Leonius,
Wijzen op de noodzaak van bevindelijke kennis is niet hetzelfde als een pleidooi voor lijdelijkheid.

Refo,
Er zijn ook in de tijd van het OT gelovigen geweest van búíten Israël. Voorbeelden hoef ik denk niet te noemen, die zijn bekend.
Die geloofden dus wat de OT-gelovigen binnen het volk Israël geloofden.

Oorspronkelijk gepost door Afgewezen
Leonius,
Wijzen op de noodzaak van bevindelijke kennis is niet hetzelfde als een pleidooi voor lijdelijkheid.

Dat is zo. Maar jouw redenering is wél gevaarlijk en zorgt wél voor lijdelijkheid, omdat je de Oorzaak niet achteraf, maar vooraf plaatst.

Hart. Gr.,

Oorspronkelijk gepost door Leonius

Oorspronkelijk gepost door Afgewezen
Leonius,
Wijzen op de noodzaak van bevindelijke kennis is niet hetzelfde als een pleidooi voor lijdelijkheid.

Dat is zo. Maar jouw redenering is wél gevaarlijk en zorgt wél voor lijdelijkheid, omdat je de Oorzaak niet achteraf, maar vooraf plaatst.

Hart. Gr.,

Deze redenering volg ik niet, Leonius. Ik zie een veel groter gevaar in redeneringen als 'je moet niet zo moeilijk doen, God wil toch dat je zalig wordt'? Het geloof is iets wat we onszelf niet kunnen geven, en we kunnen het onszelf ook niet aan gaan praten (of ja, dat kan wel, maar dan heb je het niet meer over het echte geloof).

Oorspronkelijk gepost door Afgewezen
Leonius,
Wijzen op de noodzaak van bevindelijke kennis is niet hetzelfde als een pleidooi voor lijdelijkheid.

Refo,
Er zijn ook in de tijd van het OT gelovigen geweest van búíten Israël. Voorbeelden hoef ik denk niet te noemen, die zijn bekend.
Die geloofden dus wat de OT-gelovigen binnen het volk Israël geloofden.

Nee hoor.
De voorbeelden zijn rachab en ruth, maar die trouwden beiden een Israeliet, waardoor ze in het verbond kwamen.

Oorspronkelijk gepost door refo

Oorspronkelijk gepost door Afgewezen
Leonius,
Wijzen op de noodzaak van bevindelijke kennis is niet hetzelfde als een pleidooi voor lijdelijkheid.

Refo,
Er zijn ook in de tijd van het OT gelovigen geweest van búíten Israël. Voorbeelden hoef ik denk niet te noemen, die zijn bekend.
Die geloofden dus wat de OT-gelovigen binnen het volk Israël geloofden.

Nee hoor.
De voorbeelden zijn rachab en ruth, maar die trouwden beiden een Israeliet, waardoor ze in het verbond kwamen.

Ze geloofden eerst, en trouwden toen pas. Ik vind dit eigenlijk een beetje een rare discussie, Refo. Ik stop 'm.

Oorspronkelijk gepost door refo

Oorspronkelijk gepost door Afgewezen
Leonius,
Wijzen op de noodzaak van bevindelijke kennis is niet hetzelfde als een pleidooi voor lijdelijkheid.

Refo,
Er zijn ook in de tijd van het OT gelovigen geweest van búíten Israël. Voorbeelden hoef ik denk niet te noemen, die zijn bekend.
Die geloofden dus wat de OT-gelovigen binnen het volk Israël geloofden.

Nee hoor.
De voorbeelden zijn rachab en ruth, maar die trouwden beiden een Israeliet, waardoor ze in het verbond kwamen.

Wat te denken van Rachab de hoer?

Oorspronkelijk gepost door Afgewezen

Oorspronkelijk gepost door Leonius

Oorspronkelijk gepost door Afgewezen
Leonius,
Wijzen op de noodzaak van bevindelijke kennis is niet hetzelfde als een pleidooi voor lijdelijkheid.

