Leer Gereformeerde Gemeenten in Nederland

[jan34willem]

Dan is er geen verschil meer! Geen scheiding meer door kerkmuren.

Weet je ... ik heb een gruwelijke hekel aan kerkmuren.
Waarom zijn ze er? Het gaat erom dat de we elkaar vinden in de Waarheid.
En ja in de ene kerk wordt het ene aspect meer aangestipt, dan het andere.
Maar in wezen dezelfde boodschap! "één Naam onder de hemel gegeven, door Welke wij moeten zalig worden"
Dan mag ik mij verbonden weten met predikanten uit de OGG, GGiN, GG, HHK, CGK, PKN!
Ja ruim hé? ...

't Is maar wat je ruim noemt. Je hebt het over een zeer select groepje, waarschijnlijk minder dan een duizendste van alle predikanten ter wereld.

[Hendrik de 3de]

Dan is er geen verschil meer! Geen scheiding meer door kerkmuren.

Weet je ... ik heb een gruwelijke hekel aan kerkmuren.
Waarom zijn ze er? Het gaat erom dat de we elkaar vinden in de Waarheid.
En ja in de ene kerk wordt het ene aspect meer aangestipt, dan het andere.
Maar in wezen dezelfde boodschap! "één Naam onder de hemel gegeven, door Welke wij moeten zalig worden"
Dan mag ik mij verbonden weten met predikanten uit de OGG, GGiN, GG, HHK, CGK, PKN!
Ja ruim hé? ...

't Is maar wat je ruim noemt. Je hebt het over een zeer select groepje, waarschijnlijk minder dan een duizendste van alle predikanten ter wereld.

...

[edmund]

De afgelopen dagen ging ik me ook afvragen of een beter onderscheid niet is: waar werkt de Heilige Geest? Ofwel, waar komen mensen tot bekering?

Als de leer naar ons inzicht zuiver is, maar er komen geen mensen tot geloof - wat moet dan onze keuze zijn?

'Als de leer maar zuiver is': ik denk dat het daar aan schort in verreweg het grootste gedeelte van onze Gereformeerde Gezindte.


De Kerk (met een hoofdletter) is daar waar Christus is. Want waar twee of drie vergaderd zijn in Mijn Naam, daar ben Ik in het midden van hen.
Daar ben Ik: Namelijk met mijn Geest en genade; Joh. 14:16,23.

En Ik zal den Vader bidden, en Hij zal u een anderen Trooster geven, opdat Hij bij u blijve in der eeuwigheid; en Jezus antwoordde en zeide tot hem: Zo iemand Mij liefheeft, die zal Mijn Woord bewaren; en Mijn Vader zal hem liefhebben, en Wij zullen tot hem komen, en zullen woning bij hem maken.

[peterf]

Als de leer maar zuiver is': ik denk dat het daar aan schort in verreweg het grootste gedeelte van onze Gereformeerde Gezindte.

Als de leer maar zuiver is klopt niet. Het moet zijn: Als leer én leven maar zuiver zijn.
De leer is nog wel (redelijk) in orde naar mijn mening, alleen is er in het praktische leven van elke dag niet altijd even duidelijk wat van te merken.

[dennis]

Als de leer maar zuiver is': ik denk dat het daar aan schort in verreweg het grootste gedeelte van onze Gereformeerde Gezindte.

Als de leer maar zuiver is klopt niet. Het moet zijn: Als leer én leven maar zuiver zijn.
De leer is nog wel (redelijk) in orde naar mijn mening, alleen is er in het praktische leven van elke dag niet altijd even duidelijk wat van te merken.

Ik lees nu pas voor het eerst het een en ander over deze discussie, dus mijn excuses als ik wellicht hier en daar iets zeg dat al door een ander is aangegeven.

