huisman schreef:
Ja en Arminius was ook een drieverbonder...sorry Tib hier kan ik niets mee.Ik schaar mij in dit topic op één lijn met Thomas Boston maar dat is misschien ook wel een overgewaardeerde puritein. (zie ander topic) Inhoudelijk: Hst 12 is de door de Heilige Geest geïnspireerde vervolg op Jezus rede. Je ziet het verband toch wel met het voorgaande hoofdstuk?

Ehh... the 'Marrowmen' waren Presbyterian (Schots), en dus, om precies te zijn, niet Puritan, hetwelk een uitwassing was van de 'Church of England'...

Ik vind het altijd een vreemde discussie. Voorwaardelijk of de weg waarlangs...ik zie het verschil niet.
Christus is naar deze aarde gekomen voor zondaren (matth.) maar je wordt "afgeserveerd" als je zegt dat je als zondaar tot Hem mag komen. Want dan is het woord "zondaar" voorwaardelijk. Dat is dan de weg waarlangs.... Is mij ook prima als het zo gezegd wordt.
Zou er ooit een mens die zijn zonden niet voelde (ik praat niet over de mate) naar Christus gevlucht zijn? Zou die "weg waarlangs" bestaan?

Marieke schreef:Ik vind het altijd een vreemde discussie. Voorwaardelijk of de weg waarlangs...ik zie het verschil niet.
Christus is naar deze aarde gekomen voor zondaren (matth.) maar je wordt "afgeserveerd" als je zegt dat je als zondaar tot Hem mag komen. Want dan is het woord "zondaar" voorwaardelijk. Dat is dan de weg waarlangs.... Is mij ook prima als het zo gezegd wordt.
Zou er ooit een mens die zijn zonden niet voelde (ik praat niet over de mate) naar Christus gevlucht zijn? Zou die "weg waarlangs" bestaan?

Allemaal waar wat jij zegt...maar erg mensmiddelpuntig.Een mens die naar Christus vlucht of Christus die tot een zondaar komt met zijn genade. Echt de genade gaat van Christus uit, Hij nodigt zondaren onvoorwaardelijk .... en het komen ? Ook Zijn werk.

huisman schreef:

Marieke schreef:Ik vind het altijd een vreemde discussie. Voorwaardelijk of de weg waarlangs...ik zie het verschil niet.
Christus is naar deze aarde gekomen voor zondaren (matth.) maar je wordt "afgeserveerd" als je zegt dat je als zondaar tot Hem mag komen. Want dan is het woord "zondaar" voorwaardelijk. Dat is dan de weg waarlangs.... Is mij ook prima als het zo gezegd wordt.
Zou er ooit een mens die zijn zonden niet voelde (ik praat niet over de mate) naar Christus gevlucht zijn? Zou die "weg waarlangs" bestaan?

Allemaal waar wat jij zegt...maar erg mensmiddelpuntig.Een mens die naar Christus vlucht of Christus die tot een zondaar komt met zijn genade. Echt de genade gaat van Christus uit, Hij nodigt zondaren onvoorwaardelijk .... en het komen ? Ook Zijn werk.

Ja daar zijn we het wel over eens Huisman. Jij weet wel dat ik niet bedoel te zeggen dat een mens iets tot zijn zaligheid kan toedoen. Maar het ging hier in de discussie toch over het komen/vluchten tot Christus omdat Hij nodigt? Daar gaan mn vragen over. Maar jij geeft een heel ander antwoord dan de vraag die ik stel.

Marieke schreef:Ik vind het altijd een vreemde discussie. Voorwaardelijk of de weg waarlangs...ik zie het verschil niet.
Christus is naar deze aarde gekomen voor zondaren (matth.) maar je wordt "afgeserveerd" als je zegt dat je als zondaar tot Hem mag komen. Want dan is het woord "zondaar" voorwaardelijk. Dat is dan de weg waarlangs.... Is mij ook prima als het zo gezegd wordt.
Zou er ooit een mens die zijn zonden niet voelde (ik praat niet over de mate) naar Christus gevlucht zijn? Zou die "weg waarlangs" bestaan?

Het lijkt me dat je hier zegt dat 'het aanbod', met andere woorden toch weer een voorwaarde is?

Wij komen tot Christus, niet omdat of door een aanbod, maar door het geloof, hetwelk een werk Gods is. En wij geloven, niet omdat we een 'aanbod aannemen', maar omdat God, zonder ons, ons van dood levend maakt, door Zijn Woord en Geest.