Dat is zo. Maar jouw redenering is wél gevaarlijk en zorgt wél voor lijdelijkheid, omdat je de Oorzaak niet achteraf, maar vooraf plaatst.

Hart. Gr.,

Deze redenering volg ik niet, Leonius. Ik zie een veel groter gevaar in redeneringen als 'je moet niet zo moeilijk doen, God wil toch dat je zalig wordt'? Het geloof is iets wat we onszelf niet kunnen geven, en we kunnen het onszelf ook niet aan gaan praten (of ja, dat kan wel, maar dan heb je het niet meer over het echte geloof).

Het stoort me dat we God en Zijn Woord menen te verdedigen tegen hen die daar verkeerd mee omgaan. Laat dat aan God over! De predikanten hebben aan een verloren wereld Christus als de enige redding aan te wijzen. Dát is hun taak. Vervolgens komt de vraag aan de orde: wat is de oorzaak van de bekering? Wel, dat is God. En iemands bekering ligt vast in de eeuwigheid. Maar...en dat is wat ik voortdurend wil zeggen: daar mag je preek niet mee beginnen. Wél eindigen: het is om het eeuwig welbehagen.

En inderdaad: we moeten niet zo moeilijk doen. God vraagt simpelweg tot Hem te komen. Dat we dat niet kunnen vanuit onszelf vind ik gewoon een vreselijke dooddoener. Natuurlijk wordt het geloof gegeven. Maar het is maar waar je mee begint: met de menselijke verantwoordelijkheid of met de verkiezing. Christus begon altijd met het eerste. Lijkt me toch hét Voorbeeld....

Hart. Gr.,

Christus begon altijd met het eerste.

Maar Hij vermeldde ook het tweede. Ook in Zijn tijd waren er velen die Hem oppervlakkig gezien volgden. Bijv. in Joh. 8. "Als Hij deze dingen sprak, geloofden velen in Hem."
Maar Jezus doorzag hen, want even later zegt Hij: "Ik weet dat gij Abrahams zaad zijt; maar gij zoekt Mij te doden, want Mijn woord heeft in u geen plaats."

Als er inderdaad geen sprake was van oppervlakkig en 'makkelijk' geloof, ja, dan zou het een beetje onzinnig zijn om het daarover te hebben. Maar wanneer je ziet dat dit er wél is (en natuurlijk kan deze uitspraak weer een nieuwe discussie uitlokken), dan is waarschuwen en aangeven wat dan wel het echte geloof is, zeker op zijn plaats.
Waarom raken mensen daar toch zo door geïrriteerd?

Oorspronkelijk gepost door Afgewezen

Christus begon altijd met het eerste.

Maar Hij vermeldde ook het tweede. Ook in Zijn tijd waren er velen die Hem oppervlakkig gezien volgden. Bijv. in Joh. 8. "Als Hij deze dingen sprak, geloofden velen in Hem."
Maar Jezus doorzag hen, want even later zegt Hij: "Ik weet dat gij Abrahams zaad zijt; maar gij zoekt Mij te doden, want Mijn woord heeft in u geen plaats."

Leonius zegt ook niet dat het tweede verzwegen moet worden!

Als er inderdaad geen sprake was van oppervlakkig en 'makkelijk' geloof, ja, dan zou het een beetje onzinnig zijn om het daarover te hebben. Maar wanneer je ziet dat dit er wél is (en natuurlijk kan deze uitspraak weer een nieuwe discussie uitlokken), dan is waarschuwen en aangeven wat dan wel het echte geloof is, zeker op zijn plaats.
Waarom raken mensen daar toch zo door geïrriteerd?

Omdat ze in hun omgeving juist veel mensen zien die lijdelijk afwachten, en daarmee bewogen zijn?

Volgens mij zijn jullie het helemaal niet zo oneens als het lijkt, alleen praten jullie vanuit een andere situatie.

