig, ook niet een;
11 Er is niemand, die verstandig is, er is niemand, die God zoekt.
12 Allen zijn zij afgeweken, te zamen zijn zij onnut geworden; er is niemand, die goed doet, er is ook niet tot een toe.
13 Hun keel is een geopend graf; met hun tongen plegen zij bedrog; slangenvenijn is onder hun lippen.
14 Welker mond vol is van vervloeking en bitterheid;
15 Hun voeten zijn snel om bloed te vergieten;
16 Vernieling en ellendigheid is in hun wegen;
17 En den weg des vredes hebben zij niet gekend.
18 Er is geen vreze Gods voor hun ogen.
19 Wij weten nu, dat al wat de wet zegt, zij dat spreekt tot degenen, die onder de wet zijn; opdat alle mond gestopt worde en de gehele wereld voor God verdoemelijk zij.
Nou geloof ik persoonlijk niet in een hoogdrempelig heil. (Anders zou dat immers weer zo'n prachtig excuus vormen voor de onbekeerde mens.) Maar dat neemt niet weg dat je hier iets aanstipt wat inderdaad een probleem is, namelijk: dat het zo maar 'aangenomen' wordt zonder besef van wie God is. Zonder besef van zijn heiligheid. En dat geeft gewicht. Dat moet er ook beslist bij.Erasmiaan schreef:Dit is de alom gehoorde klacht. Vergadering van de school: er komt bijna niemand. SGP-vergadering: opkomst is meestal dramatisch. De betrokkenheid ontbreekt, de zaak wordt niet meer innerlijk gedragen. En inderdaad, als men het idee heeft van 1 op 1000... Maar tegenwoordig lijkt dat niet meer het grootste probleem. Tegenwoordig heeft iedereen het. Het heil is niets bijzonders meer. En dat is minstens een zo groot of nog een groter probleem.refo schreef:In de Waarheidsvriend van deze week recenseert ir J vd Graaf het boekje van dr Ewald Mackay.
Het grote huis. Christelijke geloofstraditie in een (post)moderne wereld.
Mackay is nogal scherp over de reformatorische zuil.
Ik citeer:
Onze leerlingen hebben nog een heel bijzonder en eigen probleem. Volgens mij staan de ref. scholen voor een heel moeilijk punt in de geschiedenis. De 1e generaties voelden de urgentie van hun bestaan. Die betaalden geld en kochten obligaties om hun kinderen goed onderwijs te geven. Als leerling voelde je dat onbewust ook goed. [...] Nu zijn eigen scholen volstrekt normaal geworden. Je weet niet beter als ouder en kind. Met als gevolg dat de ref. traditie een sterk sociologische zaak is gewordn die niet zo innerlijk gedragen is.
Onze traditie versterkt dat nog theologsich, doordat in de beleving van de kinderen het heil niet voor hen is. Als ze het beeld hebben van 1 op de 100.000, dan is het waarschijnlijk dat ze denken dat het niet voor hen is. Dan kun je maar beter genieten. Dan valt er ook niets van bv moraliteit of ethiek te verinnerlijken.
Wanneer de 'weréld' zich dan dominant opdringt is het risico van vervreemding en verlating of van gespletenheid - leven in 2 werelden - heel groot.
Conclusie van Mackay: we moeten open vensters hebben naar de hemel waar het de gunning van het heil betreft.
Dat boekske ga ik ook aanschaffen. Hij verwoordt mooier wat ik in de jaarboek-topic bedoelde te zeggen: het heil is niet voor onze jeugd, maar nog maar voor de enkeling. Wat hebben ze met zo'n boodschap in onze kerken te zoeken?
Oké, natuurlijk is de zondigheid van de mens op zijn minst mede een verklaring van het gedrag van die jongeren.huisman schreef:Laten wij eerst de Bijbelse werkelijkheid van ons bestaan onder ogen zien, zo zijn wij en onze jongeren en dit gaat er van nature in hun en onze hoofden om.Bookreader schreef:En precies dàt begrijp ik dus niet. Hoe kun je nou serieus christelijk zijn en ondertussen alles doen wat God verboden heeft? Iedereen voelt toch wel aan dat dat niet kan kloppen? Als je bijvoorbeeld een moord pleegt is het toch ook niet heel vreemd als je dan in de gevangenis belandt, of wordt dat ook niet meer gesnapt? Zijn we in een tijd aanbeland waarin alle gevoel voor logica totaal zoek geraakt is?Terri schreef:Ik denk dat Helma vooral bedoelt dat het zo verwarrend is dat jonge mensen die serieus zijn ook zo meedoen met al het andere.