Bert Mulder schreef:

Marieke schreef:Ik vind het altijd een vreemde discussie. Voorwaardelijk of de weg waarlangs...ik zie het verschil niet.
Christus is naar deze aarde gekomen voor zondaren (matth.) maar je wordt "afgeserveerd" als je zegt dat je als zondaar tot Hem mag komen. Want dan is het woord "zondaar" voorwaardelijk. Dat is dan de weg waarlangs.... Is mij ook prima als het zo gezegd wordt.
Zou er ooit een mens die zijn zonden niet voelde (ik praat niet over de mate) naar Christus gevlucht zijn? Zou die "weg waarlangs" bestaan?

Het lijkt me dat je hier zegt dat 'het aanbod', met andere woorden toch weer een voorwaarde is?

Wij komen tot Christus, niet omdat of door een aanbod, maar door het geloof, hetwelk een werk Gods is. En wij geloven, niet omdat we een 'aanbod aannemen', maar omdat God, zonder ons, ons van dood levend maakt, door Zijn Woord en Geest.

Zeker, allemaal waar. Maar ik probeer het verschil of de overeenkomst tussen voorwaarde en de weg waarlangs helder te krijgen. Vandaar mijn vraag

Marieke schreef: Maar ik probeer het verschil of de overeenkomst tussen voorwaarde en de weg waarlangs helder te krijgen. Vandaar mijn vraag

Dat verschil is er ook niet.

Als je echter iets zegt over 'de weg waarlangs' en je doet dat in de vraagvorm met u en jij als aanspreektitel, in de tegenwoordige tijd, dan is er ook niet zoveel aan de hand.

huisman schreef:

Marieke schreef:Ik vind het altijd een vreemde discussie. Voorwaardelijk of de weg waarlangs...ik zie het verschil niet.
Christus is naar deze aarde gekomen voor zondaren (matth.) maar je wordt "afgeserveerd" als je zegt dat je als zondaar tot Hem mag komen. Want dan is het woord "zondaar" voorwaardelijk. Dat is dan de weg waarlangs.... Is mij ook prima als het zo gezegd wordt.
Zou er ooit een mens die zijn zonden niet voelde (ik praat niet over de mate) naar Christus gevlucht zijn? Zou die "weg waarlangs" bestaan?

Allemaal waar wat jij zegt...maar erg mensmiddelpuntig.Een mens die naar Christus vlucht of Christus die tot een zondaar komt met zijn genade. Echt de genade gaat van Christus uit, Hij nodigt zondaren onvoorwaardelijk .... en het komen ? Ook Zijn werk.

Zeg je daarmee, dat het vermoeid en belast zijn, ook een geestes-staat is die eerst door Hem bewerkt moet zijn?Of bedoel je " DOOR Zijn werk" kunnen we komen ?

Als de joden de Heilige Geest weerstonden, kunnen wij dat dan niet?
De Joden waren vermoeid en belast door wat hen door de farizeers en schriftgeleerden werd opgelegd.Menselijke inzettingen, zonder waar geloof.Werken ipv geloven.
Daarom zegt Jezus tot hen, dat ze niet langer zich moeten laten belasten en vermoeien, maar moeten geloven, ipv werken.Het komen kan alleen door geloof, en dat geloof is uit het horen.
Een zondaar moet eerst geloven, voordat Hij tot Hem kan komen, want het gebed ener goddeloze is een gruwel voor God.
Met die mensmiddelpuntigheid heb ik niet zo'n moeite.Hij heeft Zichzelf gestraft voor de mens' zijn zonden en ons genade geschonken, mits wij dat aannemen.Wij zijn het hoogste wat Hij geschapen heeft, wij zijn naar Zijn beeld geschapen, Hij wil ons terug.Iedere dag dat deze planeet nog draait, is te danken aan Zijn lankmoedigheid en geduld, want Hij wil niet dat we verloren gaan.Bij Hem draait alles om ons, mensen die het verprutst hebben.
Laten we daar aan beantwoorden en Zijn welgemeende nodiging aannemen, geloven en gehoorzamen.Velen wensen in te gaan door die smalle poort, maar zullen niet KUNNEN!Daar kunnen we niemand de schuld van geven dan onszelf.Als iemand zegt ddat geloof door Hem gegeven moet worden, zegt hij tegelijkertijd dat ongeloof ook door Hem gegeven wordt.
Als wij ons tegen de Heilige Geest kunnen verzetten, kunnen we ons ook tegen de boze verzetten.
Hij heeft overwonnen en beloofd dat wij geen bovenmenselijke verleidingen te verdragen zullen krijgen.
Geloof daarin.Hij is een Beloner van wie Hem ernstig zoeken.

