merel schreef:

eilander schreef:
Ik benader het toch iets anders. Ik vind dat het fiscale systeem niet zo sturend zou moeten zijn. Dat houdt in dat wat mij betreft het gezinsinkomen weer leidend zou moeten worden t.o.v. het individuele inkomen. Dus wat mij betreft is er geen enkel verschil in belastingdruk acceptabel. Dan benadeel je namelijk niemand, ook de moeder niet die ervoor kiest om fulltime voor haar kinderen te zorgen (en ik ben ervan overtuigd dat dit op langere termijn het allerbeste voor onze samenleving is, maar dat is een andere discussie...).

Hebben jullie gekozen voor thuisonderwijs?

Nee.

eilander schreef:

merel schreef:Dan had de vraagstelling anders moeten zijn. De vraag die nu door Jantje gesteld is ( vrij vertaald) wat doe jij eraan om dit anders te maken.

Heb je dit topic wel bijgehouden? Dat is namelijk wel waar het steeds om draaide.

Ik heb dit topic prima bijgehouden. De discussie spitste zich toe of het eerlijk/oneerlijk was hoe het belastingstelsel was. Niet wat een enkeling deed om dit te veranderen.

eilander schreef:

merel schreef:

eilander schreef:
Ik benader het toch iets anders. Ik vind dat het fiscale systeem niet zo sturend zou moeten zijn. Dat houdt in dat wat mij betreft het gezinsinkomen weer leidend zou moeten worden t.o.v. het individuele inkomen. Dus wat mij betreft is er geen enkel verschil in belastingdruk acceptabel. Dan benadeel je namelijk niemand, ook de moeder niet die ervoor kiest om fulltime voor haar kinderen te zorgen (en ik ben ervan overtuigd dat dit op langere termijn het allerbeste voor onze samenleving is, maar dat is een andere discussie...).

Hebben jullie gekozen voor thuisonderwijs?

Nee.

Dan zorgt jouw vrouw toch ook niet fulltime voor de kinderen? Zij is net zoveel aanwezig bij haar kinderen als dat ik ( bijvoorbeeld) dat ben, terwijl ik 70% werk

merel schreef:

eilander schreef:

merel schreef:

eilander schreef:
Ik benader het toch iets anders. Ik vind dat het fiscale systeem niet zo sturend zou moeten zijn. Dat houdt in dat wat mij betreft het gezinsinkomen weer leidend zou moeten worden t.o.v. het individuele inkomen. Dus wat mij betreft is er geen enkel verschil in belastingdruk acceptabel. Dan benadeel je namelijk niemand, ook de moeder niet die ervoor kiest om fulltime voor haar kinderen te zorgen (en ik ben ervan overtuigd dat dit op langere termijn het allerbeste voor onze samenleving is, maar dat is een andere discussie...).

Hebben jullie gekozen voor thuisonderwijs?

Nee.

Dan zorgt jouw vrouw toch ook niet fulltime voor de kinderen? Zij is net zoveel aanwezig bij haar kinderen als dat ik ( bijvoorbeeld) dat ben, terwijl ik 70% werk

Inderdaad, als jij ook de kinderen tot hun vierde jaar thuis hebt gehouden, en tussen de middag altijd thuis eet enzo... dan heb je gelijk.
Maar daar ging het hier natuurlijk niet om. Ik bedoel ermee: een moeder die geen betaalde baan heeft. Ik heb zo het idee dat je dat best wel begreep.

Het is duidelijk dat het belastingstelsel er op gericht is om zo'n hoogmogelijke arbeidsparticipatie te hebben. Een een-verdiener model zoals dat door sommigen wordt voorgestaan is in dat opzicht een keuze en niet iets wat als gegeven moet worden gezien. Veel eenverdieners kunnen best tweeverdieners worden als ze zouden willen.

parsifal schreef:Het is duidelijk dat het belastingstelsel er op gericht is om zo'n hoogmogelijke arbeidsparticipatie te hebben. Een een-verdiener model zoals dat door sommigen wordt voorgestaan is in dat opzicht een keuze en niet iets wat als gegeven moet worden gezien. Veel eenverdieners kunnen best tweeverdieners worden als ze zouden willen.

Precies wat ik altijd heb gezegd, m.u.v. je laatste zin denk ik. Het gaat in elk geval om keuzes die gemaakt worden (en dus is het belastingstelsel absoluut niet neutraal, hetgeen door sommigen gesuggereerd of beweerd wordt). De keuze die nu gemaakt wordt, vind ik niet de juiste - maar dat zal wel duidelijk zijn

merel schreef:Dan had de vraagstelling anders moeten zijn. De vraag die nu door Jantje gesteld is ( vrij vertaald) wat doe jij eraan om dit anders te maken.

Ik bedoelde wat @Ambtenaar nou voor visie heeft, om het punt wat @Valcke terecht noemde, aan banden te leggen en op te lossen. Die vraag mag ik gewoon stellen. Waarom zou dat niet mogen?

eilander schreef:

parsifal schreef:Het is duidelijk dat het belastingstelsel er op gericht is om zo'n hoogmogelijke arbeidsparticipatie te hebben. Een een-verdiener model zoals dat door sommigen wordt voorgestaan is in dat opzicht een keuze en niet iets wat als gegeven moet worden gezien. Veel eenverdieners kunnen best tweeverdieners worden als ze zouden willen.

