Is thuislezen Bijbels?

[Zonderling]

...Daar er buiten de kerk (instituut!) geen zaligheid is.)

Dat is niet de leer van de Nederlandse Geloofsbelijdenis.

De algemene christelijke kerk waarbuiten geen zaligheid is, is niet het instituut, maar een heilige vergadering der ware christgelovigen, 'verspreid en verstrooid door de gehele wereld, nochtans tezamen gevoegd en verenigd met hart en wil in éénzelfde Geest, door de kracht des geloofs' (art. 27).

De uitwendige gestalte van de Kerk is hier een vrucht van, maar is dus niet het wezen van de Kerk, laat staan dat de Kerk in zijn essentie een instituut is zonder welke geen zaligheid is. Deze stelling staat geheel haaks op de geloofsbelijdenis en ook op de Reformatie, Calvijn ingesloten. Dat is geen pleidooi van mij om de uitwendige gestalte van de Kerk als onbelangrijk voor te stellen, maar laten we hier wel in de juiste, gereformeerde termen over spreken.

[Bert Mulder]

Buiten het éne instituut hè!

Want je spreekt hier taal van de reformatie, maar die moet je niet zomaar op onze situatie plakken. Want bij ons zijn er weet ik het niet hoeveel gereformeerde instituten. Maar dat kan reformatorisch gezien (NGB 29) helemaal niet.

Toch wel. Hoewel het instituut verdeeld is, blijven al die kerken toch ware, hoewel vaak zwakke, kerken.

[Bert Mulder]

...Daar er buiten de kerk (instituut!) geen zaligheid is.)

Dat is niet de leer van de Nederlandse Geloofsbelijdenis.

De algemene christelijke kerk waarbuiten geen zaligheid is, is niet het instituut, maar een heilige vergadering der ware christgelovigen, 'verspreid en verstrooid door de gehele wereld, nochtans tezamen gevoegd en verenigd met hart en wil in éénzelfde Geest, door de kracht des geloofs' (art. 27).

De uitwendige gestalte van de Kerk is hier een vrucht van, maar is dus niet het wezen van de Kerk, laat staan dat de Kerk in zijn essentie een instituut is zonder welke geen zaligheid is. Deze stelling staat geheel haaks op de geloofsbelijdenis en ook op de Reformatie, Calvijn ingesloten. Dat is geen pleidooi van mij om de uitwendige gestalte van de Kerk als onbelangrijk voor te stellen, maar laten we hier wel in de juiste, gereformeerde termen over spreken.

En hoe verklaar je dit dan:

en dat buiten haar geen zaligheid is, dat niemand, van wat staat of kwaliteit hij zij, zich behoort op zichzelven te houden, om op zijn eigen persoon te staan; maar dat zij allen schuldig zijn, zichzelven daarbij te voegen en daarmede te verenigen; onderhoudende de enigheid der Kerk, zich onderwerpende aan haar onderwijzing en tucht, den hals buigende onder het juk van Jezus Christus, en dienende de opbouwing der broederen, naar de gaven die hun God verleend heeft, als onderlinge lidmaten eenszelfden lichaams.

Als het hier niet om het instituut ging, dan slaat dit nergens op...

[Fjodor]

...Daar er buiten de kerk (instituut!) geen zaligheid is.)

Dat is niet de leer van de Nederlandse Geloofsbelijdenis.

De algemene christelijke kerk waarbuiten geen zaligheid is, is niet het instituut, maar een heilige vergadering der ware christgelovigen, 'verspreid en verstrooid door de gehele wereld, nochtans tezamen gevoegd en verenigd met hart en wil in éénzelfde Geest, door de kracht des geloofs' (art. 27).

De uitwendige gestalte van de Kerk is hier een vrucht van, maar is dus niet het wezen van de Kerk, laat staan dat de Kerk in zijn essentie een instituut is zonder welke geen zaligheid is. Deze stelling staat geheel haaks op de geloofsbelijdenis en ook op de Reformatie, Calvijn ingesloten. Dat is geen pleidooi van mij om de uitwendige gestalte van de Kerk als onbelangrijk voor te stellen, maar laten we hier wel in de juiste, gereformeerde termen over spreken.

In NGB 29 staat duidelijk dat de ware kerk te kennen is en dat we ons daarbij moeten voegen. Dat gaat echt wel verder dan een ware kerk die verborgen is.

[Zonderling]

...Daar er buiten de kerk (instituut!) geen zaligheid is.)

Dat is niet de leer van de Nederlandse Geloofsbelijdenis.

De algemene christelijke kerk waarbuiten geen zaligheid is, is niet het instituut, maar een heilige vergadering der ware christgelovigen, 'verspreid en verstrooid door de gehele wereld, nochtans tezamen gevoegd en verenigd met hart en wil in éénzelfde Geest, door de kracht des geloofs' (art. 27).