Marieke schreef:Ik vind het altijd een vreemde discussie. Voorwaardelijk of de weg waarlangs...ik zie het verschil niet.
Christus is naar deze aarde gekomen voor zondaren (matth.) maar je wordt "afgeserveerd" als je zegt dat je als zondaar tot Hem mag komen. Want dan is het woord "zondaar" voorwaardelijk. Dat is dan de weg waarlangs.... Is mij ook prima als het zo gezegd wordt.
Zou er ooit een mens die zijn zonden niet voelde (ik praat niet over de mate) naar Christus gevlucht zijn? Zou die "weg waarlangs" bestaan?

Precies, Marieke, dat is ook in lijn met wat ik probeerde te zeggen. Er wordt een hele discussie opgezet, maar is dat niet heel theoretisch?
Ik denk dat het citaat van Boston dat ik al eerder aanhaalde, ook in die lijn is: (vrij geciteerd) "Hoewel ik weet dat alleen diegenen zullen komen die hun ellende voelen, zal ik toch prediken dat Christus iedereen nodigt om tot Hem te komen."

Marieke schreef:

huisman schreef:

Marieke schreef:Ik vind het altijd een vreemde discussie. Voorwaardelijk of de weg waarlangs...ik zie het verschil niet.
Christus is naar deze aarde gekomen voor zondaren (matth.) maar je wordt "afgeserveerd" als je zegt dat je als zondaar tot Hem mag komen. Want dan is het woord "zondaar" voorwaardelijk. Dat is dan de weg waarlangs.... Is mij ook prima als het zo gezegd wordt.
Zou er ooit een mens die zijn zonden niet voelde (ik praat niet over de mate) naar Christus gevlucht zijn? Zou die "weg waarlangs" bestaan?

Allemaal waar wat jij zegt...maar erg mensmiddelpuntig.Een mens die naar Christus vlucht of Christus die tot een zondaar komt met zijn genade. Echt de genade gaat van Christus uit, Hij nodigt zondaren onvoorwaardelijk .... en het komen ? Ook Zijn werk.

Ja daar zijn we het wel over eens Huisman. Jij weet wel dat ik niet bedoel te zeggen dat een mens iets tot zijn zaligheid kan toedoen. Maar het ging hier in de discussie toch over het komen/vluchten tot Christus omdat Hij nodigt? Daar gaan mn vragen over. Maar jij geeft een heel ander antwoord dan de vraag die ik stel.

Fijn dat wij het daar over eens zijn. Maar toch ben ik echt niet de enige die bang is dat er in sommige prediking voorwaarden gestelt worden die de mens eerst moet voelen/beleven voor hij mag komen. Kijk maar wat mijn naamgenoot erover zei.

Ds L.Huisman schreef:Ja, zegt ge, had de Heere nu maar gezegd: Komt herwaarts tot Mij, allen,
en Ik zal u rust geven. Maar Hij voegt er dan toch maar tussen: Allen, die
vermoeid en belast zijt. En dan gaan we redeneren en theologiseren en dan
zeggen we: Je moet dan toch maar eerst een vermoeide en een belaste
zijn. Je moet dan toch maar zó en zó zijn, wil dat woord van Christus voor
jou van toepassing zijn, wil je mogen komen. Dan moet je toch maar eerst
een vermoeide en belaste zijn. Ik weet, zo wordt het vaak voorgesteld, ook
in de prediking. En, zonder dat al deze beste mensen het weten, leven ze op
deze manier toch weer precies in het slop, waarin Pelagius en waarin
Arminius de mensen wilden hebben. Want het gaat in de kerk altijd om dit
grote punt: Is het nu alléén uit genade of is het uit genade èn werken?
Doet God het nu alleen? Worden nu goddelozen gerechtvaardigd of
worden nu rechtvaardigen gerechtvaardigd? Moet ik nu eerst een eindje
op de weg komen en helpt God me dan ver-der? Of daalt God af tot de
verlorenheid, waarin ik terecht gekomen ben en neemt Hij mij, zoals ik ben?

huisman schreef:
Fijn dat wij het daar over eens zijn. Maar toch ben ik echt niet de enige die bang is dat er in sommige prediking voorwaarden gestelt worden die de mens eerst moet voelen/beleven voor hij mag komen. Kijk maar wat mijn naamgenoot erover zei.