Het 'grote' verschil tussen GG en GG in Ned is inderdaad de visie op het aanbod van genade. Nu komt het wel aan op de manier waarop dit in de praktijk van de prediking wordt gehanteerd.
Ik heb zelf bijvoorbeeld preken van ds. Roos uit Barneveld gelezen, en daar kon ik van harte mee instemmen.

Toch moet ik vaststellen dat de opvatting dat het evangelie alleen voor de uitverkoren is bestemd ten diepste niet Bijbels is. 'Alle gij einden der aarde' worden opgeroepen tot geloof en bekering.

En natuurlijk is het waar dat uiteindelijk alleen degenen die door God zelf getrokken worden uit de duisternis tot Zijn wonderbaar Licht zullen komen, maar dat laat onverlet dat het Evangelie voor een ieders oren bestemd is. Elke beperking moeten we op Schriftuurlijke gronden afwijzen. De uitverkiezing is aan God zelf. Wij moeten worden opgeroepen tot geloof en bekering. 'Bekeert u,' zo klinkt het op zovele plaatsen in de schrift.
En als die oproep niet klinkt in de prediking, klopt het niet.

[-DIA-]

Als de leer maar zuiver is': ik denk dat het daar aan schort in verreweg het grootste gedeelte van onze Gereformeerde Gezindte.

Als de leer maar zuiver is klopt niet. Het moet zijn: Als leer én leven maar zuiver zijn.
De leer is nog wel (redelijk) in orde naar mijn mening, alleen is er in het praktische leven van elke dag niet altijd even duidelijk wat van te merken.

Ik lees nu pas voor het eerst het een en ander over deze discussie, dus mijn excuses als ik wellicht hier en daar iets zeg dat al door een ander is aangegeven.

Het 'grote' verschil tussen GG en GG in Ned is inderdaad de visie op het aanbod van genade. Nu komt het wel aan op de manier waarop dit in de praktijk van de prediking wordt gehanteerd.
Ik heb zelf bijvoorbeeld preken van ds. Roos uit Barneveld gelezen, en daar kon ik van harte mee instemmen.

Toch moet ik vaststellen dat de opvatting dat het evangelie alleen voor de uitverkoren is bestemd ten diepste niet Bijbels is. 'Alle gij einden der aarde' worden opgeroepen tot geloof en bekering.

En natuurlijk is het waar dat uiteindelijk alleen degenen die door God zelf getrokken worden uit de duisternis tot Zijn wonderbaar Licht zullen komen, maar dat laat onverlet dat het Evangelie voor een ieders oren bestemd is. Elke beperking moeten we op Schriftuurlijke gronden afwijzen. De uitverkiezing is aan God zelf. Wij moeten worden opgeroepen tot geloof en bekering. 'Bekeert u,' zo klinkt het op zovele plaatsen in de schrift.
En als die oproep niet klinkt in de prediking, klopt het niet.

Nog één keer reageren dan misschien. De oproep tot bekering komt tot allen die onder de Waarheid
zijn. Maar de uitwerking is tweeërlei. Als we dit voor ogen hebben kunnen we geen punt van discussie
hierover maken. Het is dan persoonlijk, elke preek, ten voordeel of ten oordeel. En zij die God van
eeuwigheid heeft gekend ZULLEN horen. Hier gaat het over een strijd die me niet bevorderlijk lijkt.
Geen mens weet wie de uitverkorenen zijn maar het Evangelie en de Wet moeten gepredikt worden.
Of we het horen willen of niet. Maar kan iemand zicht van zichzelf bekeren? Anders: Wil iemand dat?
Degenen waar God in werkt komt tot de bevinding komt dat hij/zij een vijand wordt bevonden van vrije soevereine genade.

[Panny]

Ik heb belijdenis catechesatie gevolgt bij een GerGem dominee die de uitverkiezing zo uitlegde:

Je moet het eigenlijk zien als een munt met twee kanten.

De ene kant is het eeuwig raadsbesluit van God wat betreft de verkiezing van mensen.
Dit is de kant die God ziet. Hier hebben wij als mensen in de tijd eigenlijk niets mee te maken.