De uitwendige gestalte van de Kerk is hier een vrucht van, maar is dus niet het wezen van de Kerk, laat staan dat de Kerk in zijn essentie een instituut is zonder welke geen zaligheid is. Deze stelling staat geheel haaks op de geloofsbelijdenis en ook op de Reformatie, Calvijn ingesloten. Dat is geen pleidooi van mij om de uitwendige gestalte van de Kerk als onbelangrijk voor te stellen, maar laten we hier wel in de juiste, gereformeerde termen over spreken.

En hoe verklaar je dit dan:

en dat buiten haar geen zaligheid is, dat niemand, van wat staat of kwaliteit hij zij, zich behoort op zichzelven te houden, om op zijn eigen persoon te staan; maar dat zij allen schuldig zijn, zichzelven daarbij te voegen en daarmede te verenigen; onderhoudende de enigheid der Kerk, zich onderwerpende aan haar onderwijzing en tucht, den hals buigende onder het juk van Jezus Christus, en dienende de opbouwing der broederen, naar de gaven die hun God verleend heeft, als onderlinge lidmaten eenszelfden lichaams.

Ik onderschrijf wat daar staat. Maar de uitdrukking 'buiten haar geen zaligheid' slaat in de NBG 28 op de onzichtbare Kerk zoals beschreven in artikel 27, niet op de zichtbare gestalte die vervolgens in artikel 28 wordt uigewerkt. Er moet wel goed gelezen worden!

[Bert Mulder]

Er moet wel goed gelezen worden!

Precies!

[Simon]

Buiten het éne instituut hè!

Want je spreekt hier taal van de reformatie, maar die moet je niet zomaar op onze situatie plakken. Want bij ons zijn er weet ik het niet hoeveel gereformeerde instituten. Maar dat kan reformatorisch gezien (NGB 29) helemaal niet.

Toch wel. Hoewel het instituut verdeeld is, blijven al die kerken toch ware, hoewel vaak zwakke, kerken.

Wat verenigd is door de Geest, is nooit zwak en verdeeld.
Hoe kunnen ''al die ware kerken'' elkaar trouwens bestrijden?

[caprice]

Beste Bert Mulder,
Een ding zult u toch wel met mij eens zijn: Ikaboth - de eer is weggevoerd.

En daar zijn we ZELF tot schuld aan.

Mag ik vragen of je kunt uitleggen hoe je deze schuld ervaart?

Door middels de plaatselijke gemeente te werken tot de uitbreiding van Gods Koninkrijk.

(en door hier mensen te vermanen zich bij de kerk te voegen. Daar er buiten de kerk (instituut!) geen zaligheid is.)

Mis ik iets? SecorDabar heeft toch te kennen gegeven dat hij zich wel aangesloten heeft bij een kerk (instituut)? Vandaaruit staat hij dus wel onder ambtelijke vermaan/toezicht.

[Bert Mulder]

Mis ik iets? SecorDabar heeft toch te kennen gegeven dat hij zich wel aangesloten heeft bij een kerk (instituut)? Vandaaruit staat hij dus wel onder ambtelijke vermaan/toezicht.

Ja, dat heeft hij aangegeven.

[Zonderling]

Er moet wel goed gelezen worden!

Precies!

Als je goed leest, zie je dat het begin van artikel 28 teruggrijpt op de beschrijving van de heilige algemene Kerk zoals beschreven in artikel 27. Buiten DIE Kerk is geen zaligheid.

[Fjodor]

...Daar er buiten de kerk (instituut!) geen zaligheid is.)

Dat is niet de leer van de Nederlandse Geloofsbelijdenis.

De algemene christelijke kerk waarbuiten geen zaligheid is, is niet het instituut, maar een heilige vergadering der ware christgelovigen, 'verspreid en verstrooid door de gehele wereld, nochtans tezamen gevoegd en verenigd met hart en wil in éénzelfde Geest, door de kracht des geloofs' (art. 27).

De uitwendige gestalte van de Kerk is hier een vrucht van, maar is dus niet het wezen van de Kerk, laat staan dat de Kerk in zijn essentie een instituut is zonder welke geen zaligheid is. Deze stelling staat geheel haaks op de geloofsbelijdenis en ook op de Reformatie, Calvijn ingesloten. Dat is geen pleidooi van mij om de uitwendige gestalte van de Kerk als onbelangrijk voor te stellen, maar laten we hier wel in de juiste, gereformeerde termen over spreken.

En hoe verklaar je dit dan:

en dat buiten haar geen zaligheid is, dat niemand, van wat staat of kwaliteit hij zij, zich behoort op zichzelven te houden, om op zijn eigen persoon te staan; maar dat zij allen schuldig zijn, zichzelven daarbij te voegen en daarmede te verenigen; onderhoudende de enigheid der Kerk, zich onderwerpende aan haar onderwijzing en tucht, den hals buigende onder het juk van Jezus Christus, en dienende de opbouwing der broederen, naar de gaven die hun God verleend heeft, als onderlinge lidmaten eenszelfden lichaams.