Ds L.Huisman schreef:Ja, zegt ge, had de Heere nu maar gezegd: Komt herwaarts tot Mij, allen,
en Ik zal u rust geven. Maar Hij voegt er dan toch maar tussen: Allen, die
vermoeid en belast zijt. En dan gaan we redeneren en theologiseren en dan
zeggen we: Je moet dan toch maar eerst een vermoeide en een belaste
zijn. Je moet dan toch maar zó en zó zijn, wil dat woord van Christus voor
jou van toepassing zijn, wil je mogen komen. Dan moet je toch maar eerst
een vermoeide en belaste zijn. Ik weet, zo wordt het vaak voorgesteld, ook
in de prediking. En, zonder dat al deze beste mensen het weten, leven ze op
deze manier toch weer precies in het slop, waarin Pelagius en waarin
Arminius de mensen wilden hebben. Want het gaat in de kerk altijd om dit
grote punt: Is het nu alléén uit genade of is het uit genade èn werken?
Doet God het nu alleen? Worden nu goddelozen gerechtvaardigd of
worden nu rechtvaardigen gerechtvaardigd? Moet ik nu eerst een eindje
op de weg komen en helpt God me dan ver-der? Of daalt God af tot de
verlorenheid, waarin ik terecht gekomen ben en neemt Hij mij, zoals ik ben?

Huisman, God maakt de zondaar tot een zondaar. En nogmaals, ik heb het niet over de mate, daar is de Heere vrij in. Hij is niet gekomen om te roepen rechtvaardigen, maar zondaren tot bekering.
Goddelozen worden gerechtvaardigd zegt ds. Huisman. En zo is het. En dan kunnen we er lang en breed over praten of het woord "goddeloze" of "zondaar" een voorwaarde is of "de weg waarlangs", ik vind dat we daar niet zo krampachtig mee om moeten gaan. Hij rechtvaardigt goddelozen!
Ik haal (speciaal een citaat voor jou ) graag aan wat Boston hier ook over zegt:

Boston schreef:Het onderwerp van de waarachtige bekering is een overtuigde, gelovige ziel. Een niet overtuigde zondaar kan geen ware boetvaardige zijn, want wat het oog niet ziet, het hart niet deert. Evenmin kan een ongelovige zondaar een ware boetvaardige zijn, want zonder geloof kan het hart wel verscheurd worden vanwege de zonde, maar niet losgescheurd van de zonde. De ziel waarin ware bekering wordt gewerkt, is een overtuigde ziel. Job 36:9 en 10: Dan geeft Hij hun werk te kennen, en hun overtredingen, omdat zij de overhand genomen hebben. En Hij openbaart het voor hunlieder oor ter tucht en zegt, dat zij zich van de ongerechtigheid bekeren zouden".

Marieke schreef:

huisman schreef:
Fijn dat wij het daar over eens zijn. Maar toch ben ik echt niet de enige die bang is dat er in sommige prediking voorwaarden gestelt worden die de mens eerst moet voelen/beleven voor hij mag komen. Kijk maar wat mijn naamgenoot erover zei.

Ds L.Huisman schreef:Ja, zegt ge, had de Heere nu maar gezegd: Komt herwaarts tot Mij, allen,
en Ik zal u rust geven. Maar Hij voegt er dan toch maar tussen: Allen, die
vermoeid en belast zijt. En dan gaan we redeneren en theologiseren en dan
zeggen we: Je moet dan toch maar eerst een vermoeide en een belaste
zijn. Je moet dan toch maar zó en zó zijn, wil dat woord van Christus voor
jou van toepassing zijn, wil je mogen komen. Dan moet je toch maar eerst
een vermoeide en belaste zijn. Ik weet, zo wordt het vaak voorgesteld, ook
in de prediking. En, zonder dat al deze beste mensen het weten, leven ze op
deze manier toch weer precies in het slop, waarin Pelagius en waarin
Arminius de mensen wilden hebben. Want het gaat in de kerk altijd om dit
grote punt: Is het nu alléén uit genade of is het uit genade èn werken?
Doet God het nu alleen? Worden nu goddelozen gerechtvaardigd of
worden nu rechtvaardigen gerechtvaardigd? Moet ik nu eerst een eindje
op de weg komen en helpt God me dan ver-der? Of daalt God af tot de
verlorenheid, waarin ik terecht gekomen ben en neemt Hij mij, zoals ik ben?

