Welk boek ben jij nu aan het lezen?

[helma]

Haha, er liggen overal boeken. Niet alles is zo boeiend dat je het in een keer uitleest. Em sommige pak je af en toe weer eens.

[Mister]

Haha, er liggen overal boeken. Niet alles is zo boeiend dat je het in een keer uitleest. Em sommige pak je af en toe weer eens.

Heel herkenbaar.

[-DIA-]

Haha, er liggen overal boeken. Niet alles is zo boeiend dat je het in een keer uitleest. Em sommige pak je af en toe weer eens.

Heel herkenbaar.

Heel herkenbaar. (bis)

[Mara]

Desondanks weinig variatie van forummers in het aanbevelen van boeken.

[Dodo]

Pas gelezen: de boekendief.
Een bijzonder boek, erg goed geschreven.

[helma]

Desondanks weinig variatie van forummers in het aanbevelen van boeken.

Sommige boeken vind je zelf wel wat, maar denk je niet dat een ander dat ook wat vindt . Ook lees ik haast net zoveel Engels als Nederlands, heeft ook niet veel zin om dat allemaal aan te raden. Al zijn sommigen wel vertaald. Boeken van Ann Tatlock vind ik zelf wel mooi. Goed geschreven en niet van die uitgekauwde thema's. Maar in het Engels zijn ze gewoon beter.

[Mara]

Desondanks weinig variatie van forummers in het aanbevelen van boeken.

Sommige boeken vind je zelf wel wat, maar denk je niet dat een ander dat ook wat vindt . Ook lees ik haast net zoveel Engels als Nederlands, heeft ook niet veel zin om dat allemaal aan te raden. Al zijn sommigen wel vertaald. Boeken van Ann Tatlock vind ik zelf wel mooi. Goed geschreven en niet van die uitgekauwde thema's. Maar in het Engels zijn ze gewoon beter.

Nou.... in het verleden heb ik behoorlijk wat boekentips van jou gekregen, ik kon er eigenlijk op blindvaren.
Ik vroeg het in het algemeen, als er nu zoveel gelezen wordt, 10 boeken naast elkaar, waarom vind ik daar zo weinig van terug dan?

[helma]

Een theologisch boek wat ik nu aan het lezen ben is: John Piper, God is het goede nieuws. Over de kern van het Evangelie.
Dat boek sluit mooi aan bij de preken die we hoorden rond de Kerstdagen. Maar ik ben ook weer bezig in: Vrouw naar Gods hart, van Elizabeth George. Ter opscherping van mijn taak als moeder en vrouw. Iedere week een hoofdstuk. Tussendoor ben ik met een boek bezig waarin een jonge vrouw en moeder haar worstelingen beschrijft met de ziekte Non-hodgkin, Kasey van Norman; Raw Faith. Ze herkent zich heel erg in de geschiedenis van de bloedvloeiende vrouw. Ook geen boek wat je achter elkaar doorleest. Ter ontspanning lees ik een Engelse roman van Maureen Lang; ook een e-book. The Matchmakers Match. Tussendoor las ik nog een boek van Karen Kingsbury, maar dat vond ik tegenvallen. De Brug. Dan lees ik af en toe uit de Heilige Oorlog, ivm de lidmatenkring. Ik ben begonnen in Dr. Jan Hoek, De Geest, het kruis en de gaven. Maar daar kan ikmnog niet echt inkomen. Ook ligt op mijn nachtkastje: Verlangen naar erkenning van Gerrie Reijersen van Buuren. Over contextuele therapie. (Hoe playmobielpoppetjes je leven kunnen veranderen) Gewoon, uit nieuwsgierigheid. Maar het is ook geen boek wat me zo vastgrijpt dat ik het perse snel uit wil lezen. Wat ik voor mijn stille tijd gebruik icm Bijbellezen is het boek van Ds de Butter over het Evangelie van Mozes deel 2. Maar de laatste weken heb ik eigenlijk alleen de Bijbel gebruikt.

[eilander]

Ik heb ook niet gezegd dat er veel variatie zit in die tien boeken. Wat ik zoal aan het lezen ben:
- De Christusregering, ds. A.M. Berkhoff
- De Bron van Zaligheid, R.M. M'Cheyne
- Het leven is mij Christus, dagboek van Thomas Boston
- Troostrijk gesprek, Willem Teellinck
- (ter ontspanning) De galei, André Chamson
- Het oog omhoog, het hart naar boven, over dr. W. Aalders
- als bijbelstudie op dit moment het boek Ezra in de bijbelverklaring van Matthew Henry
En verder lees ik dan nog af en toe wat uit een autobiografie van Alan Greenspan, en in het Engels een boek over Ariel Sharon.

