Zo ingewikkeld hoeft het allemaal niet te zijn

Ik denk de spijker op z'n kop! Maar vermoedelijk zal herverkaveling - wat helaas niet onwaarschijnlijk is - niet gaan zonder dat eerst op een 'deelonderwerp' een conflict is geweest. Het is treurig dat het zo moet. We mogen wel in gebed verbonden zijn met de CGK.
Die bezwaar hebben er een aantal ingediend nu wachten ze nog op het besluitmerel schreef:Ik zou het als vrouw in deze discussie wel weten. De hele discussie vouw in het ambt in het midden laten ( ik vind dat namelijk ook een heel lastig onderwerp) en alleen kijken naar wat de kerk onderling in het verleden heeft afgesproken. Dat is geen vrouw in het ambt. Dan houd je je aan die afspraak. Wil je wat anders, dan dien je bezwaar in of word je lid van een ander clubje dat daar hetzelfde over denkt.
Zo ingewikkeld hoeft het allemaal niet te zijn
Dat vind ik niet. Als je als geheel kerkgenootschap fuseert of herverkavelt, zoals bijvoorbeeld de NHK heeft gedaan, is dat geen scheuring, maar een poging om de eenheid van de kerk dichterbij te brengen.Herman schreef:Goede zaak dat niet om de hete brij heen gedraaid wordt. Als de binding met de klassieke confessionele verdwijnt, dan moet je dát vaststellen en niet maar blijven kijken naar de symptomen daarvan.
Uiteraard heet een herverkaveling in het gewone kerkelijke leven een scheuring, wat dat betreft maken zulke opinies te geesten bereidt om daartoe over te gaan.
Dat lijkt me niet het juiste beeld van hoe een ruilververkaveling werkt. Je hebt drie partijen met drie stukken grond en je verdeeld de grond op een andere manier dan eerst. Daarna heb je nog steeds partijen met nog steeds drie stukken grond. Dus de institutionele eenheid van de kerk komt niet dichterbij.DDD schreef:Dat vind ik niet. Als je als geheel kerkgenootschap fuseert of herverkavelt, zoals bijvoorbeeld de NHK heeft gedaan, is dat geen scheuring, maar een poging om de eenheid van de kerk dichterbij te brengen.Herman schreef:Goede zaak dat niet om de hete brij heen gedraaid wordt. Als de binding met de klassieke confessionele verdwijnt, dan moet je dát vaststellen en niet maar blijven kijken naar de symptomen daarvan.
Uiteraard heet een herverkaveling in het gewone kerkelijke leven een scheuring, wat dat betreft maken zulke opinies te geesten bereidt om daartoe over te gaan.
Maar dat is dus niet concreet te maken als we van het beeld weer teruggaan naar de kerk, zie de opmerkingen van John Galt. Er zullen toch een paar boerderijen tegen de vlakte moeten, en dat is zeer vervelend als dat je ouderlijke huis is.DDD schreef:Meestal zorgt herverkaveling voor grotere kavels en het verdwijnen van boerderijen. Ik neem aan dat dat ook in de opzet is opgesloten.
Je vergeet de middenflank die zich niet thuisvoelt in de HHK, maar ook niet bij de GKV. Ik denk dat zij eerder naar de PKN overstappen.John Galt schreef:Als je als geheel kerkverband fuseert, is er geen sprake van een scheuring. Maar dat is met de NHK niet gebeurt. Er ontstond een andere scheur en wat schiet je er dan mee op?
Het klinkt heel praktisch: een deel van de CGK gaat samen met de gefuseerde GKV/NGK en een ander deel met de HHK. Simpel, opgelost, iedereen blij. Maar er is dan wel degelijk sprake van een kerkscheuring. Je laat elkaar los. Broeders en zusters waarmee je historische banden hebt, gaan andere wegen. En afgezien van het persoonlijke verdriet dat je daarover kunt hebben (en die zal er echt wel zijn, niet iedereen behoort tot de uiterste flanken), scheur je daarmee Gods kerk. Of, zoals de vrijgemaakten dat vroeger zo treffend zeiden: Je trekt een scheur in het laken van de Avondmaalstafel.
Daarom hoop ik nog steeds op en bid ik om een wonder.
Ik begrijp dat het 'middendeel van de CGK' tegen de vrouw in het ambt is, dus dan laat je de kerk daar niet op breken om vervolgens naar een kerkgenootschap te gaan die dat al decennia toelaat.merel schreef:Je vergeet de middenflank die zich niet thuisvoelt in de HHK, maar ook niet bij de GKV. Ik denk dat zij eerder naar de PKN overstappen.
Dat is niet zo moeilijk te begrijpen hoor. Lees voor de overwegingen van dr. Wilschut zijn blog of het boek 'Gebleven en meegegaan: een onderzoek naar de motieven van gereformeerde belijders om in de Nederlandse Hervormde Kerk te blijven en met de Protestantse Kerk in Nederland mee te gaan.'John Galt schreef:Ds Hempenius en ds Wilschut verlieten de GKV om zich vervolgens bij de PKN aan te sluiten. Dat heb ik ook nooit begrepen.