Huisman, God maakt de zondaar tot een zondaar. En nogmaals, ik heb het niet over de mate, daar is de Heere vrij in. Hij is niet gekomen om te roepen rechtvaardigen, maar zondaren tot bekering.
Goddelozen worden gerechtvaardigd zegt ds. Huisman. En zo is het. En dan kunnen we er lang en breed over praten of het woord "goddeloze" of "zondaar" een voorwaarde is of "de weg waarlangs", ik vind dat we daar niet zo krampachtig mee om moeten gaan. Hij rechtvaardigt goddelozen!
Ik haal (speciaal een citaat voor jou ) graag aan wat Boston hier ook over zegt:

Boston schreef:Het onderwerp van de waarachtige bekering is een overtuigde, gelovige ziel. Een niet overtuigde zondaar kan geen ware boetvaardige zijn, want wat het oog niet ziet, het hart niet deert. Evenmin kan een ongelovige zondaar een ware boetvaardige zijn, want zonder geloof kan het hart wel verscheurd worden vanwege de zonde, maar niet losgescheurd van de zonde. De ziel waarin ware bekering wordt gewerkt, is een overtuigde ziel. Job 36:9 en 10: Dan geeft Hij hun werk te kennen, en hun overtredingen, omdat zij de overhand genomen hebben. En Hij openbaart het voor hunlieder oor ter tucht en zegt, dat zij zich van de ongerechtigheid bekeren zouden".

Idd goddelozen (en niet ontdekte goddelozen) worden gerechtvaardigd Rachab de hoer,Saulus van Tarsen,Levi de tollenaar enz.

huisman schreef:

Marieke schreef:

huisman schreef:
Fijn dat wij het daar over eens zijn. Maar toch ben ik echt niet de enige die bang is dat er in sommige prediking voorwaarden gestelt worden die de mens eerst moet voelen/beleven voor hij mag komen. Kijk maar wat mijn naamgenoot erover zei.

Ds L.Huisman schreef:Ja, zegt ge, had de Heere nu maar gezegd: Komt herwaarts tot Mij, allen,
en Ik zal u rust geven. Maar Hij voegt er dan toch maar tussen: Allen, die
vermoeid en belast zijt. En dan gaan we redeneren en theologiseren en dan
zeggen we: Je moet dan toch maar eerst een vermoeide en een belaste
zijn. Je moet dan toch maar zó en zó zijn, wil dat woord van Christus voor
jou van toepassing zijn, wil je mogen komen. Dan moet je toch maar eerst
een vermoeide en belaste zijn. Ik weet, zo wordt het vaak voorgesteld, ook
in de prediking. En, zonder dat al deze beste mensen het weten, leven ze op
deze manier toch weer precies in het slop, waarin Pelagius en waarin
Arminius de mensen wilden hebben. Want het gaat in de kerk altijd om dit
grote punt: Is het nu alléén uit genade of is het uit genade èn werken?
Doet God het nu alleen? Worden nu goddelozen gerechtvaardigd of
worden nu rechtvaardigen gerechtvaardigd? Moet ik nu eerst een eindje
op de weg komen en helpt God me dan ver-der? Of daalt God af tot de
verlorenheid, waarin ik terecht gekomen ben en neemt Hij mij, zoals ik ben?

Huisman, God maakt de zondaar tot een zondaar. En nogmaals, ik heb het niet over de mate, daar is de Heere vrij in. Hij is niet gekomen om te roepen rechtvaardigen, maar zondaren tot bekering.
Goddelozen worden gerechtvaardigd zegt ds. Huisman. En zo is het. En dan kunnen we er lang en breed over praten of het woord "goddeloze" of "zondaar" een voorwaarde is of "de weg waarlangs", ik vind dat we daar niet zo krampachtig mee om moeten gaan. Hij rechtvaardigt goddelozen!
Ik haal (speciaal een citaat voor jou ) graag aan wat Boston hier ook over zegt:

Boston schreef:Het onderwerp van de waarachtige bekering is een overtuigde, gelovige ziel. Een niet overtuigde zondaar kan geen ware boetvaardige zijn, want wat het oog niet ziet, het hart niet deert. Evenmin kan een ongelovige zondaar een ware boetvaardige zijn, want zonder geloof kan het hart wel verscheurd worden vanwege de zonde, maar niet losgescheurd van de zonde. De ziel waarin ware bekering wordt gewerkt, is een overtuigde ziel. Job 36:9 en 10: Dan geeft Hij hun werk te kennen, en hun overtredingen, omdat zij de overhand genomen hebben. En Hij openbaart het voor hunlieder oor ter tucht en zegt, dat zij zich van de ongerechtigheid bekeren zouden".

