.

[Afgewezen]

????

Waar lees jij dat dan?

Niet dat ik zeg, dat een wedergeboren mens nooit verslagen zijn zal. Maar ik lees nergens in de Schrift van een voorwaarde, dat men verslagen moet zijn, voordat Christus hem het geloof schenken zal, uit genade alleen.

En waarom zeg je dat ik het over een beredeneerd geloof heb? Of verveel je jezelf gewoon, en probeer je hier iets te vinden?

Misschien mag ik je vragen je vervelende insinuaties voor je te houden? Op deze manier ga ik niet met je in gesprek.

[Bert Mulder]

????

Waar lees jij dat dan?

Niet dat ik zeg, dat een wedergeboren mens nooit verslagen zijn zal. Maar ik lees nergens in de Schrift van een voorwaarde, dat men verslagen moet zijn, voordat Christus hem het geloof schenken zal, uit genade alleen.

En waarom zeg je dat ik het over een beredeneerd geloof heb? Of verveel je jezelf gewoon, en probeer je hier iets te vinden?

Misschien mag ik je vragen je vervelende insinuaties voor je te houden? Op deze manier ga ik niet met je in gesprek.

Je bedoeld waarschijnlijk deze insinatie:

Maar dan is het geen doorleefde rechtvaardigmaking meer, maar een beredeneerde. En dat is niet Bijbels.
Verslagen mensen worden opgeroepen tot het geloof in Christus. En als ze in Hem geloven, zijn ze verblijd. Doorleefd geloof dus.

[Zonderling]

Moet dat nu zo ??

[PvS]

.

[Smytegelt]

Ach mensen, hoe je het ook theologisch wilt ordenen, de orde des heils is een dogmatische benadering van een wonder dat niemand kan bevatten. Hoe kan een dode zondaar nu toch met een verslagen hart liefde tot God krijgen en vluchten tot Christus en delen in zijn borggerechtigheid? Dogmatische stellingen zijn in principe gemaakte keuzes om tot een voor mensen logisch verstaanbaar geheel te komen. En weet toch dat des mensen verstand duister is, het hart zo arglistig!
Niemand zal zeggen in zijn zielsbenauwdheid buiten Christus: "Ik ben behouden" en niemand die Christus in zijn benauwdheid heeft leren kennen als de ware rustaanbrenger zal kunnen zeggen dat hij buiten Christus zou kunnen leven ook al moet hij bekennen dat de Heere al veel eerder begonnen was dan hij bemerkte. Want het is God die dode zondaars bearbeidt ten leven opdat niemand roeme dan in vrije genade alleen!
Ach laat niemand zich rijk rekenen met een rechtvaardiging voor een doorleefde gemeenschap met den Zaligmaker op grond van een rechtvaardiging door toerekening in dogmatiek tijdsordelijk geplaats voor het komen tot de Christus der Schriften.
En dan mag ieder het weten dat Jezus Christus alle mensen toeroept: Komt tot Mij allen die vermoeid en belast zijn.
Ach, en wie zullen er komen? Toch alleen wie Hem nodig hebben als schuldovernemende Borg?
En o, wie zo met schuld over de aarde rondloopt, houdt toch moed! Zie op de verhoogde Middelaar als de verhoogde slang. Opgericht voor ten dode opgeschrevenen die het in zichzelf niet kunnen vinden en houden.
Ach, stopt dan niet al het redeneerwerk en blijft er dan niet de ware kern van de zaak over?
De rechtvaardiging van de goddeloze geschiedt in den tijd en geeft aan de ziel vertroosting geest en leven.
En zeker, van Gods zijde mag het anders bekend zijn in den tijd, maar wij arme zondaars zijn gehouden het in bevinding bij de tijd te houden willen wij onszelf niet bedriegen voor tijd en eeuwigheid!

