Bussemaker: vrouw te veel afhankelijk van man

[-DIA-]

Schippers vind ik ook altijd bijzonder. Die sturen hun kinderen zelfs naar een internaat om zo samen te kunnen werken.

Dat vind ik ook altijd verbijsterend.
Ik heb ze ieder jaar wel in de klas. En eigenlijk altijd is bij die schipperspubers de relatie met de ouders enorm ingewikkeld. Doordeweeks op afstand, en dan in het weekend volop invulling willen geven aan het ouderschap van een kind dat ze niet dagelijks meemaken.
Ik snap werkelijk niet hoe je ervoor kunt kiezen om als schipper te blijven werken als je kinderen hebt. En ja, dat is altijd een keuze.

We hebben twee jaren (seizoenen tussen de schipperskinderen geleefd, we speelden met ze, we huiden met ze, en we lachten met ze. Nooit gemerkt dat schipperskinderen toen anders waren. Maar wel eens opgemerkt dat ze eigenlijk een echt 'thuis' misten. En niet dat ze dat zelf zeiden.

[merel]

Op dit moment werk ik 4 dagen waarvan 3 thuis en mijn man doet een opleiding en werkt 5 dagen. Op zaterdagen doen we klussen, sport en huishouden en de rustdag is een weldaad in de week. Dat is echt een dag met elkaar.

Wat prettig dat jij zoveel thuis kan werken; ik kan me indenken dat dat een hoop rust geeft zo zonder reistijd, file en aanverwante irritaties.

Dat is zeker een uitkomst. Na het ontbijt kruip ik achter mijn laptop, tussendoor draai ik een was en ben thuis bereikbaar voor de kinderen.

[DDD]

Er zijn in ieder geval reformatorische internaten, dus kennelijk was het vroeger geen principieel bezwaar dat schippersvrouwen werkten.

Nooit gehoord dat een dominee daar een punt van maakte, althans.

[Terri]

Op dit moment werk ik 4 dagen waarvan 3 thuis en mijn man doet een opleiding en werkt 5 dagen. Op zaterdagen doen we klussen, sport en huishouden en de rustdag is een weldaad in de week. Dat is echt een dag met elkaar.

Wat prettig dat jij zoveel thuis kan werken; ik kan me indenken dat dat een hoop rust geeft zo zonder reistijd, file en aanverwante irritaties.

Dat is zeker een uitkomst. Na het ontbijt kruip ik achter mijn laptop, tussendoor draai ik een was en ben thuis bereikbaar voor de kinderen.

Vergelijkbaar met de boerin die haar boer helpt denk ik.

[merel]

Ik denk dat mijn oma veel harder moest werken. Zij moest in ieder geval twee maal daags melken en in de zomermaanden tot laat hooien en oogsten en daarnaast in de avonduren ook regelmatig kleding verstellen.

[Zita]

Er zijn in ieder geval reformatorische internaten, dus kennelijk was het vroeger geen principieel bezwaar dat schippersvrouwen werkten.

Nooit gehoord dat een dominee daar een punt van maakte, althans.

Dat vind ik dus heel raar. Want die ouders stellen het werk boven de opvoeding van hun kinderen.

[DDD]

Die hele nadruk in uiterst rechts reformatorische kringen op de rol van de vrouw in de huishouding is wellicht ook van later datum. Daar zou een leuk proefschrift over geschreven kunnen worden, ik geloof niet dat zoiets er al is.

[MGG]

Het is verder mij prima maar als samenleving is de vraag of dit gewenst is. Het is funest voor de saamhorigheid en cohesie in een maatschappij.

Vooralsnog toont jouw boodschap weinig saamhorigheid en cohesie.

De mainstream houding in de maatschappij is inderdaad er een van "ieder z'n ding, als jij je er goed bij voelt is het goed". Als iemand dat doet is er "samenhorigheid, cohesie". Als dat op RF ook de gangbare - of enkel toegestane - gesprekstrant wordt dan zou ik het geen discussieforum meer noemen maar een etalageforum. Zoals facebook.
Tegelijk is er ook - in het verleden - hierover al eerder gediscussieerd. o.a. @Merel is b.v. gewoon een voorstander voor de ongelijke belastingdruk tussen een - en tweeverdieners. "Want voor wie niet doet zoals ik is het terecht dat de lasten zwaarder zijn dan de mijne". Iets vinden of zeggen op RF mag niet maar accorderen dat andere keuzen veel zwaarder worden belast is prima. Tot zover de veelgeprezen saamhorigheid, cohesie en vruchten van de Geest.

Verder mag het, zoals ik het al zei, van mij hoor. Het is het leven van een slaaf. Prima verder als iemand daarvoor kiest. Het bevreemd mij dat er zoveel reuring op komt, het is een eigen keuze en het is mijn keuze om die keuze als een slaafs leven te betitelen.
Tot slot heb ik inderdaad wel mededogen met al degenen die dit niet kunnen. Door zichzelf, door kinderen, door ouders, door naasten! Mischien niet kunnen door eigen fysieke of psychische omstandigheden maar ook veelal niet kunnen door omstandigheden die, omwille van het geweten, niet genegeerd kunnen worden.

De ongelijke belastingdruk is een middel uit de liberale koker om vrouwen de arbeidsmarkt op te duwen. Het totale inkomen van een huishouden belasten is naar mijn idee veel beter. De overheid moet niet willen sturen in de taakverdeling binnen gezinnen.

[Job]

Schippers vind ik ook altijd bijzonder. Die sturen hun kinderen zelfs naar een internaat om zo samen te kunnen werken.

Dat vind ik ook altijd verbijsterend.
Ik heb ze ieder jaar wel in de klas. En eigenlijk altijd is bij die schipperspubers de relatie met de ouders enorm ingewikkeld. Doordeweeks op afstand, en dan in het weekend volop invulling willen geven aan het ouderschap van een kind dat ze niet dagelijks meemaken.
Ik snap werkelijk niet hoe je ervoor kunt kiezen om als schipper te blijven werken als je kinderen hebt. En ja, dat is altijd een keuze.

Van wat ik er van dichtbij van heb gezien, is het dan ook een keuze die vaak onder veel tranen gemaakt wordt en die vaak elke maandag weer een wederzijdse worsteling is.

Het valt me trouwens op dat er vaak generatie op generatie wordt gevaren en dat in best wel veel families de keuze voor het internaat door de volgende generatie opnieuw gemaakt wordt. Dan zou je toch zeggen dat het niet door iedereen als belastend is ervaren.

[merel]

Geldt voor deze vrouwen de stelling niet dat zij werk en carrière boven hun gezin stellen?

[Job]

Geldt voor deze vrouwen de stelling niet dat zij werk en carrière boven hun gezin stellen?

Het zou kunnen. Het kan ook dat zij hun belofte om een hulpe als tegenover hun man te zijn heel erg serieus nemen. Ik weet het niet.