Ik kom niet helemaal aan 10 stuks, maar ik zou er nog wel wat bij kunnen voegen waar ik echt zomaar eens wat in lees (bijbellezing van Da Costa bijvoorbeeld, of een boek van Bunyan).

Hoe gaat dat in de praktijk? Ik lees gewoon een avond uit het ene boek en een paar dagen later lees ik verder in het andere... Uiteindelijk lees ik alles wel uit - hoewel dat Engelse boek voor mij wel pittig is.

[Bonny]

Napoleon and the Hundred Days van Stephen Coote. Het gaat over Napoleons terugkeer van Elba en de slag bij Waterloo. Leest weg als een spannend boek en zeer leesbaar.

[Dodo]

Vandaag een heleboel gelezen in Ik zal verborgen zijn.
Het is niet heel goed geschreven, en gek genoeg toch wel boeiend, zeker in het begin. Maar op een gegeven moment werd het toch wat teveel wildwest naar mijn smaak, en het verhaal van koningin Esther werd zodanig verbouwd dat ik daar ook wat moeite mee heb.
Halverwege ben ik er mee gestopt, en heb ik nog even aan het eind gekeken om te zien hoe het afliep. En jawel, een happy ending in veel opzichten. Jammer.

Ik geef drie sterren.

[huisman]

Napoleon and the Hundred Days van Stephen Coote. Het gaat over Napoleons terugkeer van Elba en de slag bij Waterloo. Leest weg als een spannend boek en zeer leesbaar.

Als je dit boek mooi vindt lees dan het beste historische boek van de 21e eeuw geschreven door een groot historicus.

Het leven van Napoleon Bonaparte stond in het teken van een tomeloze dadendrang. Hij vond de kunst van het oorlogvoeren opnieuw uit en won vrijwel al zijn veldslagen. Met zijn Code Napoléon legde hij de grondslagen van de hedendaagse rechtsstaat. Zijn lycées waren de eerste vorm van modern middelbaar onderwijs ter wereld. Veel van zijn bruggen, riolen, wegen en kades doen nog steeds dienst. Hij discussieerde op hoog niveau met schrijvers als Goethe en wiskundigen als Laplace en genoot intens van toneel, opera, kunst en literatuur. Aan hem danken we zowel de empirestijl als het Louvre. Zonder Napoleon - en zijn broer koning Lodewijk Napoleon - geen Rijksmuseum, geen Koninklijke Bibliotheek, geen Academie van Wetenschappen.

Als eerste biograaf kon Andrew Roberts gebruik maken van de monumentale nieuwe editie van Napoleons tienduizenden brieven, de eerste onverkorte en ongecensureerde. Daardoor kan hij het avontuurlijke en veelbewogen leven van zijn held - van de triomfantelijke veldtocht door Italië en de keizerskroning tot de roemloze nederlaag bij Waterloo en de treurige ballingschap op St. Helena - op de voet volgen, bijna van dag tot dag, zonder de grote lijn ooit uit het oog te verliezen. Helder en scherp beschrijft hij Napoleons greep naar de macht, zijn talent voor politieke propaganda, zijn meedogenloze optreden jegens tegenstanders: net als zijn grote voorbeeld Julius Caesar deinsde Napoleon niet terug voor het op maat snijden van de werkelijkheid. Roberts heeft echter ook oog voor de vele positieve kanten van Napoleons charismatische persoonlijkheid, zoals zijn betoverende glimlach, die op zowel mannen als vrouwen een onweerstaanbare aantrekkingskracht uitoefende (al had hij wel een geheime schaduwboekhouding nodig voor de gigantische gedragen die hij spendeerde aan zijn ruim twintig minnaressen).

Dit boek heeft mijn zomer 2015 gestempeld.

[Bonny]

Bedankt voor de tip

[dennis]

Wat heeft die man toch ook ongelooflijk veel ellende veroorzaakt ...

[Dodo]

Ik ben bezig met De Hef ziet alles, van Cees Pols.
Het valt me niet mee. Ik vind de dialogen gekunsteld, en het verhaal is wat lastig te volgen. In de flashbacks gebruikt hij 'je' als hij zichzelf bedoelt. "Je zat aan tafel. Je moeder schepte het eten op. Je vader was laat." Elke keer denk ik: tegen wie heeft hij het nou? O nee, dat is hij zelf.
Ik ga het wel uitlezen, het is ook niet slecht, maar tot nu toe loop ik niet warm.