Het is ook goed om het een en ander op te schrijven. Als er tijden zijn van geestelijke moedeloosheid (door eigen schuld), dan kan je er door bemoedigd worden, dat de Heere van je af weet. Dat Hij trouw blijft, ondanks onze ontrouw. Je moet alleen niet bij het verleden blijven steken, maar steeds weer opnieuw vragen of de Heere meer onderwijs wil geven en je verder wil leiden. Zelf vind ik het fijn om zo af en toe wat op te schrijven in een dagboek. En ik schrijf met de preken ook mee, dan kan ik beter en geconcentreerder luisteren.

Ik denk ook dat je bijzondere uurtjes nooit vergeet ! Ik houd vanaf mijn tienerjaren een soort journaal bij. Als er heftige dingen gebeuren, blij of verdrietig, schrijf ik het op. Als ik het dan herlees glimlach ik weer of raak ontroerd. Kan precies die gemoedsstemming weer oproepen.
De eerste keer dat ik mijn baby voelde bewegen bijv. De wereld stond eventjes stil. Nu is het een lange man van bijna 30 !
Waarom zou je niet naar het verleden mogen kijken ? De zoete herinneringen herbeleven.
Mariavt heeft het over ds Cabaret, ik zat meteen in het kerkje.
Wij vliegen daarheen, horen we wellicht weer over 2 weken.
Ieder mens heeft persoonlijke herinneringen, is uniek. Ik ben blij dat mijn ouders ook wat geschrevens hebben nagelaten. Oudere mensen konden meestal wat minder goed over hun gevoelens en beleving praten, dat werd niet geleerd.
En dat zij bepaalde dingen aan het papier hebben toevertrouwd, geeft mij na hun overlijden rijke troost.

@ Mara,Ik zeg ook niet dat je dat niet moet doen, geef alleen aan dat ik het niet kan, maar het kan zijn dat dit komt omdat ik jaren geleden een enorme tik in mijn hoofd heb gehad. Sinds die tijd kan ik niet meer schrijven wat ik heb beleefd en voel er eerlijk gezegd de behoefte niet voor om dingen op te schrijven, maar jvdg had het meen ik over het geestelijk leven. En dáár reageerde ik op, een ieder is vrij om te doen wat hij/zij op wil schrijven.
Zelf heb ik een tijd, mijn gevoelens in dicht vorm op kunnen schrijven, maar helaas kan ik dat niet meer.
Dus hou me ten goede, ik veroordeel niemand die belangrijke dingen voor zichzelf op schrijft alleen wat het geestelijk leven betreft ben ik er heel voorzichtig mee....

Mariavt schreef:Doet me denken aan Johannes die van zijn bekering schreef: En het was de tiende ure.

Zou je mij kunnen aanwijzen waar het staat? Volgens mij komt tiende ure 2x voor in de Bijbel, maar niet over Johannes. Daar staat over (de Doper) dat hij opsprong in zijns moeders buik. Van de andere Johannes lees ik niets. Misschien nog nooit goed gelezen, maar dan ben ik erg benieuwd waar ik dat kan vinden.

vlinder schreef:

Mariavt schreef:Doet me denken aan Johannes die van zijn bekering schreef: En het was de tiende ure.

Zou je mij kunnen aanwijzen waar het staat? Volgens mij komt tiende ure 2x voor in de Bijbel, maar niet over Johannes. Daar staat over (de Doper) dat hij opsprong in zijns moeders buik. Van de andere Johannes lees ik niets. Misschien nog nooit goed gelezen, maar dan ben ik erg benieuwd waar ik dat kan vinden.

Sorry vlinder, ik heb het eens van een ds.gehoord en die had het over de bekering van Johannes, maar nu ik het terug lees, zie ik dat het niet over de bekering gaat van Johannes, maar over het feit dat er mensen in een stadje waren en daar dicht bij de Heere bleven om naar Hem te luisteren en dan staat er:Johannes 1:40
Hij zeide tot hen: Komt en ziet! Zij kwamen en zagen, waar Hij woonde, en bleven dien dag bij Hem. En het was omtrent de tiende ure.

Mariavt schreef:

vlinder schreef:

Mariavt schreef:Doet me denken aan Johannes die van zijn bekering schreef: En het was de tiende ure.

Zou je mij kunnen aanwijzen waar het staat? Volgens mij komt tiende ure 2x voor in de Bijbel, maar niet over Johannes. Daar staat over (de Doper) dat hij opsprong in zijns moeders buik. Van de andere Johannes lees ik niets. Misschien nog nooit goed gelezen, maar dan ben ik erg benieuwd waar ik dat kan vinden.

Sorry vlinder, ik heb het eens van een ds.gehoord en die had het over de bekering van Johannes, maar nu ik het terug lees, zie ik dat het niet over de bekering gaat van Johannes, maar over het feit dat er mensen in een stadje waren en daar dicht bij de Heere bleven om naar Hem te luisteren en dan staat er:Johannes 1:40
Hij zeide tot hen: Komt en ziet! Zij kwamen en zagen, waar Hij woonde, en bleven dien dag bij Hem. En het was omtrent de tiende ure.

Is dit niet gewoon een tijdstip wat aanduidt waarom ze bleven, en niet meer teruggingen, het was tenslotte al laat?

aboricultura schreef:Ooit hoorde ik eens het volgende verhaal:

Er was eens iemand die zijn bekering ook had op geschreven, misschien ook wel in een dagboekje.
Hij wilde het eens weer voor de dag halen om het te lezen, maar wat bleek nu?
De muizen vonden het papier waar zijn bekering opstond zo lekker, dat ze het opgevreten hebben.
Voor deze man een signaal niet achterom maar vooruit kijken. Hij heeft z'n bekering niet meer herschreven.

In de bijbel heet dat geloof ik, "'niet op de ploeg achteruitkijken maar vooruit kijken"

Joannah schreef:In de bijbel heet dat geloof ik, "'niet op de ploeg achteruitkijken maar vooruit kijken"

In de context van Lucas 9 gaat dat niet over je bekering, maar over alles wat je tegenhoud om achter Christus aan te komen.

We kunnen allerlei argumenten aanvoeren (ook voor, we mogen geen van Zijn weldaden vergeten). Ik geloof zelf dat het erg nuttig kan zijn, maar: ieder zei in zijn eigen gemoed verzekerd. Als je jezelf onderzoekend moet zeggen dat het tot hoogmoed leid: niet doen! Als het je aanzet tot het loven van de Heere, en het erkennen van Zijn goedheid in je leven: beslist wel doen! Maar wat je ook doet, doe het tot eer van God.