[jvdg]

Ach mensen, hoe je het ook theologisch wilt ordenen, de orde des heils is een dogmatische benadering van een wonder dat niemand kan bevatten. Hoe kan een dode zondaar nu toch met een verslagen hart liefde tot God krijgen en vluchten tot Christus en delen in zijn borggerechtigheid? Dogmatische stellingen zijn in principe gemaakte keuzes om tot een voor mensen logisch verstaanbaar geheel te komen. En weet toch dat des mensen verstand duister is, het hart zo arglistig!
Niemand zal zeggen in zijn zielsbenauwdheid buiten Christus: "Ik ben behouden" en niemand die Christus in zijn benauwdheid heeft leren kennen als de ware rustaanbrenger zal kunnen zeggen dat hij buiten Christus zou kunnen leven ook al moet hij bekennen dat de Heere al veel eerder begonnen was dan hij bemerkte. Want het is God die dode zondaars bearbeidt ten leven opdat niemand roeme dan in vrije genade alleen!
Ach laat niemand zich rijk rekenen met een rechtvaardiging voor een doorleefde gemeenschap met den Zaligmaker op grond van een rechtvaardiging door toerekening in dogmatiek tijdsordelijk geplaats voor het komen tot de Christus der Schriften.
En dan mag ieder het weten dat Jezus Christus alle mensen toeroept: Komt tot Mij allen die vermoeid en belast zijn.
Ach, en wie zullen er komen? Toch alleen wie Hem nodig hebben als schuldovernemende Borg?
En o, wie zo met schuld over de aarde rondloopt, houdt toch moed! Zie op de verhoogde Middelaar als de verhoogde slang. Opgericht voor ten dode opgeschrevenen die het in zichzelf niet kunnen vinden en houden.
Ach, stopt dan niet al het redeneerwerk en blijft er dan niet de ware kern van de zaak over?
De rechtvaardiging van de goddeloze geschiedt in den tijd en geeft aan de ziel vertroosting geest en leven.
En zeker, van Gods zijde mag het anders bekend zijn in den tijd, maar wij arme zondaars zijn gehouden het in bevinding bij de tijd te houden willen wij onszelf niet bedriegen voor tijd en eeuwigheid!

Kun je misschien in 3 zinnen samenvatten wat je hiermee wilt zeggen?
Komt deze posting uit een bron, of heb je hem zelf geconcipieerd?

[DWW]

Ach mensen, hoe je het ook theologisch wilt ordenen, de orde des heils is een dogmatische benadering van een wonder dat niemand kan bevatten. Hoe kan een dode zondaar nu toch met een verslagen hart liefde tot God krijgen en vluchten tot Christus en delen in zijn borggerechtigheid? Dogmatische stellingen zijn in principe gemaakte keuzes om tot een voor mensen logisch verstaanbaar geheel te komen. En weet toch dat des mensen verstand duister is, het hart zo arglistig!
Niemand zal zeggen in zijn zielsbenauwdheid buiten Christus: "Ik ben behouden" en niemand die Christus in zijn benauwdheid heeft leren kennen als de ware rustaanbrenger zal kunnen zeggen dat hij buiten Christus zou kunnen leven ook al moet hij bekennen dat de Heere al veel eerder begonnen was dan hij bemerkte. Want het is God die dode zondaars bearbeidt ten leven opdat niemand roeme dan in vrije genade alleen!
Ach laat niemand zich rijk rekenen met een rechtvaardiging voor een doorleefde gemeenschap met den Zaligmaker op grond van een rechtvaardiging door toerekening in dogmatiek tijdsordelijk geplaats voor het komen tot de Christus der Schriften.
En dan mag ieder het weten dat Jezus Christus alle mensen toeroept: Komt tot Mij allen die vermoeid en belast zijn.
Ach, en wie zullen er komen? Toch alleen wie Hem nodig hebben als schuldovernemende Borg?
En o, wie zo met schuld over de aarde rondloopt, houdt toch moed! Zie op de verhoogde Middelaar als de verhoogde slang. Opgericht voor ten dode opgeschrevenen die het in zichzelf niet kunnen vinden en houden.
Ach, stopt dan niet al het redeneerwerk en blijft er dan niet de ware kern van de zaak over?
De rechtvaardiging van de goddeloze geschiedt in den tijd en geeft aan de ziel vertroosting geest en leven.
En zeker, van Gods zijde mag het anders bekend zijn in den tijd, maar wij arme zondaars zijn gehouden het in bevinding bij de tijd te houden willen wij onszelf niet bedriegen voor tijd en eeuwigheid!