Ik herken het wel( ben 50+)
Net of het nu meer en/en is en ong. 15 jaar terug, of/of.
Dat je een smartphone hebt, en dat de verantwoordelijkheid je teveel is, zodat je ook wel eens bijvoorbeeld porno opzoekt, daar kan ik nog wel bij. Maar als er zoiets gebeurt, dan gaat het geweten toch werken? Of werkt dat ook al niet meer, en gaan ze dan gerust over tot de volgende heftigere stap?
Ik vraag mij dus af: wat gaat er in de hoofden van dergelijke jongeren om?
9 Wat dan? Zijn wij uitnemender? Ganselijk niet; want wij hebben te voren beschuldigd beiden Joden en Grieken, dat zij allen onder de zonde zijn;
10 Gelijk geschreven is: Er is niemand rechtvaardig, ook niet een;
11 Er is niemand, die verstandig is, er is niemand, die God zoekt.
12 Allen zijn zij afgeweken, te zamen zijn zij onnut geworden; er is niemand, die goed doet, er is ook niet tot een toe.
13 Hun keel is een geopend graf; met hun tongen plegen zij bedrog; slangenvenijn is onder hun lippen.
14 Welker mond vol is van vervloeking en bitterheid;
15 Hun voeten zijn snel om bloed te vergieten;
16 Vernieling en ellendigheid is in hun wegen;
17 En den weg des vredes hebben zij niet gekend.
18 Er is geen vreze Gods voor hun ogen.
19 Wij weten nu, dat al wat de wet zegt, zij dat spreekt tot degenen, die onder de wet zijn; opdat alle mond gestopt worde en de gehele wereld voor God verdoemelijk zij.
Ik denk dat je daar nu net het verschil aanstipt. Onze jongeren worden groot in een maatschappij die op sexueel gebied amper nog normen kent. De drempels zijn weggehaald en sex is overal (gratis) verkrijgbaar.Bookreader schreef:Oké, natuurlijk is de zondigheid van de mens op zijn minst mede een verklaring van het gedrag van die jongeren.huisman schreef:Laten wij eerst de Bijbelse werkelijkheid van ons bestaan onder ogen zien, zo zijn wij en onze jongeren en dit gaat er van nature in hun en onze hoofden om.Bookreader schreef:En precies dàt begrijp ik dus niet. Hoe kun je nou serieus christelijk zijn en ondertussen alles doen wat God verboden heeft? Iedereen voelt toch wel aan dat dat niet kan kloppen? Als je bijvoorbeeld een moord pleegt is het toch ook niet heel vreemd als je dan in de gevangenis belandt, of wordt dat ook niet meer gesnapt? Zijn we in een tijd aanbeland waarin alle gevoel voor logica totaal zoek geraakt is?Terri schreef:Ik denk dat Helma vooral bedoelt dat het zo verwarrend is dat jonge mensen die serieus zijn ook zo meedoen met al het andere.
Ik herken het wel( ben 50+)
Net of het nu meer en/en is en ong. 15 jaar terug, of/of.
Dat je een smartphone hebt, en dat de verantwoordelijkheid je teveel is, zodat je ook wel eens bijvoorbeeld porno opzoekt, daar kan ik nog wel bij. Maar als er zoiets gebeurt, dan gaat het geweten toch werken? Of werkt dat ook al niet meer, en gaan ze dan gerust over tot de volgende heftigere stap?
Ik vraag mij dus af: wat gaat er in de hoofden van dergelijke jongeren om?