Wij zien de andere kant: Dat is het Evangelie en de oproep tot bekering en geloof.
En dat gaat ook over het aanbod van genade aan alle hoorders.

[ejvl]

Nog één keer reageren dan misschien. De oproep tot bekering komt tot allen die onder de Waarheid
zijn. Maar de uitwerking is tweeërlei. Als we dit voor ogen hebben kunnen we geen punt van discussie
hierover maken. Het is dan persoonlijk, elke preek, ten voordeel of ten oordeel. En zij die God van
eeuwigheid heeft gekend ZULLEN horen. Hier gaat het over een strijd die me niet bevorderlijk lijkt.
Geen mens weet wie de uitverkorenen zijn maar het Evangelie en de Wet moeten gepredikt worden.
Of we het horen willen of niet. Maar kan iemand zicht van zichzelf bekeren? Anders: Wil iemand dat?
Degenen waar God in werkt komt tot de bevinding komt dat hij/zij een vijand wordt bevonden van vrije soevereine genade.

Dat is een waarheid DIA!
Maar het verschil in kerkverband is er niet voor niets, een menselijke iets helaas...

[Bona Fide]

Ik heb belijdenis catechesatie gevolgt bij een GerGem dominee die de uitverkiezing zo uitlegde:

Je moet het eigenlijk zien als een munt met twee kanten.

De ene kant is het eeuwig raadsbesluit van God wat betreft de verkiezing van mensen.
Dit is de kant die God ziet. Hier hebben wij als mensen in de tijd eigenlijk niets mee te maken.

Wij zien de andere kant: Dat is het Evangelie en de oproep tot bekering en geloof.
En dat gaat ook over het aanbod van genade aan alle hoorders.

Ik heb weleens het volgende voorbeeld gehoord en misschien zijn er mensen die het (her)kennen:
Het is als de 2 staven van een spoor. Ze liggen naast elkaar (om de trein niet te laten ontsporen), maar als je tussen de 2 staven staat en in de verte kijkt kruisen ze elkaar daar.

[Hendrik de 3de]

Als de leer maar zuiver is': ik denk dat het daar aan schort in verreweg het grootste gedeelte van onze Gereformeerde Gezindte.

Als de leer maar zuiver is klopt niet. Het moet zijn: Als leer én leven maar zuiver zijn.
De leer is nog wel (redelijk) in orde naar mijn mening, alleen is er in het praktische leven van elke dag niet altijd even duidelijk wat van te merken.

Ik lees nu pas voor het eerst het een en ander over deze discussie, dus mijn excuses als ik wellicht hier en daar iets zeg dat al door een ander is aangegeven.

Het 'grote' verschil tussen GG en GG in Ned is inderdaad de visie op het aanbod van genade. Nu komt het wel aan op de manier waarop dit in de praktijk van de prediking wordt gehanteerd.
Ik heb zelf bijvoorbeeld preken van ds. Roos uit Barneveld gelezen, en daar kon ik van harte mee instemmen.

Toch moet ik vaststellen dat de opvatting dat het evangelie alleen voor de uitverkoren is bestemd ten diepste niet Bijbels is. 'Alle gij einden der aarde' worden opgeroepen tot geloof en bekering.

En natuurlijk is het waar dat uiteindelijk alleen degenen die door God zelf getrokken worden uit de duisternis tot Zijn wonderbaar Licht zullen komen, maar dat laat onverlet dat het Evangelie voor een ieders oren bestemd is. Elke beperking moeten we op Schriftuurlijke gronden afwijzen. De uitverkiezing is aan God zelf. Wij moeten worden opgeroepen tot geloof en bekering. 'Bekeert u,' zo klinkt het op zovele plaatsen in de schrift.
En als die oproep niet klinkt in de prediking, klopt het niet.