Dag Smytegelt,


Het beeld van de vluchter uit Numeri 35 met de bloedwreker op zijn hielen, is het beeld van een vluchtende zondaar met de bloedwrekende werking van Gods heilige wet op zijn hielen. Daarnaast gaat een mens niet verloren, nee, hij ligt alrede verloren. Waarom dreef die bloedwreker in Num. 35 die vluchter voort? Wel, omdat hij een bloedschuld bij hem had. Zo heeft Gods verkoren volk een bloedschuld bij God, het vergoten bloed van Christus. Want, als zij niet gezondigd hadden, had Hij de vervloekte kruisdood niet behoeven te sterven. De reden van hun doodstaat voor God moet dus worden weggenomen. Die reden is die bloedschuld bij God c.q. hun vervloekte zonden, en die kunnen alleen maar worden weggenomen in een weg van Recht en Gerechtigheid, middels het Lam van het Pascha, 1 Kor. 5:7, Ex. 12, want God kan van Zijn heilige Recht geen afstand doen. Lees daartoe het onderwijs in de HC zondag 5 en 6. De wet drijft die vluchter dus voort middels zijn vloekeis tot een volkomen betaling, en die vluchter vlucht voort naar die Vrijstad. Paulus leert ons dat de wet niet uit het geloof is, en ook niet machtig is om levend te maken, Gal. 3:12-25.

Mijn vraag aan jou : Is die vluchter op de vlucht naar die Vrijstad daar dan al, bewust of onbewust, verenigd met de Koning en/of Hogepriester van die Vrijstad, of is hij op die vluchtweg nog (geestelijk) dood onder de vloek en de toorn van Gods heilige wet?

[Afgewezen]

Beste Bert,

Sheppard schrijft: "of er enig zaligmakend werk is vóór de vereniging (met Christus)?"
Hij zegt dus dat er géén zaligmakend werk is vóór de vereniging met Christus.

Jij stelt dat er géén zaligmakend werk is VOOR de levendmaking.

Zucht, en daar gaan we weer. Je ziet dat ook Shepard er in feite niet helemaal uitkomt en als het ware een nuance inbouwt.
Ergens 'begint' die vereniging en ergens is hij voltooid. Waar ligt nu dat begin? Daar kun je eindeloos over filosoferen.
Het gaat erom dat we bewust door het geloof met Christus verenigd worden, daarover zijn we het eens. Maar laten we nou niet met een fileermes precies aan willen geven wat wél geestelijk leven is en wat nog (net) niet. Dan krijg je van die kille, ijzige discussies, waardoor niemand wordt gesticht.

Beste Afgewezen,

M.i. hoeven wij niet “een kille, ijzige discussie” te krijgen, wanneer wij het Woord recht uitgelegd wordt.
De Schrift legt het ons duidelijk voor in 2 Korinthe 5:17 e.v.
Hier legt de Schrift ons uit, wat wél geestelijk leven is en wat nog (net) niet.

17 Zo dan, indien iemand in Christus 39is, die is een nieuw schepsel;40 het oude is voorbijgegaan, ziet, het is alles nieuw geworden.
18 En al deze dingen zijn42 uit God, Die ons met Zichzelven43 verzoend heeft door44 Jezus Christus, en ons de bediening der verzoening gegeven heeft.
19 Want God45 was in Christus de wereld met46 Zichzelven verzoenende, hun zonden hun niet toerekenende; en heeft het woord der verzoening in ons gelegd.47

39) in Christus,
Dat is, waarlijk Christus kent, en met Hem verenigd is.