9 Wat dan? Zijn wij uitnemender? Ganselijk niet; want wij hebben te voren beschuldigd beiden Joden en Grieken, dat zij allen onder de zonde zijn;
10 Gelijk geschreven is: Er is niemand rechtvaardig, ook niet een;
11 Er is niemand, die verstandig is, er is niemand, die God zoekt.
12 Allen zijn zij afgeweken, te zamen zijn zij onnut geworden; er is niemand, die goed doet, er is ook niet tot een toe.
13 Hun keel is een geopend graf; met hun tongen plegen zij bedrog; slangenvenijn is onder hun lippen.
14 Welker mond vol is van vervloeking en bitterheid;
15 Hun voeten zijn snel om bloed te vergieten;
16 Vernieling en ellendigheid is in hun wegen;
17 En den weg des vredes hebben zij niet gekend.
18 Er is geen vreze Gods voor hun ogen.
19 Wij weten nu, dat al wat de wet zegt, zij dat spreekt tot degenen, die onder de wet zijn; opdat alle mond gestopt worde en de gehele wereld voor God verdoemelijk zij.
Maar toch, als ik dan terugkijk in mijn eigen leven. Nee, er waren toen nog geen smartphones, dat is waar. Maar seksuele gevoelens had ik wel, en zondige gedachten ook. Maar om van de gedachte tot de daad te komen, dat was voor mij best wel een drempel, die me eerlijk gezegd ook te hoog was. Al zal ik niet gaan beweren dat ik nooit over die drempel heen zou kunnen gaan, ook al is het dan niet gebeurd.
Dan vraag ik mij af: speelt dat dan helemaal geen rol bij die jongeren? Want er is toch een bepaald verschil. Ik sta niet buiten die werkelijkheid van Romeinen 3, die je aanhaalt. Dus dat is het verschil niet.
Inderdaad, huisman!huisman schreef:Ik denk dat je daar nu net het verschil aanstipt. Onze jongeren worden groot in een maatschappij die op sexueel gebied amper nog normen kent. De drempels zijn weggehaald en sex is overal (gratis) verkrijgbaar.Bookreader schreef: Oké, natuurlijk is de zondigheid van de mens op zijn minst mede een verklaring van het gedrag van die jongeren.
Maar toch, als ik dan terugkijk in mijn eigen leven. Nee, er waren toen nog geen smartphones, dat is waar. Maar seksuele gevoelens had ik wel, en zondige gedachten ook. Maar om van de gedachte tot de daad te komen, dat was voor mij best wel een drempel, die me eerlijk gezegd ook te hoog was. Al zal ik niet gaan beweren dat ik nooit over die drempel heen zou kunnen gaan, ook al is het dan niet gebeurd.
Dan vraag ik mij af: speelt dat dan helemaal geen rol bij die jongeren? Want er is toch een bepaald verschil. Ik sta niet buiten die werkelijkheid van Romeinen 3, die je aanhaalt. Dus dat is het verschil niet.
Maar in zo'n maatschappij werd ik in feite toch ook groot? Ook in de jaren '90 kon er van alles. De wallen in Amsterdam waren er, er lagen pornoblaadjes in kiosken.huisman schreef:Ik denk dat je daar nu net het verschil aanstipt. Onze jongeren worden groot in een maatschappij die op sexueel gebied amper nog normen kent. De drempels zijn weggehaald en sex is overal (gratis) verkrijgbaar.
Hier lijkt het erop alsof het kwaad van de wereld totaal niet herkend wordt. Een grenzeloze naïviteit, alsof we in een goede wereld leven.helma schreef:Ja, laten we deze dingen ook niet vergeten! Die zijn er gelukkig ook.
Maar bij veel jongelui kan het ook allebei....
Een docent die met een werkweek mee geweest was vertelde me het volgende....
Hij had een heel fijn gesprek in de bus met twee meisjes. Over geestelijke dingen. En zo diepgaand dat hij zich verwonderde en dacht dat dat toch Gods werk wel moest zijn.
Na het gesprek diepte het meisje uit haar tas een of ander glamourblad op; met allerlei werelds vermaak en sexueel getinte artikelen.
Verbijsterd boog hij zijn hoofd........