Oorspronkelijk gepost door Corydoras

Oorspronkelijk gepost door Afgewezen

Christus begon altijd met het eerste.

Maar Hij vermeldde ook het tweede. Ook in Zijn tijd waren er velen die Hem oppervlakkig gezien volgden. Bijv. in Joh. 8. "Als Hij deze dingen sprak, geloofden velen in Hem."
Maar Jezus doorzag hen, want even later zegt Hij: "Ik weet dat gij Abrahams zaad zijt; maar gij zoekt Mij te doden, want Mijn woord heeft in u geen plaats."

Leonius zegt ook niet dat het tweede verzwegen moet worden!

Als er inderdaad geen sprake was van oppervlakkig en 'makkelijk' geloof, ja, dan zou het een beetje onzinnig zijn om het daarover te hebben. Maar wanneer je ziet dat dit er wél is (en natuurlijk kan deze uitspraak weer een nieuwe discussie uitlokken), dan is waarschuwen en aangeven wat dan wel het echte geloof is, zeker op zijn plaats.
Waarom raken mensen daar toch zo door geïrriteerd?

Omdat ze in hun omgeving juist veel mensen zien die lijdelijk afwachten, en daarmee bewogen zijn?

Volgens mij zijn jullie het helemaal niet zo oneens als het lijkt, alleen praten jullie vanuit een andere situatie.

Ik denk dat hiermee de spijker op zijn kop geslagen is!

Natuurlijk dient er gewaarschuwd te worden voor een oppervlakkig geloof, maar predik dan wat het échte geloof is en hoe je daar vervolgens aan kan komen, en doe dit niet door mensen lijdelijkheid aan te praten door te zeggen: je kan toch niet zalig worden als God dat niet wil/anders heeft besloten, of op andere manieren voorwaarden te stellen om tot Christus te mogen. Want stel je eens voor dat iemand 'zomaar' tot de ruimte komt... Dat gaat immers zomaar niet....

Waarom zijn we zo bang voor oppervlakkig geloof van anderen en wordt er zo weinig gekeken naar zichzelf? Ik weet zeker als dit laatste wat meer gebeurde, het eerste niet eens aan de orde kwam!

Het kan best dat Leonius en ik op dezelfde lijn zitten.
Als dat zo is, zoveel te beter!

Oorspronkelijk gepost door Afgewezen
Het kan best dat Leonius en ik op dezelfde lijn zitten.
Als dat zo is, zoveel te beter!

Die lijn draait om deze vraag: Is Jezus Christus je dierbaar of niet?

Oorspronkelijk gepost door Miscanthus

Oorspronkelijk gepost door Afgewezen
Het kan best dat Leonius en ik op dezelfde lijn zitten.
Als dat zo is, zoveel te beter!

Die lijn draait om deze vraag: Is Jezus Christus je dierbaar of niet?

Miscanthus, iedereen zal het over eens zijn dat het daarover gaat. Ik onderschrijf dit tenminste van harte.
Maar daarover gaat de discussie niet...

Oorspronkelijk gepost door Afgewezen

Oorspronkelijk gepost door Miscanthus

Oorspronkelijk gepost door Afgewezen
Het kan best dat Leonius en ik op dezelfde lijn zitten.
Als dat zo is, zoveel te beter!

Die lijn draait om deze vraag: Is Jezus Christus je dierbaar of niet?

Miscanthus, iedereen zal het over eens zijn dat het daarover gaat. Ik onderschrijf dit tenminste van harte.
Maar daarover gaat de discussie niet...

Da's waar maar dat is wel de belangrijkste vraag en die moeten we in discussies niet uit het oog verliezen. Als we daarin één zijn, hebben we elkaar lief en verdragen we elkaar.

Je kunt elkaar liefhebben, je kunt elkaar verdragen, je kunt hetzelfde zeggen - en tóch het gevoel hebben dat je op een verschillende golflengte zit.
Dat mag toch uitgesproken worden, of niet?