Idd goddelozen (en niet ontdekte goddelozen) worden gerechtvaardigd Rachab de hoer,Saulus van Tarsen,Levi de tollenaar enz.

Wat is het verschil tussen een ontdekte en een overtuigde goddeloze?

@Marieke je haalt twee belangrijke zaken door elkaar.
In dit topic ging het over wie er worden genodigd tot Christus. Jij komt met een citaat van Boston over de waarachtige bekering. Het gaat mij (en Boston, Ds L Huisman enz) erom dat wij de nodiging om tot Christus te komen niet nauwer mogen maken door voorwaarden en geestelijke gesteldheden te eisen die Jezus zelf niet stelt. Komt allen , Zie het Lam Gods...............komt dan een ieder. Nee, maar dat lag niet aan Christus nodiging,roeping,en algenoegzaamheid.
Maar wee hem die zondaren verhinderd om tot Hem te komen.

Matthew Henry schreef:1. Hij nam het zeer kwalijk, dat Zijne discipelen hen wilden weren. Jezus dat ziende, nam het zeer kwalijk, vers 14 . "Wat bedoelt gij? Wilt gij Mij verhinderen goed te doen, goed te doen aan het opkomend geslacht, aan de lammeren der kudde?" Christus is zeer misnoegd op Zijne discipelen, als zij mensen den moed benemen om zelven tot Christus te komen, of hun kinderen tot Hem te brengen.

huisman schreef:@Marieke je haalt twee belangrijke zaken door elkaar.
In dit topic ging het over wie er worden genodigd tot Christus. Jij komt met een citaat van Boston over de waarachtige bekering. Het gaat mij (en Boston, Ds L Huisman enz) erom dat wij de nodiging om tot Christus te komen niet nauwer mogen maken door voorwaarden en geestelijke gesteldheden te eisen die Jezus zelf niet stelt. Komt allen , Zie het Lam Gods...............komt dan een ieder. Nee, maar dat lag niet aan Christus nodiging,roeping,en algenoegzaamheid.
Maar wee hem die zondaren verhinderd om tot Hem te komen.

Matthew Henry schreef:1. Hij nam het zeer kwalijk, dat Zijne discipelen hen wilden weren. Jezus dat ziende, nam het zeer kwalijk, vers 14 . "Wat bedoelt gij? Wilt gij Mij verhinderen goed te doen, goed te doen aan het opkomend geslacht, aan de lammeren der kudde?" Christus is zeer misnoegd op Zijne discipelen, als zij mensen den moed benemen om zelven tot Christus te komen, of hun kinderen tot Hem te brengen.

Ik maak de nodiging echt niet nauw. Alleen ik vind je zo krampachtig één kant ophangen "omdat je bang bent dat er elders verkeerd gepreekt wordt". Ik geloof van ganser harte dat de nodiging tot een ieder komt. Ik geloof ook dat diegenen die niet komen, dat dat niet ligt aan de nodiging van Christus, want die is ruim genoeg. Maar ik zeg alleen dat overtuigde zondaren zullen komen. Dan kom jij met een zin als "en niet ontdekte". Mijn vraag is dan: wat is het verschil tussen ontdekte en overtuigde?
Ik kom inderdaad met een citaat over de waarachtige bekering. Maar we zijn het er toch wel samen over eens dat het komen tot Christus deel uitmaakt van de waarachtige bekering? Die overtuigingen/die ontdekking zijn niet de bekering zelf, maar maken het onderwerp er geschikt voor zegt Boston! Waar het mij (en Boston en de Bijbel) om gaat, is dat je Christus totaal niet nodig hebt als Medicijnmeester, als je je niet ziek weet...als je niet overtuigd bent, als je niet een ware boetvaardige bent (allemaal citaten van Boston hoor, en de eerste uit de Bijbel). Een laatste citaat van Boston: Zij die nooit diep hebben gegraven, zijn niet op de rotssteen gebouwd. Zij die nooit een helder gezicht hebben ontvangen van zichzelf in de zondigheid van hun hart en leven, hebben nog nooit een gelovig gezicht van Christus ontvangen.