Nog één keer reageren dan misschien. De oproep tot bekering komt tot allen die onder de Waarheid
zijn. Maar de uitwerking is tweeërlei. Als we dit voor ogen hebben kunnen we geen punt van discussie
hierover maken. Het is dan persoonlijk, elke preek, ten voordeel of ten oordeel. En zij die God van
eeuwigheid heeft gekend ZULLEN horen. Hier gaat het over een strijd die me niet bevorderlijk lijkt.
Geen mens weet wie de uitverkorenen zijn maar het Evangelie en de Wet moeten gepredikt worden.
Of we het horen willen of niet. Maar kan iemand zicht van zichzelf bekeren? Anders: Wil iemand dat?
Degenen waar God in werkt komt tot de bevinding komt dat hij/zij een vijand wordt bevonden van vrije soevereine genade.

Zowel Dennis als DIA! Beide gelijk!

Ik heb belijdenis catechesatie gevolgt bij een GerGem dominee die de uitverkiezing zo uitlegde:

Je moet het eigenlijk zien als een munt met twee kanten.

De ene kant is het eeuwig raadsbesluit van God wat betreft de verkiezing van mensen.
Dit is de kant die God ziet. Hier hebben wij als mensen in de tijd eigenlijk niets mee te maken.

Wij zien de andere kant: Dat is het Evangelie en de oproep tot bekering en geloof.
En dat gaat ook over het aanbod van genade aan alle hoorders.

Dan heeft de dominee dat heel erg mooi uitgelegd!
Ga ik proberen te onthouden! Dank!

[Hendrik de 3de]

Wee u, land, welks koning een kind is
(Prediker 10 : 16a)

Niet voorspoedig

In deze woorden roept de wijze prediker het wee uit over het land, welks koning een kind is. Hij wil er mee zeggen, dat land zal niet voorspoedig zijn: juist het tegenovergestelde zal te zien zijn. Dat land zal daardoor naar de afgrond gebracht worden. We voelen dat hier met name de aandacht gevestigd wordt op de persoon, in wiens hand de regering van het land is. Wie degene is die het land bestuurt. En dan zegt het hier: dit is bij zulk een land gelegd in de handen van een klein kind.

Een ieder zal begrijpen dat niet zozeer gesproken wordt over een werkelijk kind dat koning geworden is. Gods Woord vermeldt het wel van een Joas, die zeven jaar oud was, van een Josia, die acht jaar was en van een Manasse die 12 jaar was. Ook Salomo zelf was nog jong. Dan kunnen we van de eerste twee weten dat godvruchtige raadgevers hen hebben bijgestaan. Het ging het lang goed om hunnentwil.

Kinderspel

In ons woord is sprake van een vergelijking. Een kind, kan dat het land regeren ...? Dat is onmogelijk. Een kind bezit die wijsheid nog niet; is bovendien onbedachtzaam en zal het zien als kinderspel. O, er is een stukje ontzetting, wat uit dit woord spreekt. Wee u, ja wee u land persoonlijk, als de regering van uw land in handen van een kind ligt.

U begrijpt vanzelf dat we als staatkundig gereformeerden ons Oranjehuis hoog houden, maar dat er dan toch droefheid in ons hart is, vanuit de gedachte hoe het vroeger geweest is. We zien vooral op degenen die thans de regering van ons land vormen. We kunnen het niet anders zien dan dat er een totale loslating is van alles wat nog aan God en Zijn Woord herinnert. Hoe kan er zegen liggen voor een volk dat met geweld alle wortels van zijn christelijke beschaving uit wil roeien. Het is niet uit hardheid dat we dit schrijven. Zo zal het ons niet welgaan.
Welk een taak ligt er toch om ook in onze tijd die getuigende stem te laten horen. Wee u land ..., of zijn we zover meegevoerd dat we dat wee niet meer zien liggen? Hoe huiveringwekkend is toch onze tijd, maar zien we het? Geloven we nog dat er een God is. Die leeft en op deze aarde vonnis geeft?

