Bussemaker: vrouw te veel afhankelijk van man

[Maanenschijn]

@Lilian1975

Hoe kijk jij tegen de signalen uit het onderwijs aan die in de relatie tussen ouder - kind van schippersgezinnen ‘ingewikkelde’ situaties herkennen?

Zie daarvoor ook de post van Zita, even eerder in dit draadje.

[merel]

@Lilian1975

Hoe kijk jij tegen de signalen uit het onderwijs aan die in de relatie tussen ouder - kind van schippersgezinnen ‘ingewikkelde’ situaties herkennen?

Zie daarvoor ook de post van Zita, even eerder in dit draadje.

Hoe kijk jij hier tegen aan in het licht van de discussie die wij hierover hebben/hadden?

[Maanenschijn]

@Lilian1975

Hoe kijk jij tegen de signalen uit het onderwijs aan die in de relatie tussen ouder - kind van schippersgezinnen ‘ingewikkelde’ situaties herkennen?

Zie daarvoor ook de post van Zita, even eerder in dit draadje.

Hoe kijk jij hier tegen aan in het licht van de discussie die wij hierover hebben/hadden?

Ik herken de waarde van beide ouders in de opvoeding. Ik zou mijzelf niet kunnen voorstellen dat de kinderen ergens anders zouden wonen. Ik ben van het begin van ons trouwen meer dan de helft, misschien wel driekwart van de tijd thuis geweest omdat mijn werk zo is en was. Daarnaast zijn de karakters van mijn vrouw en mij erg verschillend wat ook voor de kinderen fijn was dat wij beiden veel thuis waren. Mijn vrouw is erg praktisch ingesteld en werkt ook graag buitenshuis. Dat heeft ze ook altijd gedaan, ondanks onze 6 kinderen. Dit was een persoonlijke keuze, geen financiële noodzaak. We zijn dus altijd veel bij elkaar geweest en in de opvoeding veel samen opgetrokken. Ik kan me dus kinderen op een internaat niet goed voorstellen.

Ik denk ook dat het principieel niet goed uit te leggen valt om een deel van de opvoeding aan anderen over te laten als dat niet strikt noodzakelijk is. Ik denk dat bij schippers kinderen het daar wel deels op neer komt.

[DDD]

Het lijkt me beter om de persoonlijke vrijheid die er in de gereformeerde traditie altijd geweest is, niet zomaar met een beroep op allerlei principes in te perken.

Er is wat mij betreft, niets onchristelijks aan een kostschool of internaat.

[Maanenschijn]

Het lijkt me beter om de persoonlijke vrijheid die er in de gereformeerde traditie altijd geweest is, niet zomaar met een beroep op allerlei principes in te perken.

Er is wat mij betreft, niets onchristelijks aan een kostschool of internaat.

Want?

[Orchidee]

Schippers vind ik ook altijd bijzonder. Die sturen hun kinderen zelfs naar een internaat om zo samen te kunnen werken.

Dat vind ik ook altijd verbijsterend.
Ik heb ze ieder jaar wel in de klas. En eigenlijk altijd is bij die schipperspubers de relatie met de ouders enorm ingewikkeld. Doordeweeks op afstand, en dan in het weekend volop invulling willen geven aan het ouderschap van een kind dat ze niet dagelijks meemaken.
Ik snap werkelijk niet hoe je ervoor kunt kiezen om als schipper te blijven werken als je kinderen hebt. En ja, dat is altijd een keuze.

Van wat ik er van dichtbij van heb gezien, is het dan ook een keuze die vaak onder veel tranen gemaakt wordt en die vaak elke maandag weer een wederzijdse worsteling is.

Het valt me trouwens op dat er vaak generatie op generatie wordt gevaren en dat in best wel veel families de keuze voor het internaat door de volgende generatie opnieuw gemaakt wordt. Dan zou je toch zeggen dat het niet door iedereen als belastend is ervaren.

Ik ken ook de andere kant van het schippersinternaat leven en er zijn veel mensen die bewust niet de herhaling maken om van generatie op generatie hun kinderen naar een schippersinternaat sturen.
Of de vrouw gaat aan de wal wonen en manlief gaat met personeel varen of ze stoppen met hun bedrijf en manlief gaat zelf in loondienst.
Heb een goede vriendin gehad op het schippersinternaat en had veel schipperskinderen in de klas op de middelbare school dus hoorde en zag weleens iets.
Niet fijn en goed mi.