Ik onderschrijf wat daar staat. Maar de uitdrukking 'buiten haar geen zaligheid' slaat in de NBG 28 op de onzichtbare Kerk zoals beschreven in artikel 27, niet op de zichtbare gestalte die vervolgens in artikel 28 wordt uigewerkt. Er moet wel goed gelezen worden!

Wou je zeggen dat het zich afscheiden van het valse en voegen bij de ware kerk van artikel 28 slaat op het tot geloof komen en zo toetreden tot de kerk waarvan alle leden ware gelovigen zijn?? Nee, dit gaat over een handeling in de zichtbare wereld. Het gaat over het herkennen van de ware kerk en over het lid worden van die kerk. Met een lidmaatschapspapiertje zogezegd.

Als we toch in deze termen willen spreken dan wordt in artikel 28 met de woorden: "om op zijn eigen persoon te staan;" de overgang naar de zichtbare kerk gemaakt.

[Zonderling]

Wou je zeggen dat het zich afscheiden van het valse en voegen bij de ware kerk van artikel 28 slaat op het tot geloof komen en zo toetreden tot de kerk waarvan alle leden ware gelovigen zijn??

Nee, dat wou ik niet zeggen. Absoluut niet.

[SecorDabar]

...Daar er buiten de kerk (instituut!) geen zaligheid is.)

Dat is niet de leer van de Nederlandse Geloofsbelijdenis.

De algemene christelijke kerk waarbuiten geen zaligheid is, is niet het instituut, maar een heilige vergadering der ware christgelovigen, 'verspreid en verstrooid door de gehele wereld, nochtans tezamen gevoegd en verenigd met hart en wil in éénzelfde Geest, door de kracht des geloofs' (art. 27).

De uitwendige gestalte van de Kerk is hier een vrucht van, maar is dus niet het wezen van de Kerk, laat staan dat de Kerk in zijn essentie een instituut is zonder welke geen zaligheid is. Deze stelling staat geheel haaks op de geloofsbelijdenis en ook op de Reformatie, Calvijn ingesloten. Dat is geen pleidooi van mij om de uitwendige gestalte van de Kerk als onbelangrijk voor te stellen, maar laten we hier wel in de juiste, gereformeerde termen over spreken.

En hoe verklaar je dit dan:

en dat buiten haar geen zaligheid is, dat niemand, van wat staat of kwaliteit hij zij, zich behoort op zichzelven te houden, om op zijn eigen persoon te staan; maar dat zij allen schuldig zijn, zichzelven daarbij te voegen en daarmede te verenigen; onderhoudende de enigheid der Kerk, zich onderwerpende aan haar onderwijzing en tucht, den hals buigende onder het juk van Jezus Christus, en dienende de opbouwing der broederen, naar de gaven die hun God verleend heeft, als onderlinge lidmaten eenszelfden lichaams.

Ik onderschrijf wat daar staat. Maar de uitdrukking 'buiten haar geen zaligheid' slaat in de NBG 28 op de onzichtbare Kerk zoals beschreven in artikel 27, niet op de zichtbare gestalte die vervolgens in artikel 28 wordt uigewerkt. Er moet wel goed gelezen worden!

Helemaal mee eens wat Zonderling hier schrijft, net wat ik zonet ook geschreven heb van Matthew Henry.
Het gaat niet om de zichtbare kerk, maar om de Kerk met een hoofdletter: De Strijdende Kerk

[Bert Mulder]

Als je goed leest, zie je dat het begin van artikel 28 teruggrijpt op de beschrijving van de heilige algemene Kerk zoals beschreven in artikel 27. Buiten DIE Kerk is geen zaligheid.

Dat is het ene aspect er van, maar sluit, mijns insziens, het andere niet uit. Temeer daar het zo ongeveer onmogelijk is, mijns insziens, om buiten de kerk instituut (dit sluit ook ware huisgemeenten in) als getrouw christen te leven, daar de kerk een leven organisme is, en de hand de voet nodig heeft.

Maar ik kan het fout hebben... Als je me kunt tonen hoe de hand en voet zonder hart en hoofd door kunnen leven...


(dank je, Zonderling, eindelijk! hebben we een inhoudelijke discussie)

[Afgewezen]

Het is buiten discussie dat het onze plicht is ons te voegen bij de 'zichtbare' kerk.
Waar het echter om gaat, is de vraag 'wat als de prediking niet recht is (een van de kenmerken van de ware kerk!)?'
- mag je dan thuis gaan lezen of is het je plicht om net zo lang te zoeken, desnoods te verhuizen, tot je een gemeente met de rechte prediking hebt gevonden?