Precies wat ik altijd heb gezegd, m.u.v. je laatste zin denk ik. Het gaat in elk geval om keuzes die gemaakt worden (en dus is het belastingstelsel absoluut niet neutraal, hetgeen door sommigen gesuggereerd of beweerd wordt). De keuze die nu gemaakt wordt, vind ik niet de juiste - maar dat zal wel duidelijk zijn

Het is ook mijn keus niet. Maar ik begrijp de keuze verder wel. Ik zou wel graag zien dat er om te compenseren meer naar de Scandinavische landen wordt gekeken. Veel ruimere ouderschapsverlofregelingen en veel goedkopere kinderopvang. Dan hoef je niet met al te veel aftrekposten e.d. te werken.

Jantje schreef:Volgens mij heb je over dit onderwerp al eens vaker een discussie gevoerd. Ik meen met @Jongere. In feite erken je nu het probleem. Dat was toen nog niet zo, meen ik. Dus dat is dan in elk geval al een winst.

Mijn vraag is echter: wat doe je er aan om dit probleem, dit onrecht, wat @Valcke heel nauw en uitgebreid uiteenzet, op te lossen?

Ik ben niet tegen ongelijkheid in belastingdruk, maar wel tegen een te groot verschil in belastingdruk. Valcke stelt een aantal maatregelen voor die ik niet op hun merites kan beoordelen. Daarvoor is ons belastingstelsel veel te complex.

Jantje schreef: Ik bedoelde wat @Ambtenaar nou voor visie heeft, om het punt wat @Valcke terecht noemde, aan banden te leggen en op te lossen. Die vraag mag ik gewoon stellen. Waarom zou dat niet mogen?

Ik ben geen fiscaal expert. De vraag is dus zinloos om aan mij te stellen.

M.b.t. de de uitgangspunten kan ik wel iets zeggen. Ik deel de zienswijze dat de overheidsinkomsten op peil moeten worden gehouden ter instandhouding van de verzorgingsstaat door zoveel mogelijk mensen fiscaal te stimuleren om te gaan werken. Ook deel ik de zienswijze dat de arbeidsparticipatie van vrouwen gestimuleerd moet worden. Anderzijds vind ik wel dat er niet een te groot verschil in belastingdruk mag ontstaan.

parsifal schreef: Het is ook mijn keus niet. Maar ik begrijp de keuze verder wel. Ik zou wel graag zien dat er om te compenseren meer naar de Scandinavische landen wordt gekeken. Veel ruimere ouderschapsverlofregelingen en veel goedkopere kinderopvang. Dan hoef je niet met al te veel aftrekposten e.d. te werken.

De belastingdruk is in Zweden dan ook een stukje hoger dan in Nederland. Het scheelt ruim 5 procentpunt in 2018.

Ambtenaar schreef:

Jantje schreef: Ik bedoelde wat @Ambtenaar nou voor visie heeft, om het punt wat @Valcke terecht noemde, aan banden te leggen en op te lossen. Die vraag mag ik gewoon stellen. Waarom zou dat niet mogen?

Ik ben fiscaal expert. De vraag is dus zinloos om aan mij te stellen.

Het woordje 'geen' is weggevallen zeker?

eilander schreef:Het woordje 'geen' is weggevallen zeker?

Precies.

Ambtenaar schreef:

parsifal schreef: Het is ook mijn keus niet. Maar ik begrijp de keuze verder wel. Ik zou wel graag zien dat er om te compenseren meer naar de Scandinavische landen wordt gekeken. Veel ruimere ouderschapsverlofregelingen en veel goedkopere kinderopvang. Dan hoef je niet met al te veel aftrekposten e.d. te werken.

De belastingdruk is in Zweden dan ook een stukje hoger dan in Nederland. Het scheelt ruim 5 procentpunt in 2018.

Maar daar krijg je dus wat voor terug. Er is ook veel mis in Zweden trouwens, maar het belastingstelsel is wel een stuk eenvoudiger.

Ik ben ook geen expert, maar ik weet wel waar de experts voor pleiten. Idem het CDA en SGP.

Namelijk:
- Algemene heffingskorting voor iedereen gelijk. Dit is het deel van het salaris dat nodig is voor basisbehoeften (bestaansminimum). Dit wordt niet belast. Deze heffingskorting geldt óók voor de niet-werkende partner (zoals voorheen het geval was).
- Extra (heffings)kortingen voor kinderen, niet inkomensafhankelijk. Eveneens voor de basisbehoeften.
- Vervolgens een vlaktaks. Dit deel van het inkomen wordt bij iedereen gelijk belast (bv. 40%). Daarmee wordt ook recht gedaan aan het verschil tussen parttime en fulltime werken. Meer werken wordt dan op dezelfde manier beloond als minder werken. Ook maakt het dan geen verschil meer of een kostwinner méér werkt of juist de andere partner gaat werken. Beiden hebben immers een algemene heffingskorting en beiden worden gelijk belast door middel van de vlaktaks.

Verder nog aftrekposten voor sommige bijzondere uitgaven (ongeveer zoals nu).
Dit systeem is simpel en neemt bestaande onrechtvaardigheden weg.
Ook blijft het zo dat hoge inkomens zwaarder belast worden: lage inkomens profiteren verhoudingsgewijs immers meer van de algemene heffingskorting.

In plaats van een heffingskorting voor kinderen kan ook gekozen worden voor een (hogere) kinderbijslag. Andere kinderkortingen kunnen dan vervallen.

Eventueel kan nog een tweede schijf worden ingevoerd voor de superhoge inkomens (bv. vanaf Balkenende-norm).