[DDD]

Het lijkt me beter om de persoonlijke vrijheid die er in de gereformeerde traditie altijd geweest is, niet zomaar met een beroep op allerlei principes in te perken.

Er is wat mij betreft, niets onchristelijks aan een kostschool of internaat.

Want?

De Bijbel doet er zo specifiek geen uitspraken over. Het is heel aannemelijk dat in de bijbeltijd ook anderen waren die voor de opvoeding zorgden.

Er kunnen allerlei redenen zijn waarom het beter is als ouders niet voltijds zelf voor hun kinderen zorgen.

[merel]

Het lijkt me beter om de persoonlijke vrijheid die er in de gereformeerde traditie altijd geweest is, niet zomaar met een beroep op allerlei principes in te perken.

Er is wat mij betreft, niets onchristelijks aan een kostschool of internaat.

Want?

De Bijbel doet er zo specifiek geen uitspraken over. Het is heel aannemelijk dat in de bijbeltijd ook anderen waren die voor de opvoeding zorgden.

Er kunnen allerlei redenen zijn waarom het beter is als ouders niet voltijds zelf voor hun kinderen zorgen.

Het klopt dat de bijbel daar niets over zegt. Samuel werd ook op 3 jarige leeftijd naar Eli gebracht. Dat de bijbel daar niets over vermeldt betekent niet dat het niet schadelijk is voor het kind. Ik durf zelfs te stellen dat een kostschool, internaat oid schadelijk is voor het welzijn van het kind.

[Maanenschijn]

Het lijkt me beter om de persoonlijke vrijheid die er in de gereformeerde traditie altijd geweest is, niet zomaar met een beroep op allerlei principes in te perken.

Er is wat mij betreft, niets onchristelijks aan een kostschool of internaat.

Want?

De Bijbel doet er zo specifiek geen uitspraken over. Het is heel aannemelijk dat in de bijbeltijd ook anderen waren die voor de opvoeding zorgden.

Er kunnen allerlei redenen zijn waarom het beter is als ouders niet voltijds zelf voor hun kinderen zorgen.

Tja, jouw aannames overtuigen mij niet zomaar. Ik heb eerder een behoorlijk bloemlezing gegeven van de taak van de vrouw en hoe zich dat verhoud tot de taak van de man.

Met welke Bijbelse geschiedenissen of teksten zou je jouw aanname willen onderbouwen?

[merel]

@Lilian1975

Hoe kijk jij tegen de signalen uit het onderwijs aan die in de relatie tussen ouder - kind van schippersgezinnen ‘ingewikkelde’ situaties herkennen?

Zie daarvoor ook de post van Zita, even eerder in dit draadje.

Hoe kijk jij hier tegen aan in het licht van de discussie die wij hierover hebben/hadden?

Ik herken de waarde van beide ouders in de opvoeding. Ik zou mijzelf niet kunnen voorstellen dat de kinderen ergens anders zouden wonen. Ik ben van het begin van ons trouwen meer dan de helft, misschien wel driekwart van de tijd thuis geweest omdat mijn werk zo is en was. Daarnaast zijn de karakters van mijn vrouw en mij erg verschillend wat ook voor de kinderen fijn was dat wij beiden veel thuis waren. Mijn vrouw is erg praktisch ingesteld en werkt ook graag buitenshuis. Dat heeft ze ook altijd gedaan, ondanks onze 6 kinderen. Dit was een persoonlijke keuze, geen financiële noodzaak. We zijn dus altijd veel bij elkaar geweest en in de opvoeding veel samen opgetrokken. Ik kan me dus kinderen op een internaat niet goed voorstellen.

Ik denk ook dat het principieel niet goed uit te leggen valt om een deel van de opvoeding aan anderen over te laten als dat niet strikt noodzakelijk is. Ik denk dat bij schippers kinderen het daar wel deels op neer komt.

Ik kan mij er ook niets bij voorstellen en zou het verschrikkelijk vinden als onze kinderen ergens anders zouden wonen. Verder herken ik qua aanwezigheid van beide ouders veel in hetgeen jij benoemt. Wellicht staan wij in de toepassing van dit onderwerp dichter bij elkaar dan wij denken.