Ja, je hebt wel gelijk dat er ook een grote naïeviteit heerst, maar dat is echt niet het enige. Door de smartphone komt de versexualiseerde maatschappij in vloedgolven op ons en onze kinderen af. Een behoorlijke groep is daar domweg niet tegen gewapend en niet tegen bestand, ook van de volwassenen niet. Dat moet ons huiverig maken voor uitspraken waarbij het leven met de Heere en het zijn in het verbond bijna automatisch leidt tot het niet vatbaar zijn voor deze vloedgolf.Bookreader schreef:Maar in zo'n maatschappij werd ik in feite toch ook groot? Ook in de jaren '90 kon er van alles. De wallen in Amsterdam waren er, er lagen pornoblaadjes in kiosken.huisman schreef:Ik denk dat je daar nu net het verschil aanstipt. Onze jongeren worden groot in een maatschappij die op sexueel gebied amper nog normen kent. De drempels zijn weggehaald en sex is overal (gratis) verkrijgbaar.
Een belangrijk verschil zal zonder twijfel wel de toegankelijkheid zijn. Nu is er internet, en de toegang daartoe is vergemakkelijkt door de smartphone. Het lijkt mij dat daar voor een jongere wel een verleiding in schuilt van heb ik jou daar, en waarvan ik me ook eigenlijk niet kan voorstellen dat ze een dergelijke verantwoordelijkheid aankunnen.
Ik heb zelf geen smartphone, gewoon omdat ik er het nut niet zo sterk van inzie voor mijzelf. Maar ik heb wel internet thuis, en er is niemand die meekijkt, dus ik zou in feite alles kunnen gaan bekijken wat God verboden heeft. Toch doe ik dat niet. Waarom niet? Omdat zich dat niet verdraagt met een leven in Gods verbond, iets waarover bijvoorbeeld Deuteronomium zo glashelder over is. Christen zijn en zondigen is immers jezelf voor de gek houden. (Jakobus 1:22-24, Jakobus 2:14-26, 1 Johannes 2:3-6) Daarom kan ik dat niet. Want God keert zich eens tegen de zondaren en huichelaars, zoals een atoombom een stad verteert. Wie wil er in een dergelijk oordeel ten onder gaan? (Hebreeën 10:26-27, Hebreeën 12:29)
Vanuit een dergelijk besef kan ik mij zo weinig voorstellen bij wat die jongeren doen. Ja, ik kan mij genoeg voorstellen bij de verleidingen van seks op het internet. Maar wie iets kent van Gods heiligheid en toorn, zou die daar niet tegelijkertijd bang van worden? Zou zoiets geen ondragelijk last voor het geweten gaan vormen? Ik kan me er niet mee inlaten, zonder dat dergelijke zaken gaan spelen.
Als ik echter eens terugkijk in de discussie, krijg ik het idee dat er ook gewoon een bepaalde naïviteit speelt bij die jeugd. Laat ik eens wat aanhalen:Hier lijkt het erop alsof het kwaad van de wereld totaal niet herkend wordt. Een grenzeloze naïviteit, alsof we in een goede wereld leven.helma schreef:Ja, laten we deze dingen ook niet vergeten! Die zijn er gelukkig ook.
Maar bij veel jongelui kan het ook allebei....
Een docent die met een werkweek mee geweest was vertelde me het volgende....
Hij had een heel fijn gesprek in de bus met twee meisjes. Over geestelijke dingen. En zo diepgaand dat hij zich verwonderde en dacht dat dat toch Gods werk wel moest zijn.
Na het gesprek diepte het meisje uit haar tas een of ander glamourblad op; met allerlei werelds vermaak en sexueel getinte artikelen.
Verbijsterd boog hij zijn hoofd........
Alhoewel ik mij niet kan voorstellen, dat als Gods Geest werkelijk in iemand werkt, dat zo iemand dan geen gevoeligheid krijgt voor wat wel en niet past bij Gods koninkrijk. Krijg je dan niet instinctmatig een afkeer van bepaalde zaken?
Een zaak die ook in mijn geheugen speelt, is dat er eens een bericht was over een tanend besef van Gods heiligheid in reformatorisch kring. Het kan eigenlijk niet missen, dat zoiets speelt bij de jeugd, is mijn inschatting. Anders zouden ze toch niet zo gemakkelijk allerlei dingen doen?