40) een nieuw schepsel;
Dat is, door de kracht en den Geest van Christus wedergeboren, zonder op die vleselijke dingen meer te achten, of zijn geluk daarin te zoeken; Gal. 6:15.


41) het is al nieuw
Namelijk in het rijk van Christus, en hier ziet de apostel op de beloften Gods, Jes. 65:17, en Jes. 66:22, daar deze vernieuwing van alle dingen, die alleen voor God geldt, onder het rijk van Christus beloofd wordt; waarvan een deel nu vervuld is in de ware gelovigen, die door Gods Geest vernieuwd zijn, en het overige vervuld zal worden in het toekomende leven, na de opstanding. Zie 2 Petr. 3:13; Openb. 21:5.

42) al deze dingen zijn
Namelijk die deze nieuwe schepping aangaan.

43) ons met zichzelven
Namelijk die in Christus geloven.

44) verzoend heeft door
Namelijk toen wij nog Zijne vijanden waren; gelijk Paulus spreekt Rom. 5:8, enz.


45) Want God
Of, hoe dat God, enz.

46) de wereld met
Dat is, de uitverkorenen en gelovigen door de gehele wereld, gelijk Joh. 6:33,51.


47) in ons gelegd.
Dat is, ons toebetrouwd, om het in Zijnen naam te verkondigen.

Je gaat hiermee voorbij aan de vragen, zoals eerder aan Zonderling voorgelegd in deze topic. Als je niet in staat bent om in te gaan op wat er gepost is, is het misschien niet zo zinvol om mee te doen aan een discussie.

[Afgewezen]

Mijn vraag aan jou : Is die vluchter op de vlucht naar die Vrijstad daar dan al, bewust of onbewust, verenigd met de Koning en/of Hogepriester van die Vrijstad, of is hij op die vluchtweg nog (geestelijk) dood onder de vloek en de toorn van Gods heilige wet?

Dit soort vragen bedoel ik nu: daar is ten eerste geen antwoord op te geven (nee, echt niet) en ten tweede heeft het geen enkele zin om dit uit te gaan vezelen.
Het gaat er maar om dat hij in de vrijstad aankomt.

[jvdg]

Het gaat er maar om dat hij in de vrijstad aankomt.

[DWW]

Mijn vraag aan jou : Is die vluchter op de vlucht naar die Vrijstad daar dan al, bewust of onbewust, verenigd met de Koning en/of Hogepriester van die Vrijstad, of is hij op die vluchtweg nog (geestelijk) dood onder de vloek en de toorn van Gods heilige wet?

Dit soort vragen bedoel ik nu: daar is ten eerste geen antwoord op te geven (nee, echt niet) en ten tweede heeft het geen enkele zin om dit uit te gaan vezelen.
Het gaat er maar om dat hij in de vrijstad aankomt.

Maar hoeveel bakens zijn er in het OT en het NT niet opgetekend geworden, over voorbeelden van vluchters die nimmer in die Vrijstad zijn aangekomen, denk in dit geval aan het beeld van de dwaze maagden. Wat betreft je opmerking, wel of geen antwoord. Ik meen van wel. De Heere Jezus heeft juist dat soort vluchters meerdere malen middels Zijn gelijkenissen uitgeschilderd. Denk bijv. aan de gelijknis van de koopman van schone paarlen, en die van de schat in de akker. Toen ze die parel en die schat gevonden hadden, was het toen alrede hun eigendom dan....? We moeten altijd proberen om Schrift met Schrift te verklaren. Wanneer we dan met name de Romeinen- en de Galatenbrieven lezen, waarin Paulus in Rom. 6:7 bijv. schrijft dat een ziel pas gerechtvaardigd is in Christus wanneer hij gestorven is. Wanneer we dit blijven beschouwen, kan jij me dan de moraal van deze twee gelijkenissen uitleggen, wat het bijvoorbeeld betekende waarom die koopman (geestelijk) eerst alles moest verkopen, om die ene grote Parel van grote waarde te kunnen kopen...?