Oppervlakkig

Wee u land, maar ... hoedanig is ons leven? We komen altijd weer bij onszelf terecht. De regering, ja dat zie ik liggen. Maar hoe zien wij ons leven? Is het niet voor velen als kinderspel? Waar is de ernst van het leven nog, wordt gevoeld dat we reizen naar die grote eeuwigheid? Bij onze zo rechtzinnige belijdenis kunnen we zo grenzeloos oppervlakkig zijn. Waar bestaat onze godsdienst uit?
Zagen we toch eens waar we mee bezig zijn; Het is ontzettend: toorn te vergaderen als een schat. Dat doet de koning die een kind is, voor zichzelf en zijn onderdanen. Dat doet ieder mens voor zichzelf. Het mocht eens zijn dat we het wee over onszelf leerden uitroepen in de weg van ontdekking, ontgronding en ontbloting. Dan zal de mens zien wat hij gedaan heeft. Hij komt bij de puinhoop van zijn bestaan. Hij is de oorzaak van alle ellende. Niet zij, maar wij hebben God op het hoogst misdaan. In die weg kan er plaats komen voor de tegenstelling, wat zeg ik .. het is niet te vergelijken, het getuigt van het eenzijdige van Gods welbehagen: Welgelukzalig is het land, welks Koning het Kind is. Dat ziet op de geboren Koning in Bethlehems stal. Zo noemden de wijzen Hem toch ook?

Zoon der edelen

Onder Zijn scepter, onder Zijn banier, het is de meest heilzame regering die er is. Gelukkig, die Hem zo mag hebben leren kennen, toen hen alle hoop ontviel. Zie, om zo de koning te mogen zijn bij de gratie Gods. Een koning die een kind mag zijn in het geloof. Een koning die een zoon der edelen is en Christus'' zalving deelachtig is. Een koning die zijn afhankelijkheid kent, zijn aanhankelijkheid toont, onderwezen wil worden. Eén die het opzien weet tot de Koning der koningen.

Wat zal zo een de tijd veel zuchtende in de binnenkamer doorbrengen, bedelende om de ware wijsheid ... Maar o, de praktijk hiervan is zover weg dat we ons dat bijna niet meer kunnen indenken. Wat zullen de uitgevaardigde wetten anders moeten zijn dan een weerklank van de wet des Heeren; hoe de zonden bestraft en uitgebannen. Maar dan zal er ook gebed in het land voor die koning zijn. Hij zal zich weten gedragen te zijn op de vleugels van het gebed.

Vrijmoedigheid

Wee u, land ... helaas het is zo anders als bovengenoemd. Maar laten we toch ook bedenken hoe ver we zelf ook weg zijn. Is er onder ons ook nog: hier sta ik, ik kan niet anders? De Heere geve onze vertegenwoordigers getrouwmakende genade. Zij we¬ten meer dan wij hoe het in ons land gesteld is. En om dan vrijmoedigheid te krijgen en te zeggen: Wee u, land. Nee, niet uit hardheid, maar kon het zijn met een bewogen hart. Hoe mocht dat vroeger zijn. Het is al zovele jaren geleden, maar we zijn het nooit vergeten, er eens getuige van geweest te zijn hoe wijlen de heer C.N. van Dis sr tijdens een debat ineens getuigenis begon te geven wat de Heere aan Zijn ziel gedaan had. Dat gaf beslag. Daar ging wat vanuit.

De Heere geve dat ook nog in onze tijd. Eén ding is zeken Er is er Eén, Die het wereldbestuur in handen heeft. Het is de Koning der Kerk Zelf. Hij leidt de Zijnen gewis tot de eeuwige overwinning. Maar hoe ontzettend, dan zal het wee u, land, in de meest strikte zin des Woords gelden, als de dag der vergelding zal gekomen zijn. De Heere zegene deze enkele woorden tot onze waarachtige bekering.