[Job]

Schippers vind ik ook altijd bijzonder. Die sturen hun kinderen zelfs naar een internaat om zo samen te kunnen werken.

Dat vind ik ook altijd verbijsterend.
Ik heb ze ieder jaar wel in de klas. En eigenlijk altijd is bij die schipperspubers de relatie met de ouders enorm ingewikkeld. Doordeweeks op afstand, en dan in het weekend volop invulling willen geven aan het ouderschap van een kind dat ze niet dagelijks meemaken.
Ik snap werkelijk niet hoe je ervoor kunt kiezen om als schipper te blijven werken als je kinderen hebt. En ja, dat is altijd een keuze.

Van wat ik er van dichtbij van heb gezien, is het dan ook een keuze die vaak onder veel tranen gemaakt wordt en die vaak elke maandag weer een wederzijdse worsteling is.

Het valt me trouwens op dat er vaak generatie op generatie wordt gevaren en dat in best wel veel families de keuze voor het internaat door de volgende generatie opnieuw gemaakt wordt. Dan zou je toch zeggen dat het niet door iedereen als belastend is ervaren.

Ik ken ook de andere kant van het schippersinternaat leven en er zijn veel mensen die bewust niet de herhaling maken om van generatie op generatie hun kinderen naar een schippersinternaat sturen.
Of de vrouw gaat aan de wal wonen en manlief gaat met personeel varen of ze stoppen met hun bedrijf en manlief gaat zelf in loondienst.
Heb een goede vriendin gehad op het schippersinternaat en had veel schipperskinderen in de klas op de middelbare school dus hoorde en zag weleens iets.
Niet fijn en goed mi.

Zeker belangrijk om deze kant ook te horen. Eigenlijk is het best opvallend, bedenk ik me, dat dit verschijnsel nooit echt openlijk ter discussie heeft gestaan in onze gezindte bij mijn weten (?).

[Lilian1975]

@Lilian1975

Hoe kijk jij tegen de signalen uit het onderwijs aan die in de relatie tussen ouder - kind van schippersgezinnen ‘ingewikkelde’ situaties herkennen?

Zie daarvoor ook de post van Zita, even eerder in dit draadje.

Ik vind dat lastig. Omdat ik me vooral indertijd bezig hield met de basisschool.... . Daar waren de onderzoeken ,niet perse negatief. Onderwijskundig niet maar ook als je kijkt naar mate van zelfstandigheid, wel/geen faalangst ook niet. Wel moet ik eerlijk zeggen. Als er sprake was van echt ernstige gedragsproblematiek of stoornissen etc. Die kinderen meestal niet op het internaat kwamen. En moeder of aan wal woonde. Of inderdaad het schippersleven stopte. Verder be ik vrij nuchter. Ook walkinderen kijken niet altijd positief terug op bepaalde zake in jeugd. Schoolvorm... gezinssituatie. En maken op grond daarvan later een andere keuze. Was daarmee het internaat verkeerd? Of de schoolvorm in geval van walkinderen? Het paste blijkbaar niet bij dat kind. Maar is dat niet bij veel dingen zo?
Zoveel kinderen die het later anders doen. Maar net zoveel kinderen die linksom of re htsom toch weer in dat voetspoor treden. Ik denk dat puberleeftijd echt lastig is. Afzetten tegen thuis. En meer vrijheid denken te ervaren om? Dat vraagt wel wat vaardigheden van mede opvoeders op internaat, school etc. Bedenken uit wat voor situatie zo'n kind handelt. Is het alleen lastig. Of is het lastig omdat het anders is? En ook omdat er op VO sowieso minder oudercontact is dan op basisschool. De meeste ouders dumpen hun kinderen niet op internaat. Maar blijven betrokken. Om die betrokkenheid te benutten moet je soms als school buiten de gebaande paadjes treden. M.i.

En nee, ik zou er zelf persoonlijk niet aan moeten denken. Maar snap wel bepaalde keuzes. In het buitenland moeten Nederlandse kinderen soms ook naar internationale scholen waar ze door de weeks zijn. Ouders die dar wonen in verband met zending, ontwikkelingswerk of wat anders.