[MarthaMartha]

Het gaat er maar om dat hij in de vrijstad aankomt.

pas daar was hij veilig, geen seconde eerder!

[Smytegelt]

Mijn vraag aan jou : Is die vluchter op de vlucht naar die Vrijstad daar dan al, bewust of onbewust, verenigd met de Koning en/of Hogepriester van die Vrijstad, of is hij op die vluchtweg nog (geestelijk) dood onder de vloek en de toorn van Gods heilige wet?

Zulk een vraag stellen is dwaasheid. Een zondaar zoals u en ik hebben niets aan een vlucht zonder te weten veilig te zijn bij aankomst in de vrijstad. Een vluchter moet dus wel kennis hebben van de weg die hij moet gaan en wat de veiligheid is van de vrijstad. De vlucht zou anders een wanhoopsdaad zijn zonder vertrouwen in de vrijsprekende rechtelijke macht die zetelt in de vrijstad.

Gods Woord onder de bediening van Gods Geest leert wat de Veiligheid is die heden gepredikt wordt en dat vluchten een daad is die door Gods Geest wordt gewrocht. Vluchten is een geloofsdaad, wetende de schrik des Heeren.
Het is geen schriftuurlijke leer om vluchtende zielen te doden met het aanwijzen van de wet. Dat weten zij immers al, want waarom zijn anders het vluchtende zielen? Het onderscheid tussen ware en schijn vluchters komt uit in de vrucht op de prediking van de Vrijstad en blijkt niet eerder dan bij aankomt in de vrijstad! Van de vluchtweg moeten we afblijven met onze menselijke gedachten en redenaties. Mensen, en zeker Gods kinderen, hebben zich enkel bezig te houden met het functioneren als wegwijzers op de vluchtweg en niet als bestrijders die de wet als steekwapen hanteren.
Verwar het beeld niet met wat het representeert!
Het onderscheid tussen waar en schijn komt niet uit in het onderscheid tussen waar of vals vluchten.
Uw probleem DWW is dat u eerst een ware vlucht wilt zien voordat een zondaar met al zijn zielsverdriet wordt gewezen op het Lam Gods dat de zonden der wereld wegneemt.
Ach, wie bevindelijk op de vlucht is naar de vrijstad moet toch de vrijstad bereiken? Welk middel gebruikt Gods Geest daarvoor? Het doden van de vluchter door de wet? Welnee, dan komt de vluchter niet aan in de vrijstad.
Uw beeldspraak past u dus verkeerd toe op de rechtvaardiging. U laat de vluchter sterven tijdens de vlucht in plaats van deze hoop op vrijspraak te leren bij aankomst. Het beeld moet u recht toepassen: Wie vlucht doet dat omdat hij reeds gestorven is aan de wet! Daarom vlucht de zondaar, want waarom zou hij het anders doen?

[Zonderling]

Je gaat hiermee voorbij aan de vragen, zoals eerder aan Zonderling voorgelegd in deze topic. Als je niet in staat bent om in te gaan op wat er gepost is, is het misschien niet zo zinvol om mee te doen aan een discussie.

Afgewezen,

Ik heb deze vragen geprobeerd te beantwoorden (zie posting donderdagavond), hoewel ik niet alle antwoorden heb.
Wanneer we maar goed beseffen dat de Geest reeds werkt (dikwijls lange tijd) voordat een mens is levendgemaakt.
En ook dat er buiten het zijn-in-Christus geen waar leven te vinden is.
PvS en jij komen beiden overeen met te zeggen dat we in de Vrijstad, dat is in Christus moeten zijn.
Tot die tijd zijn we in gevaar van om te komen, achtervolgd door de bloedwreker (de wet).