Ds. A. van Voorden

Hier een meditatie waar ik van harte mee in kan stemmen.
En dit geluid wordt zeker gehoord in de prediking ter rechterzijde van de CGK.
Dus verschil? Ja het zal er zeker wezen! Maar hier en nu niet!

[Floppy]

En ook ik kan me er redelijk in vinden! (dit was niet een reactie op het stuk over ds. van Voorden, maar op de posting daarboven)

Een vervolgvraag wat dit betreft: In hoeverre herkent 'men' in de GGiN zich in een boekje als 'Bethel en Pniel' van ds. Moerkerken? Het boekje is ruim na 1953 verschenen; is wat er in dat boekje staat een kenmerkend verschil tussen de GG en GGiN?

Om Hendrik de 3de te citeren: wie kan daar feitelijk op reageren? Ik meen me vaag te herinneren dat een predikant uit de GGiN wel eens heeft aangegeven dat ze de GG daarin niet volgen, is dat correct?

[Floppy]

Het artikel van ds. van Voorden spreekt mij niet zo aan eigenlijk. Vergeef me de kort-door-de-bocht formulering, maar het komt over als dertien in een dozijn en het karakter van de schrijver komt ook niet helder naar voren (er zijn er nog veel meer die precies hetzelfde geschreven hadden kunnen hebben).
Verder denk ik dat we als Christenen een heel andere houding moeten hebben in deze wereld, nl. een opbouwende, een helende houding. Daarbij past ook waarschuwing, maar in het stuk vind ik het wat uit balans: er is aan het einde een regeltje over God die alles in Zijn hand heeft, maar dat is het dan ook.

Just my 2 cents.

[DDD]

En ook ik kan me er redelijk in vinden! (dit was niet een reactie op het stuk over ds. van Voorden, maar op de posting daarboven)

Een vervolgvraag wat dit betreft: In hoeverre herkent 'men' in de GGiN zich in een boekje als 'Bethel en Pniel' van ds. Moerkerken? Het boekje is ruim na 1953 verschenen; is wat er in dat boekje staat een kenmerkend verschil tussen de GG en GGiN?

Om Hendrik de 3de te citeren: wie kan daar feitelijk op reageren? Ik meen me vaag te herinneren dat een predikant uit de GGiN wel eens heeft aangegeven dat ze de GG daarin niet volgen, is dat correct?

Dat klopt, ik kan me dat ook herinneren. Ds. Mallan heeft dat wel eens in De wachter Sions geschreven. Hij vond het teveel georiënteerd op gezelschapstaal en te weinig op de bijbel en de gereformeerde traditie. Maar dat vinden veel leden en predikanten van de Gereformeerde Gemeenten ook, dus je kunt dat boekje zeker niet als exemplarisch voor de Gereformeerde Gemeenten beschouwen.

[Panny]

Ik heb belijdenis catechesatie gevolgt bij een GerGem dominee die de uitverkiezing zo uitlegde:

Je moet het eigenlijk zien als een munt met twee kanten.

De ene kant is het eeuwig raadsbesluit van God wat betreft de verkiezing van mensen.
Dit is de kant die God ziet. Hier hebben wij als mensen in de tijd eigenlijk niets mee te maken.

Wij zien de andere kant: Dat is het Evangelie en de oproep tot bekering en geloof.
En dat gaat ook over het aanbod van genade aan alle hoorders.

Dan heeft de dominee dat heel erg mooi uitgelegd!
Ga ik proberen te onthouden! Dank!

Ja, de uitverkiezing is voor ons verborgen.
Maar de beloften ("Geloof in den Heere Jezus Christus, en gij zult zalig worden") zijn aan ons geopenbaard.

Je kunt heel veel nadenken en discussiëren over de uitverkiezing.
Maar als je niet in de beloften gelooft heb je daar niets aan.