[Maanenschijn]

@Lilian1975

Hoe kijk jij tegen de signalen uit het onderwijs aan die in de relatie tussen ouder - kind van schippersgezinnen ‘ingewikkelde’ situaties herkennen?

Zie daarvoor ook de post van Zita, even eerder in dit draadje.

Ik vind dat lastig. Omdat ik me vooral indertijd bezig hield met de basisschool.... . Daar waren de onderzoeken ,niet perse negatief. Onderwijskundig niet maar ook als je kijkt naar mate van zelfstandigheid, wel/geen faalangst ook niet. Wel moet ik eerlijk zeggen. Als er sprake was van echt ernstige gedragsproblematiek of stoornissen etc. Die kinderen meestal niet op het internaat kwamen. En moeder of aan wal woonde. Of inderdaad het schippersleven stopte. Verder be ik vrij nuchter. Ook walkinderen kijken niet altijd positief terug op bepaalde zake in jeugd. Schoolvorm... gezinssituatie. En maken op grond daarvan later een andere keuze. Was daarmee het internaat verkeerd? Of de schoolvorm in geval van walkinderen? Het paste blijkbaar niet bij dat kind. Maar is dat niet bij veel dingen zo?
Zoveel kinderen die het later anders doen. Maar net zoveel kinderen die linksom of re htsom toch weer in dat voetspoor treden. Ik denk dat puberleeftijd echt lastig is. Afzetten tegen thuis. En meer vrijheid denken te ervaren om? Dat vraagt wel wat vaardigheden van mede opvoeders op internaat, school etc. Bedenken uit wat voor situatie zo'n kind handelt. Is het alleen lastig. Of is het lastig omdat het anders is? En ook omdat er op VO sowieso minder oudercontact is dan op basisschool. De meeste ouders dumpen hun kinderen niet op internaat. Maar blijven betrokken. Om die betrokkenheid te benutten moet je soms als school buiten de gebaande paadjes treden. M.i.

En nee, ik zou er zelf persoonlijk niet aan moeten denken. Maar snap wel bepaalde keuzes. In het buitenland moeten Nederlandse kinderen soms ook naar internationale scholen waar ze door de weeks zijn. Ouders die dar wonen in verband met zending, ontwikkelingswerk of wat anders.

Dus kort samengevat: ook walkinderen hebben problemen. Dus bij schipperskinderen (op het internaat) zijn eventuele problemen niet aanwijsbaar.

Boeiend, @Zita schets vanuit haar ervaring een ander beeld. Ik heb er geen verstand van, ben leek op dit gebied. Al voel ik wel wat meer voor de observatie van Zita.

[Bourdon16]

Los van of het goed is voor het welzijn van de kinderen ging het er bij mij ook meer om dat wordt gezegd dat de moeder er thuis voor de kinderen hoort te zijn en dat dat haar roeping is.
Kinderopvang, BSO en dergelijke passen daar dan niet bij. Maar een internaat dan weer wel. Ik vind dat niet logisch.

[Lilian1975]

Los van of het goed is voor het welzijn van de kinderen ging het er bij mij ook meer om dat wordt gezegd dat de moeder er thuis voor de kinderen hoort te zijn en dat dat haar roeping is.
Kinderopvang, BSO en dergelijke passen daar dan niet bij. Maar een internaat dan weer wel. Ik vind dat niet logisch.

Ik vind het wel een verschil maken of ieder kind tot hun zesde fulltime thuis is bij vader en moeder. Of dat het met 4 maanden naar de opvang gebracht wordt met verschillende verzorgers. Of naar gastouder. Omdat de meeste gedragsproblematiek waar hechting ten grondslag aan ligt in de eerste levensjaren ontstaan. Ik maak nu steeds vaker mee dat kind van 2 bij mij als gastouder gebracht wordt. ( s ochtends vroeg) Steeds eerder van middagdutje al is het maar powernapje gehaald wordt... omdat het kindje dat om 17.30 opgehaald wordt en toch echt om 19 uur in bed moet liggen ... ( en dT geldt niet voor iedereen uiteraard ) . In principe zien die peuters hun ouders op zijn hoogst 2,5 uur per dag en dat x dagen per week...