Wanneer we het daar over eens zijn, laten we dan over de rest niet twisten.

Z.

[DWW]

Mijn vraag aan jou : Is die vluchter op de vlucht naar die Vrijstad daar dan al, bewust of onbewust, verenigd met de Koning en/of Hogepriester van die Vrijstad, of is hij op die vluchtweg nog (geestelijk) dood onder de vloek en de toorn van Gods heilige wet?

Zulk een vraag stellen is dwaasheid. Een zondaar zoals u en ik hebben niets aan een vlucht zonder te weten veilig te zijn bij aankomst in de vrijstad. Een vluchter moet dus wel kennis hebben van de weg die hij moet gaan en wat de veiligheid is van de vrijstad. De vlucht zou anders een wanhoopsdaad zijn zonder vertrouwen in de vrijsprekende rechtelijke macht die zetelt in de vrijstad.

Gods Woord onder de bediening van Gods Geest leert wat de Veiligheid is die heden gepredikt wordt en dat vluchten een daad is die door Gods Geest wordt gewrocht. Vluchten is een geloofsdaad, wetende de schrik des Heeren.
Het is geen schriftuurlijke leer om vluchtende zielen te doden met het aanwijzen van de wet. Dat weten zij immers al, want waarom zijn anders het vluchtende zielen? Het onderscheid tussen ware en schijn vluchters komt uit in de vrucht op de prediking van de Vrijstad en blijkt niet eerder dan bij aankomt in de vrijstad! Van de vluchtweg moeten we afblijven met onze menselijke gedachten en redenaties. Mensen, en zeker Gods kinderen, hebben zich enkel bezig te houden met het functioneren als wegwijzers op de vluchtweg en niet als bestrijders die de wet als steekwapen hanteren.
Verwar het beeld niet met wat het representeert!
Het onderscheid tussen waar en schijn komt niet uit in het onderscheid tussen waar of vals vluchten.
Uw probleem DWW is dat u eerst een ware vlucht wilt zien voordat een zondaar met al zijn zielsverdriet wordt gewezen op het Lam Gods dat de zonden der wereld wegneemt.
Ach, wie bevindelijk op de vlucht is naar de vrijstad moet toch de vrijstad bereiken? Welk middel gebruikt Gods Geest daarvoor? Het doden van de vluchter door de wet? Welnee, dan komt de vluchter niet aan in de vrijstad.
Uw beeldspraak past u dus verkeerd toe op de rechtvaardiging. U laat de vluchter sterven tijdens de vlucht in plaats van deze hoop op vrijspraak te leren bij aankomst. Het beeld moet u recht toepassen: Wie vlucht doet dat omdat hij reeds gestorven is aan de wet! Daarom vlucht de zondaar, want waarom zou hij het anders doen?

Weet je wat mijn probleem is? Dat velen middels hun spreken, schrijven, noem verder maar op, de troost en de zegen alrede preken aan hen die nog niet van de vloek der wet verlost zijn geworden. Mag men hen het Evangelie dan niet verkondigen? Ja natuurlijk wel, maar zij kunnen en mogen er (nog) niet mee getroost worden. De wet is dat vluchtende volk nog immer tot een vloek, en waar Gods Geest hen vervloekt en nog de doodsteek moet geven, middels de dodende werking van Zijn heilige wet, mag ik die ziel niet troosten of zegenen, door hem te zeggen dat hij het leven uit Christus alrede heeft, vanwege dat zijn ontdekking en wenen voor God etc.... Begrijp je dit dan niet? Wat ik wel mag doen, is die zondaar de weg wijzen naar die Vrijstad. Maar wanneer dan die Vrijstad in het zicht komt, gaat de druk van de vloek der wet nog meer drukken dan voorheen. Waarom dan? Omdat die zondaar doodgedrukt moet worden, middels de vloekeis der wet tot een volkomen betaling. Hij kan anders nooit die Vrijstad binnengaan...!!