Voor de goede orde: ik belijd van harte de Drie-eenheid. Maar zomin als er voor die belijdenis één afgeronde, afdoende tekst bestaat, waar ook de term nog netjes in voorkomt, zó bestaat er ook niet één keurig afgeronde tekst waarin over het onderscheid tussen verborgen en geopenbaarde wil wordt gesproken.
Uit het voorbeeld dat Tiberius aanhaalde blijkt echter overduidelijk dat dit onderscheid er wel is.

Duuk schreef:Dit is een wat dubieuze tekst wat je in feite niet als bewijs mag gebruiken.

In de Bijbel staan geen dubieuze teksten. Als je met dergelijke schriftkritiek begint, houdt je tenslotte alleen de 2 kaften over.

Miscanthus schreef:overgenomen van : Godswoord.nl

(...) Verreweg de meeste exegeten, ook de katholieke, spreken zich dan ook uit voor de onechtheid van het Comma Joanneum.” — Jos Keulers, De boeken van het Nieuwe Testament.

Wat de katholieke exegeten vinden, is voor mij alleen van belang, voor zover het niet in strijd is met Gods Woord.

De Statenvertalers hebben deze tekst in de Bijbel opgenomen met de volgende kanttekening:
Dit vers, daar het een zeer klaar getuigenis bevat van den Heilige Drievuldigheid, schijnt door de Arianen uit enige boeken uitgelaten te zijn, maar wordt in meest alle Griekse boeken gevonden en zelfs ook bij vele oude en aanzienlijke leraars, die voor de tijden der Arianen geleefd hebben, tot bewijs der Heilige Drievuldigheid daaruit bijgebracht, en de tegenstelling van de getuigen op aarde, 1 Joh. 5:8, toont klaarlijk dat dit vers, 1 Joh. 5:7, daar wezen moet, gelijk blijkt uit 1 Joh. 5:9, waar gesproken wordt van deze getuigenis van God.

Daarom is ook deze tekst Gods Woord, waarvan we belijden: Wij ontvangen al deze boeken, en deze alleen, als heilig en canoniek om ons geloof daarnaar te richten, daarop te gronden en daarmee te bevestigen. En zonder in enig opzicht te twijfelen geloven wij alles wat zij bevatten. /* Vet is uiteraard van mij */

Ik citeer wikipedia (over de uitgaven van het NT, samengesteld door Erasmus, de bron voor de SV en KJV)

The Comma does not appear until the third edition, published in 1522.[7] Its absence in the first two editions provoked considerable animosity, chiefly led by Lopez de Zuniga (also written Stunica) who had been one of the Complutensian editors. Erasmus replied that the Comma did not occur in any of the Greek manuscripts he could find; he eventually compromised with his critics, saying that he would add the Comma to future editions if it appeared in a Greek manuscript.[6]

Such a manuscript was subsequently produced. Today called "Codex 61",[7] it was written after Erasmus's request by a Franciscan friar named Froy who lived in Oxford; others may have been involved in the addition as well. Erasmus added the Comma to his 1522 edition, "but he indicates in a lengthy footnote his suspicions that the manuscript had been prepared expressly in order to confute him."[9] It was this third edition which became a chief source for the King James Version, thereby fixing the Comma firmly in the English-language scriptures for centuries.[6]

Afgewezen schreef:Voor de goede orde: ik belijd van harte de Drie-eenheid. Maar zomin als er voor die belijdenis één afgeronde, afdoende tekst bestaat, waar ook de term nog netjes in voorkomt, zó bestaat er ook niet één keurig afgeronde tekst waarin over het onderscheid tussen verborgen en geopenbaarde wil wordt gesproken.
Uit het voorbeeld dat Tiberius aanhaalde blijkt echter overduidelijk dat dit onderscheid er wel is.

Ik blijf het een gekunstelde verklaring vinden van iets wat we niet begrijpen kunnen. Het effect onstaat helaas wel dat God hierdoor met 2 monden lijkt te spreken, waar je nooit zeker van kunt zijn. Dat lijkt me niet kunnen. Bete ris het om 2 zaken spanningsvol naast elkaar te laten staan zoals Ds JC Schuurman vorige week in de Waarheidsvriend schreef.

Bete ris het om 2 zaken spanningsvol naast elkaar te laten staan zoals Ds JC Schuurman vorige week in de Waarheidsvriend schreef.

Natuurlijk. Maar als je dergelijke dingen waarneemt in de Bijbel, dan zul je daar altijd íéts over moeten zeggen. En of je nu zegt dat je de dingen spanningsvol naast elkaar moet laten staan of dat er een onderscheid is tussen Gods geopenbaarde en verborgen wil, het zijn allemaal pogingen om uit te zeggen wat we niet begrijpen kunnen.

Afgewezen schreef:

Bete ris het om 2 zaken spanningsvol naast elkaar te laten staan zoals Ds JC Schuurman vorige week in de Waarheidsvriend schreef.

Natuurlijk. Maar als je dergelijke dingen waarneemt in de Bijbel, dan zul je daar altijd íéts over moeten zeggen. En of je nu zegt dat je de dingen spanningsvol naast elkaar moet laten staan of dat er een onderscheid is tussen Gods geopenbaarde en verborgen wil, het zijn allemaal pogingen om uit te zeggen wat we niet begrijpen kunnen.

misschien dat een (vrij geciteerde) uitspraak van van Ruler in dit verband past: God verwerpt altijd in een context van de mens die Hem verwerpt.

misschien dat een (vrij geciteerde) uitspraak van van Ruler in dit verband past: God verwerpt altijd in een context van de mens die Hem verwerpt.

