het is heel erg voor de nabestaanden. Voor hem hoop ik dat het vrede is.

Zo was er de laatste maand in een van onze kerken een pas getrouwd stel, zij zwanger, die in een autoongeluk waren. Hij dood, zij in het ziekenhuis. Zover blijkt het dat de baby nog levend is...

Bert Mulder schreef:het is heel erg voor de nabestaanden. Voor hem hoop ik dat het vrede is.

Zo was er de laatste maand in een van onze kerken een pas getrouwd stel, zij zwanger, die in een autoongeluk waren. Hij dood, zij in het ziekenhuis. Zover blijkt het dat de baby nog levend is...

Afschuwelijk gewoon, zo zie je maar, het leven is een damp, en zijn wij dan bereid?

Zolang we met zijn allen over men en wij spreken blijft die vraag nog steeds op afstand. (niemand voelt zich waarschijnlijk nu aangesproken... )

vlinder schreef:Zolang we met zijn allen over men en wij spreken blijft die vraag nog steeds op afstand. (niemand voelt zich waarschijnlijk nu aangesproken... )

M'n beste Vlinder, dezer dagen zijn wij ook geconfronteerd met een dergelijke tagische zaak.
Ik, en andere betrokkenen, zijn hier ernstig op aangesproken en mee bezet.
Wil je aub niet zo zonder empathie hierop reageren.
Ik neem je dat niet kwalijk, in die zin, dat je er wss, geen ervaring mee hebt (gelukkig).

vlinder schreef:Zolang we met zijn allen over men en wij spreken blijft die vraag nog steeds op afstand. (niemand voelt zich waarschijnlijk nu aangesproken... )

Zo gaat dat vaak met "ver van mijn bed" onderwerpen. Zolang je er niets mee te maken hebt, dat menselijkerwijs ook niet hebt voorlopig, denkt men er niet over. Vindt iets triest en gaat over tot de orde van de dag.
Als je er wel mee geconfronteerd wordt, wordt je gedwongen om er over na te denken.
Ik ben al jaren gewend aan kille uitspraken, mensen flappen er soms zo maar iets uit. Niet eens zo bedoeld, maar kan enorm kwetsend zijn.
Ik ken moeders die na de dood van hun gehandicapte of ernstig zieke kind, volledig in elkaar klapten. Al die opmerkingen terughoorden in hun hoofd.
Jij bent werkzaam in een ziekenhuis Vlinder, waar vreugde en verdriet hand in hand gaat. Leven en dood. Wordt je daar nu harder en afstandelijker van of ga je je juist meer inleven in de ander ? Heb je meer begrip gekregen voor bepaalde standpunten in kwesties van leven en dood ?

jvdg schreef:

vlinder schreef:Zolang we met zijn allen over men en wij spreken blijft die vraag nog steeds op afstand. (niemand voelt zich waarschijnlijk nu aangesproken... )

M'n beste Vlinder, dezer dagen zijn wij ook geconfronteerd met een dergelijke tagische zaak.
Ik, en andere betrokkenen, zijn hier ernstig op aangesproken en mee bezet.
Wil je aub niet zo zonder empathie hierop reageren.
Ik neem je dat niet kwalijk, in die zin, dat je er wss, geen ervaring mee hebt (gelukkig).

Ik denk dat vlinder specifiek de uitspraak van Maria bedoelde, nl. zijn wij bereid om te sterven. En dan ben ik het ermee eens dat een jij of ik vorm dichterbij komt!

Inderdaad. Ik zie in Vlinders opmerkingen meer een nuchterheid dan hardheid. En die laatste opmerking was mijns inziens appelerend, niet non-empatisch.

Zita schreef:Inderdaad. Ik zie in Vlinders opmerkingen meer een nuchterheid dan hardheid. En die laatste opmerking was mijns inziens appelerend, niet non-empatisch.

'Nuchter zijn' kan hard overkomen als je ergens emotioneel bij betrokken bent.

JolandaOudshoorn schreef:

jvdg schreef:

vlinder schreef:Zolang we met zijn allen over men en wij spreken blijft die vraag nog steeds op afstand. (niemand voelt zich waarschijnlijk nu aangesproken... )

M'n beste Vlinder, dezer dagen zijn wij ook geconfronteerd met een dergelijke tagische zaak.
Ik, en andere betrokkenen, zijn hier ernstig op aangesproken en mee bezet.
Wil je aub niet zo zonder empathie hierop reageren.
Ik neem je dat niet kwalijk, in die zin, dat je er wss, geen ervaring mee hebt (gelukkig).

Ik denk dat vlinder specifiek de uitspraak van Maria bedoelde, nl. zijn wij bereid om te sterven. En dan ben ik het ermee eens dat een jij of ik vorm dichterbij komt!

Inderdaad. Zijn we bereid is een vraag die je makkelijk naast je neer kunt leggen. Een vraag als: ben ik, ben jij bereidt komt dichterbij. Dat is wat ik bedoelde. Goed gelezen Jo!

Aan dat nog jonge gezin hier ter plaatse waarvan de moeder zaterdagmorgen plotseling is overleden. Ze had zich vrijdag niet lekker gevoeld en zaterdagmorgen is ze al overleden. Weer een roepstem en wel een heel ernstige.

Aan fietsen. Hoe zou de kwaliteit van Union of Sparta zijn?

Zita schreef:Aan fietsen. Hoe zou de kwaliteit van Union of Sparta zijn?

Niet gelijk aan die van een Gazelle...

Cantate schreef:

Zita schreef:Aan fietsen. Hoe zou de kwaliteit van Union of Sparta zijn?

Niet gelijk aan die van een Gazelle...

De prijzen zijn ook niet zo gelijk. En aangezien fietsen weleens onbedoeld van eigenaar wisselen, en deze fiets zich regelmatig in de buurt van een station zal begeven, waar dat risico nog groter is, wilde ik een fiets die niet al te schreeuwend duur is, maar die ook niet de kwaliteit van een supermarktfiets heeft.

Zita schreef:

Cantate schreef:

Zita schreef:Aan fietsen. Hoe zou de kwaliteit van Union of Sparta zijn?

Niet gelijk aan die van een Gazelle...

De prijzen zijn ook niet zo gelijk. En aangezien fietsen weleens onbedoeld van eigenaar wisselen, en deze fiets zich regelmatig in de buurt van een station zal begeven, waar dat risico nog groter is, wilde ik een fiets die niet al te schreeuwend duur is, maar die ook niet de kwaliteit van een supermarktfiets heeft.

Je hebt prima fietsen bij Halfords en bij een fietsenstalling van een groter station.
Tweedehands kan ook, maar zijn vaak nog duur.
Voor een beetje Gazelle, zit je al snel over de 700 euro, zou ik niet doen als je hem veel bij zo'n groep fietsen moet stallen.
Als ik zie hoe de fiets van mijn dochter eruitziet, na een paar jaar busstation

mijn man die ver weg is.... kmishem