Klopt helemaal. En nogmaals: de ouders onderschatten over het algemeen de enorme invloed van internet op denken en leven enorm. (En zijn er zelf vaak OOK sterk doorbeinvloed.)Luther schreef:Ja, je hebt wel gelijk dat er ook een grote naïeviteit heerst, maar dat is echt niet het enige. Door de smartphone komt de versexualiseerde maatschappij in vloedgolven op ons en onze kinderen af. Een behoorlijke groep is daar domweg niet tegen gewapend en niet tegen bestand, ook van de volwassenen niet. Dat moet ons huiverig maken voor uitspraken waarbij het leven met de Heere en het zijn in het verbond bijna automatisch leidt tot het niet vatbaar zijn voor deze vloedgolf.Bookreader schreef:Maar in zo'n maatschappij werd ik in feite toch ook groot? Ook in de jaren '90 kon er van alles. De wallen in Amsterdam waren er, er lagen pornoblaadjes in kiosken.huisman schreef:Ik denk dat je daar nu net het verschil aanstipt. Onze jongeren worden groot in een maatschappij die op sexueel gebied amper nog normen kent. De drempels zijn weggehaald en sex is overal (gratis) verkrijgbaar.
Een belangrijk verschil zal zonder twijfel wel de toegankelijkheid zijn. Nu is er internet, en de toegang daartoe is vergemakkelijkt door de smartphone. Het lijkt mij dat daar voor een jongere wel een verleiding in schuilt van heb ik jou daar, en waarvan ik me ook eigenlijk niet kan voorstellen dat ze een dergelijke verantwoordelijkheid aankunnen.
Ik heb zelf geen smartphone, gewoon omdat ik er het nut niet zo sterk van inzie voor mijzelf. Maar ik heb wel internet thuis, en er is niemand die meekijkt, dus ik zou in feite alles kunnen gaan bekijken wat God verboden heeft. Toch doe ik dat niet. Waarom niet? Omdat zich dat niet verdraagt met een leven in Gods verbond, iets waarover bijvoorbeeld Deuteronomium zo glashelder over is. Christen zijn en zondigen is immers jezelf voor de gek houden. (Jakobus 1:22-24, Jakobus 2:14-26, 1 Johannes 2:3-6) Daarom kan ik dat niet. Want God keert zich eens tegen de zondaren en huichelaars, zoals een atoombom een stad verteert. Wie wil er in een dergelijk oordeel ten onder gaan? (Hebreeën 10:26-27, Hebreeën 12:29)
Vanuit een dergelijk besef kan ik mij zo weinig voorstellen bij wat die jongeren doen. Ja, ik kan mij genoeg voorstellen bij de verleidingen van seks op het internet. Maar wie iets kent van Gods heiligheid en toorn, zou die daar niet tegelijkertijd bang van worden? Zou zoiets geen ondragelijk last voor het geweten gaan vormen? Ik kan me er niet mee inlaten, zonder dat dergelijke zaken gaan spelen.
Als ik echter eens terugkijk in de discussie, krijg ik het idee dat er ook gewoon een bepaalde naïviteit speelt bij die jeugd. Laat ik eens wat aanhalen:Hier lijkt het erop alsof het kwaad van de wereld totaal niet herkend wordt. Een grenzeloze naïviteit, alsof we in een goede wereld leven.helma schreef:Ja, laten we deze dingen ook niet vergeten! Die zijn er gelukkig ook.
Maar bij veel jongelui kan het ook allebei....
Een docent die met een werkweek mee geweest was vertelde me het volgende....
Hij had een heel fijn gesprek in de bus met twee meisjes. Over geestelijke dingen. En zo diepgaand dat hij zich verwonderde en dacht dat dat toch Gods werk wel moest zijn.
Na het gesprek diepte het meisje uit haar tas een of ander glamourblad op; met allerlei werelds vermaak en sexueel getinte artikelen.
Verbijsterd boog hij zijn hoofd........
Alhoewel ik mij niet kan voorstellen, dat als Gods Geest werkelijk in iemand werkt, dat zo iemand dan geen gevoeligheid krijgt voor wat wel en niet past bij Gods koninkrijk. Krijg je dan niet instinctmatig een afkeer van bepaalde zaken?
Een zaak die ook in mijn geheugen speelt, is dat er eens een bericht was over een tanend besef van Gods heiligheid in reformatorisch kring. Het kan eigenlijk niet missen, dat zoiets speelt bij de jeugd, is mijn inschatting. Anders zouden ze toch niet zo gemakkelijk allerlei dingen doen?