Ook dit is slechts een manier om de spanning onder woorden te brengen. Maar dialectische uitspraken brengen ons ook niet echt veel verder.

Waarom? het lost het spannignsveld niet op maar licht het wel toe... en lijkt mij wel bijbels

Marnix schreef:Waarom? het lost het spannignsveld niet op maar licht het wel toe... en lijkt mij wel bijbels

Daar gáán we weer...

Zal wel meevallen... en ik mag hier toch in de lijn van de reformatie posten?

Het sluit wel aan bij het thema... is er verdriet bij Christus om het verloren gaan van mensen? En wat zegt dat over verkiezing/verwerping?

Miscanthus schreef:

Afgewezen schreef:

Bete ris het om 2 zaken spanningsvol naast elkaar te laten staan zoals Ds JC Schuurman vorige week in de Waarheidsvriend schreef.

Natuurlijk. Maar als je dergelijke dingen waarneemt in de Bijbel, dan zul je daar altijd íéts over moeten zeggen. En of je nu zegt dat je de dingen spanningsvol naast elkaar moet laten staan of dat er een onderscheid is tussen Gods geopenbaarde en verborgen wil, het zijn allemaal pogingen om uit te zeggen wat we niet begrijpen kunnen.

misschien dat een (vrij geciteerde) uitspraak van van Ruler in dit verband past: God verwerpt altijd in een context van de mens die Hem verwerpt.

Misc,
Wie is bij deze stelling uws inziens nu degene die het voor het zeggen heeft?

Het is zoiets zoals:
Iemand beslist dat je geen erfenis krijgt!
maar ja, om jezelf niet de schuldige te laten zijn zeg ik wel dat de erfgenaam het ernaar gemaakt heeft.

Toch een afhankelijke God?

Laten we ook dit spanningsveld houden:

God is het die verdoemd!
Om wat?
U bent het leem!

Oude Paden schreef:Toch een afhankelijke God?

Ik vind dit een onjuiste conclusie die vaak gebruikt wordt om enige eigen keus van de mens uit te sluiten. God wil dat alle mensen zalig worden is de ene kant en de andere kant is niet de verkiezing, maar dat sommigen het evangelie niet aannemen.
Ik denk dat van Ruler dit bedoelt.
God wil vrijwillig gediend worden dus het is de mens die gelooft en een hartelijke keus voor God maakt, gewerkt door Zijn Geest.

Miscanthus schreef:

Oude Paden schreef:Toch een afhankelijke God?

Ik vind dit een onjuiste conclusie die vaak gebruikt wordt om enige eigen keus van de mens uit te sluiten. God wil dat alle mensen zalig worden is de ene kant en de andere kant is niet de verkiezing, maar dat sommigen het evangelie niet aannemen.
Ik denk dat van Ruler dit bedoelt.

Misc,
Wat is volgens jouw nu de verkiezing?
Dit heb ik uit al je posting nog niet op kunnen maken

Is het er wel of is het er niet?

Oude Paden schreef:

Miscanthus schreef:

Oude Paden schreef:Toch een afhankelijke God?

Ik vind dit een onjuiste conclusie die vaak gebruikt wordt om enige eigen keus van de mens uit te sluiten. God wil dat alle mensen zalig worden is de ene kant en de andere kant is niet de verkiezing, maar dat sommigen het evangelie niet aannemen.
Ik denk dat van Ruler dit bedoelt.

Misc,
Wat is volgens jouw nu de verkiezing?
Dit heb ik uit al je posting nog niet op kunnen maken

Is het er wel of is het er niet?

1 Petrus 2:9 Maar gij zijt een uitverkoren geslacht, een koninklijk priesterdom, een heilig volk, een verkregen volk; opdat gij zoudt verkondigen de deugden Desgenen, Die u uit de duisternis geroepen heeft tot Zijn wonderbaar licht;......(...).....
Want hiertoe zijt gij geroepen, dewijl ook Christus voor ons geleden heeft, ons een voorbeeld nalatende, opdat gij Zijn voetstappen zoudt navolgen;

Romeinen 9:24 Welke Hij ook geroepen heeft, [namelijk] ons, niet alleen uit de Joden, maar ook uit de heidenen.

Oude Paden schreef:

Miscanthus schreef:

Afgewezen schreef:

Bete ris het om 2 zaken spanningsvol naast elkaar te laten staan zoals Ds JC Schuurman vorige week in de Waarheidsvriend schreef.

Natuurlijk. Maar als je dergelijke dingen waarneemt in de Bijbel, dan zul je daar altijd íéts over moeten zeggen. En of je nu zegt dat je de dingen spanningsvol naast elkaar moet laten staan of dat er een onderscheid is tussen Gods geopenbaarde en verborgen wil, het zijn allemaal pogingen om uit te zeggen wat we niet begrijpen kunnen.

misschien dat een (vrij geciteerde) uitspraak van van Ruler in dit verband past: God verwerpt altijd in een context van de mens die Hem verwerpt.

Misc,
Wie is bij deze stelling uws inziens nu degene die het voor het zeggen heeft?

Het is zoiets zoals:
Iemand beslist dat je geen erfenis krijgt!
maar ja, om jezelf niet de schuldige te laten zijn zeg ik wel dat de erfgenaam het ernaar gemaakt heeft.

Toch een afhankelijke God?

Laten we ook dit spanningsveld houden:

God is het die verdoemd!
Om wat?
U bent het leem!

Ben jij nou niet het spanningsveld aan het weghalen? God wil niet dat mensen verloren gaan en toch gaan mensen verloren. Dat is het spanningsvels en jij zegt probeert er toch een antwoord op te vinden waarom God dat wel zou willen, waar de Bijbel zegt dat Hij dat niet wil.